ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Pod7
"เธอคนเดียวมาเปลี่ยนให้ใจมีความหวัง....." เสียงเพลงเรียกเข้าจากมือถือผมดังขึ้นทำให้ผมสะดุ้งตื่น มองหาที่มาของเสียงหยิบมันมาแนบหูรับแบบงัวเงีย
"พี่เต้ นี่มุกน๊า พี่เต้อยู่ไหนอ่ะ โทรกี่ทีก็ไม่รับ ไลน์ก็ไม่ตอบ .....บลาๆๆ" เสียงน้องมุกบ่นมาในสายซะยาว แต่ผมไม่มีกะจิตกะใจจะฟังเพราะผมทำคนหาย !!! ชายหนุ่มมุ้งมิ้งเมื่อคืนที่นอนหลับบนตักผม หายตัวไปอีกแล้ว!!
ผมถือโทรศัพท์ฟังมุกพูดไป พลางลุกขึ้นเดินหามุมโน้นมุมนี้อย่างบ้าคลั่ง แย่แล้ว ทำไมผมถึงได้เผลอหลับไปขนาดนี้นะ น้องกั้ง หายไปไหนซะแล้ว เขาเป็นยังไงบ้าง โอ๊ย ผมอยากจะตีตัวเองให้ตายนัก รู้ก็รู้ว่าน้องเจ็บมา ทำไมผมไม่ดูแลเค้า
"พี่เต้ ฟังอยู่ป่าว ...."
"ครับๆ"ผมทรุดนั่งลงกับพื้นห้อง ตอบน้องมุกไปแบบฝืนๆ
"ไปกันนะ คืนนี้อีกคืน นะๆๆๆ " มุกนัดผมทำอะไีรผมก็ไม่ได้ฟัง
"ไปไหนครับ" ผมหมดแรง แต่ก็ถามไปแกนๆ
"ก็งาน Trick or Treat with Makoto Kang ไง เขาจัดHalloweenขอบคุณแฟนๆแล้วมีลุ้น exclusive meet ด้วยน๊า คืนนี้ที่ Paradise Resort เราไปเจอกันที่นั่นเลยตอน 5 โมงเย็นนะ เสร็จแล้วค่อยกลับ นะๆพี่เต้ นะๆๆๆ"
ผมไม่รู้มุกพูดอะไรบ้าง แต่ได้ยินชื่อ คัง ผมก็พอปะติดปะต่อเรื่องราว
"ครับๆ เจอกัน แค่นี้ก่อนนะ" ผมรีบวางสาย ผมต้องไปตามหาคนหายก่อน
ไลน์ ๆๆ.....
ผมมองเสียงเตือนไลน์ในมือถือ ที่หน้าจอเขียนชื่อคนส่งเข้ามาว่า "Kang"
.......................................................................................
ผมนั่งมองมือถือ งงกับไอดีเพื่อนใหม่ที่แอดมา ขื่อ Kang แต่ไม่ผิดคนแน่ๆเพราะมีรูปน่ารักชูสองนิ้วของน้องกั้งคอนเฟริม์ด้วย
แต่ ผมมีไลน์เขาด้วยหรอ...
Kang : Hallooo P'Tae... up yet?
Kang : Thanks for being my pillow last night kup ^^
Kang : Wanna join swiming? ....hey can you see me? look out at the beach...
ผมนั่งมองภาษาปะกิตในมือถือ พยายามแปลอย่างรวดเร็ว หันไปมองนอกประตูกระจกที่ติดกับทะเล ผมยิ้มกว้างเมื่อเห็นหนุ่มน้อยที่ผมตามหา ยิ้มโบกมือให้ที่ชายหาดด้านนอกนี่เอง
.... เฮ้อ ผมถอนหายใจโล่งอก โบกมือตอบเขา แล้วรีบวิ่งออกไปหาเด็กน่ารักของผม ตั้งแต่เมื่อไหร่...?
.....................
"พี่เต้ ตกใจหรอคับ" น้องกั้ง หลิ่วตาข้างนึงทำหน้าล้อเลียน
"พี่ใจหายหมดเลย นึกว่า..... " ผมหอบแฮ่กๆวิ่งมาถึงตัวเขา
ฟรึ่บ....
"..............."
//////////
น้องกั้งเดินย้อนมาสวมกอดผมจากข้างหลัง ซุกหน้าที่แผ่นหลังของผม
".................."
"น้องกั้ง.... "ผมกุมสองมือของเขาที่กอดเอวผมไว้ ไม่รู้จะพูดจะถามอะไร ปล่อยไว้อย่างงี้แล้วกัน
"วันนี้ กั้งอยากเล่นน้ำทะเล อยากเดินเล่นกับพี่เต้นะครับ" เขาพูดที่ข้างหูผม ลมหายใจของเขารดอยู่ที่ต้นคอ
"ดะ ได้สิครับ แต่ น้องกั้งไม่ต้องไปงานตอนเย็นหรอ" ผมนึกได้ว่ามุกชวน
"..... ไปครับ พี่เต้ไปด้วยนะ กั้งจัดชุดผีให้ด้วยห้ามปฏิเสธนะ ..... " เขาหมุนตัวมาหาผม โน้มหน้ามามองตาผมซะใกล้ อื๋ย
" 5555 ผีเลยหรอ พี่ไม่ต้องแต่งมั้ง เหมือนอยู่" ผมแซะตัวเอง
" ไม่หรอกพี่เต้ออกจะใจดี ไม่เหมือนกับ .... " เขานิ่งหลบตาไปขั่วขณะ แล้วก็เปลี่ยนโหมดมาดึงแขนผมวิ่งลงทะเล
"ไปเป็นผีทะเลดีฝ่า 555555 " น้องกั้งหัวเราะสดใส ผมวิ่งตามแรงดึงของเขา เราสองคนแข่งวิ่งกันเลียบหาดไปเรื่อยๆ ท้องฟ้ากับทะเล ยังไม่งดงามเท่าความสุขที่ผมได้เห็นจากชายหนุ่มน่ารักคนนี้เลย ไม่อยากให้เค้าเจ็บอีกไม่ว่าจะด้วยเรื่องอะไร
"น้องกั้ง อย่าไปไกลนะครับ คลื่นมันแรง" ตะโกนบอกคนที่ว่ายน้ำเล่นสนุกให้ระวัง ด้วยความเป็นห่วง
"กั้งว่ายน้ำเก่งคับ ไ่ม่่ต้องห่วง .... โอ๊ะ...." คลื่นสูงม้วนมาด้านหลังตะหวัดเอาร่างน้องกั้ง เขาสำลักน้้ำแต่พยายามทรงตัว
ผมใจหายรีบว่ายเข้าไปช่วยดึงเขาจากการถูกดึงหายไปในทะเล ผมรวบรวมแรงทั้งหมดพาตัวน้องกั้งขึ้นฝั่ง เขานิ่งไป....
"น้องกั้ง .... ไม่นะ น้องกั้ง ฟื้นสิ น้องกั้งๆ " ผมร้องเรียกปิ่มว่าจะขาดใจ เขย่าตัวเขา
ผมรีบก้มลงบีบจมูกแล้วประกบปากผมกับปากสีชมพูเรื่อๆของเขาแล้วเป่าลมหายใจลงไปเพื่อผายปอดช่วยเขาทันที
"โว๊ะ....." ริมฝีปากที่นิ่งอยู่เมื่อกี้ตอบสนองด้วยการประกบปากผมตอบ ผมตกใจมองดูคนใต้ร่างที่ตอนนี้ลืมตาแป๋วแววซุกซนจ้องตาผม
สักพัก เขาก็ค่อยๆถอนออกจากปากผม
"อืม เค็มๆดีนะคับ อิๆ " น้องกั้งหัวเราะชอบใจตัวงอไปงอมา สองมือหยิกแก้มผมส่ายไปมา
"ขำคับ ขำพี่เต้ 555 ตกใจได้น่ารักจังคับ 555 กั้งเล่นได้เนียนมั้ยล่ะ..." เจ้าเด็กน้อยตัวแสบ แกล้งจมน้ำหรือนี่
ผมไม่ปล่อยให้เค้าแกล้งคนเดียวหรอก ผมจับตัวเขามาจี้เอว เขายิ่งหัวเราะหนักบิดตัวไปมาทำท่าน่ารัก ไปตามแรงจิ้มนิ้วจักจี้ของผม
"แกล้งพี่เหรอ นี่ๆๆๆ เอาคืนๆ"
"โอ๊ย 555ไม่ไหวแล้ว จักจี้ ๆ พี่เต้อ่ะ หยุดเลย ๆ ..."
ผลัดกันหยอกล้อสักพัก เราสองคนก็นอนแผ่บนหาดทรายขาว มองท้องฟ้ายามเช้า มือข้างนึงเกาะกุมกันเอาไว้
"พี่เต้ฮะ ขอบคุณที่ช่วยกั้งไว้ตั้งหลายครั้ง..." เด็กหนุ่มเอ่ยขึ้น นัยน์ตาคู่สวยยังมองที่ฟ้า
"ยินดีครับ ก็พี่สมัครเป็นเทวดาคุ้มครองน้องกั้งแล้วนี่ครับ ตั้งแต่วันที่เราพบกันครั้งแรก ที่หาดนี้ พี่ก็ต้องทำให้ดีที่สุดเนอะ "ผมแหย่น้อง
"แล้ว ... ถ้ากั้งต้องไปที่ขอบฟ้าโน่นนนน พี่เต้จะตามไปดูแลกั้งมั้ยฮะ" เขาชี้นิ้วไปที่ท้องฟ้าประกอบการซักถาม ผมจับมือที่ชี้ไปยังฟ้าของเขา เขาหันหน้าเรียวมามองผมที่จ้องมองเขาอยู่นานแล้ว...
"ต้องไปซิ ถ้าน้องกั้งยอมให้พี่ดูแล " ผมพูดจริงๆ รํู้สึกตามนั้น สายตาเราสองคนประสานกันเด็กน้อยของผมมีรอยยิ้มที่มุมปาก กุมมือผมไว้แนบแก้มเนียน
.
.
.
นับแต่วันนี้ ชีวิตธรรมดาๆ ของผม จะไม่ธรรมดาอีกต่อไป........
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น