ลำดับตอนที่ #21
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : Pod21
"อยู่นิ่งๆสิฮะพี่เต้ ยุกยิกอยู่นั่นจะเสร็จมั้ย...."
"น้องกั้งคร้าาาบบบบ เอาจริงๆเหรอเนี่ย"
"ดูหน้ากั้งซิฮะ แล้วตอบ กั้งทำเล่นๆมั้ย"
".... เอาจริงแฮะ ก็ได้ครับคนดี พี่ยอมแล้ว"
อย่าคิดไกล....น้องไปได้เปลี่ยนมาเป็นฝ่ายรุกผมหรอก เค้ากำลังจับผมแต่งตัวชุดยูกาตะที่ผมจินตนาการยังไงก็ไม่ใช่ตัวผมเล้ย มันมีสายรัดโน่นนี่อึดอัดชะมัดแถมตอนนี้เหมือนผมใส่กระโปรงผ่าหน้าเดินทีก็เปิดเชิ๊บๆ ดูไม่เห็นจะหล่อใสเหมือนที่น้องใส่เลย
"นี่ไง เสร็จล่ะ มาฮะมาดูกระจกกัน" หนุ่มน้อยภูมิใจกับฝีมือแต่งตัวตุ๊กตาอย่างผมมาก
"เอ่อ นี่มันโอเคหรอครับน้องก้้ง" ผมมองตัวเองในกระจกแล้วแอบตกใจ ง่ะ น้องใส่คนเดียวก็ดูเซะซี่กว่ามั้ง
"ใช่สิฮะ พี่เต้ของกั้งออกจะหล่อ ดูดี" เขาเกาะแขนผมมองในกระจก เฮ้อ เอาวะเพื่อน้อง สู้โว้ย
"พี่เต้มาเซลฟี่กะกั้งหน่อย เอ้า หนึ่ง สอง ซั้ม " น้องกั้งยกมือถือขึ้นถ่ายเซลฟี่ทำท่าน่ารักเอนมาแนบแก้มกับผม ผมก็ฟินเลยไม่ต้องถาม
"เอาล่ะฮะ เรียบร้อยแล้ว รอพวกคังทามาถึงเราก็ไปเข้าพิธีชงชากัน พี่เต้ต้องชอบแน่ๆ" หนุ่มหน้าใสดูตื่นเต้นกับการชวนผมทำกิจกรรมแบบญีปุ่นที่เขาคุ้นเคย จนผมอดยิ้มกับความสดใสตรงหน้าไม่ได้
ฟรึ่บ......
ผมสวมกอดเอวคอดของเขาจากด้านหลัง เกยคางไว้กับหัวไหล่บาง
"เข้าพิธีเสร็จ ก็ส่งตัวเข้าหอเลยใช่มั้ยครับน้องกั้ง" ผมกระซิบข้างหูชายหนุ่มรูปงามช่างเจรจาของผม ยื่นจมูกไซร้หูสวยๆของเขา พลางสูดกลิ่มหอมเย็นๆจากตัวน้อง
"พะ พี่เต้........."เสียงเขาแผ่วเบา ร่างกายอ่อนระทวยในอ้อมกอดผม
"วันนี้พี่จะขอน้องกั้งจากคุณคังทาเขานะ ดีมั้ยครับ พี่พร้อมดูแลน้องกั้งชั่วขีวิตแล้วนะคร้บคนดี" ผมพูดจากใจจริงทุกถ้อยคำ พลางพรมจูบที่แก้มเขาอย่างอ่อนโยน
"... พี่เต้ จะไม่เสียใจทีหลังหรอฮะ" เสียงเขาเศร้าลงกระทันหัน ผมกระชับอ้อมกอดเป็นคำตอบ
"มาขั้นนี้แล้ว น้องกั้งยังจะไม่แน่ใจในตัวพี่อีกหรือครับ " ผมทำเสียงอ้อนๆ ละมือจากเอวคอดขึ้นมาหันคางเขามาที่ผมพลันจูบปากบางเขาไปหนึ่งที ช่างหอมหวานจริงๆน้องกั้งของพี่ เนิ่นนานจนผมพอใจก็ละออกจากปากบางนั่น
"อืมมม กั้งมั่นใจในตัวพี่เต้ฮะ แต่....บางอย่างในตัวกั้งพี่เต้อาจรับไม่ได้" อะไรกัน หนุ่มน้อยของผมเป็นอะไร น้ำเสียงแบบนี้ผมไม่คุ้นเคยมาก่อน
"พี่จะต้องพิสูจน์ยังไง น้องกั้งถึงจะยอมเชื่อว่าพี่รับได้ทุกอย่างจริงๆ แต่ ไอดอลอย่างน้องกั้งนี่ซิจะลดตัวมา......อุ๊บ" เขาหมุนตัวมาหาผมประทับริมฝีปากบางลงบนริมฝีปากของผม สองมือจับหน้าผมโน้มลงมากระชับรสจูบนั้น สักพักเขาก็ละออกจากปากผมเดินห่างออกไป
"ไปกันเถอะพี่เต้ กั้งว่าพวกเขากำลังมาแล้ว" เขาส่งยิ้มให้ผมแล้วเดินออกไปก่อน ทิ้งให้ผมสับสนกับท่าทีของหนุ่มน้อยที่ผมหลงรักและเผชิญความเป็นความตายมาด้วยกัน มีอะไรจะสำคัญไปกว่านี้หรือ เด็กน้อยของพี่ เกิดอะไร่ขึ้นอีก....
....................................................................
พี่รุจนำทีมคังทา ยูอี มานั่งรอให้ห้องร้บรองของเซฟเฮาส์หรูแห่งนี้ นอกจากมาถามไถ่อาการน้องกั้งแล้วก็คงมาเยี่ยมเยียนผมด้วย
"เฮ้ยเต้ โห ชุดนี้นี่มัน 55555 เหมาะว่ะ " พี่รุจขำตามที่ผมคาดการณ์ เฮ้อ ทำไงได้ล่ะ
"เออ ขำเข้าไป " ผมแขวะพี่ตัวแซบ แล้วหันไปหายูอี
"สวัสดีครับคุณยูอี วันนี้สวยจังนะครับ" ผมทักทายเธอพลางส่งตาไปยั่วอิพี่รุจ
"ขอบคุณมากมากค่ะ ยูอีว่าชุดยูกาตะเหมาะกับคุณเต้ม้ากมากค่า" โอ๊ะ ไปตามแผน อิอิ
"อันยองครับคุณคังทา " ผมทักว่าที่พ่อตา เอ้ย พ่อทูนหัวน้องกั้ง
"อันยองครับคุณเต้ น่ารักดีนะครับชุดนี้แต่คุณคงลำบากใจกับคังหน่อยนะ เขาเอาแต่ใจตัวเองพอสมควรทีเดียวล่ะ" คังทายิ้มหันไปหาคัง หนุ่มไอดอล JPop ทายาททางบันเทิงของเขา
"คังทาเดี๋ยวนี้พูดไทยคล่อง และหัดแซวมาจากไหนเนี่ยฮะ สงสัยจะพี่รุจ " น้องกั้งยิ้มน่ารักให้พ่อทูนหัว
"เอาล่ะ กั้งว่าเราเริ่มพิธีชงชากันดีกว่าฮะ ป่ะเดี๋ยวกั้งแสดงฝีมือให้ดู"
น้องกั้งนำเราทั้งหมดไปที่ห้องชงชาแบบญี่ปุ่นโบราณ พวกเราทั้งหมดดีใจที่ได้อยู่พร้อมหน้าก้น กระเซ้าเย้าแหย่กันอีกครั้ง แต่ทว่า น้องกั้งของผมดูเหินห่างแปลกๆ ตั้งแต่คำพูดเมื่อกี้นี้แล้ว ข่างเถอะ ถ้าเขาอยากให้ผมรู้เขาคงบอกเองแหละ ก็ผมหลังรักเขาจนโงหัวไม่ขึ้นขนาดนี้ยังไงก็ยอมอยู่ดีนะคร้าบหนุ่มน้อย....
........................................................................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น