ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    TaeKangCD : Drama Maker จอมมายา

    ลำดับตอนที่ #8 : drama8

    • อัปเดตล่าสุด 16 ม.ค. 58





    " โห สงสัยหิมะจะตกเมืองไทย กันต์ธีร์ขยันอ่านบทนี่นะ ...."

    " ง่ะ พี่โดม ซีดีตาลายไปหมดแล้ว หัวก็ปวดตุ๊บๆ อยากกินเค้กช็อคโกแลต อิๆ ..."

    " พี่รู้ ฮ่าๆ เอ้านี่ไง ของโปรดของนายรางวัลที่น้องซีทำตัวดีมากทั้งเมื่อคืนและวันนี้"

    " ง่อว์์ รู้ใจเค้านะเตง ขอบคุณฮับพี่โดม ... "

    " ว่าแต่ อะไรเข้าสิงล่ะซี หรืออยากไปญี่ปุ่นมากขนาดนั้น"

    " งั่มๆๆ อือ ๆ ก็ด้วยน่ะพี่ แต่ผู้จัดที่ชื่อธีธัชน่ะดันมาท้าทายซี เห็นทำหน้าทำตาแบบไม่เชื่อว่าซีเล่นได้ ... อั้ม งั่มๆๆๆๆ ต้องกินๆๆ ให้หายโมโห ดูถูกกันนี่หว่า... "

    " อ๋อ คุณเต้น่ะหรอ 555 เขาก็เขี้ยวอย่างงี้แหละ จาก TeamOne ไง" 

    "หา... คนนี้เองน่ะหรอ มิน่าล่ะ โอ๊ย ซีบอกพี่แก้มว่าจะไม่โคจรไปเล่นให้แกน่ะ กรำ "


    " อ้าว เจอพี่แก้มหรอ"

    " ช่าย ... บังเอิญน่ะ เอ้อ พี่โดมให้พี่แก้มช่วยติวผมดิ นะๆ ช่วยหน่อยผมจะล้างสายตาสบประมาทของคุณเต้อะไรนั่น "

    " อืมม์ ก็ดีเหมือนกัน ... เดี๋ยวนะ .... อ้อ ครับ โดมเองครับพี่แก้มสุดสวย อุๆ ... คืองี้ครับ เจ้าซีดีอยากได้ติวเตอร์น่ะครับ จะไปแคสบทของพี่นั่นแหละ ... อ้าว หรอครับ .... อ๋อ งั้นก็ได้ครับ สะดวกเมื่อไหร่ให้ผมไปรับนะ ... เย็นนี้ ได้ๆ คิวเจ้าซีดีว่างอยู่พอดี โอเคครับ ขอบคุณนะครับพี่แก้ม คิดถึงนะครับจุ๊บๆ " 


    " ไงครับพี่โดม พี่แก้มโอใช่ป่ะ "


    " เดี๋ยวนะซี ... ฮัลโหลๆ อันยองๆ ลีมินโฮ โอปป้า ครับตอนสี่โมงเย็นคุณช่วยขับรถไปรับนักเขียนที่บ้านพี่แก้มให้หน่อยนะ รู้จักนะ ดีมากครับ เอ่อ อย่ามัวแต่คุยกับแฟนคลับเพลินนะครับ แค่นี้แหละ คัมซามิดะครับ เฮ้อ ... คนขับรถเราเนี่ยจะนึกว่าตัวเองเป็นไอดอลขึ้นทุกวันๆ "

    " โอ้ว รวดเร็วจีๆ ไม่น่าเชื่อว่าแกจะว่าง "

    " พี่แก้มหรอ เปล่า แกไม่ว่าง ..."

    " อ้าว ทำไมอ่ะ "

    " แกจะมีงานปิดกล้องน่ะ กำลังยุ่ง แต่เดี๋ยวส่งคนเขียนบทเรื่องนี้มาช่วยติวให้ "



    " หือ จะได้เรื่องป่าวพี่"

    " ได้ดิ พี่แก้มแกยังชมเลยว่าเขาเก่งมาก ดุนิดๆ น่าจะเอาเราอยู่ 555 "

    " อ๊าค ผมหาเรื่องใส่ตัวใช่ป่าวพี่ เปลี่ยนใจทันมั้ยอ่า "

    " ทัน แต่โทรไปหาพี่แก้มเอาเองนะ "

    " เย้ย ใจร้าย ใครจะกล้าล่ะ ... งั้น พี่ช่วยสั่งอาหารมารับรองเขานะ จะได้ใจดีกับซีดีน้อยๆ อิๆ"


    .
    .
    .

    " ซีดีๆ ค่ายนัด AR ประชุมด่วนอ่ะ เดี๋ยวมินโฮพานักเขียนมานายก็โซโลไปเลยเองเลยนะ จะอาหารเครื่องดื่มอะไรก็สั่งมินโฮเลยนะ พี่กลับดึกหน่อย นายก็ขยันๆซ้อมไปล่ะ ... "

    " ห๊ะ ไม่อาวววอ่ะ พี่โดมจะทิ้งหนุ่มน้อยน่าสงสารไว้กับนักเขียนจอมโหดแปลกหน้าได้ไง แงๆ"

    " เฮ้อ อ้อนเกิ๊น มิน่าล่ะ คุณเต้เขาถึงเรียกนายว่าพระเอกจอมเว่อร์ พี่ไปแล้ว ทำตัวดีๆล่ะ"

    " เชอะ ไปเลย "

    .
    .
    .

    " อันยองครับคุณซีดี มินโฮพาคุณชายยอดนักเขียนมาส่งแล้วครับ เชิญครับ "

    " ........!!!........... "

    " ฮึๆ หวัดดีน้องซี "

    " .........!?!........"

    " อ้าวเป็นไรไป จำพี่ไม่ได้หรอ "

    " พี่ พี่ก้าาางงงงงง พี่กั้งจริงๆด้วย ขอซีกอดที หอมทีนะ จุ๊บๆ "

    " เฮ้ย ซีดี ! อะไรเนี่ย เฮ้ยเบาๆ "

    " เอ่อ อุๆ คุณซีดีครับ แหะๆ จะกอดจะจุ๊บเนี่ย เกรงใจโอปป้านิดส์นะครับ งั้นในข่าวเนี่ยก็จริงใช่มั้ยครับ ฮีๆๆๆ "

    " เฮ้ย ไม่ใช่นะครับพี่มินโฮ ... ซีดี ปล่อยพี่เลย นายเนี่ย "

    " ไม่อาววว ก็ซีคิดถึงพี่กั้งนี่ ซีสำนึกผิดแล้วด้วย ขอโทษนะคร้าาาบบบซีผิดไปแล้ว ฮึกๆ "

    " โห ดราม่าขั้นเทพจริง หยุดเลย เอาหน้าไปห่างๆพี่หน่อย เฮ้อ "

    " เอิ่ม งั้นผมขอตัวนะครับน้องซีดี ผมไม่รู้ไม่เห็นอะไร อุๆ "

    " พี่กั้งอ่ะ ยกโทษให้ซีนะเตง เดี๋ยวซีเลี้ยงน๊า มินโฮโอปป้า สั่งอาหารดีที่สุดของเกาหลีมาให้ซีกับพี่กั้งด้วยน๊า เอาแบบอร่อยสุดๆ เผื่อตัวเองด้วยล่ะ ทั้งหมดเข้าบัญชีพี่โดม 555 ... "

    " ได้เลยครับน้องซีดี ตามสบายนะครับคุณชายกั้ง อุๆ"

    .
    .
    .

    " หยุดอ้อนนะเจ้าซี ! "

    " อื๋ย คับพี่ก้างง"

    " เฮ้อ นายนี่นะ ... พี่อุตส่าห์มาช่วย พร้อมมั้ยเนี่ย "

    " เออ แล้วทำไมเป็นพี่ล่ะ อ๋อ พี่เป็นทีมพี่แก้มซินะ เอ้อ ซีก็ลืมไป แหะๆ เค้าดีใจจุงเบย ตอนแรกนึกว่าจะเป็นลุงแก่ๆโหดๆซะแล้ว ..."

    " แล้วนึกว่าพี่ไม่โหดรึไง "

    " โหดดิ แต่ไม่แก่ แถมหล่อน่าร๊ากกก ซีก็พอทนไหว อิๆ"

    " เฮ้อ เอาบทมาดูเลย อย่าเวิ่นเว้อ "

    " ครับผม คุณชายกั้ง ... นี่ไงฮะ ซีน่ะทำการบ้านมาทั้งวันเลยนะ"

    " นายตีความว่ายังไง"

    " ทัสซึมิเนี่ย เป็นเด็กหนุ่มร่าเริง มีความจริงใจกับทุกคน มองโลกในแง่ดี เหมือนซีดีฝุดๆ "

    " ตรงไหนเนี่ย "

    " !! จุ๊ อย่าเพิ่งขัดดิพี่กั้ง "

    " เคร ต่อๆ "

    " พอเขามาเจอความรักครั้งแรก เลยรู้สึกว่ามันช่างหวานชื่น ไม่เผื่อความผิดหวัง พอเจอเรื่องร้ายๆกลางเรื่องเนี่ยคาแร็คเตอร์เลยจะค่อยๆขรึมขึ้น แต่สุดท้ายก็กลับไปโลกสวยเหมือนเดิม"

    " อืมม์ ถูกครึ่งเดียว "

    " อ้าว ไมอ่ะพี่กั้ง"

    " นายอ่านตอน 1 กับ 2 หรือยัง "

    " ตอน 2 หรอ ยังเลย อุๆ ก็ซีอ่านช้าอ่ะ พี่โดมก็ไม่ช่วยซ้อมให้ "

    " ไหนบอกพร้อม นายเซเด ... ปมของเรื่องมันอยู่ที่ตอน 2 นายตีความแค่ตอนแรกก็เลยผิด "

    " แหะๆ เวลาดุเนี่ยตาพี่กั้งโตจังเนอะ .... โอ๊ย ... เขกหัวผมไมง่า คุณชายมือหนักนะเนี่ย "

    " นอกเรื่องนะเรา ... ก็ดูชื่อเรื่องดิ มันชื่อรหัสเลิฟ แล้ว Synopsis มันก็เป็นละครฟรุ้งฟริ้ง นายจะตีความให้มันดราม่าทำไม "

    " อ้าวหรอ แหะๆ แต่ซีอยากจะแสดงฝีมือบ้างอ่า พี่กั้งก็ปรับบทให้มันมีดราม่าหนักหน่อยดิ "

    " ใสๆวัยรุ่นเนี่ยเหมาะกับนายดีออก นัททิวเขาสู้ความเฟี้ยวของนายไม่ได้หรอกนะ "

    " อุ๊ย เขิน พี่กั้งชมซีใช่ป่ะ น่ารักจัง คริๆ"

    " ป่าว กำลังติว่านายน่ะชนะเขาแค่ความเด็ก "

    " โหยย ไม่คุยด้วยแระ "

    " 555 ทำหน้าบูดอย่างงี้ก็น่ารักดีนะซี "

    " คนซาดิสม์ เห็นความเศร้าของคนอื่นเป็นความสุขไปได้ .... ซีงอนพี่กั้งแล้ว "

    " โอเค โอเค ... ฮ่าๆ ตลกว่ะ อย่างอนนะซี"

    " ก็ได้ มามะมาให้ซีกอดที อิ ๆ "

    " เฮ้ย ซี ! "

    " เครๆ หายงอนแระ ... พี่กั้งตัวอุ่นดีอ่ะ ... เฮ้อ งั้นเรามาเคลียร์กันหน่อยนะว่าพี่กั้งน่ะ อยากให้บทนี้ออกมาเป็นยังไง ทางช่องเขาถึงจะถูกใจ แล้วเลือกซีน่ะ "

    " อืมม์ นายนี่ฉลาดดีนะ "

    " อ๊ะ มันแน่อยู่แล้ว .... "

    .
    .
    .

    เจ้าเด็กซีดียักคิ้วใส่ผม ช่างเป็นคนไม่คิดอะไรมากเลยนะเขาคนนี้ ชีวิตแบบเขานี่คงจะมีความสุขดีไม่ต้องเครียดอะไรมาก ผมน่ะปรับและเขียนบทนี้จากคาแร็คเตอร์ของหนุ่มกันต์ธีร์คนนี้มาตั้งแต่ต้นแล้วล่ะ ทัตซึมิผู้มีความรักให้กับทุกคน เขาทำทให้คนที่อยู่รอบๆตัวเขาอบอวลไปด้วยความรักความสุขสนุกสนาน ไม่ว่าสถานการณ์จะเลวร้ายสักเพียงใด เด็กหนุ่มทัตซึมิ ก็จะไม่ยอมลดความสดใสร่าเริง

    นี่แหละคือ รหัสเลิฟของเขา ความลับที่เขาอยากบอกทุกคน และผมอยากบอกกับผู้ชม ....




    ......................................................................................................................


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×