Taekang : Catwalk (เต้กั้ง)

ลำดับตอนที่ #2 : ของเล่น

กองถ่ายทำโฆษณาผลิตภัณฑ์ดูแลผิวทากะ เทคโนโลยีจากญี่ปุ่นร่วมกับบริษัทฟ้าคราม ทาบทามนายแบบหนุ่มสุดฮฮต กั้ง วรกร เป็นพรีเซ็นเตอร์ 

"เกือบเสร็จรึยังครับผู้กำกับ"

"อีกซีนเดียวครับคุณธีธัช"

ผมเพิ่งมาถึงกองถ่ายตามเวลาที่ใกล้จะเลิกงาน ไม่อยากมีประเด็นมากนัก


มองผ่านแว่นตาดำสองมือล้วงกระเป๋าดูชายหนุ่มรูปร่างเซ็กซี่ในสระว่ายน้ำ สักพักเขาก็ขึ้นจากน้ำพาร่างกายเย้ายวนมีกล้ามอกกล้ามท้องสวยๆเดินมาหากล้อง คว้าผ้าขนหนูพันท่อนล่างทับกางเกงว่ายน้ำไว้เดินผ่านกล้องไป

คัท


เยี่ยมมากครับน้องกั้ง เดี๋ยวขอซีนสุดท้ายจะ close up หน้าหล่อๆแล้วก็ทาครีมด้วยนะครับ

"ครับพี่ ภาพเป็นไงบ้าง"

"ได้ฟิวมากครับ"

"เซ็กซี่ทีเดียวคุณน้องขา"

สไตล์ลิสต์สองคนมารุมเซ็ทผมเซ็ทหน้าให้หนุ่มน้อยหน้าใสเพื่อเข้าฉากสุดท้าย สายตาคมกริบพลันหันไปเจอคนที่เขาไม่อยากจะพบ

.
.
.


"เขา มาทำไมกันพี่ฮันนี่"

"ไหน ใครฮ๊า อ๋อ คุณธีธัช แกเป็นเจ้าของ 13Gen ที่พี่ฟ้าครามเป็นหุ้นไงคะ คงมาหาพี่ฟ้าครามน่ะ"

"ขอให้เป็นแค่นั้นเถอะ"

ชายหนุ่มพึมพัม ซ่อนความไม่พอใจไว้ 

คนคนนี้ไม่ใช่หรอ ที่ทำให้เขาต้องพักงานในวงการไป


คนคนนี้ ที่กำความลับบางอย่างไว้


คนที่ทำให้เขาหัวเสียแม้ไม่เห็นหน้า แล้วมาปรากฏตัวแบบนี้ คงไม่ใช่เรื่องดี



.
.
.



"ว้ายคุณธีธัช มาตั้งแต่เมื่อไหร่ฮ๊าา ตั้มมี่ไม่ได้ไปต้อนรับเลยอ่า "

"เพื่งมาน่ะ"

"นี่ไง น้องกั้ง หล่อมั้ยฮ๊า แซ่บนัวมั่กๆ น่าร๊าาากด้วย"

"ก็ดีนี่ เออ ผมไปรอพบเขาในห้องแต่ไม่ต้องบอกเขาล่ะ"

"ได้ฮ่ะเดี๋ยวตั้มมี่ชงให้พี่ฟ้าครามบอกไว้แล้ว อิๆ ดีใจจุงที่จะได้เขามาเข้าสังกัด"

"ก็ไม่แน่"

"อะไรกันฮ๊า ระดับบอสเนี่ยมีลังเลด้วยหรอ "

"ผมไม่เคยลังเล หึๆ ทำจริงตลอดแหละ อ้อ สั่งไวน์ขาวให้สองแก้วแล้วเอาเข้าไปไว้ในห้องด้วย"

"รับทราบฮ่ะ อุ๊ย รุกอย่างงี้จะดีหรอฮะ เดี๋ยวเด็กตื่น"

"มาคุยเองมั้ยตั้มมี่"

ผมชักเริ่มหงุดหงิด ก็ใครใช้ให้ทุกคนคิดว่าเขาบริสุทธิ์ผุดผ่องล่ะ ผมรู้ดีที่สุด

.
.
.


"ดีมากน้องกั้ง .... เลิกกองได้"

ผู้กำกับจับมือนายแบบหนุ่มเชิงขอบคุณ เขาหันไปโค้งให้ทีมงานตามมารยาทพลางกวาดสายตาไปรอบๆ ไม่เห็นคนที่เขาไม่อยากเจอก็ต้องถอนใจโล่งอก คว้าผ้าเช็ดตัวผืนเล็กคล้องคอ พาร่างสมส่วนเดินเข้าห้องนวด VIP ที่ใช้เป็นห้องพักนักแสดงอยู่ข้างสระว่ายน้ำของคลับเฮาส์หรูแห่งนี้


เขาเปิดประตูเข้าไป ทิ้งร่างลงบนเตียงหลับตาลง

กริ๊ก

ชายหนุ่มลืมตากลมใสขึ้นขยับตัวมองไปที่ประตูก็ต้องตกใจ ผุดลุกขึ้น


"ได้เจอกันอีกจนได้นะ "

"คุณ เข้ามาได้ยังไง แล้วมาทำไม "

ผมเข้ามารอเขาอยู่แล้ว ยิ่งอิริยาบทแบบนี้ช่างคุ้นเคยทำให้ความรู้สึกเดิมๆกลับมา

"คิดถึงน้องกั้งไง"

"ออกไปเดี๋ยวนี้นะ"

"รังเกียจผมขนาดนั้นเลยรึ"

"บอกให้ออกไป หรือจะให้คนมาไล่"

เขาลุกขึ้นยืนคว้ามือถือจะกดโทรออก แต่ช้ากว่าผมที่เข้าไปชาร์ทตัวเขาพลางผลักลงที่เตียงอีกครั้งหนึ่ง

"พูดไม่กี่คำ ทำไม่กี่อย่างแล้วชั้นก็จะไป'

"ปล่อยนะ "

"อืมม์ อย่าส่งเสียงไปถ้าไม่อยากให้ความลับรั่วไหล"

ผมกดข้อมือสองข้างเขาลงบนเตียงร่างกายที่เย้ายวนดิ้นไปมาขัดขืน ผมกระชากผ้าที่พันท่อนล่างของเขาออกเผยให้เห็นกางเกงว่ายน้ำตัวจิ๋วพลางโถมทับร่างบางไว้กันการดิ้นหนี

"แก จะทำอะไร อย่า"

"หึๆ ก็อย่างเคยๆไง หรือว่าน้องกั้งห่างหายไปนานจนไม่ชิน"

"บ้าจริง อย่า"

ผมก้มมองตาสวยที่ถลึงมองผม ปากอิ่มเม้ม ผมรู้จักเรียนร่างนี้ดี แม้เขาจะไม่ยอมรับว่าเคยก็ตาม

เขาสะบัดหน้าหนีไม่ให้ผมล่วงล้ำไปที่ริมฝีกปากสีเรื่อๆนั่น ผมหรือจะทำแบบนั้น


มองเขาสักพัก ก็ก้มลงเม้มดูดยอดอกแน่นชูชันของเขา ได้ยินเสียงเขาครางอย่างตกใจ

"ฮ๊าาา อ๊ะ"

"จุ๊บ... จ๊วบ"

ร่างบางออกแรงดิ้นหนีมือที่ขึงเขาไว้สองข้าง แอ่นกายหนีปากที่จูบอกเขาไม่ยอมปล่อย 

"จะมากไปแล้วนะ "

"จะทำมากกว่านี้ถ้าไม่หยุดขัดขืน"

"แกอย่านึกว่าจะขู่ชั้นได้"

"ไม่ได้แค่นึก แต่มั่นใจว่าคุณต้องยอม"

ผมบดปากลงบนแอ่งสะดือเม้มจนเกิดรอยแดงๆ ร่างงามยังโยกหนีแต่ไม่เป็นผล

"แก ต้องการอะไร ฮ๊าาา"

"มาอยู่กับผมนะน้องกั้ง เรามาช่วยกันทำให้คุณเป็นนายแบบที่ดังที่สุด ร้อนแรงที่สุด ร่ำรวยที่สุด แบบที่มาร์คอยากจะเป็นไง "

ชื่อนี้ ทำให้ผมเลือดขึ้นหน้า 

ใช่ เขาต้องยอม ต้องชดใช้

"อย่ามาขู่"

"เอาจริง ไม่ได้ขู่"

ผมจับร่างสมส่วนพลิกด้านหลัง กดเขาลงบนเตียงขึ้นคร่อมจับก้นงอนไว้

"จะทำอะไร"

"เปิดประตูสวรรค์ไง เผื่อคุณจะจำไม่ได้"

"พอได้แล้ว โอ๊ะ"

ผมล้วงมือเข้าไปในกางเกงว่ายน้ำส่งนิ้วเข้าไปแหย่เขาเล่น

"อ๊ะ อย่า"

"หึๆ จะคุยกันดีๆ หรือจะใช้อย่างอื่นนำ"

"แก ไอ้เลว"

"ฮ่ะๆๆ ด่าได้อารมณ์ดีมาก อยากรู้มั้ยว่าเลวได้แค่ไหน"

ผมกระทุ้งนิ้วเข้าไปทำเอาร่างบางสั่นสะท้าน เขายกมือมาปืดปากไว้กันไม่ให้เสียงร้องเล็ดลอดออกไปด้านนอก

"อิ๊บบบ อ๊ะ ยอมแล้ว"

"ก็แค่นั้น"

ผมค่อยๆลากนิ้วออกจากตัวเขา เดินไปนั่งลงที่เก้าอี้ หยิบแก้วไวน์ขึ้นมาจิบ หันไปที่หนุ่มรูปงามหล่อเหลากับร่างกึ่งเปลือยตรงหน้ายังหอบหายใจถี่ๆจากการรุกล้ำของผม

"จะเอายังไง "

"มาจิบไวน์คุยกันดีกว่าน้องกั้ง"

เขาคว้าผ้าเช็ดตัวจะมาคลุม ผมเลยส่งเสียงห้าม

"อย่าเลย ผมชอบแบบโชว์ๆนี้มากกว่า มานั่งนี่"

ผมมองเขาเขม็ง ตบมือที่ตักตัวเอง

ตาสวยจ้องมองผมอย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ แต่จำต้องเดินมาหา ผมคว้าตัวเขามานั่งไว้บนตัก

จ่อไวน์ให้ที่ริมฝีปากอิ่ม เขายอมอ้าปากให้ผมปล่อยน้ำใสๆเข้าไปแต่โดยดี

ผมยกแก้วขึ้นดื่ม วางมันลง แล้วจับหน้าเนียนมาประกบปากจูบเขาพลางปล่อยน้ำสีใสเข้าไปในปากนุ่มอีกรอบ ควานลิ้นไปโลมเลียความหวานจากหนุ่มน้อยที่ผมกำความลับไว้


"ฮ๊า แกอยากได้แค่ตัวชั้นใช่มั้ย "

"หึๆ มันก็ไม่ได้มีค่าอย่างที่ใครๆคิดกันหรอก "

"แล้วต้องการอะไร"

"ก็ยังคิดไม่ออก แต่อยากให้น้องกั้งใช้เสน่ห์ที่มี่ให้คุ้มน่ะ"

"แกมันบ้ากาม"

"ฮ่ะๆ ใช่ๆเลย แต่ก็ไม่กับทุกคนนะ น้องกั้งเป็นกรณีพิเศษ"

ว่าแล้วผมก็กุมของลับของเขาไว้ ขยำมันไปมา เรือนร่างที่น่าหลงไหลบิดไปมาอีกรอบ

"ฮ๊า ปล่อยเถอะ แกจะเอาไง"

"หนึ่ง ห้ามหนีหน้าผมอีก ทำตัวให้ปกติ"

"ก็ได้"

"สอง เราต้องการนายแบบคนที่ 13 รับรองว่ามืออาชีพพอ ค่าตอบแทนสมราคา"

"แต่ ฮ๊าาาาา"

มือที่จับแกนกายของเขารูดไปมาทำเอาเจ้าตัวเสียวจนต้องร้องคราง

"ผมสืบมาหมดแล้วรู้ว่าน้องกั้งตัดสินใจได้เอง อย่าคิดเยอะ มือของผมมันจะได้ไม่ต้องทำงานหนัก"

"ก็ได้ๆ ปล่อยชั้น"

ผมปล่อยมือให้เขาเป็นอิสระ ร่างสมส่วนลุกไปยืนหอบหายใจ ผมเดินไปคว้าผ้าเช็ดตัวโยนให้เขา

"เอ้า คลุมไว้ซะ ทำตัวเป็นคุณหนูผู้อ่อนต่อโลกต่อไปเพราะมันขายได้ แล้วผมจะเอาสัญญามาให้เซ็นต์ รู้ใช่มั้ยว่าถ้าตุกติกจะเป็นยังไง"

ผมปรายหางตามองเขาเม้มปากแน่น คิ้วเรียวขมวด ท่าทางจะอยากฆ่าผมแน่ๆ

"แล้วเมื่อไหร่ชั้นจะหลุดพ้นจากบ่วงกามของแก"

"หึๆ ก็เมื่อมาร์คหายดีและบอกให้ผมเลิกราได้ไง หมั่นไปเยี่ยมเขาล่ะ"

"จะให้บอกกี่ครั้งว่าชั้นไม่ได้ทำ"

"มันเรื่องของคุณ แต่ผมจะเชื่อหรือไม่มันเรื่องของผม พรุ่งนี้นะน้องกั้ง เราเจอกันที่ 13Gen ผมจะให้รถไปรับคุณ อ้อ มันคับมากๆ อย่าลืมไปปลดปล่อยล่ะ"

พูดจบผมก็เดินออกไปประตูปิดลงพลางถอนหายใจ

"น้องกั้ง ถ้ามันไม่มีเรื่องนั้น เราคงไปกันได้ดีกว่านี้"

.
.
.


....................................................................