TaeKang : ร็อคลิขิต

ลำดับตอนที่ #3 : Rock 3

"หือ นี่คืออะไร"

"กั้งอยากมาเรียนรู้วิธีการใช้ชีวิตแบบร็อคเกอร์จากพี่เต้ฮะ ก็เลย"

"เออ กูเลยพาเขามาน่ะ"

".................."

"กั้งบอกพี่นิคแล้วฮะ แกก็เห็นด้วย"

"เออว่ะเต้ กูกะพี่นิคคิดว่าจะได้สะดวกน่ะ"

".................."

"เอ กั้งนอนห้องนั้นก็ได้นะฮะพี่เต้"

"กูบอกน้องกั้งเขาว่ากูก็เคยมาค้างคอนโดมึงบ่อยๆ เลยรู้ว่ามีห้องว่าง อุๆ"

 
ผมกำลังงุนงงกับการปรากฏตัวของคนที่ทำผมไปไม่เป็นเมื่อวานนี้ เสียงเคาะประตูเรียกของโตโน่ที่แค่บอกว่าจะมาคุยงานด้วย ที่แท้มันก็พางานมาเข้าผมซะ 


"ไอ้โน่ !!!! เมิงถามกูสักคำรึยังว่ากูจะให้เขามาอยู่ด้วยมั้ย !!!" ผมตะโกนใส่หูมันคว้าคอมันมาล็อคไว้ ผมหันไปเห็นน้องกั้งยกมือเรียวปิดหู เม้มปากบาง นัยน์ตาคู่สวยมีน้ำใสๆมาเอ่อๆ

"กั้งไปก็ได้ฮะ" เขาก้มหน้าลากกระเป๋าหันหลังไป

"................."

"ไอ้เต้ เมึงทำร้ายจิตใจน้องกั้ง"

"................."

"พี่โตโน่อย่าว่าพี่เต้เลยฮะ ฮึกๆ กั้งผิดเอง"

".................."

ไอ้โตโน่แม่งถือโอกาสเดินไปกอดชายหนุ่มไว้ หันมาขยิบตาให้ผม ห๊ะ ไอ้นี่!

"พี่ไม่ได้ว่าอะไรน้องกั้ง พี่บ่นไอ้โน่มัน เฮ้ย แล้วเมิงก็เลิกกอดเขาได้แล้ว กูจะฟ้องไอ้ริท"

"เฮ้ยอย่านะโว้ย เดี๋ยวโดนนอนห้องครัวเหมือนเมิง ฮ่าๆๆ"

"ไอ้โน่! "

หนุ่มน้อยปาดน้ำตายิ้มให้ผม เฮ้อ โล่งอกไปที

"น้องกั้งใช้ห้องนั้นนะครับ เข้าไปพักก่อนไป พี่ขอเคลียร์กะพี่โตโน่แป๊ป"

เขาพยักหน้าให้ผม แล้วก็ลากกระเป๋าใบใหญ่พาร่างบางเดินหายไปในห้อง นี่เหมือนกับไปท่องเที่ยวเลยเชียวนะ

"เฮ้ย ไอ้โน่ เมิงจะบ้ารึไงวะ ให้เขามาอยู่กะกูเนี่ยนะ"

"เต้ นี่หาไม่ได้ง่ายๆนะ น้องกั้งน่ะเขาไม่ถูกชะตาจริงๆเขาไม่พาตัวเองมาลำบากหรอก"

"อะไรลำบาก"

"ก็อยู่กะเมิงนี่ไง เขาเป็นคุณชายอยู่วัง เอ้ย บ้านใหญ่โต"

"เวลาเมิงมาอยู่กะกูเนี่ย ลำบากมั้ย"

"เออ ไม่ว่ะ สบายฝุดๆ มีข้าวสามมื้อ มีบริการซักอบรีด ดูหนังฟังเพลงออกกำลังเล่นดนตรี โคตรสบาย ฮ่าๆๆ นี่ไง กูเลยให้เขามาอยู่กะเมิง หรือ จะให้ไปอยู่กะกู พร้อมนะโว้ย"

มันแกล้งเลียปากมองไปที่ห้องน้องกั้ง 

"เลิกหื่นเลยไอ้โน่ เฮ้อ ก็ได้ แต่แค่เดือนเดียวนะ "

"เออ เค้าก็ไม่อยู่กะเมิงชั่วชีวิตหรอกว่ะ ยกเว้นว่าเมิงจะอยากใช้ชีวิตคู่กับน้องเค้า ฮ่าๆๆ "

"ไอ้นี่ มาให้กูเตะเลย " ผมไล่เตะมันไปรอบๆ มันก็วิ่งหนี จนน้องกั้งโผล่ออกมามันเลยไปแอบหลังชายหนุ่ม

"พี่โตโน่ กะพี่เต้ เล่นเหมือนเด็กๆนะฮะ ร็อคเกอร์เป็นงี้หรอ กั้งเล่นด้วยดิ" ชายหนุ่มตาเป็นประกายมองผมกับเพื่อนซี้

"เฮ้อ เอาล่ะน้องกั้ง บางเรื่องก็ไม่ต้องทำตามพี่ไปซะหมดหรอก เอาที่เป็นตัวเองแบบไม่มีปรุงแต่งก็ร้อคได้แล้ว"

"ใช่น้องกั้ง เวลาเต้มันรุก น้องกั้งก็แค่รับ อ๊าาาคค เฮ้ย "

">/////<"

"เมิงยังจะพูดมั่วๆ ไปเลย พากูกับน้องกั้งไปซ้อมวง"

"วันนี้ เลยหรอวะ "

"ก็เออน่ะซิ ไม่ได้ยินกูบอกพี่นิคหรอ กูนัดพวกที่วงไว้แ้ล้ว เมิงก็ต้องไปด้วยเพราะจะได้หาพล็อตแต่งเพลงเลย"

ผมเตรียมตัวไว้แล้วก็เลยพร้อมลุย แปลกที่ผมดูกระตือรือร้นมากเป็นพิเศษ อาจเป็นเพราะจะได้ทำเพลงที่รักซะที คงไม่ใช่เพราะอยากเจอหน้าหวานๆนั่นหรอก

"เอ่อ พี่เต้ฮะ กั้งถามข้อนึง คือ ถ้ากั้งพูดกูมึงไม่ได้ จะเป็นร็อคเกอร์ได้มั้้ยฮะ"

" 55555 " ไม่มีกฏห้ามนี่ครับ แต่ก็อย่าสุภาพซะเกิ๊น ไปครับน้องกั้ง ไปลุยดินแดนร้อคเกอร์กัน

"กั้งไม่เห็นพี่เต้ดุเลยเนอะ"

"โอ๊ย น้องกั้งยังไม่เจอเวลามันอาละวาด วงแตกบ้านแตกมาแล้ว ทำใจไว้ก็ดีนะ"

"เกินไปอีกแล้วไอ้โน่ "

.
.
.

ผมมาถึงห้องซ้อมแ้ล้ว แนะนำสมาชิกในวงให้รู้จักกับน้องกั้ง ทุกคนได้รับบรี๊ฟจากผมมาก่อนแล้วว่านักร้องหนุ่มเป็นสายเต้นจะดูไม่เหมือนพวกเรา แต่ให้ทำตัวตามสบายไม่ต้องเกร็ง

"น้องกั้งครับ พี่ชื่อพี่รุจสุดหล่อนะครับ มือกลอง อะไรที่เป็นตีๆเนี่ยพี่ทำได้ดีครับ"

"ส่วนพี่เล่นกีตาร์โซโล่กับ Distort น่ะครับเสียงแผดเท่าไหร่ยิ่งใช่ๆ พี่ชื่ออ้นครับน้องกั้ง"

"พี่ตั้มนะ กีตาร์คอร์ด คอรัสด้วย น้องกั้งน่ารักดีจัง จะมาอยู่วงเราหรอ แน่ใจว่ารับเจ้าเต้มันได้"

"ดิวครับผม เห็นหน้าตาโหดๆแต่ใจดีมีเวลาให้ครับ เล่นเบสนะ ถ้าอยากให้สอนก็บอก"

นั่นล่ะสมาชิกวงของผม ตอนนี้หน้าหม้อกันหมด เฮ้อ นี่ขนาดเป็นผู้ชายนะ ถ้าพานักร้องสาวมาสงสัยไม่ต้องเป็นอันซ้อม

จะไม่ให้มันตะลึงได้ไง เพราะวันนี้น้องกั้งมาแบบคาวาอี้ตามฉายา หน้าใสปากแดง ตากลมโตจมูกโ่ด่งสวย เสื้อผ้าออกแนวเด็กญีปุ่นแบบ JRock สวมหมวกกลับด้านเปิดหน้าผากเนียนๆมาอีกแล้ว 

"สวัสดีฮะพี่ๆทุกคน กั้งดีใจจังที่พี่ๆต้อนรับกั้ง ไม่เหมือนพวกวง Street Fighter เลย" 

เออนะ เขาเป็นคนตรงๆดี มาถึงก็เปิดเผยตรงประเด็นได้ใจพวกผมไป เพราะเราก็เขม่นไอ้พวกนั้นอยู่แล้ว

"น้องกั้งรู้เรื่องด้วยหรอไอ้โน่"

"ยังหรอกเต้ กูยังไม่ได้บอกเขา แต่ว่าเขาไปเจอมาเองนั่งร้องไห้ไปหลายวัน อุๆ"

"กั้งฝากตัวด้วยฮะ กั้งไม่ดื้อไม่ซน บอกได้ดุได้" เขาโค้งให้แบบญี่ปุ่น

"วงพวกพี่ยังไม่มีชื่อน่ะ เราเรียกกันว่า Fifth แต่ตอนนี้จะเป็น Sixth ไปก่อนละกัน"

"โห เท่ห์จังฮะทั้งสองชื่อเลย "

"ถ้ามีกูอีกคนก็เป็น Seventh ป่าววะ"

"ไม่มีว่ะโน่ มันต้องเป็น minus 1 แปลว่าตัดเมิงออกไป" นั่นเป็นเสียงจากดิวที่ต่อปากต่อคำกับโตโน่ได้มันส์สุด

.
.
.

"น้องกั้ง ฟังเพลงเปิดวงของพวกพี่แล้วเป็นไงครับ"

"กั้งรู้สึกถึงความชัดของบุคลิกแต่ละคนไม่ได้ยินคนใดคนหนึ่งโดดออกมา มันหลากหลายแต่เป็นหนึ่งเดียวกันด้วยดนตรีเพลงเดียวกัน ร้อคมันไม่ได้ดุดันอย่างที่กั้งเข้าใจ กลับฟังแล้วสบายเหมือนมีเพื่อนรู้ใจด้วยซ้ำ"
 
พี่รุจปรบมือให้รัวๆ กับคอมเม้นท์จากคุณชายสุดหล่อที่กรั่นออกมาได้ลึกซึ้ง

"สมกับเป็นซุปตาร์"

"ดีครับ นัองกั้งจะลองมาร้องมั้ย"

"อืมม์ ยังฮะ กั้งขอเป็นคอรัสแทนได้มั้ย"

"อ้าวแล้วใครจะร้อง"

"ก็พี่เต้ไง นี่วงพี่เต้ แต่กั้งยังไม่เห็นพี่เต้ร้องเลย นะๆ ร้องให้กั้งฟังเป็นตัวอย่างนะฮะ นะพี่เต้นะ" ชายหนุ่มเขย่าแขนผม ตาแป๋วมองมาอ้อนๆ อีกแล้ว

"... งั้นเราเลือกเพลง"

"เย้ๆ ได้ฮะ พี่ๆกั้งอยากฟังเพลงความเชื่อของBodyslamฮะ "

"เออ กูก็อยากฟังว่ะ จัดมาเลยเต้ เดี๋ยวกูแจม วู้ๆ ถ้ามันส์ก็ถอดเสื้อแบบพี่ตูนเลยนะเว้ย "

โตโน่เป็นลูกคู่อย่างดี ผมยิ้มให้กับความเข้าใจเลือกของกั้ง เสียงแตะขอบกลองขึ้นแล้ว เป็นสัญญาณว่าเราจะเริ่ม ..ความเชื่อ... ของพวกเราอีกครั้ง !

.
.
.
............................................................







สมาชิกวง  : รุจ อ้น ตั้ม ดิว