TaeKang : The Anchor

ลำดับตอนที่ #8 : News8

TBS ช่วงสัปดาห์นี้วุ่นวายกันเกือบทุกแผนกเพราะผมสั่งปรับเปลี่ยนหน้าที่การทำงานของทีมข่าวหลักทั้งหมดและวันนี้จะออกอากาศตามคิวใหม่เป็นวันแรก พี่เต็ด ยุทธนา หัวหน้าของผมก็มานั่งสังเกตุการณ์อยู่ด้วย

เพราะเราจะเปิดตัวผู้ประกาศข่าวหลัก Anchorสุดฮอตคนใหม่ กั้ง วรกร ...


ห้องข่าวเราถูกเปลี่ยนยกพื้นคล้ายเวทีมีจอโค้ง UHD โอบรอบ จุผู้ชมได้เป็นร้อย ซึ่งประเดิมกลุ่มแรกวันนี้เป็นคนข่าวรุ่นใหม่ทั้งที่เรียนและทำกิจกรรมอยู่ในทุกมหาวิทยาลัย...

"เอาล่ะทุกคนประจำที่ อีก 30 วินาทีจะเข้ารายการนะครับ " พี่โดม โปรดิวเซอร์นั่งห้องคอนโทรลสั่งมาในหูฟัง

"น้องกั้ง พร้อมนะครับ " 

"ครับพี่เต้ กั้งอ่ะพร้อมนานแล้ว พี่เต้นั่นแหละพร้อมมั้ย"

"โห เริ่มฉะพี่ตั้งแต่หลังฉากเชียวรึ "

"มันต้องอินไว้ก่อนนี่ฮะ เพราะกั้งเป็นพวกเรียล"

เด็กหนุ่มยิ้มเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อย ขยับจัดกระดุมที่ข้อมือ 

นี่แหละเขาล่ะ วรกร ตัวจริงเสียงจริง เกือบสามเดือนที่เขาเป็นผู้ประกาศภาคสนามเรียกเรตติ้ง ได้แบบไม่เคยมีใครทำมาก่อนเพราะความรูปหล่อระดับพระเอก กับทักษะที่หลากหลาย และที่สำคัญผู้ชมรอดูเขากับผมปะทะคารมกันมันส์แทบทุกนัด ...

"อีก 10 วินาที ...... ไตเติ้ลข่าว"

 
"wide เข้า Anchor  ใน 3 2 1 "

"ผม เต้ ธีระ สวัสดีครับ "


"สวัสดีครับ กั้ง วรกร ครับ"

...Background music...


ผมกับเขา แยกกันเดินเข้ามาจากสองฝั่งของเวที แล้วจึงมายืนคู่กัน กล้องจับภาพมุมสูงให้เห็นพวกเราทั้งตัวในสูทรัดรูปคัทติ้งเนี้ยบสีดำสนิท ผมผูกไทค์ น้องกั้งผูกหูกระต่ายดูน่ารักดี...

"อืมม์.. เจ้าเต้ยังมาดเท่ห์ไม่หลุดเลย น้องกั้งนี่ก็รูปหล่อสมาร์ทมากๆ ดูมั่นใจดีนะ " พี่เต็ดหันไปคุยกับผู้ช่วยคนใหม่ของธีระ

"แน่ล่ะครับพี่เต็ด คุณเต้เขาปั้นของเขามากับมือนี่ครับ " ไม่ใช่ใครอื่น พี่ตั้ม นั่นเอง หนุ่มเต้เลื่อนตำแหน่งให้เขามาทำหน้าที่นี้แทนอ้นที่ถูกวางให้ไปเป็นผู้ประกาศช่วงเช้า สองคนส่งต่อหน้าที่กันได้ดีมากๆ

รายการดำเนินต่อไป...
"กล้องจับหน้าเต้ แล้วแพนออกไปคนดู ดีมาก ... เต้คุณดูจอขวานะ"

...ผมฟังเสียงพี่โดมสั่งงานอยู๋ในหูพร้อมๆกับทุกคนในทีมข่าว นี่แหละครับการทำงานของผู้ประกาศข่าวที่ต้องฟังสารพัดเสียงในขณะที่ปากต้องพูดคนละเรื่องกับที่ได้ยิน ผมเบี่ยงตัวออกจากจอขวาตามที่พี่โดมบอก ให้กล้องจับภาพผมพร้อมกับผู้ชมในห้องส่ง


"ขอต้อนรับน้องๆคนข่าวหลากหลายสถาบันที่มีใจเดียวกันในห้องส่งนี้"


"น้องกั้งจอซ้ายใน 5 4 3 2 ..."

"และท่านผู้ชมทุกท่านที่รอให้พวกเราบอกเล่าความจริงในแบบของ The Anchor "
เขาหันไปมองจอซ้ายเป็นภาพ CG รายการใหม่ของเราที่ประมวลภาพข่าวต่างๆที่ผมและเขาเป็นคนรายงานในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา

"จบ CG ในอีก 3 2 1 ไปครับเต้" พี่โดมนับถอยหลังคลิปบนจอส่งให้ผม

"ต้อนรับคุณวรกรเข้าห้องข่าวสดเป็นครั้งแรกด้วยนะครับ พวกเราจะทำหน้าที่ของคนข่าวให้สมบูรณ์ที่สุด ที่นี่กับ TBS"

"เต้ คุณเข้าข่าวแรกเลย ....ภาพ insert มาน้องบิว "

"ออนแล้วค่ะ จอกลางค่ะ"

"ประเด็นด่วนวันนี้มีข่าวจากทางสาธารณสุขว่าไวรัสที่ระบาดจากฝั่งอเมริกาเริ่มรุนแรงขึ้น ให้ประชาชนปฏิบ้ติตามประกาศโดยเคร่งครัด....."
.
.

"น้องกั้ง เรามีปัญหากับข่าวสอง ไปข่าวสามเลย อาเมนส่งภาพเลยครับ"

"รับทราบครับผม ออนแล้วจอกลางนะกั้ง"

"ครับ....จากข่าวไวรัสของคุณธีระ เราจะไปต่อด้วยข่าวความคืบหน้าผลกระทบจากพายุสุริยะรอบสอง มีรายงานที่เชื่อถือได้จากนาซ่าว่าจะมี Black out ใน New York ถึงสามชั่วโมง..."

ผมมองหน้ารูปเรียวกับปากบางขยับพูดอย่างเพลินตา ผมภูมิใจในตัวเขาจริงๆ ถึงคิวผมปิดเบรคแล้ว...

"ครับคุณวรกร และสักครู่เราจะกลับมาเจาะลึกกันพร้อมรับฟังความคิดเห็นจากคนข่าวรุ่นใหม่ในห้องนี้ "

"คุณสองคนเดินลง stage ไปหาคนดูได้เลยครับ ทีมโดรนตามภาพมุมสูงไว้ กล้องหนึ่ง กล้องสองโคลสอัพน้องกั้งกับเต้ด้วยครับ พูดคุยกับคนดูได้นะเต้น้องกั้ง... โอเค cut ...เข้าโฆษณาสองนาที" 

นั่นเป็นการเปิดตัวน้องกั้งครับ ผมต้องการความอลังการ ให้เห็นหนุ่มคนนี้ทุกมิติ 

ช่วงต่อไปก็มานั่งโต๊ะข่าวโดยเราประกบพี่แก้ม อ่านข่าวกันไปพูดคุยถกประเด็นกันไป โดยยังเป็นผมปะทะวรกรอย่างสนุก พี่แก้มก็เป็นคนกลางที่ลงตัว เราให้น้องๆในห้องส่งถามคำถามและออกความเห็นได้ในตอนท้าย ผมรู้สึกว่าคนรุ่นใหม่มีความคิดเข้าท่าดีทีเดียว...


ทุกอย่างดำเนินไปได้ด้วยดีจนจบการเปิดรายการแรกของเรา ไม่ต้องเช็คก็รู้ว่าเรตติ้งนำโด่งไปไกลเพราะพี่ตูมตามกับทีมข่าวต่างไฮไฟว์กันไปรอบๆ ผมมองในมอนิเตอร์ เห็นหน้าของน้องกั้งร่าเริงสดใสมีออร่าโดดเด่นมาก 
.
..
....

หนุ่มน้อยทำได้แบบที่ผมคาดหวัง...


อีกอย่างที่ผมวางไว้ คือ อาเมนจะเป็นผู้ประกาศหลักเรื่องราวไอทีต่างๆ ส่วนหนูบิวก็จะเน้นเรื่องสุขภาพและสังคม โดยทั้งคู่มีทีมทำงานที่คัดเลือกจากเพื่อนๆที่โดนผมดุไป หลังๆก็แข็งขันกันดีเริ่มรู้งาน 


ส่วนน้องกั้ง ตอนนี้ผมให้เขาเป็น Head ของทีมข่าวรุ่นใหม่นั่งหัวโต๊ะประชุมแทนผม คอยเช็คข่าวเลือกประเด็นแล้วมารายงานส่วนตัวกับผมอีกที ผมต้องการสอนงานเขา...และ เอ่อ ผมก็อยากเห็นหน้าเขาบ่อยๆน่ะ ....ก่อนที่ผม...

ผ่านไปจนครบกำหนดสองเดือนที่ผมวางงานไว้ให้ TBS พี่เต็ดหัวหน้าผมจึงประกาศให้ทุกคนรู้ว่าผมจะไปรับภารกิจใหม่กับ BBC ซึ่งผมมีกำหนดเดินทางในสัปดาห์หน้า

ผมได้ดึงเพื่อนผม กัน ณภัทร ผู้ประกาศช่อง Newstime ที่เบื่อจะทำงานกับอันธพาลอย่างไอ้อาร์มาอยู่ TBS ด้วย วันนี้จึงมีงานเลี้ยงส่งผมและเลี้ยงต้อนรับเจ้ากัน ...

งานเลี้ยงจัดง่ายๆที่ออฟฟิศนี่แหละ เพราะพวกเราต้องอัพเดทข่าวสารตลอดเวลา

งานเลี้ยงส่งผม ... ที่น้องกั้งดูซึมๆ ตั้งแต่เขารู้ว่าผมจะย้ายไป

.
.
.

เที่ยงคืนแล้ว ออฟฟิศเงียบสงัดและแสงไฟทุกดวงปิดยกเว้นในห้องผม .....ทุกคนกลับกันไปหมดเหลือแต่ผมมานั่งพักในห้องทำงาน เก็บโน่นนี่ก่อนกลับ ...



"พี่เต้ฮะ กั้ง เข้าไปได้ไหมฮะ"


"อ้าว น้องกั้งยังไม่กลับหรอ... เข้ามาสิครับ พี่กำลังเก็บของน่ะ"


"พี่เต้ จะไปจริงๆหรอฮะ "


"หือ มีไปหลอกๆได้ด้วยหรอครับเด็กน้อย ฮึๆ แต่อีกหลายวันน่ะ"


"เอ้า นี่ พี่ให้น้องกั้งนะ มันเป็นเหรียญรางวัลน่ะ เหรียญแรกที่พี่ได้มาจาก BBC ตอนทำข่าวใหม่ๆ รับไว้นะครับ "


"พี่เต้อ่ะ ...กั้งรับไว้แล้วพี่เต้ไม่ไปได้มั้ยฮะ กั้ง ไม่อยากให้พี่เต้ไป ...พี่เต้ ฮึก..ฮือๆๆ "


ผมตกใจที่จู่ๆหนุ่มน้อยก็โผเข้ามากอดผมร้องไห้ คนละลุ๊คกับหนุ่มวรกรหล่อเริ่ดเชิดในห้องข่าว The Anchor เลย


ผมกอดเขาไว้...ผมเองก็ใจหาย



ธีระ... ที่ไม่เคยยึดติดกับใคร แต่กลับผูกพันกับเด็กดื้อคนนี้


"น้องกั้ง พี่ ....ตัดสินใจแล้ว"


"พี่เต้วางแผนไว้นานแล้วใช่มั้ยฮะเนี่ย "


"... ก็พอดีในงานประกาศรางวัลเมื่อต้นปี BBC เขาคุยไว้แล้วพี่ก็ตอบตกลงไป แต่ที่ยังไม่ได้บอกใครเพราะติดว่าพี่เต็ดขอให้หาผู้ประกาศที่มีทักษะใกล้เคียงมาแทนก่อน จนมาเจอน้องกั้งนี่แหละคับคนเก่งของพี่เต้... น้องกั้งเก่งมากเลยนะครับเก่งกว่าพี่อีกนะเนี่ย ฝากทางนี้ด้วยนะครับ "

"ก็ กั้ง กั้งอยู่ไม่ได้ เอ่อ ...ทำไม่ได้ถ้าไม่มีพี่เต้ "


"โธ่ เด็กน้อย... ทำได้สิครับ พี่เต้เชื่อมั่นในตัวน้องกั้งมากรู้มั้ย... เอ้า อย่างอแง "


"พี่เต้...ไม่เป็นห่วงกั้งเลยหรอเนี่ย ... "


"ห่วงสิครับ ห่วงมากๆ แต่ ... เอ่อ คิดว่าน้องกั้งก็มีหมวดดิวกับเจ้ากันดูแลอยู่ พี่ก็วางใจ"

ผมพูดออกมาอย่างยากเย็น..



"ทำไมพี่เต้ชอบผลักไสให้กั้งไปอยู่กับคนอื่น ... รังเกียจกั้งขนาดนี้หรอฮะ กั้งไม่อยู่ให้พี่เต้รำคาญใจก็ได้ พี่เต้ใจร้าย "


ชายหนุ่มทุบอกผมดูฉุนเฉียวจนผมตกใจ กระชับกอดเขาไว้ เขาเบี่ยงตัวออกผลักอกผมแรง ผมลืมตัวคว้าข้อมือดึงเขาเข้ามาจูบ....


"...................."



.
.
.




"น้องกั้ง เอ่อ พี่ ... พี่ขอโทษ"





"..................."




"น้องกั้ง พี่ไม่ควรทำอย่างนี้ ....พูดอะไรบ้างสิครับ อย่าเงียบเลย ด่าว่าพี่ก็ได้ ...น้องกั้งพี่ขอโทษ ... "




ผมรู้สึกผิดที่เผลอทำตามหัวใจ จูบเขาไปอย่างงั้นเขาคงช็อค...

.
.
.
เขามองผมนิ่งๆตัดพ้อ ตาคู่สวยมีน้ำใสๆไหลลงมา


เสียงมือถือของเขาดังขึ้น


เขาเม้มปากบางเช็ดน้ำตากดรับ คุยกับคนในสายว่ากำลังลงไป


ผมคลายอ้อมกอดเขา รู้ว่าคงเป็นหมวดดิว มารอรับเขา...


"นัองกั้ง...พี่ "


เขาหันหลังให้ผมเดินช้าๆไปเปิดประตู ผมมองตามร่างบาง ... เขาหยุดลง พลันเปลี่ยนใจหมุนตัววิ่งมากอดผมแน่นประกบปากนุ่มจูบผม....!


ผมตกตะลึงอยู่กับที่ นี่ผมกำลังฝันไปหรือเปล่า

สองมือค่อยๆจับเอวคอดของเขาไว้ ผมหลับตาลง


.
.
.
อย่างลืมตัว...เราสองคนดื่มด่ำกับสัมผัสครั้งแรกที่ผมและเขาไม่ได้ตั้งตัว ผมเลื่อนมือไปจับหน้าเนียนดันเข้ามาส่งลิ้นไปลิ้มรสความหอมหวานจากลิ้นนุ่มของเขา เขาหลับตาลงสองแขนเรียวโอบรอบคอผมปากบางดูดริมฝีปากผมเพิ่มความร้อนแรงให้กับรสจูบ ... ผมเบียดตัวเข้ากับร่างบางสองมือลูบไล้ตัวเขา...ปากยังทำหน้าที่อย่างดูดดื่ม...

...สักพัก เขาก็ค่อยๆผละออกจากผม ยื่นจมูกโด่งสวยมาหอมแก้มผมแทน เขาหันหลังกลับก้าวยาวๆเดินออกจากห้องหายลงไปหาคนที่รอเขา  ... โดยไม่หันมามองผมอีก
.
.
.
ผมรู้สึกหน้าร้อนผ่าวๆ ทรุดตัวลง ลูบริมฝีปากตัวเองที่ยังอุ่นๆจากรสจูบเร่าร้อนนั่น

น้องกั้ง ...

นี่มันหมายความว่ายังไงกัน

น้องกำลังจะบอกอะไรพี่

.
.
.

พี่ช่างโง่นัก ...ระหว่างเรา มันสายไปแล้ว ....น้องกั้ง


....................................................................................................................................................