ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    TaeKang : ร็อคลิขิต

    ลำดับตอนที่ #10 : Rock 10 The End

    • อัปเดตล่าสุด 3 เม.ย. 58




    "วันนี้ที่เชิญพี่ๆน้องๆสื่อมาก็อยากจะฝากประชาสัมพันธ์คอนเสิรต์ Rock Legend by New Gen รายละเอียดก็ตามที่พิธีกรได้บอกไปนะครับ พิเศษมากๆคือจะเป็นการประชันระหว่าง Street Fighter วงนี้ก็รู้จักกันดีอยู่แล้ว และแนะนำวง The Sense ที่มีน้องกั้ง วรกรเปลี่ยนสายมาร่วม Featuring กับเต้ ธีธัช ร็อคเกอร์เสียงนุ่มที่ทุกคนคิดถึง  ก็แบบสนุกๆมันส์ๆน่ะครับ รายได้ช่วยทหารหาญของประเทศเรา งั้นขอให้พี่ๆน้องๆสื่อ ถ่ายรูปของทั้งสองวงนะครับ"


    จบคำแถลงของพี่จิ๊บผมก็มองยิ้มให้พวกไอ้เป้มัน เพราะตอนนี้โดนน้องกั้งขโมยซีนไปหมดล่ะ นักข่าวสนใจสัมภาษณ์การเปลี่ยนสายของเขาเป็นพิเศษ น้องกั้งก็ไม่ลืมแหย่ผมกับเพื่อนๆในวงให้เกิดสีสัน เขาช่างรู้จังหวะจริงๆ


    ทุกอย่างก็ดูเรียบร้อยดี่ ถ้า...

    "เต้คะ ยินดีด้วยกับการกลับมานะคะ" เสียงเจื้อยแจ้วของโรสในชุดกระโปรงหนังสั้นสีดำเดินฝ่าผู้คนเข้ามายื่นช่อดอกไม้ให้ผมพร้อมกับเบียดตัวเองเข้ามาแทรกแล้วหอมแก้มผมหนึ่งที .... อะไรกัน!

    แชะ ๆๆ

    เสียงชัตเตอร์นักข่าวรัวๆให้กับแขกเซอร์ไพรส์

    "คุณโรสกลับมาคบกับคุณเต้แล้วหรอคับ"

    "เลิกกับคุณเป้แล้วหรอคะ"

    "จะขึ้นเวทีด้วยมั้ยล่ะครับ แล้วจะเป็นประเด็นศึกชิงนางป่าวครับเนี่ย"


    บลาๆๆ ผมตะลึงไปเล็กน้อย หันไปมองหน้าน้องกั้งที่มองมานิ่งๆเม้มปากบาง 


    ผมตั้งสติได้ ก็ยิ้มให้โรสจูงมือเธอเดินฝ่ากลุ่มนักข่าวไปหาเป้ ส่งช่อดอกไม้ให้พร้อมกับจับมือเธอไปใส่ไว้ในมือมัน

    "ไม่หรอกครับ โรสเป็นแฟนเพื่อนผม ผมไม่แย่งแฟนเพื่อนอย่าเข้าใจกันผิดๆนะครับ เธอก็แค่มาแสดงความยินดีด้วยกับพวกเรา แล้วอีกอย่างนึง ผมเองก็มีคนรักอยู่แล้ว ผมก็เกรงว่าเขาจะเข้าใจผิดเหมือนกัน ... โรส ขอโทษนะ เต้รับไว้ไม่ได้หรอก ... แต่ก็ขอบใจมากๆเลยที่นึกถึงเรา วันงานก็ไปดูนะรับรองว่ามันส์ถึงใจแน่ๆ "

    ผมกอดคอเป้ ยกนิ้วโป้งให้ทั้งสองคนตั้งท่าให้นักข่าวถ่ายภาพ สักพัก ก็มองไปที่วงเรา ... อ้าว น้องกั้งหายไปไหนซะแล้ว ... งอนหรือเปล่านะ 

    ผมใจหาย รีบขอตัวจากสื่อไปถามหาเขาจากวงก็ได้ความว่าเขาขอไปห้องน้ำ ...

    .
    .
    .
    ........................

    "กั้ง อยู่ไหนครับ"

    "................"

    ผมเปิดเข้ามาเจอเขาที่อ่างล้างหน้า เขาก็รีบผลุนเข้าห้องน้ำไป โห อาการหนักมั้ยเนี่ย

    ผมมองไปไม่มีใครนอกจากเราสองคนที่นี่


    "กั้ง อย่าเข้าใจพี่ผิดนะ "

    "....................."

    "กั้ง เปิดประตูออกมาคุยกัน อย่าทำแบบนี้เลย พี่ เอ่อ ใจพี่ ..."

    "พี่ อะไรฮะ ... ใจพี่ทำไม"

    เขาเปิดประตูมายืนกอดอกมองผมตาแป๋ว อ้าว ไม่ได้ร้องไห้อยู่หรอ

    "กั้ง หลอกพี่เหรอ"

    "กั้งก็มาห้องน้ำ พี่เต้จะร้อนตัวทำไม ชิ"

    "มานี่เลย แกล้งพี่ซะตกใจหมด "

    ผมรวบตัวหนุ่มน้อยมากอดแนบอก เขาดิ้นเล็กๆหันมองซ้ายขวา

    "อย่านะพี่เต้ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า"

    "ดีสิ พี่จะได้เปิดตัวไปเลย"

    "เฮ้ย กั้งยังไม่ได้ยอมรับนะ ก็บอกแล้วรอหลังคอนเสิรต์ไง ปล่อยกั้งเลย"

    "ขอหอมทีนึง มัดจำไว้"

    ผมไม่รอให้เขาตอบ ก็กดจมูกลงบนแก้มใส  เขาหน้าแดงผละออกไปยืนคลำแก้มป้อยๆ

    "พี่เต้อ่ะ น่ากัวจิงๆ ไปดีฝ่า" ว่าแล้วเขาก็รีบวิ่งหนีผมออกจากห้องน้ำไป 

    ผมมองตามร่างบางไปอย่างสุขใจ

    .
    .
    .
    ............ให้เป็นคนดีอย่างที่ใครไม่เคยเห็น 

    ให้เป็นคนเลวอย่างที่ใครไม่เคยเป็น .....

    พลังแห่งรัก ใคร่ มันมีพลัง ...


    ที่งานคอนเสริต์ของเรา สองวงร็อคประชันกันอย่างไม่มีใครยอมใคร งัดฝีมือกันออกมาเต็มที่ ผมก็เห็นพัฒนาการของวงเก่าผมเหมือนกัน ส่วนน้องกั้งเขามีเสียงร้องที่แน่นจริงใจเป็นธรรมชาติ ร้องเพลงพลังรักได้เข้าขากับพี่โป่งมากๆ ทำเอาคนดูปรบมือส่งเสียงกรี๊ดให้สนั่น

    เราเล่นสลับกันจนมาถึงเพลงสุดท้าย ก็ตามคาด ไอ้เป้งัดเพลงเอกของวงออกมา ... กุหลาบหนาม...เพลงที่มีเบื้องลึกของผม
    .
    .

    "พี่เต้ฮะ เพลงนี้หรอฮะที่เป็นปัญหา ทำไมอ่ะ" ในความมืดของเวทีฝั่งเราที่รอเล่นต่อ น้องกั้งกระซิบถามผม

    "พี่แต่งไว้ตอนที่โรสทิ้งพี่ไปน่ะ ไอ้เป้มันทำเป็นเข้ามาปลอบใจแล้วก็ขอร้องเพลงนี้ พี่ก็ให้มันร้องส่วนพี่ก็ย้ายไปเล่นกีตาร์ให้ ไม่นึกว่ามันนั่นแหละที่เป็นคนแย่งโรสไป แถมวันคอนเสริต์โรสหอบดอกไม้ขึ้นมาหามันหอมแก้มมันอย่างที่ทำกับพี่วันแถลงข่าวไง "

    "โห แย่จริงๆ แล้วพี่เต้ทำไง"

    "พี่ก็ เบาๆ ชิวๆ เหวี่ยงกีตาร์ฟาดพื้น เล่นเอาช้อตไปทั้งเวที แล้วพี่ก็เดินไปต่อยมัน หลังจากนั้นพี่ก็ออกจากวงการไป"

    "อื๋ย รุนแรงนะพี่เต้เนี่ย ฮ่ะๆ ไม่น่าเชื่อเห็นนิ่งๆ "

    "ตอนนั้นพี่คุมตัวเองไม่ได้ เลยโดนมันยั่ว และพี่ก็รู้แล้วว่าพี่คงไม่ได้รักผู้หญิงคนนั้นจริงๆ เพราะพี่ยอมแพ้มันง่ายๆ แต่ ถ้าเป็นกั้งนะ พี่ไม่ยอมด้วย อย่าให้พี่รู้นะว่ามีใครมาจีบ"

    "อื่ย ไอ้เต้ คำสุดท้ายนี่มึงเหวี่ยงใส่กูป่าววะ " ไอ้ดิวมันร้อนตัว ก็ชอบแหย่น้องกั้งตลอดน่ะมันเนี่ย

    เพลงจบลงเสียงกรี๊ดสนั่นหวั่นไหว ผมก็ยืนฟังนิ่งๆมันเป็นเพลงของผม ผมรู้สึกดีใจที่มันได้รับความนิยมแบบนี้ ไม่ได้รู้สึกแค้นอะไรแล้ว คราวนี้ก็ตาพวกเราปิดเวทีแล้ว



    เสียงกีตาร์เกลาเบาๆ คลอเสียงพูดของผมต่อจากเพลงร้อนแรงของวงไอ้เป้มัน

    "เพลงกุหลาบหนาม เป็นเพลงที่ผมแต่งขึ้นถ้าเผื่อใครจะยังไม่รู้นะครับ แต่ผมร้องมันไม่ได้แล้วล่ะเพราะตอนนี้หัวใจของผมมีแต่ความรักให้กับเพื่อนๆในวงที่แม้จะกวนประสาทแต่ก็จริงใจ โตโน่นักแต่งเพลงเพื่อนซี้ พี่นิคที่ชายที่แสนดีคอยเป็นกำลังใจให้ตลอด และ กั้ง ... พี่รักกั้งว่ะ "

    เสียงเฮลั่นเมื่อผมเดินเข้าไปกอดน้องกั้งตบหลังเขาแบบแมนๆ คนคงนึกว่ารักแบบน้อง เปล่าเลย ผมกระซิบเขาเบาๆ

    "รักกั้งนะ ที่รักของธีธัช"

    แล้วผมก็หันไปยิ้มให้คนดูที่ยังไม่ได้รู้เรื่อง เสียงปรบมือส่งเสียงเชียร์ดังขึ้น เพราะเสียงกลองสองกระเดื่องดังมาจากฝีเท้าของพี่รุจ

    "และรักมากที่สุด คือพวกคุณทุกคน แฟนๆชาวร็อคที่คอยอยู่ข้างกันตลอด เรามาส่งท้ายกันกับเพลงนี้ ที่ทำให้พวกเรามาเจอกันและรักกันตลอดไป ร็อคลิขิต ไปลุยกันเล้ย...."

    ชื่อเพลงและคำสุดท้ายผมแผดเสียงแบบร้อคเกอร์พร้อมกำหมัดชูมือขึ้นตามจังหวะกลองที่เร่งเร้าขึ้นโยกไปตามเสียงกีตาร์ที่ลีดอย่างหวานปนเท่ห์แบบเมทัล


    "ขอเสียงให้พี่รุจ ตั้ม ดิว และอ้น วงของเรา The Sense ครับ"

    เสียงโห่ร้องก้องสนามเสือป่าที่จัดคอนเสริต์ โยกกันมันส์ ผมเดินไปหาคนสุดท้ายที่ทำให้ผมหวั่นไหว กับลิขิตที่เขาเป็นผู้กำหนด 

    ตลอดเวลาที่เราอยู่บนเวที ผมมีความสุขมาก ถ้าเป็นเมื่อก่อนคงเพราะได้ทำตามีความฝัน ได้ร้องเพลงร้อคที่ผมรักและทุ่มเท แต่วันนี้ ผมมีความสุขที่ได้เคียงข้างเขาคนนี้ ซึ่งแม้คอนเสิรต์จะจบลง แม้งานเพลงจะซาไป แม้ว่าจะไม่มีใครห้อมล้อมมากมายขอเพียงเราสองคนยังได้มองตากัน แบบนี้ต่อไปผมก็สุขใจที่สุดแล้ว

    เพลงสุดท้ายจบลง ทุกคนในวงทิ้งเครื่องดนตรีวิ่งมากอดกันกลางเวทีรวมทั้งเจ้าโตโน่กับพี่นิคด้วย แฟนๆยังปรบมือร้องท่อนฮุคของเพลงเรา

    ท่ามกลางความชุลมุนผมขโมยหอมแก้มน้องกั้งไปหนึ่งที

    "อุ๊ย อิพี่เต้"

    "เฮ้ย ไอ้เต้แม่งไม่เกรงใจพวกกูเลย "

    "ท่าทางคืนนี้คงยาวนะครับน้องกั้ง อุๆ "

    พวกเราจับมือกันโค้งให้กับคนดู ผมมองไปที่เวทีตรงข้าม พวกวง Street Fighter ยกนิ้วโป้งให้พวกเราแล้วปรบมือให้ ผมยิ้มโอบน้องกั้งไว้

    "พี่ชอบร็อคลิขิตนี่มากๆ ขอบคุณนะครับกั้ง ... แล้วมีคำตอบให้พี่ยัง"

    เด็กหนุ่มกอดเอวผมแน่น พยักหน้าเขินๆส่งยิ้มนัยน์ตาหวานมาแทนคำตอบ


    .
    .
    .
    ผมยิ้มให้เขา ...คืนนี้คงยาวอย่างที่พวกมันบอกล่ะ






    ...............................................................................


    จบแล้วจ้า

    ขอบคุณที่ติดตามน๊า



     
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×