KangCD Bromance: คู่แสบ (กั้งซีดี)

ลำดับตอนที่ #1 : วีรกรรมร่วมสาบาน I

ผมกำลังวิ่งหนีไอ้พวกนั้น มันแค้นที่ผมไปแจ้งตำรวจ มันพากันวิ่งไล่มาติดๆ กระทั่งมาจนมุมในซอยทางตัน

"เฮ้ย พวกมึงแน่จริงอย่าหมาหมู่ดิวะ"

"ไอ้หน้าตี๋มึงวอนหาเรื่อง เฮ้ย จัดการเอาเลือดหัวมันออก"

"อย่าาาา"
.
.
.

.....................................................................................



.
.
.


ความเกเรสุดเซี้ยวเฟี้ยวเงาะไม่มีใครเกินผม นายซีดี กันต์ธีร์ แต่ก่อนผมก็เป็นหัวโจกแต่เพียงผู้เดียวถ้าไม่มีเด็กใหม่คนนั้น ได้ข่าวว่ามาจากแดนไกลญี่ปุ่นโน่นและออกแนวซ่าส์สุดๆจนต้องย้ายมาหลายโรงเรียน ... ไอ้พวกในห้องก็เริ่มจะเอนเอียง 

"เฮ้ยเจเจ ไอ้เด็กใหม่มาวันนี้ป่าววะ"

"เออว่ะซีดี แม่งโข่งด้วยเพราะว่าอายุมากกว่าพวกเรา เขาว่าโคตรเฮี้ยวแต่สัญญากับครูใหญ่ว่าจะจบปีนี้ให้ได้และจะไม่ก่อเรื่อง"

"ถอดเขี้ยวเล็บว่างั้น เออ จะคอยดู ชื่อไรวะ..."

"กั้งว่ะ...."

.
.
.





"กรี๊ด พวกเธอเห็นเด็กใหม่ป่ะ เมื่อกี้มารายงานตัวที่ห้องครูใหญ่น่ะ อร้าย หล่อเว่อร์"

"ยัยเกรซ อย่าไปยุ่งเลย เห็นว่าแบดบอยสุดๆ"

"บิวไม่รู้อะไร ชั้นชอบมั่กๆ แบรดๆงี้ อิๆ"

"เฮ้อ ในห้องมีหัวโจกแบบซีดีคนเดียวยังไม่พอรึไง"

"มุกก็ว่างั้นแหละ ข่าวว่าโดนพักการเรียนมาหลายที่ น่าจะไม่ใช่เกเรธรรมดา"

"อร้ายย ออกแนวยากูซ่าใช่ป่ะ ถูกสเป็กง่า ดีกว่าป่วนๆแบบนายซีดีอีก "

"ยัยสไมล์! เบาๆ ซีดีมันมาโน่นแล้ว..."


ผมขัดหูขัดตากับพวกสาวๆที่รวมกลุ่มกันซุ่มอยู่หน้าห้องครูใหญ่เพราะเรื่องเจ้าเด็กใหม่อะไรนั่น มันจะทำบัลลังค์ผมสั่นคลอนมั้ยนะ เดินกลับเข้ามาในห้องชวนแก๊งค์ทั้งหลายทำกิจกรรมยามเช้าแก้กลุ้มดีกว่า

โรงเรียนของเราเป็นชนชั้นกลาง ไม่ค่อยมีครูอยากมาสอนนักหรอกเพราะไม่ได้เลิศหรูเหมือนที่อื่นๆ ผลการเรียนก็ลุ่มๆดอนๆ แถมโดนพวกเราแกล้งบ่อยๆจนเอือมระอา ผมก็ไม่ได้อยากเรียนนักหรอก


"ลูกพี่ วันนี้ทำอะไรดี"

"เซ็งว่ะ ไปวาดรูปเล่นดีกว่า"

"วาดอะไรที่ไหนเพ่"

"หึๆ นี่ไง โต๊ะว่างๆนี่มันของไอ้เด็กใหม่ เราก็ตกแต่งไว้รอต้อนรับกันหน่อย "

ว่าแล้วผมกับลูกสมุนเจเจ กับจูเนียร์ก็ละเลงโต๊ะเก้าอี้ด้วยช็อคสี แป้งเปียก เศษยางลบอย่างเมามันส์ จนหัวหน้าห้องตะโกนบอกว่าครูมา ก็แยกย้ายกันไปนั่งเซ็งๆอยู่ที่นั่งตัวเอง

.
.
.



"นักเรียนเคารพ"

"สวัสดีค่ะ/ครับคุณครู"

"สวัสดี พวกเธอวันนี้เรียบร้อยขึ้นผิดหูผิดตานะ น่าสงสัย อะแฮ่ม วันนี้มีเพื่อนใหม่มาแนะนำ เอ้า กั้ง เข้ามาได้"

เสียงฮือฮาดังขึ้นเมื่อคนใหม่ก้าวเท้าเข้ามา หน้าตาก็งั้นๆใส่แว่นตากลมๆ ถ้าไม่นับจมูกโคตรโด่งนั่นก็ดูจืดๆเรียบร้อยด้วยซ้ำไม่เห็นจะเฮี้ยวอย่างที่ลือกัน ที่เด่นก็คือรองเท้าผ้าใบสีแดง ... ถ้างั้น ไอ้ที่ละเลงไว้ก็คงจะทำให้ตกใจดีทีเดียว ฮ่ะๆ ผมล่ะโล่งอก

"กั้งครับ เรียกพี่กั้งก็ได้เพราะผมอายุ19มากกว่าน้องๆ ฝากตัวด้วยครับ"

เขาโค้งให้ทุกคน ผมก็อึ้งไปกับคำแนะนำตัวตรงไปตรงมานั่น

"เอาล่ะเธอไปนั่งที่ว่างๆตรงโน้น ....เตรียมตัวสำหรับวิชาแรกกันนะทุกคน ตั้งใจล่ะ"

ผมทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เห็นเด็กใหม่เดินแบกเป้เข้ามามองที่โต๊ะเละๆที่พวกเราจัดไว้ เขาเปิดกระเป๋าหยิบหนังสือพิมพ์ออกมาวางที่เก้าอี้และโต๊ะ พลางนั่งลง ตากลมโตมองไปที่หน้าห้องตั้งใจฟังครูโดมเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น 

"เฮ้ย ซีดี มันเฉยๆว่ะ"

"เออ กูเห็นแล้ว แม่งกวน ฝากไว้ก่อน"

ผมหงุดหงิดที่ไม่เป็นตามแผน พอครูโดม ครูประจำชั้นเราออกไปเลยแก้กลุ้มด้วยการปั้นกระดาษมาปาใส่กันเล่น


"เฟี้ยววว  ฮ่ะๆ รับหน่อยว่ะจิ้ง" นั่นแหละหัวหน้าห้องผู้เจี๋ยมเจี๊ยมของเรา 

"ซีดี พอเหอะ ห้องเลอะหมดแล้วเนี่ย " 

"ก็ให้เด็กใหม่ทำความสะอาดดิวะ "

"นั่นก็อีก ไปทำโต๊ะเขาเลอะทำไมวะ"

"เรื่องของกู มึงอย่ายุ่ง ไอ้คนนั่งมันยังไม่เห็นเดือดร้อน"

ผมนั่งคนละฟากกับเด็กใหม่นั่น แกล้งปากระดาษไปโดนก็ยังเฉยๆ เออ กวนจริงๆ


แล้วครูสอนวิชาแรกก็เดินเข้ามา ภาษาอังกฤษที่ผมขยาดและเบื่อจะเรียน พวกเราก็วิ่งวนไปมาไล่เตะกันบ้าง บางกลุ่มก็เอามือถือมาเปิดเพลงดังลั่นแล้วร้องตาม โอ๊ย บรรยากาศ ม.6 ที่ครื้นเครงที่สุด 


"พวกเธอ หยุดได้แล้วมานั่งที่ จะเรียนกันมั้ย เฮ้อ " 

"ครูแก้มคับ ไม่เรียนได้ด้วยหรอดีจัง "

"นายเจเจ!"

"ครูอย่าเหนื่อยสอนเลย เอาเวลาไปหาแฟนเหอะ "

จูเนียร์ตะโกนขึ้น เราก็เลยฮากันทั้งห้องจนครูโกรธ เดินฉับๆออกจากห้องไป


.
.
.


ผมเหลือบไปเห็นเด็กใหม่หยิบหนังสือออกมาอ่านๆแล้วหมั่นไส้ ถ้ามันขยันเรียนคงไม่มาซิ่วที่นี่หรอก 

ผมเดินวางก้ามไปข้างโต๊ะที่เราละเลงกันไว้พร้อมกับสมุน เขี่ยหนังสือในมือเขา

"เฮ้ย พี่กั้ง ชอบโต๊ะที่พวกกูจัดให้มั้ย"

".........."

"เฮ้ย ลูกพี่ถามดีๆ ทำไมไม่ตอบวะ"

"อือ เจเจ อย่าเสียมารยาทสิ เขาก็ต้องมีมาดเล็กน้อย เพราะซิ่วมาหลายโรงเรียน จุ๊ๆ ไม่น่าเชื่อ "
 
ผมเลื่อนมือไปเขี่ยปลายคางเขา ได้ผล เขาสะบัดหน้าหนี

"นี่ ซีดี อย่าไปกวนเขา ไปนั่งที่เลย"

"ยัยบิว เรื่องไรของแกวะ"

"พี่กั้งเขาจะเรียน และพวกเราก็ต้องเรียน ถ้าพวกนายไม่เรียนก็ออกไป"

"ฮิ้วววว มีผู้หญิงมาปกป้องด้วยว่ะซีดี มันใช่มั้ยเนี่ย เอากระโปรงมาใส่มั้ยพี่กั้ง 555"

จูเนียร์กับเจเจกวนประสาทเจ้าเด็กใหม่จนมันผุดลุกขึ้น คว้ากระเป๋าเป้ กับหนังสือ แล้วเดินออกจากห้องไป โดยมีหัวหน้าห้อง กับรองหัวหน้าห้องอย่างจิ้งกับบิววิ่งตามออกไป

ผมมองตามแล้วก็ครุ่นคิด 'พี่กั้งคนนี้ ไม่ธรรมดา'


.................................................................


"พี่กั้ง เดี๋ยว เอ่อ บิวนะคะ แล้วนี่ก็จิ้ง พี่อย่าไปสนใจซีดีมันเลย"

"บิว จิ้ง ขอบคุณที่มาบอก แต่พี่ก็ไม่อยากเรียนในนั้น ครูก็ไม่อยู่ สองคนไปเถอะ ไว้คาบหน้าจะเข้าเรียนเอง "

เขาหมุนตัวเดินไปที่ห้องสมุด ทำเอาสองคนอึ้ง จำต้องปล่อยเขาไป
.
.
.

ผมจำเป็นต้องหยุดกิจกรรมเพราะคาบที่สองคุณครูดิวสุดโหดมาสอนวิชาสังคม ไม่มีใครกล้าหือเลยมีความสงบสุขสามารถเรียนกันไปได้บ้าง แล้วก็ได้เวลาพักกลางวัน ผมต้องข่มขวัญเด็กใหม่ซะหน่อย

ผมเห็นเหยื่อของพวกเราแล้ว นั่งอยู่คนเดียวตรงโต๊ะมุมโรงอาหารนี่เอง



"กินข้าวคนเดียวเหงาป่ะ"

"..............."

"ให้พวกกูเป็นเพื่อนนะพี่กั้ง "

ว่าแล้วพวกเราก็นั่งลงไม่รอคำตอบ ดูท่าเด็กใหม่จะไม่สะทกสะท้าน ยังนั่งกินข้าวต่อไป

ผมก็เอาผักในจานของตัวเองเขี่ยใส่จานของเขา เขาเงยหน้าขึ้นมามองถอนหายใจแล้วก้มหน้าก้มตากินต่อ

"สงสัยจะชอบกินผัก 555 เอาของพวกเราไปด้วยละกัน"

สมุนของผมก็พากันเทผักลงในจาน แล้วนั่งหัวเราะกันยกใหญ่

เขาหยุดกินวางช้อนลง ลุกขึ้นยืนทำท่าจะเดินไป ผมคว้าจับไหล่เขาไว้

"เดี๋ยว จะไม่ทักไม่ทายกันหน่อยหรอ หรือว่าเป็นใบ้ รู้มั้ยว่านี่ถิ่นพวกกูถ้าอยากสงบสุขก็ต้องมีสัมมาคารวะ"

เขาหันมาหาผมตาขวาง ผมต้องยกมือออกค้างไว้ สักพักเขาก็โค้งให้

"ขอโทษ แต่ผมไม่รู้ธรรมเนียม ไว้จะพยายามเรียนรู้" 

ผมก็มองเขาทำตาปริบๆ เฮ้ย มาไม้ไหนวะ ผมอึ้งไปห้าวิ แล้วเขาก็เดินจากโต๊ะไป

"เอาไงดีวะซีดี ตามมั้ยวะ"

"ปล่อยไปก่อน กินข้าวโว้ย หิวๆ"

ผมพาพรรค์พวกนั่งลง ตายังมองไปที่เงาร่างนั้นที่เดินหายออกไปจากห้องอาหาร สายตาทุกคู่มองตามเขา มีสาวๆสองสามกลุ่มกรี๊ดแล้ววิ่งตามเขาไป 
..
.
.
.
บรรยากาศในการเรียนวันนี้ก็เป็นไปอย่างเคยๆ ไม่มีการเรียนแบบสงบสุข เพราะพวกเราไม่เฉพาะแต่กลุ่มผมต่างก็ทำกิจกรรมนอกตำรากันอย่างสนุกสนาน ครูก็สอนไป ใครเรียนก็ไปนั่งหน้าๆเรียนไปให้รู้เรื่องละกันรวมทั้งไอ้พี่กั้งนั่น 

"เอ๊ะ ทำไมโต๊ะมันสะอาดวะ"

"ครูโดมให้เอาตัวใหม่มาให้มันวะซีดี แม่ง โคตรอภิสิทธิ์"

"นายกันต์ธีร์ ออกมาหน้าห้อง"

เสียงครูอ้น เป็นครูฝ่ายปกครองเรียกผม ครูคนนี้เป็นอริกับผมมานานตอนนี้คงได้โอกาส และก็คงเพราะไอ้เด็กใหม่มันไปฟ้อง ผมก็เดินส่ายอาดๆโบกมือไปรอบๆเพื่อนๆก็พากันเฮ

"เธอแกล้งเพื่อนทำไม ทรัพย์สินดรงเรียนเสียหาย อย่างนี้ควรโดนทำโทษ"

เขาเงื้อมือจะตบหน้าผมที่หลับตารอ รู้อยู่แล้วว่ามันต้องมาไม้นี้

"กั้ง"

"ครูเข้าใจผิด ผมเป็นคนขอให้เขาวาดให้เอง ผมจะชดใช้ให้"

ผมลืมตาขึ้นมอง เห็นพี่กั้งคว้าข้อมือครูไว้ก่อนจะตบลงบนแก้มผมอย่างเคยๆ

"แต่"

"ขอบคุณครับครู "

เขาโค้งให้ครูที่ทำหน้าเจื่อนๆ จำต้องเลิกราแล้วเดินชี้หน้าผมออกห้องไป

ไอ้พี่กั้งก็กลับไปนั่งที่เงียบๆ อ่านหนังสือ

ผมเดินงงๆกลับไป ถามว่าเสียฟอร์มมั้ย ... มาก ... แต่มันมีความรู้สึกอื่นด้วย
.
.
.

"เฮ้ย เบื่อว่ะวันนี้กูเหนื่อยแล้วอยากรีแลกซ์"

ยังไม่ทันเลิกเรียนดีผมกับสมุนก็พากันวื่งแข่งไปที่ร้านเกมส์หัวมุมถนน เรามีที่นั่งประจำ สาเหตุที่ต้องทนเรียนเพราะไอ้ร้านเกมส์มันห้ามเข้าก่อนสามโมงเย็นตามกฏหมายน่ะ

"ว้าววว วู้ๆ เย้"

"เฮ้ยซีดีแบ่งมั่งนะโว้ยของอ่ะ"

"เออๆ เดี๋ยวนะเว้ยกำลังมันส์ เช็ดดดด"

ผมกำลังเมามันส์ เล่นไปจนลืมเวลา แต่ต้องชะงักเมื่อเจอชื่อใหม่ออนไลน์มาเล่น Kang ... หรือว่าจะเป็น 

ผมมองไปรอบๆ เจอแล้ว 

"เฮ้ย นั่นมันไอ้เด็กใหม่"

"เออว่ะซีดี ใช่จริงๆ  "

ผมเพ่งมองในมุมมืด จมูกโด่งดวงตากลมโตไม่มีแว่นสวมอยู่ เขาใส่ชุดพนักงานของห้องเกมส์นี่ดูโตกว่าพวกเรามาก สักพักพี่อาร์เจ้าของร้านก็เข้าไปพูดคุยกับเขา

"กั้ง นายแน่ใจหรอว่าไม่รับงาน"

"ครับ ผมเลิกแล้ว"

"แต่พวกมันคงไม่เลิกง่ายๆ โน่นไง มันมากันแล้ว"

ผมมองไปเห็นกลุ่มอันธพาลประจำซอย เดินสามขุมเข้าไปหาเขา

"กั้ง กูมาทวงสัญญา"

"ผมบอกแล้วว่าไม่ทำ"

"มึงรู้ดีว่าจะเป็นยังไง เฮ้ย เอาตัวมันออกไป"

"ฮั่น..อย่าถึงขนาดนั้นเลย เด็กมันอยากเรียนก็ปล่อยมันเถอะวะ"

"ไม่ใช่เรื่องของมึงไอ้อาร์ ร้านมึงเนี่ยถ้าอยากสงบก็อย่าขวาง กูไม่เอามันถึงตายหรอก ถ้ามันทนได้สัญญาก็จบไป"

ว่าแล้วพวกนั้นก็ลากพาตัวเจ้าเด็กใหม่ออกไปนอกร้าน เขาไม่มีทีท่าจะขัดขืน ขนาดผมมองตามไปยังหวาดๆ ผมก็เดินไปหาพี่อาร์ตายังมองตามกลุ่มพวกมัน

"เรื่องมันเป็นยังไงวะพี่"

"ไงวะซีดี สนใจคนอื่นตั้งแต่เมื่อไหร่"

"เราอยู่โรงเรียนเดียวกัน เอาน่าเล่ามาเร็วๆ"

ผมรับฟังเรื่องราวที่เหลือเชื่อจากปากพี่อาร์กับความเป็นมาของพี่กั้งคนนี้ แม่งเหมือนหลุดมาจากเกมส์โหดๆ 

"พวกมึงก็อย่าไปยุ่งกับเขาดีกว่าจะได้ไม่โดนลูกหลง กูก็สงสารมันล่ะนะแต่ทำอะไรไม่ได้มาก"

ผมยักไหล่กลับไปนั่งเล่นต่อ แต่ไม่มีสมาธิเลยชวนกันกลับ


.
.
.

"อ๊าคคค..."

"มึงยอมก็บอกมา พวกกูจะได้หยุด"

"ไม่! โอ๊ยย"

และแล้วผมก็มาเห็นซีนขายในหนังวัยรุ่นมีปัญหา สภาพพี่กั้งที่โดนรุมซ้อมอย่างหนัก เลือดอาบดูแล้วหวาดเสียวแต่เขาก็ยังยืนหยัดได้

"เฮ้ยซีดี ไปทางอื่นเถอะวะ"

"ไม่ไปถามให้รู้เรื่องก่อนหรอวะ"

"นั่นม้นแก๊งค์ของจริงนะเว้ยมึง เดี๋ยวได้เลือด"

"งั้นพวกมึงก็กลับไปก่อน"

ผมรำคาญไอ้สองคนที่มัวแต่เถียงผม เลยเดินอาดๆไปคว้าจับหมัดของไอ้ตัวที่กำลังกระหน่ำต่อยเขาไว้

"ไอ้หน้าอ่อน มึงอย่ายุ่ง"

"พอได้แล้วมั้งเพ่ เขาจะตายซะก่อน"

"เรื่องของมึงหรอ"

"ป่าว แต่ไอ้นี่มันดันอยู่ห้องเดียวกับผม "

"หึๆ เข้าท่าดีนี่ งั้นกูให้มึงช่วยมัน ถ้าฝ่าพวกกูไปได้ก็โอเค"

"พี่ฮั่น นั่นมันไม่ใช่กฏ"

"ใช่สิวะ ถ้ามันคว่ำพวกเราได้ก็ไปได้ ไม่ได้บอกว่าต้องมันคนเดียว"

"ย๊าาคคคคค"

ผมหันหลังพิงกับพี่กั้งพวกเราตะลุมบอนกันไปมาไม่รู้ใครเป็นใครแต่มันได้อารมณ์พลุ่งพล่านของเรา ผมก็โดนไปหลายหมัด จนได้ยินเสียงร้องตะโกนดังขึ้น

"ตำรวจ ตำรวจมาแล้ว ช่วยด้วยยยยย..."

ได้ผลพวกมันวิ่งหนีกันกระเจิง ผมก็นั่งลงไปกองที่พื้นหอบหายใจฟิงหลังเด็กใหม่ที่ยับเยินสุดๆ

"เฮ้ย ซีดี ตายยังวะ แม่งอดทนนะโว้ย"

"เออๆ จูเนียร์ เจเจ กูไม่เป็นไรแต่พี่กั้งมัน"

"ขอบใจ..นะซีดี .... "

เขาหันมาหาผม พูดกระท่อนกระแท่นใบหน้าเนื้อตัวมีเลือดไหลซิบๆ จบคำก็ฟุบลงบนตัวผม

นั่นเป็นวีรกรรมครั้งแรกของผมกับเขา... 




......................................................................




.
.
.


อาการจนตรอกคงเป็นแบบนี้มั้ง ผมมีเหงื่อท่วมตัวคว้าท่อนไม้มาได้ก็พยายามตั้งหลักสู้ตายกับพวกมัน หวดมันไปได้คนสองคนก็ต้องพลาดท่า

"โอ๊ย "

มันคนนึงมารัวเตะที่ท้องจนตัวงอ อีกคนมาซัดเข้าที่คาง ผมเองถนัดการบู๊ล้างผลาญ แต่สามต่อหนึ่งก็เกินกำลังจนต้องลงไปนอนครางกับพื้น

ไอ้คนที่สามตามมาจะกระทืบผมซ้ำ

"ผลั่ก ผลั๊วะ"

ผมมองเห็นรองเท้าผ้าใบสีแดงหยุดอยู่ตรงหน้า มองเห็นเงาร่างเจ้าของวิ่งเข้าไปขวางแล้วเตะพวกมันหงายไปด้วยการต่อสู้ดุดันที่ผมคุ้นตา 

ผมพอมีแรงก็ลุกขึ้นช่วยเขาจัดการไอ้สองคนที่เข้ามาลุยผมตอนแรกด้วยความแค้น เราสองคนออกอาวุธได้คล่องแคล่วสามารถล้มไอ้พวกนั้นจนมันล่าถอยกลับไป

ผมจำเขาได้ดี...

"พี่กั้ง"


...........................................................