KangCD: Choco Prince กั้งซีดี

ลำดับตอนที่ #11 : Choco 11

วันนี้วันเสาร์ เจ้าชายทั้งสี่ต้องมารวมกันแจกรางวัลพิเศษให้ผู้ที่สะสมแต้มรายเดือน จะได้รับตัวอย่างช็อคโกแลตบ้าง เครื่องดื่มฟรีบ้าง ก็งั้นๆแหละเพราะบรรดาลูกค้าแฟนคลับรอฟินที่จะได้จับมือ ถ่ายรูป กอดเจ้าชายสุดหล่ออย่างเต็มที่มากกว่า

"พี่กั้ง ไปกันรึยัง เดี๋ยวสายนะ ให้ซีดีช่วยอะไรมั้ยอ่า"

"เสร็จแล้วครับ ไปกันเถอะ... "

"โห พี่กั้งหล่ออ่ะ มานี่ซีดีผูกเอวให้นะฮะ"

"อ่อ ครับๆ เอ น้องซีดีเมื่อคืนนี้พี่..."

"เมื่อคืน ทำไมหรอคับ พี่กั้งก็กลับซะดึกซีดีหลับไปแล้วน่ะ"

"แล้วชุดนอนพี่"

"555 ซีดียังขำอยู่ว่าพี่กั้งยอมใส่ได้ไงสีชมพูรูปหัวใจเนี่ย อิๆ ไหนบอกว่าแบ๊วไปไง"

"อ่อ หรอครับ พี่คงละเมอไปใส่มันซินะ"

"ไปเถอะคับ จูเนียร์เร่งมาแล้ว พวกแฟนคลับ choco prince มาออกันตั้งแต่้ร้านยังไม่เปิด โหยยย เข้าไปลำบากแน่เลย ฮอตนะเนี่ยเจ้าชายของเรา อุๆ"

ผมกำลังมึนงงกับเรื่องราวเมื่อคืน ผมเจอฮั่นนั่งคุยกันดื่มไปนิดหน่อยแล้วก็จำไม่ได้อีก เอ๋ สงสัยจะกรึ่มๆ แล้วเรื่องมาคุงจะเอายังไงดี เฮ้อ ไว้ค่อยคิดละกัน 

ผมมองคนน้องที่บรรจงผูกผ้าที่เอวให้ มองจากด้านบนนี้เห็นขนตางอนยาวที่มุ่งมั่นกับการผูกโบว์ทำให้ผมอดยิ้มไม่ได้ ปากแดงเรื่อๆอวบอิ่มน่า...

ผมตื่นจากภวังค์ เมื่อมือเล็กคว้าข้อมือผมพาวิ่งลงบันไดไป

"เร็วๆพี่กั้ง "

"ครับๆ"

.
.
.

น้องซีดีคุยโน่นนี่สดใสร่าเริงมากๆ ผมก็ถอนหายใจเป็นระยะๆ น่ารักอย่างนี้มาคุงถึงได้ชอบ

"พี่กั้ง จูเนียร์ไลน์มาบอกว่าเข้าด้านหน้าไม่ได้เดี๋ยวโดนเด็กติ่งรุมก่อนเปิดร้าน "

"ขนาดนั้นเลยหรอครับ เอาไงดี"

"ซีดีมีทางลัดฮะ แล้วพวกสาวๆจะหลอกล่อไปที่ลานกิจกรรมก่อน พร้อมมั้ยพี่กั้ง ไปฮะ"

ผมจอดรถแล้วลงมายืนงงๆ น้องซีดีก็เข้ามาดึงมือผมพาเดินลัดเลาะไปซอยเล็กๆด้านหลัง ผมก็เดินตามเขาไป

"เดี๋ยวฮะพี่กั้ง "

หนุ่มน้อยมีชะโงกหน้าไปมองระหว่างซอยเป็นช่วงๆ โห นี่ผมเป็นไอดอลเกาหลีหรือยังไง ผมก็ไม่ค่อยเชื่อว่าจะมีใครมากรี๊ดขนาดนั้น เลยจูงมือเขาเดินออกไป 

"555 คงไม่เป็นไรมั้งน้องซี ไปกันเถอะ โอ๊ะ"
.
.
"พวกเรา....นั่นไงพี่กั้ง กรี๊ดดดดด น่าร๊าาาากกกก"

"ไหนๆๆๆ อร้ายยยยย...."

"พี่กั้งของชั้นย่ะ กรี๊ดด"

งานเข้าผมล่ะ อยากไม่เชื่อคนน้องผมก็รีบหลบเข้ามา ไม่ทันแล้วพวกเธอเห็นแล้วนี่ แล้วก็ไม่ใช่น้อยๆหลายสิบเลยทีเดียวเชียว 

"พี่กั้งมานี่ฮะ"

ซีดีรั้งเอวผมเข้าไปหลบในห้องแคบๆของซอกตึก ปิดประตูลง ... เราเข้ามาอยู่กันด้านในของส่วนซ่อมบำรุงและที่เก็บทีวีวงจรปิดของสยาม...

เพียงแต่ตอนนี้ เนื้อตัวเราสองคนแนบชิดกันเพราะที่มันแคบมากๆ จมูกผมอยู่บนแก้มเขา จมูกเขาก็อยู่บนแก้มผม ไม่ต้องมโนถึงปากของเราสองคนเลย ... ผมก็พยายามไม่หายใจแรง แต่หัวใจมันดันเต้นเสียงดังนี่ดิ

"พี่กั้ง อย่าอึดอัดเพราะซีดีนะฮะ ซีคงเสียใจถ้าทำพี่กั้งอึดอัด" หน้าใสเลื่อนมาที่ข้างลำคอของผม กระซิบที่ข้างหูเบาๆพลางเกยคางไว้ที่ไหล่ผม

"อย่าคิดอย่างนั้นซิครับ พี่หวังดีกับซีดีตลอดนะ" ผมบอกความในใจไปครึ่งเดียว พลันโทรศัพท์ของซีดีก็สั่นขึ้น

"เราออกไปกันได้แล้วฮะพี่กั้ง ..."

ที่แท้เป็นสัญญาณจากจูเนียร์ที่ส่งมาบอกว่าทางสะดวก หือ แล้วเขาอยู่ไหน รู้ได้ยังไง ?

เขาเปิดประตูพาผมเดินลัดเลาะไปอีกหน่อยก็เข้าไปด้านหลังของร้านเรา ที่นั่น

"สุดยอดว่ะ ฮิ้วววว " ไอ้เพื่อนทั้งหลายปรบมือโห่ฮาให้ อย่าบอกนะว่าพวกมัน...

"ถ้าจูเนียร์เอาคลิปนี้ลงสงสัยยอดวิวกระฉูด อิๆ ... " ผมได้รับการอธิบายว่าทุกๆวันพวกน้องซีดีกับจูเนียร์เองก็ต้องคอยหลบสาวกเด็กติ่งทั้งหลายเลยรู้ทางลัดนี้ ตีซี้กับผู้ดูแลทีวีวงจรปิดของสยามถึงขนาดขอต่อสัญญาณมาดูจากมือถือได้ และในห้องที่ผมกับซีดีหลบอยู่ก็.... อื๋ย

"เป็นไงกั้ง หูแดงเลย 555 " คริสล้อผมที่ก็รู้สึกหูร้อนๆ ยิ้มเจื่อนๆให้

"ซีนขายเลยนะเนี่ยกั้ง" นั่นไง ตามมาด้วยอาเมน ผมสังเกตุว่ามาคุงยิ้มนิ่งๆเศร้าๆ ก็แน่ล่ะซิ ผมก็รู้ว่าทำไม แล้วที่ผมจะทำให้มันดีขึ้นกลับกลายเป็นยิ่งแย่ลง

"เลิกแซวได้แล้วว่ะ มันสุดวิสัยพวกเราไม่ได้มีอะไรสักหน่อย ใช่มั้ยครับน้องซีดี" ผมทำหน้าปกติที่สุดแล้วกลั้นใจพูดออกไป

"....ฮะ ไม่ได้มีอะไร ไปเตรียมตัวดีกว่าคับพี่ๆ" เขายิ้มหลบตาผมแล้วก็กอดคอจูเนียร์เดินออกไป

"กั้ง นายแน่ใจหรอว่าไม่มีอะไร" เสียงนิ่งๆพูดขึ้น ผมสะดุ้งเพราะกำลังมองตามคนน้องอยู่ 

"มาคุง ... เออ แน่ใจ ... จะมีอะไรวะก็น้องนุ่ง " 

"ดีแล้ว ถ้างั้นนายก็ต้องช่วยเรานะ เราอยากรู้ว่าเค้าคิดยังไงกับเรา" 

ผมหน้าร้อนผ่าว นี่คือ มาคุงเริ่มรุกแล้วใช่มั้ย

"เอ่อ เออๆ ได้ๆ เต็มที่อยู่แล้ว เหอๆๆๆ" ผมหัวเราะกลบเกลื่อน

"งั้นเริ่มจากเย็นนี้เลยนะ เราจะพาเค้าไปเลือกซื้อของที่ตลาดสวนรถไฟนายไปกับเราด้วยได้มั้ย เรายังไม่ชิน โอเคนะ เดี๋ยวเลิกแล้วไปกันเลย"

"ห๊ะ อ่อ อ๋ออออ ได้ดิ ไม่มีปัญหาชิวๆ"

.
.
.
แล้วผมก็รับปากไปทำไมวะ จะรอดมั้ยล่ะวรกร ...  มาคุงยิ้มตบบ่าผมแล้วเดินผิวปากออกไป ทิ้งผมยืนอึ้้ง ทำอะไรไม่ถูก สักพักอาเมนก็เรียกใ้ห้ออกไปทำภารกิจเจ้าชาย...

.
.
.
กิจการของเราดีขึ้นทุกวันจนทะลุ forecast ที่วางไว้ ถ้าเป็นอย่างงี้ไปเรื่อยๆ พวกเราจะเข้าวินเป็นที่หนึ่งได้อย่างลอยลำ 
.
.
ตอนนี้เราปิดร้านกันและเริ่มแยกย้ายกลับบ้านแล้ว

"ไปกันเถอะซีดี กั้ง พวกนายไปช่วยเราเลือกหัวเข็มขัดหน่อยนะเอาแบบJ-rockเข้มๆ กับพวกสร้อยคอโซ่ๆ เพราะเดือนหน้าเราจะเปลี่ยนลุ๊คเจ้าชายเป็นแนวเจร็อคหน่อยจะได้ไม่เลี่ยน"

ว่าแล้วมาคุงก็กอดคอผมกับน้องซีดีไว้คนละข้าง พวกเราต้องโดยสารรถไฟฟ้าไปเพราะที่นั่นไม่มีที่จอดรถ

.
.

ถึงแล้วตลาดสวนรถไฟ ผมไม่เคยมาเลยตื่นเต้นเอามากๆ ซีดีกับมาคุงก็เลือกโน่นนี่กันอย่างเมามันส์ เฮ้อ ผมก็มองไปเรื่อยๆ

"พี่กั้ง เสื้อนี่เท่ห์มั้ยฮะ พี่มาคุงบอกว่าจะให้พวกเจ้าชายเจร็อคใส่ "

"ครับ มาคุงเก่งเรื่องดีไซน์ไม่น่าพลาด เท่ห์ดีครับ" ผมก็ตอบไปงั้นๆ ตายังมองโน่นนี่

"กั้ง นายว่าถ้าเราจะเปลี่ยนชุดให้เชฟด้วยดีมั้ย ให้matchกัน"

"เอาฮะพี่มาคุง เย้ๆ เฟี้ยวฟ้าวมะพร้าวเงาะไปเลย"

คนน้องก็ดีใจกระโดดโลดเต้นซะ ถ้าเห็นดีเห็นงามแล้วจะมาถามผมทำไม

"ตามนั้นเลย" ผมก็ยิ้มอีก

"ซีดีหิวน้ำมั้ย เราไปพักดื่มอะไรกันดีกว่า ไปวะกั้ง"

ผมก็เดินตามไป เออนะ ยังไม่เห็นจะหิวอะไรเลย 

"ซีดีเอาน้ำมะพร้าวฮะ มาทั้งลูกเลยนะ พี่กั้ง พี่มาคุงเอาอะไรเดี๋ยวเขียนให้"

"เอาแบบน้องซีดีนั่นแหละ" มาคุงตอบแบบไม่คิด

"พี่ เอ่อ ก็ ชาเขียวละกัน" ผมก็อ้ำอึ้ง

ท่าทางมาคุงจะชอบน้องซีจริงๆ เพราะเจ้านี่ไม่เคยดื่มอะไรนอกจากชาเขียว ทีงี้ดันเปลี่ยนใจ

ผมก็นั่งเล่นมือถือไป เงี่ยหูฟังสองคนเขาคุยกันหนุงหนิง มันหนุงหนิงจริงๆเพราะไม่มีสาระอะไรเลย แล้วผมจะไปมีปัญหาทำไม ก็เรามาเป็นตัวแถมนี่นะ

"ซีดี สงสัยนายต้องกลับไปกับกั้งมันแล้วล่ะ พอดีเพื่อนญี่ปุ่นของพี่มาพักที่โรงแรมแถวรัชดานี่ อยากให้พาเที่ยวผับ นายอายุไม่ถึงซะด้วย"

"อ้าว หรอคับ พี่กั้งจะไปกับพี่มาคุงมั้ยล่า ซีดีกลับเองได้ฮะ... พี่กั้ง ... "

"กั้ง เฮ้ย ไอ้กั้ง!"

"ห๊ะ อะ อะไร ตะโกนไมวะ"

"ฟังป่าวเนี่ย"

"ฟังดิ ฟังอะไร"

"นายเอาหัวจิตหัวใจไปไว้ไหนวะ เอางี้ เราสรุปว่านายก็เดินเที่ยวต่อแล้วไปส่งซีดีกลับบ้าน เรามีนัดกับพวกคานิซูกะ เอ้า ฝากของไว้ด้วย ต้องพามันไปหลายที่ พรุ่งนี้ร้านเราปิดนี่นะคงโต้รุ่งล่ะ ไปนะกั้ง ซีดี..." ไอ้เพื่อนตัวดีวางเงินไว้ให้ ตบบ่าผม หันไปกอดน้องซีดีแล้วก็ลาไป สนิทเร็วไปมั้ยไอ้นี่

"อะไรวะ มาทิ้งกันดื้อๆ " ผมก็หันไปหาคนน้องที่ถอนหายใจ

"เป็นอะไรครับน้องซีดี"

"ก็ยังไม่อยากกลับอ่ะ แต่พี่กั้งคงไม่อยากเดินต่อกับซีดีแล้วสินะ"

"อ๋อ ไม่มีปัญหาครับ พี่เดินต่อได้ ไปซิครับจะไปดูอะไรต่อล่ะ"

"เย้ๆ พี่กั้งใจดีจุง ไปดูแหวนฮะ ถูกๆเท่ห์ๆเพียบ ไปฮะพี่กั้ง"

เขาจูงมือผมเดินไปตามแผงต่างๆที่ขายเครื่องประดับฮิปๆสไตล์ญี่ปุ่นเกาหลี

"อันนี้เป็นไงพี่กั้ง เอานิ้วมาหน่อย" เขาเลือกแหวนดีไซน์แปลกๆมาสวมทุกนิ้วของตัวเองจนไม่พอก็เลยต้องมาใช้นิ้วผมไปลองเพิ่ม ทำไมผมรู้สึกสนุกขึ้นมาล่ะ เมื่อกี้จะหมดแรงให้ได้

"พี่กั้งเลือกให้ซีหน่อยฮะ เลือกไม่ถูก"

"เลือกไม่ถูกก็เอาทั้งหมดนี่เลยดิครับ "

"เย้ย ค่าขนมของซีก็หมดพอดี "

"ถือว่าเป็นรางวัลจากพี่ก็แล้วกันนะ ขอบคุณที่น้องซีดีทุ่มเทให้กับโปรเจคของเรา เอ้า พี่เลี้ยงเอง อยากได้อะไรลุยเลย"

"จริงๆนะ พี่กั้งไม่คืนคำนะ "

"เอ ถามมากๆ จะลองคิดใหม่ดีมั้ยนะ"

"่ง่ะ ไม่ถามแระ อิๆ ซีเอาสามวงนี้ละกัน ส่วนวงนี้เหมาะกับพี่กั้ง อืมม์ เอาแบบเดียวกันสองวงเลยดีฝ่า " เค้าหันมายักคิ้วให้ผม  

ผมมองเพลินดูหนุ่มน้อยเลือกวงโน้นวงนี้มาสวมนิ้วผมอย่างสนุกสนาน บางอันก็เป็นดอกไม้หวานแหวว ผมก็ส่ายหน้า เขาก็เอารูปกระรอกมาใส่ให้แล้วทำฟันหน้าล้อเลียน ผมก็ทำหน้าบึ้ง จะเดินหนี มือเล็กดึงเอวผมไว้ หันมาโอ๋ผม น่ารักไป๊

เราเดินไปร้านโน่นนี่สักพัก เด็กน้อยซีดีก็บ่นหิวอยากกินโจ๊ครอบดึก เราจึงมานั่งพักกันที่ร้านบรรยากาศดีแห่งนี้

"พี่กั้ง ใส่ให้ซีหน่อย"

"ทำไมล่ะ"

"ไม่ได้หรอ"

"แต่ ... "

"แต่อะไรฮะ เร็วๆดิ"

"เอ้าก็ได้"

ผมก็บรรจงสวมแหวนลายสวยบนนิ้วนางข้างซ้ายให้เขา

"อัยย่ะ โอเคๆ พี่กั้งหมั้นซีแล้วนะ มามะ ซีหมั้นพี่กั้งมั่ง คริๆ"

คนน้องพูดติดตลก แต่ทำไมผมอึ้งหัวใจเต้นแรง

"เอามือมาฮะ "

">///<"

"ไม่ใช่ข้างนี้ จุ๊ๆๆ เอ๊ะ พี่กั้งนี่ ข้างซ้ายฮะ"

ผมค่อยๆยื่นมือซ้ายไปให้ เขาก็สวมแหวนสีเดียวแบบเดียวกันให้ผม

"นี่ไง ตอนนี้ก็เสร็จพิธีหมั้นของเราสองคน อิๆ ห้ามถอดนะ "

"เอ่อ เฮ้อ "

"พี่กั้งฮะ"

"ครับน้องซี"

"อืมม์ ไม่มีอะไรฮะ ... ซีอิ่มแล้ว ดึกแล้วด้วย ขอบคุณนะฮะที่พาซีมาเที่ยว มีความสุขจัง"

"อ่อ ครับๆ ที่จริงมาคุง... "

"ไปกันเถอะฮะ เย้ย ห้าทุ่มแล้วเดี๋ยวรถไฟฟ้าหมด" เขาตัดบท

.
.
รถไฟฟ้าตอนดึกแทบไม่มีใคร คนน้องนั่งหลับตาพริ้มเอนมาพิงไหล่ผม

"พี่กั้ง เหนื่อยมั้ยฮะ"

"ไม่ครับ น้องซีพักเถอะเดี๋ยวถึงแล้วพี่จะบอก"

"พี่กั้งน่ารักจัง " 

ผมนั่งมองหน้าขาวใส นี่ผมจะยกเขาให้มาคุงจริงๆเหรอ ... เฮ้ย เราไม่ได้คิดอะไรอย่างนั้นนี่

.
.
พวกเรามาถึงสยามอยู่ในรถของผมแล้ว อะไรคือน้องซีดีตาใสหายง่วงแถมมาจ้องหน้าผมอีก

"น้องซีดี มองพี่ทำไมครับ"

"พี่กั้ง ซีอยากดูหนัง"

"ดูหนังเนี่ยนะ"

"ใช่ดิฮะ โรงหนังสยามเนี่ยมีหนังอินดี้น่าดูเพียบ รอบเที่ยงคืนก็มี ไปนะพี่กั้ง นะๆ"

"แล้ว ไม่ง่วงหรอครับ"

"ซีดีตื่นแล้วนี่ เดี๋ยวพี่กั้งไปหลับในโรงหนังก็ได้ เมื่อกี้ซีดีแอบเห็นพี่กั้งหาวหวอดๆ ขืนขับรถไปงี้ก็หลับในพอดี"

ก็จริงของเขา ผมเพลียมากแต่อดทนมาได้เพราะต้องดูแลเด็กน้อยซีดี เขาก็เขย่าแขนผมทำตาอ้อนอีกแล้ว 

"ก็ได้ๆ ไปก็ได้ครับ" ผมทนลูกตื๊อไม่ไหว เราเลยไปดูหนังกัน

.
.
.
"ป๊อปคอร์นที่นี่อร่อยนะพี่กั้ง เอามั้ยฮะ"

"หือ " ผมยังไม่ทันตอบอะไร เด็กแสบก็เอามันมาป้อนใส่ปากผม

"อ้ำ หม่ำๆ อิๆ เคี้ยวดิพี่กั้งเดี๋ยวติดคอ"

"........"

เขาก็ส่งน้ำมาให้ผม แล้วก็เอาไปดูดต่อ ... ให้ซื้อสองแก้วก็ไม่ยอม บอกว่าเปลือง ...

เราก็ดูหนังกันไปหยอกล้อกันไป เอ้ย คุยกันไปเบาๆ คนในโรงก็ไม่ค่อยจะมีน่ะ แล้วผมก็อยากงีบ

"พิงมานี่พี่กั้ง ซีดีมีไหล่ให้ซบ อิๆ ตอบแทนที่เมื่อกี้ขอยืมไหล่พี่กั้งไง"

มือเล็กจับหน้าผมมามองหน้าเขา ขยับตัวมาใกล้คล้องแขนผมไว้ให้ผมเอนลงพิงซอกคอเขาพอดี อืมม์ ก็สบายนะ ไม่รู้ล่ะ งีบหน่อยละกัน ง่วงชะมัด

"เดี๋ยวจบแล้วจะปลุกนะฮะ "

อากาศในโรงหนังกำลังสบายๆ เสียงก็ไม่ดังรบกวนเพราะเป็นหนังโรแมนติคดราม่าเบาๆ ผมรู้สึกว่าหัวของคนน้องเอนมาพิงหัวของผม มือที่จับแขนผมไว้ก็เลื่อนมาประสานนิ้วของผม 

และได้ยินแว่วๆ ...

"ซีดีจองแล้วนะ จะล็อคไว้แบบนี้ พี่กั้งจะได้ไม่หายไปไหนอีกนะฮะ "

.
.

เคลิ้มๆไปกึ่งหลับกึ่งตื่น ผมนึกตอบในใจ


พี่ก็ไม่อยากไปไหนครับ น้องซีดี 
.
.
.
............................................................