ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    KangCD : Romance of Love

    ลำดับตอนที่ #2 : สื่อรัก

    • อัปเดตล่าสุด 14 พ.ย. 57



    "คนนี้ อืมม์ ยังไม่ได้ฮะ... "


    "เก้งก้างไปหน่อยฮะคนนี้..."


    "โห ต้องจัดการกันอีกเยอะถ้าจะเอาเขานะ...."


    "..... เอ่อ .... คนต่อไปเลยฮะ "


    "พี่ๆฮะ นี่เราคัดได้แต่ประมาณนี้หรอคับ เฮ้อ ขอพักก่อนละกันนะฮะ" ผมหันไปบอกทีมงาน


    ผมชื่อกันต์ธีร์ หรือซีดี เครดิตสไตลิสมือหนึ่งจากหลายสถาบันดังทั้งในและต่างประเทศ นักเรียนทุนด้านการออกแบบแฟชั่นและปรับบุคลิกของผู้นำชั้นสูงรวมทั้งเซเลปต่างๆ ผมเป็นอัจฉริยะอายุน้อยคับ เห็นอย่างนี้เคยร่วมงานcastingกับค่ายเพลงดังทั้งญีปุ่น เกาหลีมาแล้ว คนที่ผ่านมือสไตลิสอย่างผมรับรองว่าโด่งดัง


    แต่นี่ ผมมาทำอะไรที่นี่ .....



    หลังๆนี่ผมไม่ค่อยรับงานเพราะตั้งใจจะทำตามความฝันอย่างหนึ่ง



    คู่แข่งชาวรัสเซียท้าทายผมไว้ เขาให้ผมค้นหาคนคนนั้น



    ที่เข้าตำราสไตลิสที่ร่ำเรียนมา




    ห้ามใช้วิธีศัลยกรรม


    ห้ามใช้คนที่มีชื่อเสียงอยู่แล้ว


    อีก 6 เดือนเราต้องพาคนของเราไปประชันกัน...


    "น้องซีดีฮ๊า พี่ให้น้องอย่างที่ต้องการถู๊กกกก อย่าง จะจัดอะไรยังไง ต้องหาใครที่ไหน ใช้เงินเท่าไหร่ ตามใจ ขอแค่ให้น้องซีดีรับพิจารณาร่วมโปรเจคนี้กับพี่นะฮ๊าาาา "


    นั่นแหละคับ พี่ซันนี่ผู้ติดใจทักษะของผม แกอยากได้ผมมาร่วมงานมากกกก


    "อืม ก็ได้ฮะ ทุกอย่างจริงๆนะพี่ " ผมตรึกตรองดู ถ้าได้บริษัทแกมาแบ็คก็คงง่ายหน่อย


    จึงเกิดเป็นโปรเจคใหญ่ของ World Star Academy ที่เพิ่งเปิดตัวในประเทศไทยไม่นาน และต้องการเฟ้นหาคนมีแววคนนั้นมาให้สไตลิสมือโปรอย่างผมปั้นเป็นเซเล็ประดับโลก


    และวันนี้ผมก็นั่งคัดเลือกรอบแรกมาหลายชั่วโมง ยังไม่มีแววเล้ย ซีดีเซ็ง


    "เมี้ยวๆๆๆ " ว่าไงนมชง ชอบสักคนมั้ยล่ะ คิดเหมือนชั้นใช่มะ ไม่ไหวเล้ยนี่เราจะมีหวังมั้ยเนี่ย

    ผมพูดกับเพื่อนแมวขาวตัวน้อยของผมที่มาคลอเคลียอยู่ข้าง 

    "พี่ๆฮะ ถ่ายรูปทำโปรไฟล์ไว้ละกันนะฮะ พรุ่งนี้ผมมาดูต่อ วันนี้เหนื่อยละ ขอบคุณนะครับ"


    ผมยิ้มให้ทุกคน แล้วขอตัวกลับดื้อๆ 


    งี้แหละ ผมไม่ค่อยทนอะไรนาน ก็มันไม่มีประโยชน์นี่ฮะ


    ........................................................................................


    ผมอุ้มเจ้าตัวน้อยมาเดินเล่นที่สวนย่อมที่คอนโดหรูย่านสุขุมวิทของผม คิดไรไปเรื่อยเปื่อย


    "เมี๊ยวๆๆๆๆ....." นมชงทำหน้าเหมือนได้กลิ่นอะไรแล้ววิ่งลงจากแขนผมไปในพุ่มไม้ข้างทาง


    มันไม่เคยเป็นอย่างนี้

    "นมชงๆๆ อีกแล้วนะ เป็นอะไรเนี่ย" ผมบ่นแ้ล้วออกตามอีกครั้ง


    "เอ๊ะ เขามุงอะไรกัน" 


    "เมี๊ยวววๆๆๆๆ" 


    "โอ๊ะ นมชง " ผมแหวกฝูงชนตามเสียงคุ้นของเจ้าแมวแสนซนเข้าไปดู



    แมวน้อยกำลังเลียมือเรียวของหนุ่มคนหนึ่งที่หมดสติอยู่กลางสวน


    หนุ่มคนที่ผมจำสันจมูกสวยของเขาได้ดี



















     











    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×