ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : สองเรา
"พี่เต้ กั้งอิ่มแล้วคับ"
"กินน้อยเกินไปนะกั้ง พี่บอกให้คุณหมอมาให้น้ำเกลือดีกว่า"
"โอ๊ะ ไม่เอาฮะ กั้งไม่ชอบเข็ม"
"งั้นก็ต้องกินให้หมดเลยจะได้แข็งแรง มาพี่ป้อนให้"
"อือ ก็ได้คับ แต่พี่เต้ต้องกินด้วยนะ"
"หือ อาหารคนป่วยนี่นะ"
"ฮ่ะๆ พี่เต้จะได้รู้ไงว่ามันไม่อร่อยเลย"
ผมก็ลองตักซุปมาชิมดู จริงด้วย จืดสนิท แต่ผมได้ยินเสียงหัวเราะของเขาแล้วสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
"ทนหน่อยนะกั้ง ไว้หายแล้วพี่จะพาไปกินอาหารอร่อยที่สุดในโลก"
"ที่ไหนล่ะคุณเต้ "
"เอาใจกั้งแบบนี้ ระวังเคยตัวนะ"
พี่แกงกับพี่กันเข้ามาแซวพวกเรา แล้วยื่นถุงอาหารกลิ่นหอมมาให้
"หึๆ ไว้แล้วผมจะบอกอีกทีครับพี่ แล้วนี่คือ"
"เบนโตะน่ะ คุณหมอบอกว่าให้กั้งกินได้แล้ว ผมเลือกมาแบบอ่อนๆหน่อย ส่วนอีกกล่องก็ของคุณนะเต้ จะได้แข็งแรงทั้งคู่ไง" พี่แกงเดินมาตบบ่าผม
"ของชอบกั้งแน่ๆเลย ขอบคุณคับพี่แกง พี่กัน"
"ดีใจเชียวนะเรา เอ้าทานกันไปนะ พวกพี่ไปพบคุณหมอก่อน เห็นว่าพรุ่งนี้จะให้ออกจากโรงพยาบาลได้แล้ว"
"จริงหรือครับ ดีจังเลย"
พี่กันพยักหน้าให้ก่อนออกไป ผมมองหน้าคนน้องที่ยิ้มน้อยๆ
"กั้งไม่ดีใจเหรอที่จะได้กลับแล้ว"
"ฮะ ก็"
"เป็นไรไป"
"พวกเราจะเป็นยังไงต่อไปคับพี่เต้"
ผมอึ้งไป นั่นสินะ แล้วจะยังไง ผมต้องกลับฮ่องกง เขาก็ต้องเรียนต่อ ...
"อืมม์ ให้พี่คิดก่อนคืนนึงนะ พรุ่งนี้จะให้คำตอบรับรองว่ากั้งต้องชอบ แต่ตอนนี้ต้องกินให้มีแรงก่อนนะ "
ผมเปิดเบนโตะข้าวคลุกงาหอมๆกับปลาโอย่าง จับตะเกียบมาคีบเป็นคำส่งไปตรงหน้าหนุ่มน้อยที่อ้าปากกินมันเข้าไปเคี้ยวตุ้ยๆ
"อร่อยมั้ย"
เด็กน้อยพยักหน้า ผมเลื่อนมือไปหยิบข้าวที่ติดแก้มเนียนออก มองนัยน์ตาคู่สวย แล้วก็ยื่นจมูกไปกดบนแก้มใสๆของเขา กุมมือนุ่มๆไว้
"พี่รักกั้งนะคนดี"
ตาสวยสบตาผม ผมตัดสินใจแล้ว
.......................................................
"พี่แกง พี่กันครับ ผมขออนุญาติพากั้งไปน่านนะครับ"
"เต้ ..."
"ครับ ผมจะต้องให้ที่บ้านรับรู้ว่าผมมีคนรักแล้ว จะดูแลเขาตลอดไป"
"อืมม์ คุณจริงใจอย่างนี้ผมก็ดีใจนะ บอกกั้งหรือยังล่ะ"
"ยังครับ ผมอยากขออนุญาติพี่ๆก่อน"
"พวกพี่ไม่มีปัญหานะเต้ ... ดูแลกั้งให้ดีๆนะ"
.
.
.
........................................................................
แล้วผมก็จัดการดำเนินการเรียบร้อย ตอนนี้เราอยู่บนเครื่องมุ่งหน้าไปน่าน บ้านเกิดของผม
"กั้ง อย่าเครียด ที่บ้านพี่น่ะเป็นคนสบายๆ"
"ครับ แต่กั้งไม่รู้จะทำตัวยังไงนี่ฮะ"
"ก็เป็นแบบที่กั้งเป็นนี่แหละ รู้มั้ย เราน่ะเป็นคนน่ารักมากๆ ใครเห็นต้องชอบ"
"หือ พี่เต้คิดเองคนเดียวหรือเปล่าฮะ"
ผมดึงเขามาพิงไหล่ผม ขยี้ผมนุ่มของเขา
"พี่ก็อยากเป็นคนเดียวที่เห็นความน่ารักของเรานะ จะได้ไม่ต้องมีเรื่องมากมาย"
"พี่เต้ก็"
"หึๆ เอาน่า ไว้ไปถึงก็รู้เองแหละ แต่พี่มีเวลาให้กั้งทำใจหนึ่งวันก่อน เราไปพักผ่อนสูดอากาศบริสุทธิ์บนเขากันนะ พี่จะค่อยๆเล่าเรื่องครอบครัวให้ฟังแล้วอีกอย่างนึง เราไม่ได้อยู่ลำพังมานานแล้ว ... พี่ขอนะ... " ผมช้อนมองตาเขาที่หลบผมอายๆ
"แล้วแต่พี่เต้สิฮะ"
................................................................................
ผมพาคนน้องไปพักฟื้นสูดอากาศบริสุทธิ์หนึ่งคืนบนยอดดอย กิจกรรมส่วนใหญ่ก็เป็นการพาเขาเดินเล่นออกกำลังเล็กๆ ถ่ายรูป นอนหลับพักผ่อน ให้หัวใจทำงานได้ดีขึ้นเพราะคุณหมอบอกว่าเขาเกิดอาการขาดอ๊อกซิเจนระหว่างรักษาในห้องฉุกเฉิน และงดเว้นการร่วมกิจกรรมอื่นสักพักรอจนกว่าจะหาย
เราสองคนจึงได้แค่กอดกันจูบกันบ้าง แต่ก็มีความสุขดี แล้วตอนนี้...
"หวัดดีครับพี่ตั้ม"
"เฮ้ย .... ไอ้เต้ ฮ่ะๆๆๆ มาไงวะไม่บอกไม่กล่าว เออๆกูกำลังคิดถึง ยังบ่นกับแม่อยู่เล้ย"
"ผมเอ่อ มากับ...."
"อ้าว แล้วนั่นใครล่ะ รูปหล่อผู้ดี๊ผู้ดีเชียว อย่าบอกนะว่าเพื่อนแก ..."
"พี่ตั้มครับ นี่คือ น้องกั้ง ... ครับพี่"
"สวัสดีครับพี่ตั้ม"
"อ้อ ฮ่ะๆ ชื่อกั้งหรอเออ ดีๆ .........ห๊ะ?"
"ครับ น้องกั้งคนนั้นแหละครับ"
"น้องกั้งคนที่ แก เอ่อ ฝันถึง ละเมอด้วย .... โอ๊ยกูจะเป็นลม นึกว่า"
"พี่ตั้มครับ " ผมดึงแกเดินหลบไปนิดนึง
"พี่ช่วยผมหน่อยนะ พยายามเข้าใจผมด้วย"
"ห๊ะ เออๆ ... พี่น่ะไม่ต้องพยายาม ก็เข้าใจแกว่ะ เข้าใจหานะโว้ย ลูกผู้ดีแน่ๆหน้าตาผิวพรรณตรงข้ามแกสิ้นเชิง ฮ่ะๆ แต่พ่อกับแม่นี่สิ"
"พี่ก็ไปพูดให้หน่อยนะ "
"เออๆ แล้วค่อยว่ากัน มึงไปดูเขาก่อนเถอะ โน่นไอ้พวกในค่ายไปเกาะแกะเขาแล้ว ....เฮ้ย พวกมึงอย่ามั่วนะโว้ยนั่นมันน้องกู หลีกไปเลย...." พี่ตั้มปรับตัวเร็วมาก แกเดินไปไล่พวกที่มามุงน้องกั้งแล้วก็คว้าแขนเขาเดินเข้าไปในห้องทำงาน ผมก็ทักทายพวกคนในค่ายแล้วเดินตามไป
"น้องกั้งไม่ต้องกลัวนะ พวกนี้มันดูเถื่อนๆแต่นิสัยดีทุกคน เพียงแต่ไม่เคยเห็นเทพมาเดินดินน่ะ ฮ่ะๆ ตามสบายนะ"
"ขอบคุณฮะพี่ตั้ม"
"พี่ได้ยินไอ้เต้มันเพ้อถึงเราบ่อยๆ เพิ่งเห็นตัวจริงวันนี้เอง เออนะ หล่อน่ารักดี ไปตกหลุมไอ้เต้มันได้ไงล่ะ อุๆ"
"อ้าว พี่ตั้ม ผมก็มีดีนะ"
ตอนนี้ผมคลายความกังวลลง พูดคุยกับพี่ชายได้เรื่อยๆ กั้งก็นั่งฟังไปหน้าแดงไป เพราะพี่ตั้มชอบวกไปเรื่องความฝันของผม ผมเลยเล่าเรื่องราวให้แกฟังอย่างละเอียดเผื่อช่วยผมได้
คืนนี้เราค้างที่ห้องของผมในค่ายมวย ถึงผมจะเป็นคนดิบเถื่อนในสายตาผู้คน แต่ผมมีระเบียบห้องเลยดูเรียบร้อยมาก
"ห้องพี่เต้ดูดีจังฮะ"
"พี่เป็นคนดูดีไง"
ผมเดินเข้าไปรวบตัวคนน้องจากด้านหลัง ก้มลงจูบต้นคอเรียวหอมสะอาดของเขาที่เพิ่งอาบน้ำเดินออกมา สองมือเลื่อนขึ้นมาคลึงหน้าอกนุ่มเบียดตัวเองไปชิดกับตัวเขา
"ฮ๊า พี่เต้"
"ให้พี่ชื่นใจหน่อยนะกั้ง ไม่ไหวก็บอกนะ"
ผมจูงมือเขามานั่งที่เตียง ประกบปากจูบริมฝีปากอิ่มที่ตอบสนองผมอย่างดี ผมก็ระวังไม่ให้รุนแรงไป โน้มตัวเขาลงนอนซุกไซร้ซอกคอเนินอกอย่างแผ่วเบา คลึงจุดไวสัมผัสต่างๆอย่างนุ่มนวล เราสองคนลูบไล้กันไปมาเนิ่นนาน ผมก็เปลี่ยนมากอดเขาไว้
"กั้งรู้สึกยังไงบ้าง วันนี้หายใจดีขึ้นมั้ย"
"ปกติดีฮะ จะต่อก็ได้นะ"
"กอดไว้อย่างนี้ล่ะดีแล้ว ...กั้งรู้มั้ย พี่เสียใจมากเลยที่เคยทำรุนแรงกับกั้ง แล้วยังจำไม่ได้อีก"
"กั้งเป็นคนยอมเองนี่ รู้ว่าพี่เต้เมาแล้วลืมหมด"
"ต่อไปนี้พี่จะไม่เมาอีกแล้วนะ และถึงเมาก็ไม่ลืมแล้ว พี่น่ะให้คุณหมอช่วยรักษาด้วย"
"อ้าว งั้นกั้งก็หลอกพี่ไม่ได้แล้วดิฮะ"
"เรานี่นะ ยังจะมาพูดอีก อย่าทำแบบนั้นอีกนะ หัวใจพี่ยังอยู่กับกั้ง กั้งเจ็บพี่ยิ่งเจ็บกว่า"
"ขอโทษฮะ"
"เราไม่ได้ผิดนี่ ไม่ต้องขอโทษหรอก หัวใจกั้งก็อยู่กับพี่ จะรักและดูแลมันตลอดไป"
"ขอบคุณฮะ รักของกั้งคือการได้เห็นพี่เต้มีความสุข "
"พี่มีความสุขมากๆ พี่จะไปบอกพ่อกับแม่ว่ากั้งเป็นความรัก ความสุขของพี่ พวกเขาจะต้องยินดีกับเราสองคนแน่ๆ"
ผมกระชับอ้อมกอด ก้มมองคนที่ซุกในอก ...
..................................................................................
"มาดามมด!"
"ย่ะ เต้ ทำไมล่ะ เห็นชั้นเหมือนเห็นผีเชียว"
"เจ๊มาได้ไงเนี่ย"
"ก็ครบรอบที่ชั้นต้องมาหากินที่ถิ่นเก่าไงล่ะ ว้ายน้องกั้งสุดหล่อเริดในสามโลก ไม่เจอกันนาน ยังหล่อน่ารักเหมือนเดิม"
"เอ่อ สวัสดีครับมาดามมด"
"เรียกเจ๊มดเหมือนเต้มันก็ได้ สั้นๆดูหนิดหนมดี โฮ๊ะๆๆ"
"นี่เจ๊มดรู้จักน้องกั้งด้วยหรอ" พี่ตั้มที่พาพวกเรามาถามขึ้น
"ยิ่งกว่ารู้จักอีก เต้มันสารภาพหมดเปลือกแล้วด้วย แถมยังมีดราม่ากลางงานวัด กี๊สส"
.
.
ผมก็ยืนงง
"อ้าวเต้ มัวยืนงงทำไม พาน้องกั้งเข้ามาไหว้พ่อกับแม่สิ "
เสียงพ่อผมทักมาจากในบ้าน ผมกับพี่ตั้มก็พากั้งเข้าไป
"พ่อ แม่ นี่ เอ่อ กั้ง เขาเป็น..."
"ลูกชายคนใหม่ของพ่อกับแม่ใช่มั้ย แฟนแกสินะ ไม่ต้องอายหรอก มดน่ะมันเล่าให้พ่อฟังทุกวันไม่รู้อันไหนจริงอันไหนมโน"
"ใช่ๆ แต่ที่สมกับคำร่ำลือคือความดูดีของน้องกั้งนี่แหละ โถ พ่อคุณ ไปไงมาไงถึงได้ยอมเจ้าเต้มันล่ะเนี่ย"
"อ้าวแม่ ก็ลูกแม่เสน่ห์แรงนี่"
"สวัสดีคับ ... พี่เต้มีบุญคุณกับกั้งมาก ถ้าไม่ได้พี่เต้กั้งคงไม่มายืนอยู่ตรงนี้คับ"
"หมดเคราะห์ซะทีนะน้องกั้ง เรียกพ่อกับแม่แบบเต้มันก็ได้ เราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว พวกเราไม่ได้เป็นผู้ดีอะไรแต่จริงใจ"
"คับพ่อ แม่ กั้งรู้สึกอบอุ่นมากฮะ"
พ่อกับแม่ผมก็เข้ามากอดเขาไว้
"เต้ พี่ว่าน่าจะให้กั้งเขาเรียนมวยไว้บ้างนะจะได้ป้องกันตัว"
"โหย ไม่เอาอ่ะพี่ตั้ม เดี๋ยวเขาเหนื่อยแถมมือแตก คิ้วแตก ตัวช้ำอีก ไม่เอาไม่เอา"
"กั้งอยากเรียนฮะพี่ตั้ม แต่ถ้าพี่เต้ไม่เห็นด้วยก็... "
"พ่อว่าก็ดีนะ จะได้ไม่มีใครมารังแกง่ายๆ แล้วช่วยเรื่องสุขภาพด้วย"
"แต่แม่ว่าจะเจ็บตัวเปล่าๆนะลูก "
"โธ่แม่ ก็เอาแบบเบาๆ ศิลปะป้องกันตัวอาคิโด้อะไรงี้ รับรองว่าไม่บุบสลาย ว่าไงวะเต้'
"แต่..."
"อืมม์ ถ้าเป็นป้องกันตัวแบบเบาๆ แม่ก็โอเค เต้ก็ให้น้องไปฝึกนะลูก"
"แม่..."
"เอาล่ะ ตอนนี้สามต่อหนึ่ง ชนะขาดแล้วนะไอ้เต้ ฮ่ะๆ เอาล่ะพ่อยกหน้าที่ให้ตั้มดูแลโปรแกรมฝึกนะ เออแล้วเอ็งจะอยู่กี่วันล่ะ"
"นี่ผมต้องยอมหรอ พ่อ แม่ พี่ตั้ม .... กั้ง ...." ผมมองไปเจอตาแป๋ว ก็ต้องถอนหายใจ
"เจ๊ว่า ให้เต้สอนน้องกั้งสะบัดหลุดจากคนร้าย ไอ้ท่าผีเสื้อราตรีอะไรนั่นอ่ะ เจ๊ยังฝึกเลยนะที่สอนไว้เผื่อมีผู้ชายมาลวนลาม คนมันสวยอ่ะนะ ... "
"โอเคๆ แล้วจะสอนยิงปืนด้วยเลยดีมั้ย"
"เย้ ดีจังพี่เต้ "
ตอนนี้ผมเลยโดนทุกคนรุมแต่ก็ตกลงกันเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าห้ามให้กั้งมีร่องรอยขีดข่วนบาดเจ็บใดๆเป็นอันขาด แล้วผมก็ต่อสายไปขออนุญาติพี่ชายทั้งสอง รวมทั้งคำแนะนำจากคุณหมอว่าให้ฝึกได้ จะมีผลดีต่อร่างกายเขา
"เต้ แล้วแกจะกลับไปเรียนต่อมั้ย"
"ไม่แล้วพ่อ ทางมหาลัยเขาเวฟให้ ไอ้วิชาคอมน่ะ เปลี่ยนเป็นสอบยิงปืนแทนผมก็ไปสอบแล้วผ่านสบายมาก ตอนนี้ก็จบแล้วล่ะ "
ทั้งหมดนี่เพราะความช่วยเหลือจากพี่กัน ที่พูดกับทางผู้ว่าการเกาะฮ่องกงให้ เขาก็รับผิดชอบอย่างดีเพราะคนของเขาทำผิดมาใส่ร้ายพี่กัน แล้วยังจะทำมิดีมิร้ายกั้งที่เขารักเหมือนลูกชาย
"แล้วกั้งล่ะ แกบอกว่าเขายังโดนพักการเรียนนี่"
"อ๋อ ตอนนี้ได้ที่เรียนใหม่แล้วพี่ตั้ม เดือนหน้าเราจะไปญี่ปุ่นกัน ผมกับดิวมีเจ้าภาพที่โน่นให้ไปแข่งแบบกระชับมิตรแล้วเขาให้ผมไปเป็นครูฝึกมวยไทยด้วย ที่โน่นกำลังฮิตน่ะ"
ผมก็จะตามไปดูแลเขา ส่วนเจ้าดิว ก็จะตามไปดูแลพี่ริท .... เออนะ ไปคุยกันตั้งแต่เมื่อไหร่...
"แล้วแกจะพักที่ไหน"
"อยู่ที่ค่ายมวยแหละสบายดี ปลอดภัยด้วย "
"เป็นส่วนตัวด้วยใช่มั้ยวะไอ้เต้ หึๆ"
ผมก็ส่ายหัวให้กับพี่ชายตัวแสบ กั้งก็ก้มหน้าก้มตา
ตอนนี้ผมโล่งใจที่ผมกับเขาได้รับการยอมรับซะที ดีใจที่ทุกคนรับรู้ว่าผมอยู่โดยไม่มีกั้งไม่ได้
.
.
.
......................................................
Note: บางทีก็ลืมไปว่าพล็อตคือต้องออกแนวดราม่าสุดๆ แหววมาทำมายยย
Thx all comments ja
Luv Luv
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น