ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เหมือนเคยรู้จัก
"ซีดีขอแนะนำให้พี่ๆทุกคนรู้จัก พี่กั้ง วรกร ที่ผมคัดเลือกและเชิญเขามาเป็นไอคอนของโปรเจคเรานะฮะ "
พี่กั้งพาหุ่นเพรียวสมส่วนหล่อทุกมุมเดินขึ้นมาบนเวทีในงานแต่งตั้งไอคอนอย่างไม่เป็นทางการของโปรเจค จัดขึ้นเป็นการภายในเพื่อเตรียมความพร้อม...
"สวัสดีครับ กั้งครับ ยินดีที่ได้ร่วมโปรเจคนี้นะครับ และหวังว่าทุกท่านคงจะบอกผมได้ว่าผมดูดีพอสำหรับงานนี้หรือยัง เพราะผมเองยังไม่มั่นใจอะไรเลย ฝากตัวด้วยครับ.. " เขายิ้มเขินๆ ทุกหัวเราะให้กับท่าทางถ่อมตัวของเขาพร้อมปรบมือให้ดังลั่น เหล่าสาวและไม่สาวทั้งหลายมองเขาตาเยิ้ม ผมโล่งอกไปทีที่ทุกคนเห็นด้วยกับการคัดเลือกของผม
"ยินดีรับฝาก ทั้งตัวและหัวใจฮ้า...คริๆๆๆ" พี่คิทตี้ฝ่ายเสื้อผ้าสนับสนุนสุดตัว ก็แน่ล่ะนะ...
บรรยากาศภายในงานเปิดตัวพร้อมประชุมแผนเป็นไปอย่างครึกครื้นเพราะพี่กั้งเป็นงานมาก เสน่ห์ของเขาทำให้การทำงานเป็นไปอย่างราบรื่นสมกับที่ผมตั้งใจ ต่อไปนี้เป็นหน้าที่ของทีมงานที่จะดำเนินการโปรโมทต่างๆนาๆรวมทั้งคอนเซ็ปป์ที่เขาขอมาให้หาคู่แท้ให้เขาตามเงื่อนไขที่แปลกประหลาดนั้น ส่วนผมหมดหน้าที่ค้นหาแล้ว ต่อไปก็ต้องปรับให้เขามีบุคลิกเหมาะสมที่จะไปลงสนามกับคนของเพื่อนหรือคู่แข่งชาวรัสเซียของผม เรานัดกันไว้ที่โปรตุเกส ที่ที่่ผมเคยไป inturnship ที่นั่นตอนได้ทุนแลกเปลี่ยน
"พี่กั้ง พูดได้ดีเลยฮะทุกคนชอบพี่กั้งมาก " ผมบอกเขาให้คลายกังวล
"จริงเหรอครับ ดีแล้วที่ไม่ทำให้น้องซีดีขายหน้า เอ่อ แล้วพี่ต้องทำอย่างไรบ้างล่ะครับ "
เขาส่งยิ้มเดินนั่งลงข้างๆผม
"ครับ คือพี่กั้งต้องมาให้ซีดีปรับลุ๊คอีกนิดหน่อย เทรนการเข้าสังคมชั้นสูงตามโจทย์นี้ฮะ" ผมส่งไอแพดที่มีบรรยายโจทย์ที่ต้องไปแข่งขันให้เขาดู
"อืมม์ เยอะดีนะฮะ การเดิน เดินเข้า-ออกในห้อง เดินขึ้นเวที เดินในที่ชุมชน ... การนั่ง นั่งในที่สาธารณะ นั่งกับผู้ใหญ่ นั่งคนเดียว หื้ม ... ต้องฝึกด้วยหรอครับ .... การยืน ยืนกับผู้นำ ยืนรอ ยืนบนเวที ทักษะพิเศษ ภาษาสากล การเอ็นเทอร์เทนด้วยการร้องเพลงเต้นรำ การดูแลรูปร่างหน้าตาบุคลิกท่าทางให้งามสง่าอยู่เสมอ ... คึก คิ คิ อุ๊บ ฮ่าๆๆๆๆ " เขาหลุดหัวเราะเสียงดัง ผมหุบยิ้มทำหน้าบูดใส่เขา
"หัวเราะอย่างนี้ก็ไม่ได้ฮะ นี่ๆ ดูนี่มีการฝึกยิ้มหัวเราะด้วย " ผมเอื้อมมือไปชี้ที่หัวข้อการเทรนให้เขาดู
เสียงหัวเราะย้งไม่ขาดหาย เขายิ้มจับมือผมไว้มองตานิ่งๆ ผมตะลึงจ้องตาสวยๆของเขาเหมือนโดนสะกด เขาค่อยๆเลื่อนหน้ามาใกล้จมูกโด่งสวยกดลงที่แก้มของผมที่ตอนนี้ร้อนผ่าวเพราะการรุกของคนรูปหล่อที่ซีดียังไม่ทันตั้งตัว
"น้องซีดีครับ เรา เหมือนเคยรู้จักกันมาก่อนมั้ยครับ พี่ไม่ได้จะคิดล่วงเกินแต่พี่รู้สึกว่า เราเคยมีโมเม้นต์แบบนี้ด้วยก้น" น้ำเสียงจริงจัง ดวงตาที่เศร้าลงกระทันหันทำให้ผมตกใจ
"พี่กั้ง ซีดีไม่รู้ฮะ แต่ซีดีถูกชะตากับพี่ก้้งมาก ... มีหลายครั้งที่ซีดีเห็นภาพพี่กั้งในที่แปลกตา แต่ไม่รู้ที่ไหน จำไม่ได้ " ผมตัดสินใจบอกเรื่องแปลกที่ผมเห็นบ่อยๆผ่านการมองเขา
"อืมม์ แต่พี่จำตาคู่นี้ของน้องซีดีได้ งั้นเอาไว้พี่จะขอมองบ่อยๆนะครับ เผื่อจะนึกได้อีก ... เอ่อ น้องคงไม่หาว่าพี่เพี้ยน แล้วจับพี่ส่งโรงพยาบาลเหมือนกับ ... เอ่อ " เขาหยุดอย่างนึกได้
"อิๆ พี่กั้งก็ล้อเล่นอะไรเนี่ย ใครจะไปจับพี่ส่งโรงพยาบาล ซีดีเชื่อเรื่องแบบนี้นะฮะ ถ้าจะบ้าซีดีคงบ้าก่อน แล้วพวกทีมงานเราก็บ้าก้นหมดแหละ อิๆ เอาฮะอย่าคิดมากเรามาเริ่มกันพรุ่งนี้นะฮะ "
ผมตัดบทก่อนที่จะเคลิ้มตามตาคมนั่นอีกครั้ง .....
..... คาอิล ......................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น