ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : วันสดใสกับคุณชายคาวาอี้
...มีโอกาสมั้ยนะ ที่ผมจะได้เจอเธออีกสักครั้ง
.
.
.
...เขาจะจำเราได้มั้ยล่ะ โอ๊ย ยัยเกรซทำไมไม่กล้าๆหน่อย แล้วนี่เมื่อไหร่จะได้พบเขาอีก
..............................................................................................
"คุณหญิงแม่ครับ ไปกันรึยังครับเดี๋ยวรถติดน๊า"
ชายหนุ่มหน้าใสคมคายรูปร่างสูงโปร่งในชุดสูทสีครีมตื่นเต้นที่จะได้ไปดูละครเวทีการกุศลที่มีแกรนด์ ...สาวสวยที่เขาปลาบปลื้มรับบทเป็นนางเอก ....
"ชายกั้งมาดูให้แม่หน่อยว่าต่างหูคู่ไหนดี"
"โห...คุณหญิงแม่ของชายใส่อะไรก็สวยครับ....อืมม์ สีชมพูดีกว่า ไปกันเถอะครับ "
ชายหนุ่มประคองคุณหญิงแม่ไปยังรถหรู คนขับรถเปิดประตูให้ทั้งสองเข้าไปนั่งแล้วเคลื่อนออกจากคฤหาสน์หลังใหญ่แห่งตระกูลผู้ดีเก่าแก่
.
.
.
..........................................................
"ยัยเกรซ เสร็จรึยังมัวแต่ทำอะไรอยู่"
"ก็เกรซตื่นเต้นนี่พี่หญิง กี้นี้แอบไปดูโหยคนเยอะจัง แล้วได้ข่าวว่าคุณชายกั้งก็มาดูด้วยอ่ะ"
"แหมๆๆ อย่างหลังนี่ดูจะมากกว่านะ ชายกั้งเขามาดูพี่แกรนด์มั้ยล่ะ"
"ง่ะ มาดับฝันกันดื้อๆ พี่หญิงใจร้าย "
สองสาวคู่ซี้รุ่นพี่รุ่นน้องคณะสื่อสารการแสดงของมหาวิทยาลัยดังตื่นเต้นกับการขึ้นแสดงละครเวทีการกุศลของสถาบัน
"โอ๊ย ร้อนๆๆ ทำไมไม่เปิดแอร์ให้มันแรงกว่านี้นะ รู้มัยว่าหลังเวทีมีตัวประกอบเยอะเนี่ย ..."
"โถๆ แกรนด์คนสวย เอานี่ตั้มพัดให้นะ ต้องทนๆนิดนึงเพราะฉากแรกอาจารย์อยากให้อลังการเลยต้องมี ensemble ทีมหย่ายยย เดี๋ยวพอพวกนี้เต้นเสร็จก็ไม่ร้อนแล้ว"
แกรนด์ คุณหนูตระกูลร่ำรวยนางเอกสาวดาวเด่นประจำคณะหงุดหงิดเป็นกิจวัตร ลีลาท่าเยอะจนใครๆก็รู้กิตติศัพท์ นั่งรอแสดงกับตั้ม คู่หูแสบพอกัน
"พี่แกรนด์สวยจังนะคะ มิน่าล่ะมีทั้งคุณชายกั้งคุณชายฮั่นจอง VIP มาดูแบบไม่มีใครยอมใคร "
"อ๊ะ มันแน่อยู่แล้วจ๊ะบิว พี่น่ะสวยเลือกได้ ว่าแต่ พวกเขามากันแล้วหรือยัง"
"... ได้ยินเสียงกรี๊ดสนั่นขนาดนั้น แสดงว่าคนใดคนหนึ่งคงจะมาแล้วล่ะค่ะพี่"
.
.
.
"คุณชายฮั่น กรี๊ดดด เท่ห์เนอะ เข้มด้วยยิ้มทีละลาย กรี๊ดดดด"
"โอ๊ยๆ ของชั้นคนโน้น คุณชายกั้ง หล่อละมุนจะเป็นลม ขอยาดมแพ็พ แอร๊ย"
นักเรียนนักศึกษาของสถาบันพากันมาออดูแขกวีไอพีที่ชักแถวกันเข้ามาในโรงละคร โดยเฉพาะสองหนุ่มหล่อตระกูลดังขวัญใจสาวๆและไม่สาวทั้งหลาย
"ที่ให้เตรียมไว้พร้อมมั้ยอ้น..."
"พร้อมสุดๆว่ะฮั่น แล้วจะเปิดศึกตอนไหน"
"เออเดี๋ยวให้สัญญาณก็ตอนนั้นแหละ ขอดูลีลาไอ้คุณชายคาวาอี้นั่นก่อน "
.
.
..........................................................
Midsummer Night's Dream
การแสดงโหมโรงเริ่มขึ้นด้วยฉากอลังการจากรุ่นน้องของวิทยาลัยแห่งนี้ เรียกเสียงปรบมือได้เกรียวกราวโดยเฉพาะสาวน้อยที่โชว์เสต็ปหมุนกลางอากาศบนสลิงได้อย่างตื่นตาตื่นใจ
"อืมม์ เด็กเดี่ยวนี้เก่งนะลูกชายกั้ง"
"ครับคุณหญิงแม่ ยังดูเด็กๆอยู่เลย"
ผมมองตามสาวตัวเล็กที่โหนสลิงคล่องแคล่วกับเสียงใสๆในไม่กี่ประโยคที่เธอร้องก็ทำให้คนดูอึ้งได้ แต่ก็ดูเพลินๆไปเพราะว่าผมน่ะมีคนที่ปลื้มมากๆอยู่แล้ว
เสียงปรบมือเกรียวกราวเมื่อการแสดง Ensemble จบลง และต้อนรับนางเอก แกรนด์ และพระเอกรับเชิญชื่อดัง กัน นภัทร
ฝีมือการแสดงทั้งร้องทั้งเต้นของพระนางทำเอาคนในโรงละครฟินตั้งแต่นาทีแรกจนการแสดงจบลง ทุกคนก็พร้อมใจกันลุกขึ้นยืนปรบมือกันลั่นฮอลล์
After Party ทีมงานและนักแสดงมารวมตัวกันขอบคุณสปอนเซอร์และแขกวีไอพี นางเอกและพระเอกของเรื่องเป็นจุดสนใจของนักข่าวไม่น้อย
"คุณหญิงแม่ครับ ชายไปแสดงความยินดีกับแกรนด์ก่อนนะครับ"
"ไปเถอะชายกั้ง แม่เห็นนั่งไม่ติดมาตั้งนานแล้ว "
ผมยิ้มให้คุณหญิงแม่และบรรดาเพื่อนๆของท่านก่อนจะขอตัวไปทักทายสาวคนที่ผมหมายปองพร้อมดอกไม้ช่อน่ารักในมือ ...แต่ก็ยังช้ากว่าคนคนนึงที่มาพร้อมรถเข็นดอกไม้กันเลยทีเดียว
"วันนี้แกรนด์สวยสง่ามาก นี่ครับดอกไม้สวยๆสำหรับเจ้าหญิง"
"อุ๊ย ทำไมใหญ่โตขนาดนี้ ขอบคุณค่ะคุณชายฮั่น สวยจังเลย"
นั่นล่ะครับคู่แข่งของผม ชายฮั่นลูกพี่ลูกน้องในวังผมเอง หมอนี่จีบทุกคนที่ผมตามจีบ ไม่รู้ใจตรงกันหรือแกล้งกัน ... ผมก็ยืนเซ็งสักพักนึง เห็นแกรนด์ส่งสายตามาที่ผม อืมม์ อาจจะมีหวังผมก็ตัดสินใจเข้าสู้ ผมเองก็ดูดีไม่แพ้ใครนี่นะ
แต่ระหว่างจะเดินเข้าไปหาเธอที่มองมาก็บังเอิญ...
ผลั่ก
"โอ๊ะ ระวังครับ"
"ว้ายยย"
ผมชนเข้ากับร่างบอบบางของสาวน้อยคนนึงที่เซมาปะทะตัวผมอย่างจัง มือนึงคว้าเอวเธอไว้อีกมือก็ยังต้องกำช่อดอกไม้ไม่ให้หล่น ดีที่ทั้งคนทั้งดอกไม้ยังอยู่ดี
"ไม่เป็นไรนะครับ"
"เอ่อ ค่ะ ขอโทษค่ะ"
ผมยิ้มให้เธอที่ดูจะงงๆก้มหน้าก้มตาแล้วหันหลังวิ่งกลับออกไปอย่างร้อนรน ผมมองตามร่างบางไปพลางนึกได้ว่าคล้ายๆสาวน้อยที่โหนสลิงในละครนั่นเอง แล้วผมก็ต้องสะดุ้ง
"คุณชายกั้งคะ จะเอาดอกไม้มาให้แกรนด์หรือว่าให้ใครคะ"
"เ่อ่อ ครับๆ แกรนด์สิครับ นี่ชายตั้งใจมากๆเลยนะให้เขาสั่งไฮเดรนเยียมาให้จากเมืองนอกถึงจะดูไม่ใหญ่โตอย่างกับของใครบางคน แต่ก็มีความหมายจากใจนะครับ รับไว้นะคนสวย"
ผมก็อึ้งไปพักนึงแล้วก็จำที่ท่องไว้ได้ พูดมันออกไปอย่างคล่องแคล่ว ทำเอาคนได้รับยิ้มเขิน อืมม์ ร้ายไม่เบานะเรา...
.
.
.
............................................
"เกรซ อยู่ไหนเนี่ย เกรซ "
"พี่หญิง เกรซอยู่นี่"
"เฮ้อ พี่ตกใจหมดทำไมวิ่งหนีคุณชายเค้ามาอย่างนั้นล่ะ ชั้นอุตส่าห์สร้างฉากให้ ดันไม่รับมุกอีก"
"ก็เกรซเขินนี่ พี่หญิงก็ผลักมาได้ โหย เกรซจะหายใจไม่ออกตอนคุณชาย...."
"อิๆ น่ารักดีออก ชายกั้งสุภาพบุรุษจัง ว้าย ฟินๆ แต่เธอนี่นะดันทิ้งโอกาสด้ายยย "
"ก็ใครจะไปกล้าล่ะ"
"แหม เห็นลับหลังคุณชายทำเป็นเก่ง อย่างงี้คงสู้ยัยแกรนด์ได้หรอก ชิ"
"พี่หญิงก็ คนบางคนน่ะเรามีเขาไว้ในฝันก็พอแล้ว เกรซไม่อาจเอื้อมให้มาอยู่ในโลกความจริงหรอก ก็รู้ฐานะตัวเองดี"
เด็กสาวก้มหน้าอย่างเศร้าๆจนคนพี่ต้องเข้ามาปลอบ
"ใครๆก็มีสิทธิ์ฝันได้นะเกรซ แล้วก็ทำให้มันเป็นจริง ไม่เกี่ยวกับฐานะซะหน่อย เอาล่ะ ไม่เป็นไรนะ แล้วจะกลับเข้าไปในงานมั้ย"
"ไม่อ่ะพี่หญิง อายเค้า กลับหอดีกว่า"
"อืมม์ งั้นกลับด้วยกันเลย พี่ก็เซ็งๆเหมือนกันหมั่นไส้ยัยแกรนด์"
.
.
เด็กสาวเกรซ เกวลิน นักเรียนทุนดนตรีและการแสดงของสถาบันเพราะเธอมีความสามารถหลากหลายแต่ขาดทุนทรัพย์ กลางวันเป็นนักเรียนกลางคืนและวันหยุดเธอก็หางานพิเศษเป็นสตั๊นท์สาวให้กับกองถ่ายทั้งไทยและเทศ
.
.
.
"เป็นยังไงล่ะชายกั้ง ยิ้มไม่หุบเลยนะ "
"คุณหญิงแม่ล้อชายมาตลอดทางเลยนะครับ"
"ก็ชายของแม่ดูมีความสุขอิ่มเอิบ นี่เพราะว่าละครสนุกหรือเพราะนางเอกกันแน่"
"ก็ทุกอย่างน่ะครับ ชายไม่เคยเห็นโชว์สวยๆแบบนี้มาก่อนเลย เหมือนตอนเด็กๆดูละครที่อังกฤษน่ะ ไม่น่าเชื่อว่าบ้านเราทำได้"
ผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆ ส่วนหนึ่งก็เพราะได้เจอแกรนด์ไม่ค่อยได้หวังอะไรกับละครนัก ผมเองไม่ค่อยชอบนั่งดูอะไรนานๆ แต่ ภาพนึงที่ยังติดตา
ผมจะมีโอกาสได้เจอเธออีกสักครั้งมั้ย สาวในโชว์นั้น...
...............................................
"พี่ปิดไฟนะ เกรซจะนอนยัง"
"ค่ะพี่หญิง"
หญิงสาวนอนไม่หลับพลิกไปมาจนคนข้างๆต้องจับตัวไว้
"เออ อยู่นิ่งๆแล้วหลับตา นอนๆๆๆ ยัยเกรซ"
"พี่หญิง ..."
"หือ"
"คนเราทำฝันให้เป็นจริงได้โดยไม่เกี่ยงฐานะจริงๆเหรอ"
"อือ"
"งั้นเกรซก็มีหวังดิ"
"เออ"
"ขอบคุณพี่หญิงนะที่ให้โอกาสเกรซได้เข้าใกล้เขา"
"หรื๋ม?"
เด็กสาวกอดรุ่นพี่คนสนิทจุ๊บแก้มไปหนึ่งที
"ยัยเกรซ"
"ฮ่ะๆ นอนค่ะนอนๆ"
เด็กสาวคิดได้ก็หลับตาล้มตัวลงนอน ....
..."ห๊ะ แล้วตอนที่ชนกับเขาเกรซทำอะไรลงไปอ่ะพี่หญิง ตายๆๆๆยัยเกรซ เปิ่นมาก ดันวิ่งหนีเขามาเฉยๆซะงั้น ไม่ขอบคุณเขา ไม่บอกชื่อ พังๆๆๆ โอ๊ย ๆ เกรซทำแผนพี่หญิงพังอ่ะ ฮือๆๆ แล้วจะมีโอกาสอีกมั้ยอ่า ...."
"ยัยต๊องเอ๊ย นอนนนนน!"
คนพี่เอาผ้าห่มมาคลุมโปงเด็กสาวบังคับให้นอนเพราะเธอง่วงจะแย่แล้ว...
.
.
.
............................................................................
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น