ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Pod6
คอนเสริต์จบลงแล้ว ผมยอมรับว่าการแสดงบนเวทีของคนทั้งคู่ยอดเยี่ยมมาก ทักษะทั้งร้องทั้งเต้นทั้งเล่นดนตรี ไม่มีใครยอมใครสมกับเป็นไอดอลของ JRock และ JPop รวมทั้ง เอ่อ การแสดงจิ้นกันที่ผมได้ดูการซ้อมไปที่ห้องแต่งตัว .... สาวๆและไม่สาวทั้งหลายฟินกันตัวแตก อ่ะนะ
"พี่เต้ สนุกไหมคะ เห็นยืนนิ่งๆ " น้องมุกถามผม
"สนุกดีครับ มันส์ดี" ผมตอบพลางนึกหาหนทางหลบไปรีสอร์ทที่นัดกับบางคนไว้
"พวกเราไปกันดีกว่าค่ะ นัท กับ บิว เริ่มง่วงแล้ว หิวด้วย เมื่อกี้กรี๊ดแรงไปนิด พลังหมด" น้องนัทชวน
"โหย ฟิวมันมาง่ะ บิวงี้ลุ้นตัวโก่งนึกว่ามาโกโตะจะไม่กล้า ที่ไหนได้ กรี๊ด กล้ามาก วุ้ยประกบปากกันซะ น่าร๊ากกกก " น้องบิวเสริม
ผมทำหน้าไม่ถูก คือปกติผมไม่ได้อะไรกับอาการวายของสาวๆ แต่ ครั้งนี้ ทำไมผมรู้สึกหน้าชา หงุดหงิดขึ้นมาก็ไม่รู้ ผมก็แค่ไม่ชอบหน้าไอ้หมอนั่น ไม่เห็นต้องรุนแรงขนาดนั้น โมโหๆๆๆ
"เอ่อ ไปครับสาวๆ เดี๋ยวพี่ไปส่งที่โรงแรม แล้วพี่จะไปพักกับเพื่อนนะครับ" ผมหาทางออกได้ล่ะ
"อ้าว พี่เต้ไม่พักที่เดียวกับพวกเราหรอคะ " น้องมุกถามงอนๆ
"เอ่อ คือพอดีพี่มีเพื่อนที่นี่น่ะ เค้าชวนไปพักด้วย พี่ก็เพิ่งติดต่อกับเขาเมื่อกี้เอง" ผมพูดพลางนึกถึงหน้าคนที่เพิ่งนัดผมกระทันหันเมื่อกี้นี้ ใ่ช่ ผมกำลังทำหน้าชวนฝัน
" แหนะ เพื่อนรึเปล่า ทำไมหน้าพี่ฟินอย่างนั้นอ่ะ " เจ้านัทเอ้ย จอมจับผิดนะเนี่ย
"เพื่อนผู้ชาย เพื่อนกัน เฮ้ยจะมาอะไรกะหน้าพี่ ก็เป็นงี้นานแล้ว คนมันหน้าตาดี" ผมเฉไฉไปงั้น
ผมรีบตัดบทเพราะไม่อยากคุยนาน เดี๋ยวจะผิดนัดใครบางคน มันไม่ดี ....
(โอ๊ย เค้าตื่นเต้นแทนพี่เต้ง่ะ คริๆ)
ขับรถมาส่งสาวๆเส็ดผมก็บึ่งไปที่รีสอร์ทที่พบกับเขาทันที ไม่กี่อึดใจผมก็มาถึง เข้าไปที่ lobby กำลังจะเช็คอิน เอ่อ นี่ผมทุ่มทุนสร้างมากเลยนะเนี่ย ลงทุนอยู่รีสอร์ทหรู เฮ้อ...
"คุณเต้ใช่ไหมคะ ...เราจัดห้องไว้ให้คุณแล้วค่ะ นี่ค่ะคีย์การ์ด คนจองเขากำชับมาด้วยว่าให้คุณพักตามสบาย มีอะไรขาดเหลือให้แจ้งกับทางเราได้เลยนะคะ" พนักงานสาวอธิบายให้ผมฟัง
ผมรับคีย์การ์ดห้อง VIP 13 มาอย่าง งงๆ จะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากเขาที่จัดการเรื่องนี้ไว้ ที่จริงผมเพียงแค่จะเช็คอิน แล้วลงมานั่งรอเขาที่ lobby แต่ไม่นึกว่าเขาจะจัดห้องไว้รอผม ห๊ะ รอผมเหรอ ธรรมดาม้้ย สมองผมคิดไปถึงไหนกัน...
..............................................
VIP 13 เป็นเรือนแยกออกมาติดกับชายหาดส่วนตัว ในห้อง VIP ของรีสอร์ทแห่งนี้ ช่างโอ่โถงหรูหรา มีส่วนห้องนั่งเล่น บาร์เครื่องดื่ม แยกจากห้องนอน ผมเคยเห็นจากรูปที่พี่รุจถ่ายมาตอนเรามาทำงานกัน แต่ไม่เคยเห็นห้องจริงเพราะมัวแต่ไปตามหาคนบางคน ที่วันนี้เขากลับเป็นคนจัดการทุกอย่าง แปลกจริงๆ
ผมอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ดูดีที่สุด ใส่ออเดอโคโลญจ์อ่อนๆที่มีอยู่ในห้องอาบน้ำ อ๋อ ก็ผมต้องเจอไอดอลนี่ครับ จะให้โทรมๆได้ยังไง ผมไม่คิดไรจริงๆ ก็แค่อยากเจอเขาขอลายเซ็นต์มั้ง ฮ่าๆ
อ๊ออดด เสียงกริ่งหน้าประตูดังขึ้น ผมใจเต้นแรง ทำไม เดินไปมองที่ตาแมว โว๊ะ ดวงตาคู่สวยกำลังมองจากหลังประตูนั่น ผมรีบเปิดประตูต้อนรับเพื่อนใหม่ทันที
"พี่เต้ ...." โดยไม่ทันตั้งตัว ชายหนุ่มไอดอลที่นัดผมไว้ก็โผเข้ากอดผมแล้วสะอื้นเบาๆ
ผมรีบปิดประตูห้องกันคนมาเห็น ยืนนิ่งให้เขากอดอยู่อย่างนั้น ผมตั้งสติได้ก็ลูบผมเขาเบาๆ เนิ่นนาน อ่อนโยน รอจนเขาหยุดสะอื้น ผละออกจากอ้อมกอดผมจึงพาเขาไปนั่งที่โซฟาเพื่อถามไถ่เรื่องราว
"น้องกั้งคับ เป็นอะไร ใครทำอะไรคับ" ผมเช็ดน้ำตาให้เขา มองหน้าเค้าที่ตอนนี้ปราศจากเครื่องสำอางค์ หน้าเนียนใสดูเหมือนเด็กน้อยงอแงขี้อ้อน ไม่เหมือนหนุ่มคนที่ battle อยู่บนเวทีเลย
"ขอกั้งพักก่อนได้มั้ยคับ กั้งไม่อยากพูดอะไรตอนนี้ " น้ำเสียงวิงวอน สายตาออดอ้อนนั่นช่างน่ารักน่าเอ็นดู
"ได้สิครับ ถ้าน้องก้้งไว้ใจพี่" ผมพูดออกมาจากใจพยายามให้เขาผ่อนคลาย
น้องกั้งเอนตัวลงนอนตะแคงหนุนตักผม ผมตกใจเล็กน้อย เอ่อ มันช่างรวดเร็วไป๊ ผมตั้งตัวไม่ทันนี่เรารู้จักกันแค่ไหน แต่เอาเถอะไอดอลก็เป็นงี้แหละทำอะไรไม่ค่อยเหมือนชาวบ้าน
ขณะที่ผมกำลังคิดฟุ้งซ่าน เขาก็หันมานอนหงายมองตาแป๋ว ยิ้มหวานให้ผมใจละลาย
"พี่เต้ครับ ร้องเพลงกล่อมกั้งหน่อยนะครับ" ...อะไรนะ หนุ่มหน้าหวานนักร้องขวัญใจวัยรุ่นขอให้ผมร้องเพลงให้เขาฟัง ผมมองหน้าเขาเชิงถาม เขาย่นจมูกสวยทำปากจู๋เป็นเชิงขอร้อง ทนไหวมั้ยผม ไม่ไหวตอบเลยงั้นจัดไป
"...อยู่คนเดียวมานานกับความเหงาใจ วันเวลาผ่านไปก็นานแสนนาน
ก็ในหัวใจ ฉันเองก็ยังต้องการใครสักคน ที่คอยดูแลและห่วงใย....." ผมเลือกร้องเพลงนี้ เธอคือหัวใจของฉัน เพราะว่า ผมรู้สึกอย่างนี้ กับ คนคนนี้จริงๆ และมันไม่สำคัญว่าเราจะเพิ่งรู้จักกันหรือคุ้นเคยมานาน มันไม่แตกต่างเลยด้วยเพราะห้วงเวลาไม่เกี่ยวกับความผูกพันของใจคน
น้องกั้งจับมือผมมาไว้ที่อกของเขา ส่งสายตาคู่สวยมาจ้องตาผม เขาค่อยๆปิดเปลือกตาลงฟังเพลงของผมต่อ
"...เธอคือคนที่ฉันตามหามาแสนนาน และเป็นคนที่ฉันใฝ่ฝันในหัวใจ.....
แต่คืนนี้ จะบอกเธอนะคนดี อยากให้เธอเชื่อฉันคนนี้ ฉันร้กเธอ"
ข้างๆดวงตาที่หลับพริ้มของน้องกั้งมีหยดน้ำตาไหลออกมา ผม ไม่รู้ว่าน้องเจออะไรมาบ้าง แต่ให้ผมได้เป็นคนที่เขาพักใจก็พอ ผมเช็ดน้ำตาให้น้องกั้ง ผมรู้สึกเจ็บแปลบๆยังไงก็ไม่รู้...
ผมร้องเพลงกล่อมเขาไปมองใบหน้าหล่อเหลาคมคาย จมูกโด่งสวยนั่นรับกับริมฝีปากแดงเรื่อๆ
ผมสังเกตุลำคอขาวเนียนมีรอยช้ำ ใครกันที่ทำรุนแรงกับหนุ่มน่ารักคนนี้ได้ ผมมองดูเขาแล้วสงสารจับใจ น้องกั้งคงหลับไปแล้วเพราะอกแน่นๆของเขาขยับขึ้นลงตามลมหายใจที่สม่ำเสมอ มุมปากมีรอยยิ้มนิดๆอย่างมีความสุข ...
เพลงของผมจบลงแล้ว ผมก้มลงจูบหน้าผากน้องเบาๆ
ฝันดีนะครับ น้องกั้งของพี่เต้...
(พี่เต้ช่างกล้า เพราะน้องหลับอะเด้ หุๆๆ)
...............................
Kang หรือกั้งของเราเจอมาเยอะแน่ๆ
อือๆๆๆ พี่เต้จะช่วยน้องได้ไหม รอติดตามน๊า....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น