ลำดับตอนที่ #29
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #29 : drama29
"ขอบคุณนะคะพี่นัททิวที่มาส่งเชอรีน ถ้าไม่ได้พี่สงสัยแย่แน่เลย"
"ยินดีครับน้องเชอรีน ... โน่นน้องกั้งมาแล้ว"
"สวัสดีครับพี่นัททิว เอ่อ มาส่งน้องเชอหรือครับ"
"ครับ ดีใจที่พบกันอีกนะครับน้องกั้ง สองคนขึ้นไปเถอะ พี่ไปล่ะนะ "
.
.
"ทำไมถึงได้มากับพี่นัททิวได้ล่ะครับน้องเชอ"
"หือ... อย่าบอกนะว่าพี่กั้ง หึง อ่ะ"
"อะไร๊ หึงอะไรกัน พี่ก็แค่ถามเฉยๆ"
"แหนะ แล้วหลบตาเชอทำไมล่ะคะ อิๆ พี่กั้งหึงน่ารักจัง"
"พอเลยเรา ไม่บอกก็ตามใจ"
"แหมๆ อย่างอนดิคะ ก็เชอน่ะรถเสียอยู่หน้าบริษัท พี่นัททิวมาพอดีเลยให้ติดรถมาน่ะค่ะ"
"ทำไมไม่บอกพี่ล่ะ"
"เอ่อ ก็หน้าบริษัทเรามีพวกของเจ้าสัวเต็มเลย น่าๆพี่กั้งอย่างอนนะคะ "
"ไม่รู้สินะ พี่ว่าสายตาพี่นัททิวเขาดูแปลกๆเวลามองเชอรีนน่ะ"
"นั่นไง ไหนบอกไม่หึง กิ้วๆ จับได้แล้ว"
"โอเค หึงก็ได้ ก็พี่เป็นแฟนเรานี่ก็ต้องหวงซิคับ "
"พี่กั้งคะ ตกลงเราไม่ได้ติ๊ต่างเป็นแฟนกันแล้วใช่มั้ยคะ"
"น้องเชออยากให้เป็นมั้ยล่ะคับ"
"พี่กั้งง่ะ ถามงี้ได้ไง เอาหน้าออกไปห่างๆเลย เดี๋ยวใครเห็นเข้า"
"แต่พี่อยากให้ใครๆเห็นนีี่คับ อูย น้องเชอ...หยิกเบาๆ"
"นี่แหนะ เชอรีนไม่ใช่น้องซีดีนะ อย่ามารุ่มร่ามเลยพี่กั้ง"
"น้องเชอ คบกับพี่ได้มั้ยคับ"
"พี่กั้ง"
"เรามาคบกันนะ จริงจัง พี่อยากรู้ว่าที่พี่รู้สึกนี่ ใช่ความรักหรือไม่"
"ตกลงค่ะพี่กั้ง"
"แล้วพี่ก็อยากเจอน้องเชอบ่อยๆ ... ? ห๊ะ อะไรนะ น้องเชอรีนตกลง เย้ๆ "
"555 พี่กั้งตลกจัง"
... จะว่าหวงก้างก็อาจจะใ่ช่ แต่ผมเห็นหนุ่มหล่อคนไหนมาใกล้น้องเชอก็อดคิดไปไม่ได้ อย่ากระนั้นเลยตีเนียนขอคบจริงจังดีกว่า
เรานั่งเล่นกันไปหาหนังสือกันไปในห้องสมุดแห่งนี้ ที่ที่ไม่ค่อยมีใครคิดว่าจะมีหนุ่มสาวมาจู๋จี๋กันได้ แต่เราสองคนมีความสนใจคล้ายๆกัน ชอบอ่านหนังสือ แปลบท เขียนบทแลกกันอ่าน ช่างสุขใจจริงๆ
"พี่พาไปเอารถนะครับ จะได้ส่งน้องด้วยเลย"
"ไปสิคะพี่กั้ง เดี๋ยวจะได้เจอพี่ชายของเชอรีนด้วย"
"พี่นิชคุณ กลับมาเหรอครับ"
"ค่ะ คงมาอยู่สักพักแล้วค่อยกลับเกาหลี..ทำไมทำหน้าอย่างงั้นล่ะคะ อิๆ กลัวหราพี่กั้ง "
"กลัวอาราย เรื่องตีซี้น่ะพี่ถนัดอยู่แล้วครับ ไปกันเถอะ"
ผมก็เก่งไปงั้นแหละ แต่ในใจเต้นตุบๆเพราะใครๆก็รู้ว่าพี่ชายของน้องเชอรีนหวงน้องสาวขนาดไหน เอาวะ ไม่ลองไม่รู้
ผมมาแวะเอารถของเธอออกจากอู่ ขับพาไปหาอะไรทานกันก่อนไปส่งที่บ้านเพื่อพบกับพี่ชายของน้องเชอรีน
"สวัสดีครับ กั้งครับ "
"ครับกั้ง ขอบคุณที่พาเชอรีนมาส่งนะครับ "
"พี่กั้งเข้ามาดิคะ คุยกันไปก่อนเดี๋ยวเชอไปเอาหนังสือมาคืนพี่กั้ง ... พี่คุณอย่าขู่อะไรพี่กั้งนะคะ อิๆ"
"..............."
นั่นไง ทิ้งผมไว้กับท่านผู้พิพากษาแล้วจะรอดมั้ยล่ะ วรกร
"นั่งสิครับกั้ง "
"ขอบคุณคับ "
"คุณร่วมงานกับ TST เป็นยังไงบ้างล่ะ"
"ดีมากคับ พี่ตั้ม เป็นคนรุ่นใหม่ทำงานด้วยแล้วสบายใจคับ"
"เอ้อ หน้าตากั้งดูคุ้นๆนะ เราเคยเจอกันมั้ยนี่"
"หือ ไม่น่าจะนะครับ พี่ออกจะเป็นคนดัง ผมก็ธรรมดาๆน่ะฮะ"
"ไม่นะ คุ้นจริงๆ เอ เห็นน้องเชอรีนบอกว่ากั้งเคยอยู่ญี่ปุ่น"
"ครับ เคยไปอยู่ตอนเด็กๆน่ะครับ "
"ครอบครัวพี่ก็เคยอยู่นะ อืมม์ สงสัยอาจเดินเจอกันบนรถไฟฟ้ามั้ง 55 หน้าตาเราแปลก เด่นดี"
"เอ่อ คงงั้นมั้งครับพี่ อุๆ"
.
.
"สองคนคุยอะไรกันถูกคอคะ ... นี่ค่ะพี่กั้งเชอคืนให้นะ ดีมากๆเลยพี่ต้องใช้ในงานใหม่เนอะ"
"โอเคคับน้องเชอ งั้นพี่กลับก่อนนะ กั้งขอตัวนะครับพี่คุน"
"คับกั้ง"
.
.
"เป็นไงคะพี่คุน น่ารักมั้ยพี่กั้งของเชอรีน"
"อืมม์ ก็ใช้ได้นะ เอ ... พี่คุ้นหน้าเขาจริงๆ เคยเจอที่ไหนนะ เอ้อ เขาชื่อจริงว่าอะไรล่ะ"
"วรกรค่ะ กั้ง วรกร"
"อืมม์ ชื่อก็เหมือนเคยได้ยินอีก "
"คงเห็นในสื่อมั้งคะ เดี๋ยวนี้พี่กั้งดังใหญ่แล้ว เพราะตอนออกงานมีนักข่าวเอาภาพไปลงน่ะค่ะ"
"อ่อ หรอๆ งั้นคงเห็นตาม Social มั้ง .... วรกร ..."
.
.
.
...ผมโล่งอกที่พี่คุนไม่ได้ไล่ผมออกมาจากบ้านทันทีที่ไปส่งเธอ เฮ้อ งั้นก็ผ่านไปอีกขั้นล่ะซิ
ผมนั่งแท็กซี่ออกมาจากบ้านน้องเชอรีนพามาส่งหน้าคอนโดเรียบร้อย ก็แวะเดินเล่นแถวนั้นก่อนจะขึ้นคอนโด ก็เจอเข้ากับพี่กิ่ง ผู้จัดการของนางเอกของเรา
"สวัสดีคับพี่กิ่ง"
"น้องกั้งคะ น้องบิวอยากขอคุยกับน้องกั้งหน่อยได้มั้ยคะ"
"อ้อ หรอครับ ไปคุยข้างบนมั้ยคับ"
"ไม่รบกวนน้องกั้งหรอกค่ะ แล้วพอดีพี่ต้องพาน้องบิวไปงานต่อ อยากขอคุยในรถได้มั้ยคะ"
"อ๋อ ได้สิคับ"
ผมคิดคำนวณไม่ออกว่าน้องบิวจะคุยเรื่องอะไร งาน หรือ ส่วนตัว
"สวัสดีค่ะพี่กั้ง"
"สวัสดีคับน้องบิว"
"ขอโทษที่มาดักเจอแบบนี้นะคะ เอ่อ บิวขออนุญาติเข้าเรื่องเลยนะคะ"
"ครับ มีอะไรให้พี่ช่วยคับ"
"เอ่อ เรื่องบทน่ะค่ะ บิวคิดว่ามันเทให้พระเอกเกินไปน่ะค่ะ "
"อืมม์ น้องบิวบอกตรงๆก็ได้ครับเราจะได้ทำงานร่วมกัน ไม่ต้องเกรงใจนะ"
"บิวก็ทราบว่าพี่กั้งสนิทกับพระเอกนะคะ คือบิวคิดว่าตอนต้นเรื่องน่าจะให้นางเอกมีบทมากกว่าถ้าอยากได้เร็ตติ้งมากกว่าช่องโน้นน่ะค่ะ พี่เต้เองก็ทราบเรื่องแบบนี้ดี พี่กั้งคิดยังไงคะ"
"แต่ตัวละครต้องมีพัฒนาการตามบทนะคับ พี่เข้าใจประเด็นของน้องบิว อืมม์ ไว้พี่จะพิจารณาให้ก็แล้วกัน ไม่ต้องห่วงนะครับถึงพี่จะมือใหม่แต่ก็จะไม่ทำให้ผิดหวัง พี่จะปรึกษากับพี่เต้ด้วยคับ"
"หวังว่าจะมีข่าวดีก่อนเริ่มถ่ายทำนะคะ ... อ้อ อีกอย่างนึง พี่กั้งคิดว่าจะให้พี่เต้อยู่ที่นี่ไปถึงเมื่อไหร่หรอคะ"
"หือ ทำไมหรอคับ"
"บิวก็ถามดูน่ะค่ะ เพราะเห็นว่าพี่เต้ต้องย้ายมาอยู๋กับพี่กั้งเพราะว่าเขากลับเข้าคอนโดตัวเองไม่ได้ ไม่รู้ว่าพี่กั้งสะดวกมั้ย"
"ไม่มีปัญหาหรอกคับ พี่มีห้องว่างของพี่ชายอยู่ ไม่ได้นอนห้องเดียวกัน น้องบิวว่างก็แวะมาเที่ยวหาพี่เต้ได้นะคับ ไม่ต้องเกรงใจพี่หรอก"
"อ๋อ หรอคะ อืมม์ พี่กั้งพูดอย่างงี้ก็สบายใจขอบคุณค่ะ "
"ไม่เป็นไรคับ เอ้อ นั่นไงพี่เต้มาแล้ว ลงไปทักทายมั้ยครับ"
"คะ? เอ่อ ไม่เป็นไรค่ะ ... แต่พี่กั้งอย่าบอกว่าบิวมาคุยเรื่องนี้นะคะ เดี๋ยวพี่เต้จะหาว่าบิวมาก้าวก่ายงานพี่กั้ง"
"ได้สิคับ พี่ไม่บอกหรอกมันเป็นเรื่องของเราเนอะ อิๆ รับรองว่าพี่จะดูแลบทนางเอกให้ดีที่สุดเลยครับ ยินดีที่ได้ร่วมงานกับคนดังมีฝีมืออย่างน้องบิวครับ"
"ค่ะพี่กั้ง คุยกับพี่ก้้งแล้วสบายใจดีนะคะ มิน่าละ พี่เต้ถึงชอบพี่กั้ง เอ่อ ชอบคุยกับพี่กั้ง"
"............"
"น้องบิวคะ เราต้องไปแล้วค่ะ"
"ค่ะพี่กิ่ง บ๊ายบายค่ะพี่กั้ง เอ่อ ถ้าจะนัดบิวก็โทรหาได้เลยนะคะ ไม่ต้องผ่านพี่กิ่งก็ได้ นี่ค่ะมือถือบิวกดเบอร์พี่กั้งให้หน่อยนะคะ"
"โอเคคับ แล้วเจอกันที่ workshop พรุ่งนี้นะครับ"
"ค่ะ บิวไปล่ะค่ะ"
.
.
เฮ้อ ทำไมผมจะไม่รู้ว่าเธอคิดจะสืบอะไร นี่อาจเป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ทำให้ผมต้องคบน้องเชอรีนจริงจังสักที พี่เต้จะได้เปิดโอกาสให้ตัวเอง ส่วนน้องซีดี ผมอยากเห็นเขาเป็นพระเอกแถวหน้า แค่นี้ผมก็ปลื้มที่สุดแล้ว
....................................................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น