TaeKang : ร็อคลิขิต

ลำดับตอนที่ #2 : Rock 2

"ยินดีต้อนรับกลับบ้านว่ะเต้ ไอ้น้องรัก"

"ขอบคุณครับพี่นิค "

"โหพี่ กว่ามันจะยอมมาได้นะ ผมต้องคุกเข่าอ้อนวอนกราบกรานซะ"

"พอเลยไอ้โน่ ไม่ขนาดนั้น"

"แหะๆ ไม่เว่อร์ก็ไม่ใช่โตโน่ดิวะ "

"โตโน่คงบอกเรื่องน้องกั้งแล้วใช่มั้ยวะเต้ ก็นั่นแหละ เลยอยากให้ช่วย แต่ก็ไม่ใช่เท่านั้นหรอกนะพี่เองก็อยากให้เต้กลับเข้าวงการด้วย เห็นว่ามีวงเองแล้วนี่"

"ครับพี่ เอาไว้วันหลังผมจะเอางานของวงมาเสนอ ยังต้องมีปรับอีกนิดหน่อย"

"พี่เชื่อมือนายว่ะ เอาล่ะ นายพร้อมเจอน้องกั้งเขามั้ย"

"หึๆ ซุปตาร์ขนาดนั้นเลยเหรอครับ" 

ผมน่ะพอจะสืบประวัติเขามาแล้ว ดูทั้งคลิปสัมภาษณ์ คอนเสริต์ การแสดงต่างๆ แบ๊วสุดๆ เฮ้อ

"เฮ้ยอย่าทำเป็นเล่นไปนะโว้ยไอ้เต้ น้องกั้งเนี่ยเขาไม่ธรรมดา แบบว่าโคตรออร่าน่ารัก พี่นิคเขาเตือนเมิงให้เตรียมใจไว้ไง"

"ไอ้นี่ก็เกินไป เดี๋ยวเต้มันก็หมั่นไส้น้องก็เปลี่ยนใจหรอก ...ไม่มีอะไร พี่เห็นว่าเขาคนละพันธุ์กับนายเลยน่ะ เขาก็ตื่นเต้นที่จะได้เจอนายนะ"


"แล้วเขาอยู่ไหนล่ะครับ"

"คุณเล็กน้อยครับ ช่วยบอกน้องกั้งหน่อยนะครับว่าพี่เต้มาแล้ว "

"ได้เลยฮ่ะคุณพี่นิค อร้าย เล็กน้อยตื่นเต้นวันนี้น้องกั้งของเราหล่อเข้มมากๆ เชิญฮ่ะ...."

ผมมองประตูที่เปิดออก คุณเล็กน้อยที่ตัวโตมากๆยิ้มผายมือให้กับคนคนหนึ่งที่เดินเข้ามาอย่างมั่นใจ

ชายหนุ่มร่างสูงโปร่งสมส่วน ใส่เสื้อยืดฟิตตัวสีดำ กางเกงยีนต์รัดรูปรองเท้าผ้าใบหุ้มข้อ สวมแว่นดำที่ตั้งอยู่บนดั้งโด่งๆ ผมสีน้ำตาลเข้มถูกปัดให้เสยขึ้นเห็นโครงหน้ารูปเรียว  เขาเดินเข้ามายกมือไหว้พี่นิค โตโน่ คุณเล็กน้อย และผม สิ่งที่แปลกตาคือบรรดาแหวนรูปหัวกะโหลก กับต่างหูหน้าตาแปลกๆ 

"เอ่อ นี่ น้องกั้ง แล้วนี่ก็พี่เต้ " 

"สวัสดีฮะ พี่เต้"

"ครับๆ อุ๊บ ฮึๆ คิๆ 5555" ผมทนกลั้นหัวเราะไม่ไหวต้องระเบิดออกท้องคัดท้องแข็ง โอ๊ยอะไรจะขำขนาดนี้ นี่คือพยายามแล้วใช่มั้ย แต่มันโคตรฮาน่ะ

"เฮ้ยไอ้เต้ แม่ง เกรงใจน้องเค้าหน่อยดิวะ อุๆ ฮี่ๆๆๆ แต่น้องกั้งครับ แต่งแบบนี้คือ?" 

"เฮ้อ ไอ้พวกนี้ น้องกั้งอย่าไปสนใจมันเลย นั่งครับ"

ผมเห็นซุปตาร์น้อยเม้มปากบาง เดินเข้ามาหาผมระยะประชิดแล้วยืนมองผมนิ่งๆ มือเรียวค่อยๆถอดแว่นดำออกช้าๆ เผยให้เห็นดวงตากลมโตคมกริบที่มองจ้องในตาผมเหมือนจะค้นหาอะไรบางอย่าง ตาคู่สวยเป็นประกายวิบวับ จมูกโด่งเป็นสันรับกับปากได้รูป ใบหน้าเนียนใสออกสีเรื่อๆ สักพักเขาก็หลบตาผม แต่ ผมก็ยังมองสำรวจเรื่อยลงมาจนถึงลำคอระหงอย่างลืมตัว

"ขอโทษทีฮะพี่นิค พี่โตโน่ กั้งไม่ได้กะจะแต่งตัวมาให้ขำกัน แต่ว่าพอดีกั้งมีถ่ายแบบแล้วรีบมาเลยยังไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้าน่ะฮะ " ปากบางขยับพูดเสียงทุ้มนุ่ม ต่อด้วยรอยยิ้มกว้างเห็นฟันขาวเรียงสวย

"เฮ้ย ไอ้เต้ น้ำลายไหลแล้วจะจ้องน้องเขาอีกนานป่าววะ หึๆ"

ผมสะดุ้งตื่นจากภวังค์ หันไปหาพี่นิคที่มองมายิ้มๆ ส่วนเจ้าโตโน่ก็ปิดปากหัวเราะใส่ผม 

"เอ่อ เดี๋ยวผมมานะครับ ขอไปห้องน้ำก่อน"

ผมทำได้ดีที่สุดแค่นั้น เฮ้อ เป็นไรวะ ทำไมหน้ามันร้อนๆ

"อ้าวคุณเต้ ห้องน้ำทางนี้ฮ่ะ ทางนั้นมันบันไดหนีไฟ หรือจะหนีใครค๊าาา อิๆ"

"อ่อ ครับ ขอบคุณฮะคุณเล็กน้อย"

ผมอยากจะแทรกแผ่นดินหนี และควรออกไปจากตรงนี้ให้เร็วที่สุด

.
.
.
.........................................................

"เฮ้ย ไอ้เต้ ไหวป่าววะ อุๆ ไม่ต้องเขินเลยใครๆก็เป็นงี้เวลาเจอเขา นี่ขนาดมาแบบฮาๆนะถ้าเขาจัดเต็มสายแบ๊วจะยิ่งไปไม่เป็น ฮี่ๆ "

"บ้าดิไอ้โน่ กูแค่อยากเข้าห้องน้ำ มึงก็พูดส่งเดช"

"แหนะๆ อย่ามาทำไก๋ เฮ้อ แล้วจะฝึกกันไปรอดหรือเปล่าวะเนี่ย แพ้ทางกันขนาดนี้"

"เออๆ กูว่ามึงหาคนใหม่เถอะวะ"

ผมเริ่มรู้สึกว่าความเป็นตัวตนเริ่มโดนบั่นทอน คนอะไรทำซะผมไปไม่เป็น

"อ้าว เฮ้ยไอ้นี้ แซวนิดแซวหน่อยทำเป็นใจน้อยไปได้ เห็นเขาบ่อยๆเดี๋ยวก็ชินไปเองแหละวะ"

"แม่ง โคตรเสียเซลฟ์เลย ไอ้พี่นิคมันต้องขำตายแน่ๆ"

"เอาน่า ชาวร็อคอย่างเราไม่มีจริตนี่หว่า เขินก็แสดงออกตรงๆ มึงทำถูกแล้ว อูย แต่ตาน้องกั้งโคตรเด่นเลยว่ะวันนี้ ปกติเขาไม่ค่อยจะเปิดหน้าผากน่ะ"

"กูว่าก่อนอื่นต้องลบออร่าเขาก่อนว่ะ ร็อคที่ไหนวิ้งๆมาแต่ไกลอย่างงี้ คนดูไม่มีสมาธิให้เพลงกับวงแน่ๆ "

"แหนะ ๆ นี่มันทฤษฏีการปั้นศิลปิน หรือหวงไว้กินคนเดียววะไอ้เต้ "

"ไอ้บ้าโน่ กูชอบผู้หญิงโว้ย"

"อุๆ แล้วกูจะคอยดู ไปโว้ย กูพาเข้าไปใหม่มึงจะได้ไม่เขิน"

ผมเองก็เริ่มไม่แน่ใจว่ารู้สึกยังไง แต่ไม่น่าใช่การต้องมนต์เสน่ห์ซุปตาร์หรอก มันมีอะไรในตาคู่สวยนั้น ผมสั่นหัวไล่ความคิดประหลาดๆที่ไอ้โน่มาเอามายัดเยียด เอาล่ะ ผมเป็นมืออาชีพ แล้วนี่ก็เป็นงาน งาน งาน จำไว้นะธีธ้ช


...............................................................
.
.
.
"พี่เป้ ได้ข่าวว่าคุณชายคาวาอี้ที่มาขอ Featuring กับเราน่ะ ได้โค้ชแล้วนะ"

"เออนะ ตกลงเขาจะเปลี่ยนสายให้ได้ใช่มั้ย "

"แล้วพี่รู้ป่าวว่าเป็นใคร"

"จะมีใคร ไม่พี่นิค ก็โตโน่"

"พี่เต้ว่ะ"

"ห๊ะ ใครนะ"

"พี่เต้ไง เห็นว่าจะทำวงใหม่แล้วก็ให้น้องกั้งเขามาแจมร้องนำด้วย"

"เป็นไปได้ไงวะ นี่มันกะชนกะพวกเราใช่มั้ย"

"แหงล่ะพี่ "

"ฮ่าๆ มันบ้าป่าววะจะเอาน้องกั้งมาสู้กับเรา หึๆ  "

"แต่พี่เต้มันเก่งนะพี่เป้"

"เฮ้ย ว่าไงนะ ! อย่าพูดคำนี้ให้ได้ยินอีกนะโว้ย ไปสืบมาว่ามันจะทำอะไรแล้วมารายงานด้วย"

.
.
.

.......................................................

"เอาล่ะ เต้กับน้องกั้งเข้าใจแล้วนะครับ เรามีเวลา 1 เดือนเพื่อเตรียมงานทั้งเพลงและก็ลุ๊คของน้องกั้ง ให้พี่เห็นความเปลี่ยนแปลงของเราก่อนแล้วพี่จะได้ให้ PR เขาวางแผนโปรโมท"

"ฮะพี่นิค กั้งพร้อมเต็มที่เลย ว่าแต่พี่เต้พร้อมม้ัยฮะ "

"เฮ้อ เอาล่ะพี่เคลียร์ให้นะ คือพี่เห็นเราตอนแรกก็ขำๆเพราะการแต่งตัวร็อคบูติกเกินไป แล้วพอเห็นหน้าตาเราเต็มๆพี่ก็ตกใจยอมรับว่าเราดูดีมาก ออร่าแรงทำพี่อึ้งจริงๆ แต่ว่านี่แหละที่เป็นอุปสรรคของการเป็นร็อคเกอร์ ถ้าแน่ใจว่าไม่กลัวการปรับเปลี่ยนเราก็ร่วมงานกันได้ จะไปลองคิดดูก่อนมั้ย"

"กั้งแน่ใจฮะพี่เต้ ไม่ต้องเกรงใจเลย บอกตรงๆว่ากั้งไม่ค่อยเข้าใจฮะพี่เต้จัดมาเลย"

"เวลาทำงานพี่จริงจัง อาจมีพูดแรง"

"ได้เลยฮะ ง่ะ แต่ว่าเอ็นดูน้องนุ่งมั่งก็ดีน๊า อุๆ"

นี่ใช่มั้ยที่ไอ้โน่มันบอกว่าเป็นท่าไม้ตายของเขา อ้อนซะ

"งั้นพี่นิคครับ เต้จะเริ่มที่การฝึกร้องเพลงร็อคก่อนนะครับ พรุ่งนี้จะเอาวงเข้ามาซ้อมให้ ร้องเพลงทั่วไปดูก่อนแล้วค่อยดูคอนเซ็ปป์เพลงใหม่กัน"

"ได้เต้ เขาพร้อมเมื่อไหร่ก็บอกพี่จะได้ให้ MP เข้าไปคุยกับเต้ ... เอ่อ คุณเล็กน้อยช่วยจัดการเรื่องห้องซ้อมกับห้องอัดให้เต้กับน้องกั้งด้วยนะครับ"

"ได้เลยฮ่ะพี่นิค ไม่ต้องห่วงน๊า"

"เฮ้ยเต้ ถ้ากลัวใจอ่อนให้กูไปอยู่เป็นเพื่อนก็บอกนะเว้ย แล้วก็อย่าพยายามอยู่กันสองต่อสอง อุๆ" ไอ้เพื่อนบ้ามันกระซิบผมซะขนลุก
 
"กูบอกแล้วว่าไม่ใช่ๆ ไอ้นี่นี่" ผมกระซิบตอบ

"เอาล่ะ งั้นพรุ่งนี้ก็เริ่มงานเลยนะ คุณเล็กน้อยก็เคลียร์คิวน้องกั้งเขาให้ด้วยนะครับ ปิดประชุม พวกเราไปกินกลางวันกัน พี่เลี้ยงเอง"

"โห นานๆพี่นิคจะเลี้ยง เอาให้เต็มที่นะเต้ น้องกั้ง ฮ่าๆๆ งั้นผมโทรตามริท กัน แกงส้ม ฮั่นด้วยนะจะได้ช่วยกันถล่ม เอ้ย จะได้รู้จักกันไว้ หุๆ"

"เฮ้อ เอาหมดค่ายเลยมั้ยล่ะ พี่จะหมดตัวเพราะไอ้โน่เนี่ยแหละเต้ "

.
.
.

..............................................................................................