ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Special
.
.
.
"คุณเต้ น้องกั้ง ตื่นได้แล้วครับ แหมๆๆฝันดีกันเชียวน๊า ... ถึงแล้วคร๊าบ... "
.
.
"หือ... ครับ พี่ตั้ม ...น้องกั้ง อืมม์..." เสียงปลุกของพี่ตั้มเรียกผมตื่นจากฝันจริงๆด้วย ผมลืมตามามองคนน่ารักที่ยังหลับอยู่ในอ้อมกอด เป็นคนคนเดียวกับที่อยู่ในฝันผมเมื่อกี้นี้ ... งั้น อย่าเพิ่งปลุกเขาดีกว่า ...
"จุ๊ๆ พี่ตั้ม อย่าเสียงดังไป เขายังไม่ตื่นเดี๋ยวผมพาเขาไปเอง ... " ผมยิ้มๆกระซิบกระซาบบอกเจ้าภาพทริปนี้ พลางกดเปิดกระจกลง...
"อ่อ ครับๆ"
.
.
"ที่ นี่ โห ... ในฝันมากๆเลยพี่ตั้ม ... ที่ไหนเนี่ย "
ผมถอดแว่นดำมองออกไปนอกรถ ตื่นเต้นมากมายกับสถานที่สวยแปลกตาแห่งนี้...เท่าที่ผมจำได้จากการเป็นนักข่าว มีความทรงจำเกือบทุกสถานที่ของประเทศไทย แต่ที่แบบนี้มันมีอยู่ด้วยหรือ....
"อุๆ อย่าเพิ่งถามมากเลยครับ พาเจ้าสาว เอ้ย แฮะๆ คุณน้องกั้งเข้าไปห้องหอก่อนดีมั้ยคุณเต้ "
"โอเคครับพี่"
ผมมองไปรอบๆอีกครั้งอย่างไม่เชื่อสายตา เพราะสถานที่แห่งนี้มีภูเขาเล็กๆล้อมรอบผมเห็นมีธารน้ำตกบนภูเขาด้วย ... งั้นก็น้ำจืดสิครับ แต่ด้านล่างนี้เป็นหาดทรายขาวกับทะเลส่วนตัวตื้นๆเล่นน้ำได้ มองไปไกลๆมีสะพานปลายื่นออกไปในทะเลสีเข้มคงจะลึกอยู่เพราะมีโขดหินเป็นระยะๆ ...มีทะเลด้วย ... รอบๆมีต้นไม้แบบป่าเบญจพรรณซึ่งไม่น่าจะมีขึ้นอยู่ริมทะเลได้ ทางเข้ามาเป็นต้นมะขามใหญ่เรียงรายให้ร่มเงามองไปคล้าย Avenue แบบเมืองนอก โอ๊ย ที่แบบนี้มันมีอยู่บนโลกด้วยหรือ
.
.
รถเราจอดที่ทางเข้าห้องหอสวยที่พี่ตั้มเตรียมไว้ให้ อ่านะ ผมเรียกตามแก... ใกล้มาก..ผมก็เลยไม่ต้องเดินไกล ...อย่างแผ่วเบาผมช้อนตัวอุ้มเขาเดินตามพี่ตั้มเข้าไปในส่วนของห้องนอน ....ค่อยๆวางร่างบางลง เขาขยับซุกหน้ากับอกผมที่กำลังก้มวางเขาบนเตียงนุ่มสีขาวสะอาดตา แขนเรียวยังโอบอยู่...ผมชะงักเล็กน้อยจำเป็นต้องค้างอยู่ท่านั้น หันไปมองพี่ตั้มที่ยกมือปิดตาหัวเราะหึๆ ป้องปากพูดกับผมเบาๆ
"... คุณเต้ ตามสบายเถอะ อุๆ พี่ไม่กวนแล้ว เต็มที่เลยนะครับ แถวนี้ไม่มีใครเล้ยส่งเสียงได้ตามสะดวก พี่พักอยู่ด้านโน้นนนนน ไกลมากรับรองเสียงไปไม่ถึง ฮึๆ เสร็จเมื่อไหร่โทรเรียกพี่นะ .."
"เฮ้ย อะไรอ่ะพี่ตั้ม... "
"จุ๊ๆ เดี๋ยวเขาตื่น...ก็ พี่บอกแล้วว่าพามาฮันนี่มูนไงครับ คุณเต้ก็ทำหน้าที่ไปดิ อย่าบอกนะว่าไม่เจอน้องกั้งหกเดือนเลยทำไม่เป็น ... "
"อย่ามาล้อผมดิพี่ตั้ม ...."
"เอาล่ะๆ ไม่แกล้งแล้วครับ น้องกั้งน่ะเขาคิดถึงคุณเต้มากเลยนะ เบาๆกับเขาล่ะ พี่ไปนะครับ"
"......./////......."
พี่ตั้มยักคิ้วให้ผมแล้วก็กลับออกไป เฮ้อ ผมก็เขินนี่นะ... ตอนนี้ก็เลยต้องขึ้นไปนอนกับเขา... ง่ะ แล้วเอาไงต่อล่ะเนี่ย ต้องเปิด google มั้ยนะ...
.
.
.
หลังจากที่ช่วยเขาอย่างอีโรติคบนเรือ Yangee ผมก็ไม่มีเวลาทำอะไรเท่าไหร่เพราะต้องเตรียมตัวไปอังกฤษ น้องกั้งเองก็ต้องรีบเคลียร์งานกับทีมข่าวเพื่อตามผมไปด้วย เรามีเวลาส่วนตัวกันที่โรงแรมวันเดียวผมก็ต้องไป BBC ซึ่งบอสผม มิสเตอร์ ฟีล เห็นน้องกั้งก็ดีใจเพราะแกเป็นคนพิจารณารางวัลให้หนุ่มวรกร เลยชวนเขามาช่วยงานด้วย พวกเราทำหน้าที่ Anchor ไปสัปดาห์เต็มๆจนได้เวลาที่เด็กหนุ่มต้องกลับเมืองไทย ผมถึงได้พาเขาไปเที่ยว Disney World นักข่าวหนุ่มไฟแรงของผมก็ไม่วายขอสัมภาษณ์นักเรียนไทยที่ไปทำงานที่นั่น ผมก็พาเขาต่อไปปารีสกะจะโรแมนติคก็ดันไปเจอกับม็อบสไตร์ค พี่เต็ดเลยขอให้เราทำสกูีปส่งให้ ซะงั้น ... นับไปแล้วประสบการณ์โรแมนติคของผมกับเขามีน้อยนิด เฮ้อ...
....กลับมาคราวนี้ ผมก็คิดว่าจะต้องใช้เวลาอยู่กับเขาให้หายคิดถึงเลยไม่ได้บอกใครนอกจากพี่ตั้ม ....
"อืมม์ พี่เต้ฮะ ถึงแล้วหรอฮะ "
"ครับน้องกั้ง ง่วงก็นอนต่อเถอะ เราอยู่ในห้องหอ เอ้ย ห้องพักแล้ว "
"อืมม์ กั้งได้กลิ่นทะเล ... เราอยู่ที่ไหนฮะ"
"ก็ทะเลล่ะนะ พี่ตั้มไม่ยอมบอกว่าที่ไหน แต่สวยมากครับน้องกั้งคงชอบ"
"กั้ง ชอบทุกที่ที่มีพี่เต้ฮะ ..."
"หือ ... อ้าวงั้นก็อยู่บ้านก็ได้เนอะ อุๆ เพราะพี่ก็ชอบทุกที่ที่มีน้องกั้งอยู่ด้วย..."
"แล้วคิดถึงกั้งป่าวเนี่ย ตั้งหลายเดือน...."
"คิดถึงใจจะขาดเลยครับ "
ผมหันไปจูบหน้าผากเขาแล้วเลื่อนมาไซร์หูสวย... เด็กหนุ่มปรือตาขึ้นมองมือเรียวค่อยๆปลดกระดุมเสื้อผมออกลูบไล้บนอกผมช้าๆ ช้าไป๊จนผมใจจะขาดจริงๆ ไม่ไหวล่ะผมพลิกขึ้นคร่อมตัวเขาไว้ระดมจูบซอกคอขาวช่วยเขาเร่งสปีตจัดการเสื้อผ้าออกไปจากร่างเราสองคน ใจผมเต้นแรงเมื่อเห็นเรือนร่างเขาอย่างถนัดตา คิดถึงเหลือเกิน...
"...กั้ง...คิดถึงพี่เต้ที่สุดเลยฮะ "
"มาให้พี่ชื่นใจหน่อยครับ วรกรของพี่"
ผมประกบปากเข้ากับริมฝีปากนุ่มนิ่มของเขาควานลิ้นไปหาความหอมหวานในโพรงปากที่แสนคิดถึง เขาจูบตอบสองมือลูบไล้แผ่นหลังผม นัวเนียกันไม่นานนักความคิดถึงของเราสองคนก็ถูกสนองตอบด้วยการเป็นของกันและกันไปอย่างร้อนแรงผมยังรู้สึกว่าบทรักของเราช่างเหมือนกับนิสัยของผมกับเขาจริงๆ เพราะไม่มีใครยอมใครแม้เขาจะให้ผมเป็นฝ่ายรุกแต่ก็ยังชอบขึ้นมาคร่อมตัวผมอยู่เรื่อย เฮ้อ ถ้าผมอ่อนให้สงสัยจะโดนเขารุกนะเนี่ย อุๆ แต่ก็น่ารักดีนะ ผมชอบที่เขาเป็นแบบนี้...
นั่นก็เลยเป็นเหตุที่ทำให้พี่ตั้มต้องโทรมาตามเราว่ายังอยู่สบายดีมั้ย เพราะหายไปนานมาก จนได้เวลาดินเนอร์สุดโรแมนติคแล้ว...
"พี่เต้ งั้นกั้งไปอาบน้ำแต่งตัวนะฮะ "
"ครับ ให้พี่อาบให้มั้ย"
"พอเลย กั้งอาบเองดีกว่า "
"อ้าว ไหนบอกคิดถึงพี่ไง"
"ตอนนี้กั้งหายคิดถึงแล้วนี่ฮะ หิวแล้วด้วย อิอิ"
ผมมองตามร่างบางที่คว้าผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป ... อื๋ย ... ผมเพิ่งเห็นว่าห้องน้ำเรือนหอของเราเนี่ยมันเป็นกระจกซีทรู โห พี่ตั้ม แกไปเอาความหื่นแบบนี้มาจากไหนนะ แต่ผมก็ชอบ หันมานอนตะแคงเท้าคางมองเงาร่างของหนุ่มน้อยอาบน้ำไปร้องเพลงไปเพลินตาจริงๆ แสดงว่าด้านในคงไม่รู้ว่าคนข้างนอกมองเห็น ....
เขาอาบเสร็จแล้ว ออกมามองผมงงๆ
"หือ พี่เต้ยิ้มอะไรอยู่ได้ฮะ "
"อึๆ ยิ้มขอบคุณพี่ตั้มครับ พี่ไปอาบน้ำมั่งนะ น้องก็อย่ายิ้มละกัน "
.
.
.
".....//////....."
"มองไรครับ พี่รู้นะ "
"พี่เต้! ทำไมไม่บอกกั้งเนี่ย ไม่เอาแล้ว กั้งไปข้างนอกดีกว่า พี่สองคนนี่น่ากลัวจริงๆ "
"อ้าว ไม่อยู่ดูกล้ามกะซิกแพคพี่ต่อหรอครับ อุๆ"
"...ยังจะมาพูดอีก หลงตัวเองนะพี่เต้ "
ผมหรือจะยอมให้เขาไปก่อน เสียฟอร์มหมด ผมออกไปคว้าเอวคอดดึงเขาเข้ามาอาบน้ำกับผมอีกที
"มามะ จะได้สะอาดหมดจดกันทั้งคู่ไง "
......................................................................................................
ดาวระยิบระยับบนฟ้ามืด อากาศเย็นๆ มีลมทะเลพัดมาแผ่วๆ ยังไม่สุขใจเท่าคนตัวนุ่มนิ่มในอ้อมกอดผมคนนี้
พี่ตั้มจัดชุดผ้าฝ้ายสีขาวพลิ้วให้ผมกับเขาใส่มาเพื่อดินเนอร์ท่ามกลางดวงดาว
ด้านหลังบ้านที่เราพักมีสะพานยาวทอดลงไปกลางทะเล จัดโต๊ะดินเนอร์แบบเมอร์ดิเตอร์เรเนี่ยนไว้อย่างสุดเก๋ มีคบเพลิงจุดไว้รอบๆแทนแสงไฟฟ้า เชฟกับบริกรชาวอเมริกาใต้สองสามคนมาคอยดูแลอย่างสุดหรู อาหารรสเลิศนอกจากพวกปิ้งย่างทะเลปรุงรสพิเศษแบบหาทานยาก ยังมีอาหารว่างซาซ่าแบบแม็กซิกันที่ทำสดๆ พวกเขาเป็นชาวต่างชาติที่เพิ่งมาเมืองไทยเพื่อร่วมงาน International Food Fair จึงไม่รู้จักเราทำให้ผมกับน้องกั้งไม่ต้องเกร็ง...
นักดนตรีชาวแม็คซิกันดีดอูคูลาเร่เพลงรักสไตล์ folk เข้ากับบรรยากาศเดินเข้ามาพร้อมรถเข็นของหวานเป็นเฟรมเป้ ที่คุณเชฟมาโชว์จุดไฟเสริฟในถาดร้อน... หมดหน้าที่ของเขาแล้ว เชพขอมือน้องกั้งขึ้นมาจูบหันมาโค้งให้ผมแล้วเดินออกไป
น้องกั้งตื่นเต้นกับทุกๆขั้นตอนของดินเนอร์โรแมนติคนี้ ผมยังไม่ได้ยินเขาพูดอะไรเลย เอาแต่ยิ้มอายๆ มองหน้าผมเขินๆ
มาถึงช่วงท้ายที่บริกรหนุ่มสาวสองคนรินไวน์ขาวในแก้วรูป oval ให้เรา ผมคล้องแขนเขาดื่มไวน์คู่รัก เด็กน้อยหน้าแดงไม่รู้เพราะฤิทธิ์ไวน์หรือยังไง อุๆ พวกเขาพากันมาหอมแก้มเราซ้ายขวาโค้งให้แล้วกลับออกไป
นักดนตรีเดินมาส่งอูคูลาเร่ให้ผม เขาโค้งให้ผมส่งจูบให้น้องกั้ง แล้วก็ลากลับไปเป็นคนสุดท้าย ให้เราอยู่กันลำพัง...
"น้องกั้งครับ พี่ไม่รู้จะแสดงความรักกับน้องกั้งยังไง เลยอยากให้น้องฟังเพลงนี้นะครับ"
ผมเดินไปดึงเขาลุกขึ้นมาจูบหน้าผากมนของเขา หนุ่มน้อยยิ้มให้ผมน้ำใสๆมาเอ่อตาสวย...
"พี่เต้ ......กั้ง.."
ผมใช้อูคูลาเร่คลอเพลงที่ผมตั้งใจร้องบอกความในใจที่อยากให้เขาฟัง
.
.
.
เพลงนี้
เพลง รัก
(แล้วแต่จะมโนละกันน๊า......)
.
.
ผมบรรเลงเพลงบอกความในใจจบก็เดินไปกอดเขาไว้กระซิบข้างหูสวย
"น้องกั้งครับ ขอบคุณมากนะครับที่ทำให้พี่รู้จักความรัก "
"พี่เต้ กั้งต่างหากที่ต้องขอบคุณพี่เต้ ที่ให้ทุกอย่างกับกั้ง "
ผมมองสบตากลมโตของเขา พลันคุกเข่าต่อหน้าหนุ่มน้อย จับมือสองข้างเขาขึ้นมาจูบเบาๆ
ล้วงไปในกระเป๋าเสื้อหยิบแหวนเงินสองวงขึ้นมา...
"น้องกั้งครับ พี่ใช้เวลาที่คิดถึงน้องตั้งใจออกแบบแหวนสองวงนี้ ให้ช่างที่อังกฤษทำให้เป็นคู่กันให้พี่สวมให้น้องนะครับ"
ผมบรรจงสวมแหวนวงหนึ่งให้เขาก้มลงจูบมือนุ่ม ยื่นอีกวงหนึ่งให้เขาสวมให้ผม เราเลือกเป็นนิ้วนางข้างขวาแสดงความผูกพันเป็นเจ้าของซึ่งกันและกันตามแบบโรมันที่ช่างทำแหวนแนะนำให้ ...
"อ่านว่า T
K .... หรอฮะพี่เต้""ครับนักข่าวน้อยๆของพี่ พี่ยังจำวันแรกที่เราเจอกันได้ดี ไม่รู้ไปตกหลุมรักเด็กวรกรตอนไหน ..."
"อืมม์ กั้งก็หมั่นไส้พี่เต้มากเลยน๊า แต่ก็อยากเจอหน้าทุกวัน"
เขาจับแหวนที่เพิ่งสวมให้บนนิ้วผมหมุนไปมา...ทำท่าเขินๆ
"พี่รักน้องกั้งนะครับ ต่อไปนี้พี่จะดูแลน้องกั้งเอง อยู่กับพี่นะคนดี "
"ฮะพี่เต้ กั้งรักพี่เต้ จะอยู่กับพี่เต้ตลอดไป..."
เขาดึงผมลุกขึ้น โผเข้ากอดผมแน่นมีน้ำตาแห่งความสุขรินลงมา
.
..
...
พี่ตั้มเฉลยว่าที่นี่คือหมู่บ้านมะขามหมู่ เป็นบ้านพักส่วนตัว Exclusive มากๆของ CEO ชาวต่างชาติที่ทำงานในเมืองชลบุรี ซี่งไม่มีใครรู้ว่ามีที่แบบนี้อยู่ ถ้าไม่ใช่เซเลปคนดังระดับผมกับน้องกั้งที่เจ้าของออกจะปลื้มปริ่มก็ไม่มีทางได้พัก แถมปิดทั้งหมู่บ้านให้เราฉลองกันแบบส่วนตัวซะด้วย
ขอบคุณนะครับ พี่ตั้ม กามเทพของผม
.
.
.
ผมกับน้องกั้งดื่มด่ำกับน้ำผึ้งพระจันทร์กันไปได้แค่สองวัน ก็มีงานตามมา เฮ้อ คนหล่อของผมดิครับ เขายังไม่เลิกสวมวิญญาณนักข่าว พอรู้ว่าชายหาดแถวส้ตหีบมีคนไปทิ้งขยะเคมีก็ชวนผมไปสืบความจริง เฮ้อ ช่วยไม่ได้นี่ครับผมเป็นคนฝึกเขามาเอง จะหยุดตอนนี้คงยากล่ะแต่เราก็มีความสุขที่ได้ทำงานที่รักกับคนที่เรารัก ....
.
.
"เอ่อ น้องกั้งครับ ช่วยพรางตัวหน่อยเถอะน๊า ใส่แว่นตา ใส่หมวก แล้วก็แต่งตัวลุยๆกว่านี้ได้มั้ยครับ"
"หือ ทำไมฮะพี่เต้ "
"หน้าใสๆกับเสื้อบางเบามาแบบนี้มันหล่อน่ารักเกินไปครับ เดี๋ยวก็มีใครมาเกาะแกะอีก พี่หวงนะคร้าาบบบ "
"ง่ะ พี่เต้ก็ กั้งมีพี่เต้อยู่ด้วยนี่ฮะ ไม่มีใครกล้าหรอก อิอิ"
"..........."
...นี่แหละนะนักข่าวน้อยของผม....
................................................................................................................................
HNY JA...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น