ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    TaeKang: รักนอกหัวใจ

    ลำดับตอนที่ #3 : ชะตา

    • อัปเดตล่าสุด 13 พ.ค. 58





    ไอ้ดิวนั่งมองหนุ่มน้อยตรงหน้าที่ผมลากมานอนไว้ที่เบาะกลางห้องพักนักบู๊ ทำหน้าสงสัยจัด

    "เอ้า ฝากไอ้หนุ่มนี่ไว้ด้วย กูไปเตรียมตัวล่ะนะ" 

    "ใครวะ มึงไปลักพาตัวมาจากไหนไอ้เต้"

    "อย่าเพิ่งถาม เฮ้อ มันดันเมาไม่รู้เรื่องซะ ... เดี๋ยวกูมา"

    กั้งที่มากับผมมีอาการเมา บอกว่าไอ้ตัวโตมันจับกรอกเหล้าผมเลยให้ไอ้ดิวมันดูไว้ละกัน

    "เออ เอาให้ไอ้ฝรั่งมันหมอบเลยนะเว้ย" 

    .
    .
    .
    ............................................


    ไม่เห็นจะยาก ไอ้ฝรั่งเศสนักบู๊คนนี้ไวแบบน่ารำคาญ วิ่งๆไปมา ผมเลยสอยมันซะด่วนๆ

    "เฮ้ยไอ้เต้ วันหลังมึงช่วยน็อคช้าๆหน่อยดิวะ เล่นงี้คนดูเซ็ง"

    "เออๆ วันนี้ไม่ว่างเล่นโว้ย แม็ทช์หน้ามึงก็หาแบบสูสีหน่อยดิวะ อ้าว แล้วนี่ใครดูไอ้หนุ่มนั่น"


    มันส่งผ้าเช็ดตัวให้ ผมก็เดินไปซับเหงื่อไปที่ห้องพัก นั่นไง ว่าแล้ว

    บรรดาพาร์ทเนอร์สาวน้อยสาวใหญ่ทั้งหลายเกาะแกะลูบคลำหนุ่มหล่อกันอย่างกระหายทีเดียว ไอ้หนุ่มนี่ก็ไม่มีปัญญาหลบหลีกอีก ผมโบกมือไล่ พวกนั้นทำท่าอาลัยอาวรณ์อย่างน่าหมั่นไส้ ...


    "โทษที กูมัวไปเชียร์มึงเพลิน ... ไอ้น้องสร่างเมาแล้วหรอ"

    "ครับ แต่ยังปวดหัวมากๆ" 

    "ขออาบน้ำก่อนห้านาทีแล้วเราไปกันได้ เหนื่อยว่ะ"

    ผมบอกทั้งสองคน พลางเดินไปล็อคเกอร์หยิบเสื้อผ้ามาแล้วเข้าห้องอาบน้ำไป

    "หือ จะเหนื่อยอะไรวะแม่งน็อคตั้งแต่ยกแรก ... กูโอนให้สองงวดเลยนะโว้ย" 
    .
    .

    "ที่นี่คือ..?"

    "สังเวียนนักบู๊ มังกรดำไง โห ดังมากนะที่นี่น้องไม่รู้จักหรอ"

    "กั้งไม่ค่อยได้ไปไหนครับ โอ๊ย หัวกั้ง"

    "ไปกันได้แล้ว"

    "โห มึงอาบหรือเดินผ่านน้ำวะ"

    "บอกแล้วไงว่าเหนื่อย จะไปพร้อมกันมั้ยวะ"

    "เออ แล้วไอ้หมอนี่ จะนอนคอนโดกูหรอวะ"

    "ไม่ล่ะ วันนี้กูกลับหอ ไอ้น้องนี่มันก็อยู่หอ ... ไปกั้ง เดี๋ยวหอปิด"

    เด็กหนุ่มยกมือไหว้ไอ้ดิว เดินกุมหัวตามผมอย่างว่าง่าย

    .
    .
    .

    "เป็นไง ปวดหัวล่ะซิ"

    "ครับพี่"

    ผมก็เดินไปที่ตู้น้ำจะหยอดเหรียญ มือเรียวส่งเหรียญมาให้ผมอีกล่ะ

    "กั้งมีเหรียญคับ"

    "เออ มีเยอะนะ"

    "กั้งชอบสะสมครับ "

    ผมก็กดเอาเครื่องดื่มแก้เมาออกมา และน้ำอัดลมอีกขวด

    "เอ้า ดื่มซะจะได้หาย" 

    "ขอบคุณฮะ เอ่อ พี่ .... พี่ชาย..."

    เด็กหนุ่มไม่รู็จะเรียกผมว่าอะไร เลยสรุปไปแบบนั้น เออ ก็ฟังดูดี

    "แท็กซี่มาแล้ว ไปกันเถอะเดี๋ยวไม่ทัน"


    .
    .
    .

    .................................


    "อาบิว ทำไมมาเองไม่ให้คนของเราไปรับ"

    "ไม่เอาล่ะเฮียโน่ มากันทีเหมือนจะอารักขาผู้นำ บิวชอบแบบชิวๆมากกว่า"

    เด็กสาวชื่อบิว หน้าตาสะสวยแต่งตัวจัดท่าทางเอาแต่ใจแบบคุณหนูตระกูลใหญ่"

    "ไม่ใช่ว่าอยากอ่อยผู้ชายหรอกเหรอ คุณหนู"

    ฮั่นเดินออกมาทำท่ากวนๆ ปรายตามองสาวสวย

    "มาถึงก็กัดเลยนะเฮียฮั่น อย่างบิวน่ะสวยเลือกได้ย่ะ"

    "แล้วนี่แล่นมาทำไมล่ะ ช็อปหมดยุโรปแล้วหรอ"

    "บิวได้ข่าวว่าพี่ชายของพี่กั้งโดนจับ อย่าบอกว่าเป็นฝีมือพวกเฮียนะ"

    "อ้อ มาตามผู้ชายจริงๆด้วย" 

    ตาเฉี่ยวหันไปจิกมองฮั่นด้วยความเคือง สาวสวยสะบัดหน้าเดินไปเกาะแขนเฮียโน่ของเธอ

    "ว่าไงคะเฮีย"

    "หึๆ ก็ประมาณนั้น"

    "ได้ไงอ่ะ บิวไม่ยอมนะทำไมทำแบบนี้ แล้วพี่กั้งจะเสียใจมั้ย" มือเล็กเข่าวแขนพี่ชายพลางย่ำเท้าอย่างขัดใจ


    "ช่วยไม่ได้ นี่มันผลประโยชน์ของเรา แต่มันคงไม่รู็ว่าใครทำ อาบิวก็ไปปลอบมันสิ"

    "เออ จริงด้วย เค้าต้องการกำลังใจอยู่แน่ๆ ขอบคุณที่บอกนะเฮีย จุ๊บๆ" สาวน้อยหันไปแลบลิ้นให้หนุ่มร่างสูงอีกคนที่ไม่ถูกกับเธอ แล้วกวักมือเรียกคนรับใช้มาเอากระเป๋าเดินตามเธอขึ้นห้องไป

    .
    .
    .
    "เฮ้ย ไรวะพี่ใหญ่ ไหนว่ามันเป็นของชั้นไง"

    "ก็พูดๆไปงั้นแหละ อาบิวมันบ้าเป็นพักๆเดี๋ยวก็ไปติดคนใหม่ อีกอย่างขี้เกียจฟังมันบ่น"

    "พี่ใหญ่ตามใจมันมากไปหรือเปล่า ไม่รู้ล่ะ ถ้ามายุ่งกับคนของชั้นก็ไม่ไว้หน้าเหมือนกัน"

    "เฮ้อ ไอ้หนุ่มนี่มันมีดีอะไรวะ พวกแกแย่งกันอยู่ได้ กูอยากรู้ซะแล้ว ไปจับมันมาเลยละกันจะได้จบๆ"

    โตโน่หันไปสั่งลูกน้องคนสนิทให้ทำการบางอย่างที่ไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ

    ....................................................................


    "เป็นไงล่ะ อ้วกซะเลยเวลาหอปิด"

    "กั้งขอโทษครับ พี่ชาย"

    "เฮ้อ นายไม่ได้แกล้งนี่นะ งั้นรอแพ๊พ "

    ผมก็ใช้วิชาตัวเบา หรือการปีนนั่นแหละ ผมก็ข้ามรั้วเข้าไปขโมยกุญแจยามที่หลับอยู่มาเปิด เท่านี้ก็จบเรื่อง ผมล่ะทำบ่อย


    .
    .
    .

    "อยู่นี่ไปก่อนละกัน นายนอนกรนป่าว"

    "ไม่ครับ"

    "งั้นก็นอนด้วยกันได้ ไปอาบน้ำซะ เอ้านี่บ๊อกเซอร์กับเสื้อใหม่"

    "เดี๋ยวกั้งซักให้นะตัวนี้ " เขาก็เดินเข้าห้องน้ำไป

    ผมมาถึงก็ล้มตัวลงนอนบนเตียง โคตรเหนื่อยเลย เพราะอะไรน่ะหรอ 

    ผมไม่เคยต้องดูแลใครมานานแล้ว ไอ้การห่วงหน้าพะวงหลังนี่มันช่างกินแรง 

    ไม่นานผมก็หลับไป


    .
    .
    .
    ...............................


    เช้าแล้ว ผมก็ตื่นมาฟิตออกกำลัง ไอ้น้องคนเมื่อคืนมันก็ตื่นไปเข้าครัว ได้กลิ่นหอมๆโชยมา

    "พี่ชาย กั้งทำโจ๊คสำเร็จรูปไว้ให้ ทานหน่อยนะครับ"

    "เออ ทำเป็นต้วยเหรอเรา นึกว่าจะคุณหนู"

    "กั้งอยู่หอเองน่ะ .. พี่ชายมีเรียนมั้ยครับ"

    "มีสายๆ แล้วนายล่ะ"

    "......"

    "เป็นอะไรไป "

    "กั้งโดนฝ่ายวินัยเรียกไปพบ คงจะเป็นเรื่องพี่กัน,,," 

    ผมก็เห็นข่าวใหญ่พาดหัวตัวเบ้อเร่อทุกหนังสือพิมพ์และโซเชียลเรื่องที่นักธุรกิจหนุ่มถูกจับข้อหาร้ายแรง ก็เดินเข้าไปตบไหล่ชายหนุ่ม

    "แมนๆหน่อยดิวะกั้ง อธิบายไปตรงๆ "

    "แล้วกั้งจะมาหาพี่ชายอีกได้มั้ยครับ"

    "จะมาทำไม นายก็ไปอยู่หอนายดิ"

    "อ่อ ครับ ขอบคุณที่ช่วยผมไว้นะครับพี่ชาย กั้งไปล่ะ"

    "้อ้าวแล้วไม่กินก่อนหรอ"

    "กั้งกินอะไรไม่ลงครับ เขานัดกั้งเช้านี้ด้วย ลาก่อนนะพี่ชาย ... กั้งจะไม่ลืมบุญคุณเลย"

    ชายหนุ่มยกมือไหว้ผมแล้วเดินออกไปจากห้อง 


    เงียบ 


    เงียบ


    เออนะ ทำไมมันวังเวงจัง

    ผมก็เปิดทีวีดูแข่งม้าแข่งบอลไปเรื่อยๆ กินโจ๊คไป ทำตัวปกติ


    มันไม่ใช่กงการอะไรของผมนี่นะ เขาไปก็ดี แค่นี้ก็วุ่นวายพอแล้ว

    .
    .
    .
    .........................................................


    2 วันผ่านไป ชีวิตผมก็เหมือนเดิม ซ้อม แข่ง หลับในห้องเรียน 

    "เต้ เลิกคลาสแล้ว ไปกินข้าวเร็ว"

    "เสียงหมวยกับเพื่อนๆในกลุ่มของเราหลายชาติปลุกผมที่หลับในห้องตามเคย"

    "เออ ๆ"


    .
    .
    .
    ผมน่ะฟังจีนรู้เรื่องก็เคยโดนสาวจีนหักอกนี่ครับ แต่ตอนนี้หัวข้อที่พวกนักศึกษาในโรงอาหารคุยกันทำให้ผมสนใจ


    "นี่ๆ จะว่าไปน่าสงสารนักศึกษาไทยคนนั้นนะ ถูกพักการเรียนด้วย"

    "เป็นเราคงช็อคเลย ที่พี่ชายทำแบบนี้"

    "ค้าอาวุธเถื่อนไม่ใช่เรื่องเล็กๆนะ"



    .
    .
    ผมลุกขึ้นพรวดพราด จนหมวยและเพื่อนๆตกใจ พลันเดินไปที่โต๊ะข้างๆ 

    ไต่ถามจนได้ความมาแล้ว ก็รีบบึ่งไปที่ฝ่ายวินัยของมหาลัย

    "อ้าวเต้ ไปไหนวะ ข้าวเนี่ยกินก็ไม่หมด อะไรของมัน" เสียงหมวยตะโกนตามมาแว่วๆ


    .
    .
    .
    ผมยืนอยู่หน้าประตูห้องของกั้ง ตามที่สอบถามมา กดกริ่งเรียกหลายต่อหลายหน แต่ไม่มีเสียงตอบรับ


    จนคนห้องข้างๆเดินมาถามผม เขาบอกว่ากั้งไม่มาที่ห้องตั้งแต่เมื่อคืน เด็กหนุ่มเป็นคนที่ไม่ค่อยสุงสิงกับใครมาสักพักแล้ว เพื่อนสนิทก็ไม่มี

    แล้วเขาไปไหน...

    ไปผูกคอตายป่าววะ

    ผมก็รีบออกตามหาเขาไปจนทั่ว ถามผู้คนไปรอบๆ จนกระทั่ง


    "เต้ ตามหาคนชื่อกั้งหรอ"

    "อ้าว อ้น เออใช่ เขาอยู่คณะเดียวกับมึง"

    "อย่าบอกใครว่ากูบอกมึงนะ"

    "ทำไมวะ"

    "กูกลัวนี่หว่า"

    "เกิดอะไรขึ้น" ผมก็ลืมตัวเขย่ามันซะแรง

    "เอ่อ เมื่อวานกูเห็นเขาเดินเศร้าๆอยู่ก็มีรถสีดำมาจอดเทียบ"

    "แล้วไงวะ"

    "แล้วก็มีพวกชุดดำมาลากตัวเขาขึ้นรถไป"

    "อะไรนะ มันเป็นพวกไหนวะ"

    "คงจะเป็นกลุ่มมังกรคู่ กูว่าป่านนี้แม่งโดนเก็บไปแล้วว่ะ น่าสงสารจริงๆหน้าตาก็ดี"

    .
    .
    .
    ผมสมองตื้อ เบลอ ถ้าเขาเป็นอะไรไป ก็เพราะผมปล่อยให้เขาอยู่คนเดียว

    ผมจึงตัดสินใจบ้าๆอย่างหนึ่ง....

    บุกไปรังมาเฟีย!!


    .....................................

    ในห้องมืดมิด 

    ชายหนุ่มขยับร่างสมส่วนอย่างยากเย็น 

    ตากลมโตพยายามทำให้คุ้นกับที่มืด มองไปรอบๆ เขาอยู่บนเตียงในห้องเล็กๆ 

    ก้มมองข้อมือของตัวเอง ตอนนี้มีโซ่ล่ามไว้

    ท่อนบนเปลือยเปล่า เขาหอบหายใจถี่ๆ เพราะมีเสียงเปิดประตู

    คนที่จับเขามา

    .
    .
    .
    "เราสินะ น้องชายเจ้ากัน"

    "แกเป็นใคร"

    "หึๆ คุณชาย แกน่ะไม่มีสิทธิ์ถาม ตอนนี้แกเป็นเชลยของมังกรคู่ รอรับชะตากรรมได้เลย"

    "จะทำอะไร อย่านะ..."

    สมุนสองคนมาจับตัวเขานอนหงายกดลงบนเตียงไม่ให้ขยับ อีกคนเอาสปอตไลท์มาส่องหน้าเขา

    นายใหญ่เดินมาหยุดลงที่ตรงหน้า ยื่นมีดที่มีปลอกสวมอยู่ลากไปบนลำตัวท่อนบนเปลือยเปล่าของเขา ไล่ขึ้นมาตบเบาๆที่หน้าเนียน


    "มิน่าล่ะ ถึงได้มีแต่คนต้องการตัว รูปหล่อขนาดนี้ จะน่าเสียดายถ้าต้องโดนฆ่า แต่ถ้าพี่ชายของแกไม่ยอมบอกที่ซ่อนใบสัมปทานนั่น ก็คงช่วยไม่ได้"

    หัวหน้าชักมีดออกมาปักลงไปบนที่นอนข้างๆลำตัวชายหนุ่ม 

    "พวกแก ขึงมันไว้ที่เตียงนี่ แล้วไปตามคุณฮั่นมาจัดการ.... หนุ่มน้อย เดี๋ยวคงได้สนุกสุดๆ ฮ่ะๆ"

    "อย่านะ อย่าทำอะไรผม ช่วยด้วย.... " ร่างบางดิ้นหนีการเกาะกุมของพวกมัน แต่ตอนนี้ เขาหมดอิสรภาพโดยสิ้นเชิง

    .
    .
    .
    ..................................................


    "ไอ้เต้ มึงจะเอาจริงหรอวะ"

    "เออ มึงไม่ต้องรอ กลับไปก่อนเลยเดี๋ยวจะติดร่างแหไปอีกคน เกิดไรกับกูจะไม่มีคนช่วย"

    "แต่ว่า"

    "เอาเหอะน่า กูมาสอดแนมดูว่าพวกมันจับเขามามั้ย แค่นั้นแหละ"

    "แล้วถ้าใช่ล่ะ มึงอย่าบุกเข้าไปนะโว้ย จะตายก่อนช่วยเขา"

    "ไอ้ดิว มึงก็แช่งกูอีก เอาปืนมาแล้วไปได้แล้วโว้ย"

    ผมกระโดดลงจากมอเตอร์ไซด์ของเพื่อนซี้มาส่งที่คฤหาสน์บนเขาแห่งนี้ ผมจะเข้าไปยังไง ก็ยังไม่รู้ ลองเชิงอยู่ก่อนละกัน

    .
    .
    .

    ........................

    "คุณฮั่นครับ คุณโตโน่ให้มาตามไปจัดการกับไอ้หนุ่มหน้าหวานที่ห้องใต้ดินครับ"

    "จริงหรืออาเหว่ย พี่ใหญ่อนุญาติแล้วใช่มั้ย" 

    "ครับ คุณฮั่นตามสบายละกัน"

    หนุ่มตัวโตกระหยิ่มยิ้มย่อง แต่ทุกอย่างอยู่ในสายตาโฉบเฉี่ยวของสาวสวยคุณหนูของตระกูล

    .
    .
    .
    ..................................................................




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×