ลำดับตอนที่ #27
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : drama27
ผมพร้อมเริ่มการทำงานกับบทละครที่ผมรักแล้ว ในเรือนทราย จะถูกทำออกมาเป็นเรื่องราวให้คนได้ดูจริงๆแล้ว โหย เหมือนฝันไป ... แต่ผมเองก็ยังต้องเรียนรู้การทำบทโทรทัศน์ที่เรียกเร็ตติ้ง แถมตอนนี้ไม่มีพี่แก้มช่วย เอาน่า สู้ๆ...
"วันนี้ทัตสึมิที่น้องซีดีเล่นจะออนแอร์แล้วนะ ตื่นเต้นมั้ยคับ"
"มากมากเลยพี่กั้ง มาดูเป็นเพื่อนซีดีน๊า พลีสสสส"
"คับๆ โห ยื่นหน้ามาอีกแแระ เดี๋ยวก็เจอแบบวันนั้นหรอก"
"เย้ย เค้ายางไม่พร้อม เขินจุงพี่กั้งง่ะ จูบมาได้ไม่ให้ตั้งตัว นี่คิดอะไรกับซีป่าวเนี่ย"
"คิด"
"เฮ้ย!"
"555 คิดว่าซีดีจะได้หายหื่นไง จริงมั้ยคับ"
ผมน่ะก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกันที่ดันไปประกบปากกับเขาซะงั้น ตกใจน่ะก็เลยต้องรีบเข้าห้องไป บทบาทอะไรนั่นก็บังหน้าแก้เขิน ดีที่น้องซีดีเป็นคนเปิดเผยทำล้อเล่นตลกขำๆไป ไม่งั้นผมก็คงต้องเก้อๆเหมือนตอนพี่เต้ ... ทีนี้ล่ะไม่รู้จะหาทางออกยังไงเชียว
"เอ่อ พี่กั้งรู้แล้วใช่มั้ยว่าพี่แก้มกับพี่เชอรีนเค้าจะมาดูกับเราที่นี่น่ะ "
"ยังเลยอ่ะ จริงหรอคับ ...." ผมจ๋อยไปเพราะหมู่นี้น้องเชอรีนไม่ได้บอกอะไรผมเลย แล้วนี่เธอรู้มั้ยว่าผมก็อยู่ที่นี่
"หือ พี่กั้งเป็นอะไรป่าวฮะ...ทะเลาะกับพี่เชอรีนหรอ เพราะซีดีหรือเปล่า เค้าเป็นมือที่สามหรา ฮาาาา หรือว่าพี่เชอเองก็หลงรักซีดี ขอโทษฮะคนมันน่ารักน่ะ "
"เอาเข้าไป เป็นคุ้งเป็นแควเลยเรา ... ป่าวคับ เอ่อ น้องเชอรีนรู้มั้ยว่าพี่อยู่นี่ "
"รู้ดิฮะ เพราะเขาถามซีดีว่าจะได้เจอพี่กั้งมั้ย ซีเลยบอกว่าจะจับพี่กั้งมัดไว้ให้ดูอยู่ด้วยกัน อิๆ หรือพี่เชอรีนเข้าใจผิดว่าซีดีจะปล้ำพี่กั้ง ฮ๊า โอ้วม่าย พี่กั้งต่างหากล่ะที่น่ากัว "
"คับๆ พี่จะไม่ถามอะไรแระจะนั่งนิ่งๆ เล่นใหญ่นะเราอ่ะ อุๆ "
ผมยิ้มให้กับความร่าเริงของหนุ่มคนนี้ที่ทำให้บรรยากาศดูสดใสในทุกๆสถาณการณ์ อย่างงี้คงไม่ต้องกลัวทำตัวไม่ถูกต่อหน้าน้องเชอแล้วล่ะ เฮ้อ แต่ผมเป็นอะไรไป ก็เราแค่ติ๊ต่างกันนี่นะ
"พี่กั้ง ระหว่างรอเราทำอะไรดีอ่ะ"
"คิดแปีปนะ"
"Featuring กันดีมะ"
"เอ่อ พี่ขอผ่านคับ ... ไปออกกำลังดีกว่าน้องซีดี จะได้เพิ่มกล้ามให้นาย ไปเร็ว"
"ห๊ะ จิงดิ โหยยย จะดีเหรอพี่กั้งง่ะ "
"ดีซิคับ จะได้หล่อเท่ห์แฟนๆหลง"
"พี่กั้งหลงคนเดียวได้ป่ะ"
"ปากดีนักนะ เดี๋ยวจูบ..."
"ง่ะ เค้ายังไม่พร้อม ฮ่าๆๆๆ ไปเล่นกล้ามกันดีฝ่าพี่กั้ง .."
ผมทำท่าแกล้งเจ้าตัวแสบที่หนีผมวิ่งวนไปมา เออนะ ก็สนุกดี ที่จริงยังมีอีกอย่างนึงที่ผมกังวลใจ นางเอกของเรา น้องบิว ที่ผมยังไม่ได้ทำความรู้จักกับเธอ แต่เห็นสนิทสนมกับพี่เต้แบบเกิ๊น นี่เขาก็ไปหาเธออีกสงสัยจะเป็นช่วงอินเลิฟทิ้งน้องนุ่ง ชิ
.
.
.
"พี่แก้ม น้องเชอรีน เชิญเข้ามาข้างในก่อนเลยครับ ... น้องซีดี น้องกั้ง ดูสิว่าพี่โดมพาใครมา"
ผมกับน้องซีดีที่เพิ่งออกกำลังกายเสร็จก็รีบเดินออกมาหาคนที่รออยู่ ผมตรงเข้าไปทักทายกอดพี่แก้ม แล้วก็
"สวัสดีครับ น้องเชอรีน"
"ค่ะพี่กั้ง เอ่อ ไม่เจอกันนานเลยเนอะ"
"ใช่ๆพี่เชอรีนน่ะใจร้าย ปล่อยให้พี่กั้งของซีนั่งหงอย ระวังนะซีดีจะคว้าเขาไป อิๆ"
"จร้าน้องซีดี พี่มาทวงคืนแล้วนะ ... เอ่อ พี่กั้งคะ ขอคุยกับพี่ได้มั้ยคะ"
ผมมองหน้าหวานของเธอยิ้มๆ เดินพากันไปที่ห้องออกกำลังกาย นี่เธอจะบอกอะไรผม ผมต้องทำใจมั้ย เรื่องอะไรที่คนอื่นรู้ไม่ได้นอกจาก....
"โอเคคับ น้องเชอรีนมีอะไรหรอ"
เธอนิ่งไปพักนึง ก็โผเข้ากอดผมจนตั้งตัวไม่ทัน มีน้ำตามาเอ่อ เธอกำลังร้องไห้
"โอ๊ะ น้องเชอเป็นอะไรคับ ใครทำอะไรบอกพี่ซิ"
"พี่กั้ง เชอรีนคิดถึงพี่กั้ง จะทนไม่ไหวแล้วนะที่ต้องหลบๆซ่อนๆ ทำงานด้วยกันไม่ได้ คุยกันไม่ได้ มาเจอกันก็ไม่ได้ ฮือๆ "
"แล้วทำไมน้องไม่รับสายพี่เลยล่ะคับ พี่นึกว่า..."
"เชอ คือว่า อยู่กับคนอื่นน่ะค่ะ แล้วก็ไม่ได้โทรกลับเพราะ ไม่รู้จะคุยอะไร เชอสงสารพี่กั้ง สงสารพี่แก้ม พี่กัน TeamOne คิดถึงพี่เต้ พี่กั้ง กับน้องนัทมากเลย "
"โอ๋ๆ นิ่งซะนะคนดี พี่ไม่เป็นอะไรคับขอบคุณนะที่เป็นห่วง พี่ก็คิดถึงทุกคนแต่จะทำยังไงได้ เชอก็รอนิดนึง พอทัตสึมิจบเราก็เป็นเหมือนเดิมกันได้แล้วน่ะ"
ผมเช็ดน้ำตาที่อาบแก้มใส เธอเงยหน้าขึ้นมองผม เหมือนมีอะไรจะบอกอีก ...
.
.
"พี่กั้ง ยังไม่รู้ใช่มั้ยคะว่าทาง ViewFinder น่ะซื้อลิขสิทธิ์จากญี่ปุ่นแล้วจะให้เราทำภาค 2 ต่อเลย มันก็จะออกอากาศชนกับ ในเรือนทราย ของพี่พอดี แถมยังใช้ทีมงานเดิมทั้งหมด"
"ห๊ะ อะไรกันนี่ ยังไม่ทันเริ่มออนเลยเนี่ยนะ"
"ค่ะพี่กั้ง เพราะนายใหญ่ไม่ถูกกับพี่ตั้ม TST เขากะจะชนเลย"
"เรื่องนั้นเราก็พอรู้น่ะคับ น้องเชอก็ต้องทำบทต่อให้พี่นัททิวใช่มั้ย"
"ก็ประมาณนั้นค่ะ เชอจะทำยังไงดี ตอนแรกกะว่าจะได้เป็นอิสระซะที ฮือๆพี่กั้ง ให้เชอมาอยู่ด้วยได้มั้ยคะ "
"แล้วพี่แก้ม กับพี่กันล่ะน้องเชอ ยังจะมีพี่นัททิวอีก พวกเขาจะทำยังไง"
"ไม่รู้อ่ะค่ะ แต่เชอรีนอึดอัดนี่คะ "
"อืมม์ เราก็ทำหน้าที่นักเขียนที่เรารัก สนุกกับมันแทนความอึดอัด ใส่อารมณ์ต่างๆให้กับตัวละคร ทำให้คนดูได้รู้ว่ามืออาชีพทำงานกันยังไงไม่ใช่ต้องเป็นไปตามนายทุน พี่ก็จะทำเต็มที่เหมือนกัน เรามาช่วยกันยกระดับวงการให้เป็นศิลปะแทนที่จะมายาอย่างเดียวนะครับ เชื่อพี่ "
"พี่กั้ง ..."
"อย่าร้องไห้นะ แล้วก็เราใช้ไลน์คุยกันก็ได้ วันอาทิตย์เราก็ไปเจอกันที่ห้องสมุดมหาวิทยาลัยนะครับ ดีมั้ย"
"ค่ะพี่กั้ง"
ผมก้มลงจูบผมนุ่มๆของเธอ กอดปลอบเด็กสาวไว้ เฮ้อ สงสัยว่าเราสองคนจะเผลอใจให้กันซะแล้วซินะ แต่ทำไมผมรู้สึกว่าน้องเชอรีนดูสับสน เหมือนกับผม...
.........................................................................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น