ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : รู้จัก
.
.
.
ผมรอหาโอกาสอยู่หน้าคฤหาสน์มาเฟีย คอยดูว่าการเข้าออกที่นี่ทำยังไง พวกมันใช้ประตูอัตโนมัติมีกล้องวงจรปิดเพียบ แต่มีรถสปอร์ตสีแดงคันนึงไม่มีบริวารตาม นั่นล่ะเป้าหมายของผม...
ผมแฝงเข้ามาได้แล้ว และมั่นใจว่า "เขา" อยู่ที่นี่
ผมเก็บเหรียญที่กระจายอยู่ขึ้นมาจากพื้น คงไม่ใช่ของใครอื่นไปได้...
.
.
................................
ร่างสมส่วนของหนุ่มรูปงามบนเตียงในห้องมืดไม่สามารถขยับได้ สองมือของเขาถูกมัดโยงไว้กับเสาของเตียงเหล็ก ขาเรียวถูกแยกออกขึงไว้กับสองเสา ตาสวยมีน้ำตารินลงมา....เมื่อได้ยินเสียงทักทายที่ทำให้เขาต้องผวา...
"สวัสดีครับน้องกั้งของพี่ฮั่น ไม่ได้เจอกันนานยังน่ารักเหมือนเดิมนะ ฮ่ะๆ ยิ่งอยู่ในท่านี้ยิ่งทำพี่สยิวอยากมอบความสุขให้เร็วๆ" ตาเฉี่ยวโลมเลียไปทั่วร่างบางที่ถูกขึงอยู่
"พี่ฮั่น ทำไม"
"พี่ก็ไม่อยากรุนแรง แต่พี่ใหญ่เขาใจร้อนอยากให้เราดองกันน่ะ ไม่ต้องกลัวนะ พี่จะเบามือที่สุด"
ร่างสูงใหญ่สั่งให้ลูกน้องออกไปจากห้อง ปิดประตูลง เดินช้าๆมาขึ้นคร่อมบนตัวของชายหนุ่ม ในมือมีกระป๋องเบียร์ที่เปิดแล้วเทลงไปบนอกเปลือยเปล่าของคนใต้ล่าง
"โอ๊ะพี่ฮั่น อย่าทำกั้งเลย .."
"หือ พี่ขอโทษนะแต่นี่เป็นคำสั่งพี่ใหญ่ จะขัดใจพี่ก็กลั๊วกลัว ฮ่ะๆๆๆ มาเป็นของพี่แล้วจะติดใจ"
ฮั่นยกเบียร์ที่เหลือขึ้นดื่มก้มลงจับหน้าเรียวพลางประกบลงบนริมฝีปากบางส่งน้ำในปากตัวเองลงไป เริ่มบดเบียดลงบนปากนุ่มของคนใต้ล่างอย่างไม่ปรานี หนุ่มน้อยพยายามส่ายหน้าหนีแต่ไม่เป็นผล
ลิ้นร้อนพัวพันกับลิ้นเล็กพลางดูดเม้มอย่างหื่นกระหาย ปากหนาไล่ลงมาไซร้ซอกคอเนียนลากลงมาโลมเลียเบียร์ที่ฉ่ำอยู่บนเนินอกแน่นชูชันของคนที่ออกแรงดิ้น
"ฮ๊าา ช่วยด้วย ปล่อยนะ ไอ้คนชั่ว ..."
"ฮ่ะๆๆ ใครจะมาช่วยได้น้องกั้ง ดิ้นงี้ยิ่งได้อารมณ์ของคนชั่วนะบอกซะก่อน ฮ่าๆๆ"
คนตัวโตถอดเสื้อตัวเองออก กอดจูบลูบไล้ร่างเนียน เม้มเป็นระยะๆจนผิวผุดผ่องขึ้นเป็นจ้ำๆพลางไล่ลงมาจนถึงขอบกางเกงพลางกระชากตัวนอกออก บดปากหนาลงไปบนส่วนลับของชายหนุ่มที่มีเพียงตัวในปิดไว้ เขาพยายามบิดเอวหนีการกระทำที่ไม่ยินยอม
"ฮ๊าาา ไม่นะ ไม่..."
"ไม่รอดหรอกน้องกั้ง ขัดขืนแบบนี้อยากเจ็บตัวล่ะซิ"
คนตัวโตกว่าหันไปประกบปากจูบริมฝีปากบางอย่างดูดดื่ม มือหยาบควานเข้าไปในกางเกงตัวจิ๋วของคนใต้ล่างพลางดันนิ้วเข้าไป ตาเฉี่ยวมองใบหน้าของเด็กหนุ่มเพื่อรอดูผลงาน
"อื๊อออ อุ๊บ" ปากที่โดนรุกล้ำกับสีหน้าที่เจ็บปวดขัดขืนทำให้ผู้กระทำยิ่งได้ใจ แต่.....
.
.
.
จู่ๆคนตัวโตก็หยุด แน่นิ่งทับอยู่บนร่างเนียนในท่านั้น
"อ๊ะ ช่วยด้วย"
ชายหนุ่มสะบัดหน้าเรียวออกจากคนที่รังแกเขา ก้มมองร่างใหญ่ที่ยังทับอยู่ หันไปรอบๆพลางได้ยินเสียงเล็กๆ
"ชู่ววว ... พี่กั้ง อย่าเสียงดัง ..."
"ใครกัน"
"บิวเอง ... "
มือเล็กลูบไปมาบนใบหน้าชายหนุ่ม ยื่นหน้าสวยมาใกล้
"พี่กั้งคนหล่อของบิว เชอะ เรื่องอะไรจะให้เฮียมันกินพี่ล่ะ ...อาหลงมาช่วยกันหน่อยเอาไอ้เฮียบ้ากามนี่ออกไปเร็วๆ"
"แต่ว่าคุณหนูบิว ถ้าคุณฮั่นกับนายใหญ่รู้เข้าล่ะก็ "
"จะบ้าเหรอ ให้รู้ได้ไง ตอนนี้มันสลบไปแล้วอยากกินอะไรไม่ระวังเอง... แก้มัดพี่กั้งด้วย เร็วๆหรือจะขัดคำสั่งชั้น !"
ลูกสมุนทำตามเจ้านายสาวอย่างกล้าๆกลัวๆ ดันร่างแน่นิ่งของนายรองออกไป รีบแก้มัดให้ชายหนุ่มตามคำสั่ง
"ขอบคุณนะน้องบิว"
"อิๆ ไว้เปลี่ยนเป็นอย่างอื่นนะพี่กั้ง"
สาวบิวหันไปหยิบท่อนไม้ที่วางอยู่ฟาดลงไปบนคอของเฮียรองพอให้ช้ำๆ เพื่อเบี่ยงประเด็น
สองคนพยุงชายหนุ่มหลบเลี่ยงออกไปจากห้องใต้ดิน ทิ้งไว้แต่คนที่สลบไสล
.
.
.
...............................................
.
.
ผมหลบเลี่ยงไปตามซอกมุมต่างๆของบ้านใหญ่โตนี่พยายามหาทางเข้าไปด้านใน ดีที่ไอ้นายใหญ่มันเพิ่งออกไป การคุ้มกันจึงเบาบางลง
สักพัก ผมก็ได้ยินฝีเท้าของพวกมันวิ่งกันจ้าละหวั่น พลางตะโกนว่ามีคนบุกรุก
ผมใจหายวาบ พวกมันไม่น่าจะเห็นผมนะ แต่หนีไว้ก่อนดีกว่า
ยิ่งหนียิ่งพบว่าตัวเองยิ่งหลงทางมากขึ้น...
.
.
.
..........................................................
ห้องใหญ่โตสีหวาน เต็มไปด้วยเฟอร์นิเจอร์ราคาแพงหรูหรา เตียงนุ่มวางไว้ด้วยร่างของชายหนุ่มที่อ่อนล้าจนหลับไป ท่อนบนยังเปลือยเปล่าด้านข้างมีหญิงสาวใช้ผ้าชุบน้ำลูบไล้ทำความสะอาดให้เขา ประพรมโคโลญจ์ทั่วอกแน่น ตาสวยมองอย่างเคลิบเคลิ้มกับคนที่เธอพึงใจ พลันได้ยินเสียงจากด้านนอกร้องบอก
"คุณหนูครับ คุณฮั่นแกฟื้นแล้วตอนนี้โวยลั่น"
หญิงสาวเดินไปที่ประตูอย่างหัวเสียกับการขัดอารมณ์นี้
"อาหลง แกก็อย่ามีพิรุธ ไม่มีใครกล้าค้นห้องชั้นหรอก ไป๊ไปห่างๆเลย ดูต้นทางไว้ เดี๋ยวชั้นจะทำตามแผน"
หญิงสาวรีบคว้าผ้านวมมาคลุมตัวชายหนุ่มไว้ ดึงม่านของเตียงลงมาปิด แล้วคว้ากระเป๋าถือปีนลงไปยังด้านล่างลัดเลาะไปที่รถเพื่อทำตามแผน
.............................................
.
.
.
"่ว่าไงนะไอ้ฮั่น แกปล่อยไอ้หนุ่มนั่นหนีไปได้ ไม่ได้เรื่อง"
ทุกคนโดนเรียกมาที่ห้องโถงกลางบ้าน นายใหญ่ที่เพิ่งกลับมาถึงหัวเสียกับข่าวที่ได้ยิน
"ขอโทษครับพี่ใหญ่ ผมโดนพวกมันตีจนสลบตื่นมามันก็หายไปแล้ว หาจนทั่วก็ไม่พบ"
"มีเรื่องอะไรคะเฮียโน่ ...."
"บิว เอ่อ แกเพิ่งกลับมาหรอ "
"ก็สักพักค่ะ บิวคุยกะเพื่อนในรถน่ะ เห็นวิ่งกันให้วุ่นวาย"
"มีคนบุกเข้ามา แกก็ระวังตัวด้วย"
"ต๊าย นี่เฮียฮั่นอยู่บ้านภาษาอะไรปล่อยให้มีคนมาแหย่หนวดเสือ อุๆ"
"ยัยบิว!"
"เอาล่ะ พวกแกอย่าทะเลาะกัน ไอ้ฮั่นไปรีบค้นหาให้ทั่วมันคงไปไม่ไกล "
"งั้นบิวไปดีกว่า ให้อาหลงไปเฝ้าหน้าห้องไว้นะเฮียโน่บิวจะได้วางใจ ... ไปอาหลง"
"ครับคุณหนู"
......................................
.
.
.
ผมปีนขึ้นมาบนชั้นสองลัดเลาะไปตามระเบียง พลันหลบเข้ามาในห้องหนึ่งที่บังเอิญเปิดหน้าต่างไว้
"น้ำ..."
เสียงไอของคนในห้องทำให้ผมรีบหลบลงต่ำ มองไปรอบๆ
"พี่กัน ช่วยกั้งด้วย ฮือๆ"
เสียงนี้ ... ชื่อนี้ ผมไม่มีวันลืมตลอดชีวิตแน่ๆ รีบย่องไปตามเสียงคนบนเตียง ค่อยๆเปิดผ้าคลุมออก....
ใช่เขาจริงๆ ...!!!
"กั้ง เป็นยังไง พี่มาช่วยแล้ว"
ตาสวยปรือขึ้นมองผม แล้วก็เบิกตาโต อ้าปากอุทาน ผมเลยปิดปากเขาไว้บอกให้เขาเงียบเสียง
"จุ๊ๆ เรายังไม่ปลอดภัย ยังอยู่ในรังพวกมัน"
"พี่ชาย"
ปากซีดยิ้มให้ผมน้อยๆ พยักหน้าแล้วยื่นมือเรียวมาจับมือผมไว้
"พี่กั้ง บิวมาแล้ว"
"โอ๊ะ พี่ชายเข้ามาหลบในผ้าห่มก่อน"
เขาดึงผมขึ้นเตียงไปนอนอยู่ข้างๆ กอดผมไว้พลางคลุมผ้าลงมา
"น้องบิวครับ มาแล้วหรอพี่หิวน้ำจัง "
"ว้าว พี่กั้งฟื้นแล้ว ได้ๆเดี๋ยวบิวไปหาน้ำมาให้ หิวมั้ยเอาแซนวิชนะ "
เด็กสาวเดินมานั่งอีกด้านหนึงของเตียงก้มลงหอมแก้มชายหนุ่มที่หันมายิ้มให้เธอ
.
.
ผมอยู่ใต้ผ้าห่ม ได้ยินเสียงแจ้วๆของสาวที่น่าจะเป็นเจ้าของห้อง
เพียงแต่ตอนนี้ผมหน้าร้อนหูอื้อตาลาย ร่างกายสมส่วนใต้ผ้าห่มของหนุ่มน้อยเปลือยเปล่า...
ใบหน้าของผมเบียดชิดกับเนื้อเนียนของเขา จมูกผมซุกที่ซอกคอระหงสูดได้กลิ่นหอมรัญจวน และปากของผมตอนนี้แนบอยู่บนเนินอกนุ่มชูชันของชายหนุ่ม ผมเกือบหยุดหายใจ
.
.
.
"พี่กั้งอย่าไปไหนนะ พวกเฮียให้คนตามหาคนที่ช่วยพี่ออกมา เฮียฮั่นมันหัวเสียโดนเฮียโน่ดุด้วย โอ๊ยสะใจ ฮ่ะๆ อยากคิดจะกินพี่กั้งก็ต้องโดนงี้ ...พวกมันไม่กล้าเข้าห้องบิวหรอก แล้วเดี๋ยวเรามากุ๊กกิ๊กกันต่อนะ อิๆ "
"เอ่อ ครับ น้องบิว อุ๊บ" สาวสวยจูบลงบนริมฝีปากชายหนุ่มก่อนจะออกไปหาเสบียงมาให้เขา
.
.
.
"พี่ชาย..." หนุ่มน้อยเปิดเข้ามาดูผมใต้ผ้าห่ม
"ครับ น้องกั้ง เอ่อ พี่เต้ ก็ได้ "
"กั้งเรียกพี่ว่าพี่เต้ ได้หรอคับ"
"ได้สิ"
ตาใสเป็นประกาย ยิ้มกว้างให้ผม ผมก็ยิ้มค้างอยู่แล้วก็เปิดผ้าห่มออก
"แต่ตอนนี้เราต้องหนีแล้ว ไปเร็ว "
ผมดึงเขาลุกขึ้น มองไปที่ท่อนบนขาวเนียนแล้วถอนหายใจ รีบเดินไปที่ตู้ของหญิงสาว หยิบเสื้อกล้ามมาตัวนึง คงพอได้มั้งก็โยนให้เขา พลางหยิบรองเท้าแตะในห้องนี้ยัดใส่กระเป๋าหลังไปด้วย
"เอ้า เสื้อนี่ใส่ไว้นะ "
เขาก็รับไปสวมมัน ผมรีบดึงมือเขาวิ่งออกไปทางระเบียงที่ผมปีนขึ้นมา
เราลงมาได้อย่างปลอดภัย ผมก็เอารองเท้าให้เขาสวม ... แต่จะออกไปยังไง
ได้ยินเสียงปืนดังขึ้น สักพักพวกมันก็กรูไปอีกด้านหนึ่งเราสบโอกาสพากันวิ่งตื๋อไปที่ประตูรั้วหลบๆสักพักก็มีรถวิ่งพุ่งเข้ามาชนประตู ผมไม่มีเวลาสงสัยอะไรพาเขาออกไปก่อนดีกว่า
"ไปกั้ง วิ่ง"
.
.
.
.......................................................
.
.
"เฮ้ยไอ้เต้ ทางนี้ ชู้ว์วว"
"ดิว อ้น..." ผมดีใจที่เห็นพวกมัน
"มึงพาน้องกั้งไปรอที่ท่าเรือนะเว้ย เอ้า เอารถกูไป ไม่ต้องถามอะไรมาก รอที่นั่นแล้วเดี๋ยวกูไปถึงจะส่งสัญญาณ"
ไอ้ดิวบอกผมอย่างรวดเร็ว ลงจากมอเตอร์ไซด์ของตัวเองไปซ้อนคันของไอ้อ้น ผมก็ขึ้นไปนั่งที่คนขับ ลากมือ น้อง ... กั้ง มานั่งซ้อนท้ายไว้ พวกเราพากันบึ่งลงจากเขานรกนี้ไป
.
.
.
..................................................
.
.
.
ผมยืนมองชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนมอเตอร์ไซด์กินแซนวิชอย่างหิวโหย พลางส่งขวดน้ำให้
"ขอบคุณฮะพี่ชาย เอ่อ พี่เต้"
"เอ้า ค่อยๆกินระวังติดคอ"
"แค่กๆ "
"นั่นไง" ผมเดินไปลูบหลังให้เขา
"....ไอ้ฮั่นมันทำอะไรกั้งมั้ย "
"........" น้ำตาเอ่อล้นลงมาจากตากลมโตของชายหนุ่ม
ผมเดินเข้าไปกอดเขาตบหลังเบาๆ
"ขอโทษที่ปล่อยกั้งไว้คนเดียว"
"ฮึกๆ พี่เต้ไม่ได้ทำอะไรผิดฮะ กั้งซวยเอง"
"ปลอดภัยแล้วนะ นิ่งซะ"
ผมกระชับร่างที่สั่นสะท้านเข้ามากอดไว้แน่น พลันได้รับสัญญาณเรียกจากดิวผมก็บอกมันไปว่าเราหลบอยู่ด้านหลังโกดังร้าง
.
.
.
"อาเฉิน"
"คุณหนู"
คนที่ไอ้ดิวพามาด้วยตรงเข้าจับมือชายหนุ่มเขย่าๆอย่างดีใจ ผมได้รับการบอกเล่าว่าเขาเป็นคนของพี่ชายของกั้ง
"ไอ้เต้ มึงต้องพาน้องกั้งหนีกลับเมืองไทยว่ะ นี่ตั๋วเรือ ไปทางเครื่องบินไม่ได้น่ะ กูจัดแมทช์บนเรือสำราญนี่ไว้ให้มึงจะได้ไม่น่าสงสัย "
ผมรับตั๋วมาจากไอ้ดิว
"ในนี้มีพาสปอร์ตของมึง กับของน้องกั้งที่อาเฉินเอามาให้ด้วย ระวังตัวนะโว้ย พวกมันเริ่มสั่งพลิกเกาะหาน้องกั้งแล้ว"
ผมรับกระเป๋าเป้มา เข้าไปกอดเพื่อนทั้งสอง
"ขอบใจว่าเพื่อน พวกมึงก็ระวังด้วย"
.
.
"เดี๋ยวนะ .... ทำไมเสื้อน้องกั้งมันเน้นหัวนมอย่างงี้วะ"
ชายหนุ่มก้มมองตัวเองแล้วตกใจ รีบเอามือมาปิดอกแน่น
"เสื้อยัยคุณหนูมาเฟียน่ะ หาไม่ทันตัวฟิตไปหน่อย"
ผมก็เห็นแล้วล่ะ พยายามจะไม่มองอ่ะนะ
"งั้นเอานี่ใส่ไว้นะ " ไอ้อ้นถอดเสื้อเชิ๊ตมันออกให้หนุ่มน้อยใส่คลุม ไอ้ดิวก็ถอดหมวกมาสวมให้
"ขอบคุณฮะพี่....."
"พี่ดิว นี่อ้น เอาล่ะรีบไปได้แล้วนะ โชคดีทั้งสองคนว่ะ แล้วเดี๋ยวไปหาที่เมืองไทย"
พวกเราร่ำลากันสักพักผมก็พากั้งขึ้นเรือเพื่อก็ออกเดินทางไปยังจุดหมาย
เมืองไทย
.............
...................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น