ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : ที่นี่5
"อากิ่ง ! มาได้ไงครับ"
ผมอุทานด้วยความตกใจที่เห็นอากิ่งของผมมาปรากฏตัวที่เชียงของ ตอนนี้โผล่เข้ามาในห้องพักฟื้นของผมกับพี่เต้...
"โห หลานกั้งของอา เป็นไรมากมั้ยมาให้อากอดปลอบขวัญหน่อย"
เธอไม่พูดเปล่าโผเข้ามากอดผม หอมแก้มซ้ายขวา ผมก็ทำหน้าเจื่อนๆหันไปมองพี่เต้ที่ทำตาปริบๆ
"เอ่อ ไม่เป็นไรหรอกครับอากิ่ง ... กั้งแนะนำนะครับ นี่พี่เต้ หัวหน้าอุทยานที่นี่"
"สวัสดีครับคุณกิ่ง"
"สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่ช่วยน้องกั้งไว้นะคะ ถ้าพึ่งอีตาเกรทคนเดียวคงแย่แน่ๆ"
"อากิ่งก็ ... "
.
.
"กิ่งเขาก็พูดถูกล่ะ พี่ไม่ดูแลกั้งให้ดี"
เราพากันหันไปตามเสียงทุ้มๆของพี่เกรท คนที่ถูกพาดพิง
"กั้งมาทำงานนี่ครับ ต้องดูแลตัวเองดิฮะ"
"ไม่หรอกกั้ง พี่ต้องระวังทุกคนให้มากกว่านี้ นี่ถ้าเต้ไม่อยู่ด้วยไม่รู้กั้งจะเป็นยังไง พี่เลยโทรไปสารภาพผิดกับกิ่งเขาเอง เขาก็เลยต้องมาดูกั้งให้เห็นกับตา"
"เชอะ ทำมาเป็นพูดอีก ... ช่างเถอะน้องกั้งก็สบายดีแล้ว แต่คงหิวใช่มั้ยครับ อาเอาอาหารมาจากภัตตาคารของเราด้วยนะ รับรองถูกปากน้องกั้ง โถ ดูซิ ผอมไปเยอะเลย... ต้นกับแหวน ไปจัดมาให้คุณกั้งนะ อ่อ คุณเต้ด้วย"
"ค่า/คับคุณกิ่ง"
ผมมองตามขบวนคนรับใช้ของอากิ่งแล้วก็ต้องยิ้มแหยๆให้พี่เกรทกับพี่เต้ เออนะ แล้วเดี๋ยวคนแถวนี้เขาจะหาว่าผมเรื่องเยอะมั้ย
"ไหนให้อาดูอีกทีซิ ว่ามีตรงไหนบุบสลายมั้ย ก็บอกให้กลับบ้านก็ไม่เชื่อเราน่ะไม่เคยทำอะไรแบบนี้ ต้องโด๊ปกันหน่อย อามีมาทั้งสเต็ก ราเม็น ติ่มซำ ซุปเยื่อไผ่ มีประโยชน์เพียบ แล้วดูซิเนี่ยหน้าหมองๆด้วย ต้องมาสก์หน้าด้วยนะน้องกั้ง..."
"... เอ่อ อากิ่ง คือ...กั้งว่าเราจะเสียงดังรบกวนพี่เต้นะครับ เขาเจ็บเพราะช่วยกั้งไว้ ให้พี่เขานอนพักดีกว่า"
"อุ๊ย ขอโทษค่ะ งั้นเดี๋ยวอาไปเตรียมอะไรต่อมิอะไรแล้วจะมาปลุกนะคะ...น้องกั้งก็พักด้วยนะ จุ๊ฟๆ มว๊าก คนดีของอา "
ผมหน้าแดงเพราะแกเล่นจุ๊บเหม่งผมเป็นเด็กๆ มองไปเห็นพี่เต้แอบขำ
.
.
...............................................................................
.
.
ผมมองตามคุณอาของหนุ่มกั้งที่เดินนวยนาดออกไปตามสไตล์สาวไฮโซ
"หึๆ ... อุ๊บ"
"หัวเราะดังๆก็ได้พี่เต้"
เสียงชายหนุ่มที่โดนจุ๊ฟโดนกอดเอ่ยขึ้นงอนๆ ผมก็เลยปล่อยก๊ากออกมาจริง
"555 โอ๊ย น้องกั้งกี่ขวบแล้วครับ"
"แซวเข้าไป เฮ้อ ... "
"เอาล่ะพี่ไม่ล้อแล้ว น้องกั้งก็พักดีกว่านะ เดี๋ยวต้องไปเผชิญกับอาหารสารพัดประโยชน์กองโตนั่นอีก"
"พี่เต้นั่นแหละต้องเป็นคนกินมัน ฮ่ะๆๆ เพราะว่าเป็นฮีโร่ช่วยกั้งไว้ รับรองอากิ่งดูแลเทคแคร์ยันแก่แน่ๆ ..."
เด็กหนุ่มหลิ่วตามองผมทำไม...
"เฮ้ย ไม่เกี่ยวกับพี่นะ ... "
"555 ไม่รอดหรอกพี่เต้ คริๆ"
เสียงหัวเราะคิกคักของเขาจบลง เจ้าตัวก็คว้าผ้าห่มมาคลุมโปงแกล้งนอนทิ้งให้ผมหน้าเหวอ ... เลยหันไปนอนพักบ้างดีกว่า
...............................................................
..
....
.......................
"นายน้อยครับ เรามาถึงแล้ว"
ชายหนุ่มร่างบางในสูทหรู ใส่แว่นกันแดดยี่ห้อดัง ข้างกายมีลูกสมุนในชุดฟอร์มของบอดี้การ์ดร่วมสิบตามอารักขา เดินลงจากเครื่องบิน่ส่วนตัวลงมาทักทายกับคนที่มารับเขา
"พี่อาร์ ขอบคุณที่มารับครับ แล้วเตี่ยล่ะ"
"รอนายน้อยอยู่ที่รีสอร์ทแล้วครับ "
.
.
.
ทั้งหมดพาหนุ่มคนสำคัญขึ้นรถเบนซ์ต่อไปยังที่หมายเพื่อพบกับนายใหญ่
"สวัสดีครับเตี่ย..."
"ว่าไงไอ้ลูกชาย ฮ่ะๆๆ ไม่เจอกันนานโตขึ้นเยอะนะเรา อั๊วคิดถึงลื้อที่สุด"
"จิ้งก็คิดถึงเตี่ยครับ ..... สบายดีมั้ยครับ" ชายหนุ่มเข้ามากอดทักทาย ถอดแว่นตาดำออกเดินไปนั่งที่โซฟาหรู
"สบายดี แค่มีเรื่องหงุดหงิดนิดหน่อย ก็ไอ้พวกอุทยานน่ะมันดื้อมาขวางทาง แต่ไม่ต้องห่วงหรอก อิทธิพลของเตี่ยมีพอ....."
"อ่อ ไม่น่ายากนี่ครับ" ชายหนุ่มหยิบแก้วไวน์จากคนรับใช้
"ช่าย แต่ก็ต้องระวังไอ้หัวหน้าอุทยานมันอุดมการณ์เกิ๊น"
"หรอครับ"
"อือ ใครๆก็เรียกมันว่า พี่ใหญ่"
"....พี่ใหญ่..." ชายหนุ่มพึมพัมในลำคอ
.
.
.
.................................................................................
.
.
.
.
"พี่ใหญ่ พวกเราเจอบ่อน้ำเน่าแบบนั้นอีกแล้ว คราวนี้ใกล้อุทยานมากๆ"
"ใช่ พี่ใหญ่ เอาไงดี"
"พรุ่งนี้ท่านนายพลจะมาพบ รวบรวมปัญหาที่เกิดไว้บอกท่านแล้วเราค่อยหาวิธีแก้ไข ตอนนี้บำบัดน้ำจากวิธีของพี่เกรทไปก่อนก็แล้วกัน"
ผมสั่งลูกน้องคนสนิททั้งสองคน อ้น และ ดิว ถึงแผนการณ์ ส่วนการมาของอากิ่งของน้องกั้งก็แผนพี่เกรทที่ต้องการลูก EM Ball สำเร็จรูปจะได้ใช้ได้ทันท่วงทีเลยฝากให้เธอนำมันมา แน่นอนว่าร่ำรวยระดับเธอต้องสามารถจัดหาและขนมาได้มากพอที่จะใช้บำบัดทั้งหมู่บ้านเลยทีเดียว
ตอนนี้เราจึงมาล้อมวงอาหารกลางวันที่มีทั้งอาหารคาวหวานผลไม้ ไทย จีน ญี่ปุ่น เพียบ...
"พี่เต้กังวลหรือเปล่าครับ"
"ไม่หรอกกั้ง พี่รับมือกับพวกมันบ่อยๆ แต่ก็ต้องไม่ประมาท"
"อ๊าย เท๊เท่ คุณหัวหน้ากล้าหาญจังค่ะ ไม่เหมือนใครบางคน เชอะ"
"ว่ามาตรงๆผมก็ไม่รู้สึกอะไรหรอกคุณกิ่ง ... แต่ก็ต้องขอบคุณที่อุตส่าห์ขน EM มาให้...เอ้อ กั้งลองไปช่วยหญิงกับเอก ดูเรื่องการใช้ EM นะ "
"ครับพี่เกรท"
"ว้าย หลานชั้นเพิ่งหายจะใช้งานเลยหรอ"
"กั้งเบื่อจะนอนแล้วครับอากิ่ง อยากทำงานแล้วอ่านะครับ"
ชายหนุ่มผุดลุกขึ้นไปกับรุ่นพี่ ผมก็ลุกตาม
"เฮ้ยเต้ ไปไหนวะ แกยังไม่หาย"
"ผมก็ขี้เกียจนอนครับ ขอตัวนะพี่เกรท คุณกิ่ง คุยกันต่อละกัน..ไปเถอะกั้ง"
ว่าแล้วผมก็รีบคว้าแขนชายหนุ่มออกไปก่อนที่จะโดนรั้งไว้
.
.
"พี่เต้ ทำไมไม่แจ้งตำรวจหรือพวกป่าไม้ล่ะครับ"
ชายหนุ่มยังสงสัยเรื่องของพวกที่จะมาลักลอบ ถามขึ้นระหว่างตามผมไปที่บ่อน้ำตัวปัญหา
"เราไม่รู้ว่ามีพวกมันรวมอยู่ด้วยหรือเปล่าน่ะกั้ง "
"แย่จังนะฮะ ถ้าอย่างนี้พี่ก็ต้องสู้ลำพัง"
"ก็ไม่เชิง ผู้ใหญ่เขารู้เรื่องดีคอยให้การช่วยเหลือทางลับเราจะได้รวบตัวพวกมันได้หมด"
"่อ่อ ครับ"
"กั้ง....พี่ เอ่อ ขอโทษนะที่คว้าตัวเราช้าไป ตกใจมั้ย"
"ไม่หรอกครับ เสียวๆนิดนุง 555 "
"พี่เองก็ตกใจ เอ่อ ที่ .... ที่ตัวเองช็อคไปกับคำว่าพี่ใหญ่ของกั้ง ความจริงมันก็นานมาแล้ว และพี่ก็ไม่ได้รู้สึกแบบนี้กับการเรียกของใคร..." ผมหยุดเล็กน้อยมองหน้าชายหนุ่มที่ทำหน้าตาสงสัย
"............."
"พี่เกรทคงบอกเรื่องน้องชายที่หายไปของพี่ นั่นแหละ พอได้ยินคำนั้นออกจากปากกั้งซึ่งน่าจะวัยใกล้ๆกันลักษณะคล้ายๆกัน พี่ก็อดนึกถึงไม่ได้"
"พี่ต้องได้เจอเขาแน่ครับ"
ผมมองตาหนุ่มน้อยที่มีแวววิบวับ มุ่งมั่น
"กั้งคิดว่าเขา"
"ครับ ถ้าพี่เต้มั่นใจ กั้งคิดว่าต้องเจอครับ"
เป็นครั้งแรกที่มีคนเข้าใจผม ไม่หาว่าผมหวังลมๆแล้ง
"หึๆ บางคนก็คิดว่าหมดหวังนะ"
"กั้งไม่คิดนี่ครับ พี่เต้เป็นคนเก่งรอบรู้ต้องมีอะไรที่ทำให้พี่เชื่อว่าเขายังอยู่"
"อืมม์ ขอบใจนะ เอ้า เรามาถึงแล้ว ไปดูชาวบ้านกันดีกว่า"
ผมหันไปตบบ่าเขาที่ยิ้มแป้นให้ผม
วันนี้ดูเหมือนผมจะพูดเยอะกว่าทุกวัน และเขาก็ช่างคุยขึ้น...
.
.
.................................................................
Note: ว่ากันไปสั้นๆตามเวลาจะอำนวยน๊า สองคนนี้เริ่มจะเผยเรื่องราวกันมากขึ้นแระ เอ แล้วเกี่ยวกันหรือไม่เกี่ยวกันยังไง ติดตามต่อไปนะ luv luv joop joop
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น