TaeKang: รักนอกหัวใจ

ลำดับตอนที่ #9 : ปลอมตัว

ผมกับกั้งมาถึงก็เจอะเจอกับงานวัด ผู้คนเยอะแยะคึกคักเพราะคืนนี้จะมีวงดนตรีลูกทุ่งมาเล่น 

"ักั้ง หิวมั้ย"

"มากเลยพี่เต้"

"งั้นไปกินข้าวเหนียวหมูปิ้งกันก่อนนะ ง่ายๆดี กินได้มั้ย"

"ได้สิฮะพี่เต้ ของชอบกั้งเลย"

ผมสวมเสื้อให้เขาดูเรียบร้อยขึ้นก่อนจะจูงมือพาเดินไปที่รถเข็นรอบๆเวที

เด็กน้อยตื่นตาตื่นใจกับแสงสีเสียงของงานแบบชาวบ้านนี้ ผมก็อดยิ้มให้กับความน่ารักของเขาไม่ได้

"พี่เต้ ยิงปืนแข่งกันมั้ยล่า"

"กั้ง เรากำลังหนีพวกโจรนะ จะเล่นอะไร"

"อ่อ คับ "

"เอ้อ ตานึงก็ได้"

"เย้ พี่เต้ใจดีจัง กั้งเอาสีแดงนะ ของพี่เต้อันนี้ "

"เอ่อ น้องๆ ถ้ายิงถูกหมดจะได้อะไรอ่ะ"

"อ๋อ ก็เลือกเอา จะเอาผ้าห่ม หรือพวกตุ๊กตา"

"กั้งเอาตุ๊กตานะ ยิงล่ะนะ"

ปังๆ ๆ

ผิดหมดทุกนัด 

ผมก็ยิงบ้าง 

ปังๆ ๆ

ถูกหมดทุกนัด

"พี่เต้เก่งเนอะ อิๆ แต่ให้ของกั้งนะ"

"ให้ก็ได้ ต้องเป็นผ้าห่มนะ ตุ๊กตาไม่เอามันเกะกะ"

"แต่ว่า..."

"คุณหนูจะเอาตุ๊กตาไปทำไม"

"ก็กอดแทนตัวพี่เต้ไง เวลาพี่เต้ไม่อยู่น่ะ "

"......."

"พี่จะไม่อยู่ได้ไง ก็ตัวติดกับเรานี่แหละ เอ้า ก็ได้ๆ ไปเลือกมา"

"กั้งเอาตัวนี้"

"เฮ้ย ลิงเนี่ยนะ"

"ตัวมันยาวๆ แขนขายาวๆดี"

"เหมือนพี่ตรงไหน"

"หน้าคล้ายๆน่ะ อิๆ"

ชายหนุ่มคว้าตุ๊กตาลิงสีน้ำตาลตัวใหญ่ไปกอดไว้ แล้วเดินไปเล่นอย่างอื่นๆต่ออีก อ่านะ

"กั้งอยากขึ้นชิงช้าสวรรค์อ่ะพี่เต้ เกิดมาไม่เคยเล่นเลย"

"แล้วเด็กๆเที่ยวไหน"

"ก็ disney มั้ง จำไม่ได้"

"อ้าว พี่ๆไม่พาเล่นพวกนี้เหรอ"

"ไม่หรอก พี่ๆเขาทำงานกัน แล้วก็ย้ายหลายประเทศ แล้วสองคนก็ไม่ยอมให้กั้งไปงานวัดด้วย"

"เออ เรานี่นะ คุณหนูไปมั้ย เอ้า ไปสิ ขึ้นก็ขึ้น"

ผมไม่ขัดเขาเพราะว่าอยากเห็นรอบๆวัดนี้เหมือนกันว่ามีใครซุ่มหรือตามหาเราอยู่มั้ย

"วู้ ๆ สูงดีพี่เต้ โอ๊ะ"

"อุๆ เขาหยุดแกล้งเราน่ะ"

"อิๆ กั้งไปนั่งกับพี่เต้ได้มะ"

"ไม่ได้ เดี๋ยวเอียง"

"อืมม์ งั้นก็ต้องกอดพี่เต้คุงไว้เนอะ"

ลิงชื่อเต้มันน่าดูตรงไหน หนุ่มน้อยก็กอดมันฟัดไปมา ผมยิ้มให้เขา ตาก็มองไปรอบๆ
นั่นไง ผมเห็นแล้ว พวกมันตรงมาที่วัดนี้จริงๆด้วย 

.
.

"กั้ง ระวังนะ พวกมันตามเรามาทันแล้ว เดี๋ยวพอกระเช้าลงไปด้านล่างต้องหลบต่ำๆ"

"จริงเหรอพี่เต้"

"ไม่ต้องกลัว ไม่เป็นอะไรหรอก ทำตามที่พี่บอก"

ผมอดสงสารกั้งไม่ได้ เขากำลังร่าเริงแท้ๆกลับต้องมาหนีพวกโจรอีก

กระเช้าเราลงมาถึงพื้นแล้ว ผมเห็นพวกมันเดินตามหาเที่ยวได้ถามคนไปทั่ว แล้วหนุ่มหน้าตาเด่นแบบกั้งจะรอดหรอ

ผมเปิดประตูพาเขาหมอบๆไปตามทาง ลัดเลาะไปที่เวทีลูกทุ่งที่กำลังมีเพลงโจ๊ะๆหางเครื่องเต็มเวที อย่างงี้คงพรางได้

"ว้ายตาเถรตกต้นตาล อะไรอ่า ชนมาด๊ายยยย "

"ขอโทษฮะ"

"นี่พ่อหนุ่ม อุ๊ย ต๊ายตาย หล่อเว่อร์อะไรอย่างนี้ ไม่เป็นไรจ้า เจ๊ไม่ถือสาคนหล่อ"

"แต่ผมถือน่ะเจ๊ "

ผมก็ปัดมือวุ่นวายของเจ๊เจ้าของวงลูกทุ่งนี้ออกจากการพัวพันกับร่างกายของกั้ง

"อะไรยะ ว้ายยยย เต้ นี่แกจริงๆหรอ .... ดีใจได้เจอแกเฮ้ยมันนานมากเลยนะเนี่ย "

"ดีใจเหมือนกันที่เจอเจ๊มาดามมด ยังรั่วเหมือนเดิมนะ ผมมีอะไรอยากให้เจ๊ช่วย"

ผมรู้จักกับเจ๊มาดามมดคนนี้ดี เพราะตอนรุ่นๆเจ๊แกไปปิดวิคแถวบ้านผม ผมก็ไปชกมวยได้ตังค์ก็เอาไปซื้อตั๋วดูวงดนตรีของแก อืมม์ ที่จริงดูสาวๆหางเครื่องน่ะ เพราะตอนนั้นยังไม่รู้ว่าตัวเองชอบหนุ่มมุ้งมิ้ง


"ได้สิมีอะไรล่ะ แล้วน้องรูปหล่อคนนี้มากะแกหรอเต้"

"ใช่เจ๊ นี่กั้งเด็กผม"

"เฮ้อออยยย จริงดิเต้ ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่แกรู้ตัวว่า กรี๊สสสส "

"เอาน่าอย่าเพิ่งแซว เจ๊ช่วยผมหน่อยนะ ผมหนีพวกโจรมามันจะจับตัวกั้ง"

กั้งยกมือไหว้เจ๊มดที่ยังมองเขาแบบงงๆ 

"หรอๆ ได้สิไม่มีปัญหาหรอกพวกเจ๊ก็นอนค้างวัดนะคืนนี้ งั้นเดี๋ยวพาไปไหว้หลวงพ่อก่อน"

ผมเหลือบไปเห็นพวกมันมาทางเวที ถามไปทั่ว 

"ไม่ทันแล้วเจ๊ มีที่ซ่อนอื่นมั้ย"

"ว้ายยย น่ากัวจังพวกมันตามมาจริงๆหรอนี่ ... งั้นก็คงมีทางเดียวแล้วล่ะเต้"

ทางเดียวที่เจ๊มดแกคิดได้คือจับเอากั้งไปแต่งเป็นหางเครื่องแล้วให้ขึ้นไปเต้นปะปนกับพวกสาวๆ แต่ยังดีที่ผมยั้งไว้ทันไม่ให้เขาแต่งหญิง ผมรับไม่ได้จริงๆ ตอนนี้เลยอยู่ในชุดหางเครื่องชายที่เหมือนจะถูกใจเจ๊ยิ่งกว่า เพราะเสื้อแหวกอก กางเองก็ฟิตเปรี๊ยะ ขนนกกับเพชรเต็มตัวก็พอจะพรางได้อยู่หรอก แถมเพลงนี้ทุกคนใส่หน้ากากกันหมด กั้งก็เต้นไปตามเขาได้เหมือนกัน เออ ก็หัวไวดีแฮะ

ส่วนผม ไม่อยากจะเชื่อเลย เจ๊แกเอาเสื้อสีส้มแปร๋นกับกางเกงเขียวมาให้ใส่ แถมมีผมปลอมทรงเจ้าเงาะสีแดงทาหน้าซะวอก แล้วดันให้ไปอยู่ในแก๊งค์ตลกคาเฟ่ซะงั้น กั้งที่เต้นอยู่ก็หัวเราะคิกๆ

พวกมันตามมาถึงมองมาทางผมแว่บๆ สำรวจไปรอบๆเวที สักพักก็เกาหัวแล้วก็พากันกลับออกไป เพราะเจ๊แกก็ช่วยไปรับหน้าไว้ ดัดจริตไปมาน่าเวียนหัว

ก็แหง๋ล่ะมันจำผมไม่ได้แน่ๆ เพราะตัวผมเองยังจำตัวเองไม่ได้เล้ย พับผ่าซิ

ด้วยความช่วยเหลือจากเจ๊มาดามมดที่ผมบังเอิญโชคดีมาเจอเข้า เราเลยได้อาบน้ำอาบท่าแล้วมาเข้านอน ก่อนนอนก็ไปไหว้หลวงพ่อที่เมตตาเรามากๆ โดยเฉพาะกับกั้งที่หลวงพ่อลูบหัวปลอบใจเพราะหนุ่มน้อยมีน้ำตารื้นตลอดเวลา

"นอนได้มั้ยกั้ง"

"ได้ฮะพี่เต้"

"ทนหน่อยนะ พี่โทรบอกพี่แกงพี่กันแล้ว พรุ่งนี้เขาจะมารับพวกเราน่ะ"

ผมจะเข้าไปกอดเขาก็ใช่ที่ เพราะนี่มันวัดวาแถมมีทีมเจ๊มดนอนอยู่ที่ศาลานี่ด้วย 
ผมเลยคว้าเอาลิงน้อยให้เขาเอาไปกอดไว้ 

"เอ้า กอดไว้นะแทนตัวพี่ก็ได้เอ้า พี่ยอมให้ "

"หึๆ ฝันดีนะเต้คุง"

ชายหนุ่มก้มลงหอมแก้มลิงตัวแทนของผม ผมก็อึ้งไป เอื้อมมือไปลูบผมเขาเบาๆ

ผมนอนมองเขาตาปริบๆ 

นี่ผมคิดอะไรอยู่ล่ะ

อยากให้เช้าไวๆ ผมไม่อยากเห็นเขาอยู่ในสภาพนี้เลย 

กั้งของพี่...

..................................................................................