ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    TaeKang : ร็อคลิขิต

    ลำดับตอนที่ #4 : Rock 4

    • อัปเดตล่าสุด 15 มี.ค. 58




    "ขอบคุณนะฮะพี่ๆทุกคน วันนี้กั้งสนุกมากๆ ได้เรียนรู้เยอะเลย"

    "ได้เลยน้องกั้ง ไว้เรามาแจมด้วยกันอีกนะ เจ้าโน่ขับรถดีๆล่ะ เมาป่าวเนี่ย" พี่รุจสำรวจหน้าคนขับ

    "คงจะเมารักล่ะวะ แม่ง ไ่ม่ได้สั่งน้ำมึนไรเลย เซ็งไอ้เต้มัน"

    "อ้าว ก็พี่นิคบอกว่าห้ามเมิงดื่มเด็ดขาด ไปเคลียร์เอาเองเว้ย ไปได้แล้ว"

    "น้องกั้งไม่ได้เอารถมาใช่มั้ยครับ บ้านอยู่แถวไหนพี่ยินดีไปส่งให้นะครับ" 

    "ไม่เป็นไรฮะพี่ดิวขอบคุณนะฮะ กั้งไปกับพี่โน่เนี่ยแหละ"

    "หึๆ ช้าไปโว้ยไอ้ดิว ถ้าอยากเจอน้องเขาก็ตามไปคอนโดไอ้เต้โน่น"

    "แปลว่าไรวะโน่"

    "ก็กูต้องไปส่งสองคนเข้าหอ เอ้ย เข้าคอนโดเดียวกัน งงล่ะซิ"

    "ไอ้โน่นี่ เมิงจะพูดมั่วๆอีกนานมั้ยวะ ไปครับน้องกั้งดึกแล้วพรุ่งนี้มีงานเช้า"

    ผมรีบตัดบทก่อนไอ้พวกนี้จะแซวบ้าบอ ยังไม่วายโดนไอ้อ้นตะโกนไล่หลัง

    "เบาๆกับน้องเค้านะโว้ยเต้ " 

    .
    .
    .

    ..........................................................

    "น้องกั้งอาบน้ำก่อนก็ได้นะ "

    "ฮะพี่เต้ ..."

    ไม่รู้ไอ้โน่บอกน้องกั้งหรือเปล่าว่าคอนโดผมต้องใช้ห้องน้าร่วมกัน ก็คงรู้แหละ ไม่เห็นถามไร

    ผมนั่งดูทีวีอยู๋ด้านนอกได้ยินเสียงเขาอาบน้ำเสร็จก็เปิดประตูออกมา ผมเลยหันไปมอง ...



    "อะ โอ๊ย ...."


    "น้องกั้ง!"


    ผมกระโดดพรวดเดียวถึงหน้าประตูห้องน้ำทันคว้าตัวเขาไว้ไม่ให้ลื่นล้มบนพื้น

    "เป็นไรป่าวเรา"

    "อูย ข้อเท้ากั้ง"



    "ไหนพี่ดูซิ"

    "มะ ไม่เป็นไรฮะพี่เต้ เดี๋ยวก็หาย "

    "หายอะไรล่ะ เดี๋ยวก็บวมสิไม่ว่า"

    ดีที่หนุ่มคนนี้ใส่ชุดคลุมออกมา ไม่งั้นผมคงจะไม่ค่อยกล้าไปรับตัวเขาไว้

    "พี่พาเราไปนั่งก่อนดีกว่า" ผมประคองพาเขาไปนั่งที่โซฟา ไปหาน้ำมันนวดมาให้

    "ขอบคูณฮะพี่เต้ มาฮะกั้งจัดการเอง"

    "แล้วเรานวดถนัดหรือไง พี่นวดให้อยู่เฉยๆเลย"

    "ก็กั้งเกรงใจพี่เต้นี่"

    ผมละเลงน้ำมันนวดบนข้อเท้าของเขาที่ดูเหมือนจะแพลง คงต้องจับมันเข้าที่ แต่ต้องชวนเขาคุยให้เผลอก่อนล่ะ

    "เกรงใจพี่ทำไมกัน เออ แล้วพรุ่งนี้มีซ้อมเต้นเราต้องงดก่อนนะ ดีเหมือนกันจะได้ฝึกสเกลร็อค"

    "หือ ร็อคมีสเกลพิเศษด้วยหรอฮะ"

    "อ้าว มีสิ มันมีโน๊ตมีจังหวะและทฤษฏีของมันนะ ไม่ใช่ตามฟิลไปมั่วๆ"

    "โห รู้ลึกนะพี่เต้"

    "เราก็ต้องศึกษาก่อนจะได้ร้องออกมาได้ถูกต้อง ร็อคน่ะต้องเน้นจังหวะที่ 2 กับ 4 เท่านั้น อย่าไปเน้น 1 กับ 3 ล่ะโดนโห่ตายเลย แล้วก็ห้ามนับ 8 ด้วย ห้องเพลงน่ะมีแค่ 4 อันนั้นมันนับแบบเต้น"

    "โห วันนี้พี่เต้พูดยาวแฮะ หึๆ อย่าบอกนะว่าพี่เต้จะ ... โอ๊ยยยยยย อืยยยย พี่เต้อ่ะ..."

    "เอาล่ะ เข้าที่ละ ไหนปรบมือตามจังหวะ 2 กับ 4 ให้พี่ดูซิ"

    "ฮะๆ ปรบมือๆ ... อืมม์ ไม่เจ็บแล้วแฮะ นี่ๆ กั้งเดินได้แล้วด้วย พี่เต้เก่งจัง" ชายหนุ่มลองลุกขึ้นยืนค่อยๆก้าวเดิน

    "มันแน่อยู่แล้ว ก็พี่เคยฝึกมวย พี่ไปอาบน้ำนะ อย่าลืมปรบมือไปล่ะ" ผมปรบมือเป็นจังหวะเน้นๆให้เขาดูพลางฮัมเพลงฮิตไปเบาๆ แล้วหายเข้าห้องนอนไป ก็ผมต้องไปเปลี่ยนเสื้อผ้ามาอาบน้ำบ้างไรบ้างนี่นะ

    ผมปิดประตูห้องลง โดดไปนอนแผ่ลงบนเตียงผ่อนลงหายใจแรงๆ โอ๊ย จะบ้าตาย คนอะไรผิวเนียนไม่พอ หน้าตาเนื้อตัวเปียกน้ำยังดูดี เฮ้ย ผมเป็นอะไรเนี่ย สงสัยจะเมา เอ แต่ไม่ได้ดื่มนี่ 

    ผมคว้าผ้าเช็ดตัวจะออกไปอาบน้ำ แง้มดูไม่เห็นเขานั่งอยู่ที่โซฟาก็โล่งอก คงเข้าห้องไปแล้ว ผมก็ย่องๆไปที่ห้องน้ำ 

    "พี่เต้!"

    "เย้ย น้องกั้ง ตกใจหมด"

    "อิๆ ทำอะไรฮะ ทำไมทำท่าเหมือนจะย่องเบา กั้งถูพื้นให้แล้วนะ มันมีน้ำหกอยู่ฮะเลยลื่น พี่เต้ก็ระวังๆหน่อยนะ เอ้อ กั้งจะดื่มนมพี่เต้เอาสักแก้วมั้ยฮะ เดี๋ยวกั้งอุ่นให้ ร้บรองหลับสบาย"

    ตาแป๋วมองมาที่ผม กระพริบตาถี่ๆ ไอ้ผมจะขัดก็เสียน้ำใจ

    "เออ ก็ได้ๆ งั้นพี่อาบน้ำนะ"

    .
    .
    .

    ผมอาบน้ำเสร็จรีบแว่บเข้าห้องไปแต่งตัว ก็ง่ายๆ ชุดนอนผมก็บ็อกเซอร์เสื้อยืด สักพักผู้ร่วมห้องคนใหม่ก็มาเคาะประตู โอ้ว สุภาพไปไหน

    "พี่เต้ฮะ นมอุ่นๆนะ"

    "ขอบใจนะ นี่แล้วทำไมเราไม่เปลี่ยนชุดอีก"

    "หือ เปลี่ยนทำไมฮะ"

    "อ้าวก็ชุดคลุมอาบน้ำนี่มันนอนได้หรอ"

    "555 ฮะพี่เต้ นอนคนเดียวนี่ไม่เป็นไรหรอก "

    "เฮ้อ แล้วมีบ็อกเซอร์มั้ยเรา"

    "ไม่มีนี่ฮะ "

    อื๋ย อย่าบอกนะว่าหนุ่มสายแดนซ์เขานอนทั้งอย่างนี้ หรือไม่ก็...

    "พรุ่งนี้พี่จะพาไปซื้อเป็นอย่างแรกเลย แล้วก็ต้องปรับการแต่งตัวเราซะใหม่ด้วย ขืนเป็นอย่างงี้พวกวงพี่ไม่มีสมาธิกันพอดี เข้าใจ๋ ไปนอนซะ อ้อ นี่ยาแก้ปวดทานก่อนนอนนะ พรุ่งนี้จะได้ไม่ปวด "

    "พี่เต้ใจดีจัง ฝันดีฮะ"

    เขารับยาไป ส่งยิ้มให้ผม แล้วก็พาร่างที่ดูอ้อนแอ้นในชุดคลุมนั่นเดินออกไป ผมต้องถอมหายใจอีกที ยกแก้วนมในมือดื่มรวดเดียวจนหมด 

    นี่แค่วันแรก ผมยังแทบจะหายใจไม่ทัน สมองมึนงงไปหมด เป็นไรวะเนี่ย เขาก็ไม่ได้ป่วนอะไรผมนะ คงเป็นเพราะเราแปลกหน้ากันแหละ

    ไว้พรุ่งนี้ผมจะจัดการแปลงกายเขาให้เป็นชาวร็อคจะได้ไม่ดูมุ้งมิ้ง ใข่ๆ นั่นแหละธีธัช สาเหตุที่ทำให้เราอึดอัด มันคาวาอี้เกินไป 


    .
    .
    .
    .................................................................



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×