ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    กั้งเกรซ แฟนฟิค : You are my little dream

    ลำดับตอนที่ #1 : วันสดใสกับคุณชายคาวาอี้

    • อัปเดตล่าสุด 22 พ.ค. 58






    ...มีโอกาสมั้ยนะ ที่ผมจะได้เจอเธออีกสักครั้ง


    .
    .
    .

    ...เขาจะจำเราได้มั้ยล่ะ โอ๊ย ยัยเกรซทำไมไม่กล้าๆหน่อย แล้วนี่เมื่อไหร่จะได้พบเขาอีก

    ..............................................................................................


    "คุณหญิงแม่ครับ ไปกันรึยังครับเดี๋ยวรถติดน๊า"

    ชายหนุ่มหน้าใสคมคายรูปร่างสูงโปร่งในชุดสูทสีครีมตื่นเต้นที่จะได้ไปดูละครเวทีการกุศลที่มีแกรนด์ ...สาวสวยที่เขาปลาบปลื้มรับบทเป็นนางเอก ....

    "ชายกั้งมาดูให้แม่หน่อยว่าต่างหูคู่ไหนดี"

    "โห...คุณหญิงแม่ของชายใส่อะไรก็สวยครับ....อืมม์ สีชมพูดีกว่า ไปกันเถอะครับ "

    ชายหนุ่มประคองคุณหญิงแม่ไปยังรถหรู คนขับรถเปิดประตูให้ทั้งสองเข้าไปนั่งแล้วเคลื่อนออกจากคฤหาสน์หลังใหญ่แห่งตระกูลผู้ดีเก่าแก่

    .
    .
    .

    ..........................................................

    "ยัยเกรซ เสร็จรึยังมัวแต่ทำอะไรอยู่"


    "ก็เกรซตื่นเต้นนี่พี่หญิง กี้นี้แอบไปดูโหยคนเยอะจัง แล้วได้ข่าวว่าคุณชายกั้งก็มาดูด้วยอ่ะ"

    "แหมๆๆ อย่างหลังนี่ดูจะมากกว่านะ ชายกั้งเขามาดูพี่แกรนด์มั้ยล่ะ"

    "ง่ะ มาดับฝันกันดื้อๆ พี่หญิงใจร้าย "

    สองสาวคู่ซี้รุ่นพี่รุ่นน้องคณะสื่อสารการแสดงของมหาวิทยาลัยดังตื่นเต้นกับการขึ้นแสดงละครเวทีการกุศลของสถาบัน

    "โอ๊ย ร้อนๆๆ ทำไมไม่เปิดแอร์ให้มันแรงกว่านี้นะ รู้มัยว่าหลังเวทีมีตัวประกอบเยอะเนี่ย ..."


    "โถๆ แกรนด์คนสวย เอานี่ตั้มพัดให้นะ ต้องทนๆนิดนึงเพราะฉากแรกอาจารย์อยากให้อลังการเลยต้องมี ensemble ทีมหย่ายยย เดี๋ยวพอพวกนี้เต้นเสร็จก็ไม่ร้อนแล้ว"

    แกรนด์ คุณหนูตระกูลร่ำรวยนางเอกสาวดาวเด่นประจำคณะหงุดหงิดเป็นกิจวัตร ลีลาท่าเยอะจนใครๆก็รู้กิตติศัพท์ นั่งรอแสดงกับตั้ม คู่หูแสบพอกัน

    "พี่แกรนด์สวยจังนะคะ มิน่าล่ะมีทั้งคุณชายกั้งคุณชายฮั่นจอง VIP มาดูแบบไม่มีใครยอมใคร "

    "อ๊ะ มันแน่อยู่แล้วจ๊ะบิว พี่น่ะสวยเลือกได้ ว่าแต่ พวกเขามากันแล้วหรือยัง"

    "... ได้ยินเสียงกรี๊ดสนั่นขนาดนั้น แสดงว่าคนใดคนหนึ่งคงจะมาแล้วล่ะค่ะพี่"

    .
    .
    .
    "คุณชายฮั่น กรี๊ดดด เท่ห์เนอะ เข้มด้วยยิ้มทีละลาย กรี๊ดดดด"

    "โอ๊ยๆ ของชั้นคนโน้น คุณชายกั้ง หล่อละมุนจะเป็นลม ขอยาดมแพ็พ แอร๊ย"

    นักเรียนนักศึกษาของสถาบันพากันมาออดูแขกวีไอพีที่ชักแถวกันเข้ามาในโรงละคร โดยเฉพาะสองหนุ่มหล่อตระกูลดังขวัญใจสาวๆและไม่สาวทั้งหลาย 

    "ที่ให้เตรียมไว้พร้อมมั้ยอ้น..."

    "พร้อมสุดๆว่ะฮั่น แล้วจะเปิดศึกตอนไหน"

    "เออเดี๋ยวให้สัญญาณก็ตอนนั้นแหละ ขอดูลีลาไอ้คุณชายคาวาอี้นั่นก่อน "

    .
    .

    ..........................................................

    Midsummer Night's Dream

    การแสดงโหมโรงเริ่มขึ้นด้วยฉากอลังการจากรุ่นน้องของวิทยาลัยแห่งนี้ เรียกเสียงปรบมือได้เกรียวกราวโดยเฉพาะสาวน้อยที่โชว์เสต็ปหมุนกลางอากาศบนสลิงได้อย่างตื่นตาตื่นใจ

    "อืมม์ เด็กเดี่ยวนี้เก่งนะลูกชายกั้ง"

    "ครับคุณหญิงแม่ ยังดูเด็กๆอยู่เลย"


    ผมมองตามสาวตัวเล็กที่โหนสลิงคล่องแคล่วกับเสียงใสๆในไม่กี่ประโยคที่เธอร้องก็ทำให้คนดูอึ้งได้ แต่ก็ดูเพลินๆไปเพราะว่าผมน่ะมีคนที่ปลื้มมากๆอยู่แล้ว

    เสียงปรบมือเกรียวกราวเมื่อการแสดง Ensemble จบลง และต้อนรับนางเอก แกรนด์ และพระเอกรับเชิญชื่อดัง กัน นภัทร

    ฝีมือการแสดงทั้งร้องทั้งเต้นของพระนางทำเอาคนในโรงละครฟินตั้งแต่นาทีแรกจนการแสดงจบลง ทุกคนก็พร้อมใจกันลุกขึ้นยืนปรบมือกันลั่นฮอลล์

    After Party ทีมงานและนักแสดงมารวมตัวกันขอบคุณสปอนเซอร์และแขกวีไอพี นางเอกและพระเอกของเรื่องเป็นจุดสนใจของนักข่าวไม่น้อย

    "คุณหญิงแม่ครับ ชายไปแสดงความยินดีกับแกรนด์ก่อนนะครับ"

    "ไปเถอะชายกั้ง แม่เห็นนั่งไม่ติดมาตั้งนานแล้ว "

    ผมยิ้มให้คุณหญิงแม่และบรรดาเพื่อนๆของท่านก่อนจะขอตัวไปทักทายสาวคนที่ผมหมายปองพร้อมดอกไม้ช่อน่ารักในมือ ...แต่ก็ยังช้ากว่าคนคนนึงที่มาพร้อมรถเข็นดอกไม้กันเลยทีเดียว

    "วันนี้แกรนด์สวยสง่ามาก นี่ครับดอกไม้สวยๆสำหรับเจ้าหญิง" 

    "อุ๊ย ทำไมใหญ่โตขนาดนี้ ขอบคุณค่ะคุณชายฮั่น สวยจังเลย" 

    นั่นล่ะครับคู่แข่งของผม ชายฮั่นลูกพี่ลูกน้องในวังผมเอง หมอนี่จีบทุกคนที่ผมตามจีบ ไม่รู้ใจตรงกันหรือแกล้งกัน ... ผมก็ยืนเซ็งสักพักนึง เห็นแกรนด์ส่งสายตามาที่ผม อืมม์ อาจจะมีหวังผมก็ตัดสินใจเข้าสู้ ผมเองก็ดูดีไม่แพ้ใครนี่นะ 

    แต่ระหว่างจะเดินเข้าไปหาเธอที่มองมาก็บังเอิญ...

    ผลั่ก 

    "โอ๊ะ ระวังครับ"

    "ว้ายยย"

    ผมชนเข้ากับร่างบอบบางของสาวน้อยคนนึงที่เซมาปะทะตัวผมอย่างจัง มือนึงคว้าเอวเธอไว้อีกมือก็ยังต้องกำช่อดอกไม้ไม่ให้หล่น ดีที่ทั้งคนทั้งดอกไม้ยังอยู่ดี

    "ไม่เป็นไรนะครับ"

    "เอ่อ ค่ะ ขอโทษค่ะ"

    ผมยิ้มให้เธอที่ดูจะงงๆก้มหน้าก้มตาแล้วหันหลังวิ่งกลับออกไปอย่างร้อนรน ผมมองตามร่างบางไปพลางนึกได้ว่าคล้ายๆสาวน้อยที่โหนสลิงในละครนั่นเอง แล้วผมก็ต้องสะดุ้ง

    "คุณชายกั้งคะ จะเอาดอกไม้มาให้แกรนด์หรือว่าให้ใครคะ"

    "เ่อ่อ ครับๆ แกรนด์สิครับ นี่ชายตั้งใจมากๆเลยนะให้เขาสั่งไฮเดรนเยียมาให้จากเมืองนอกถึงจะดูไม่ใหญ่โตอย่างกับของใครบางคน แต่ก็มีความหมายจากใจนะครับ รับไว้นะคนสวย"

    ผมก็อึ้งไปพักนึงแล้วก็จำที่ท่องไว้ได้ พูดมันออกไปอย่างคล่องแคล่ว ทำเอาคนได้รับยิ้มเขิน อืมม์ ร้ายไม่เบานะเรา...

    .
    .
    .
    ............................................

    "เกรซ อยู่ไหนเนี่ย เกรซ "

    "พี่หญิง เกรซอยู่นี่"

    "เฮ้อ  พี่ตกใจหมดทำไมวิ่งหนีคุณชายเค้ามาอย่างนั้นล่ะ ชั้นอุตส่าห์สร้างฉากให้ ดันไม่รับมุกอีก"

    "ก็เกรซเขินนี่ พี่หญิงก็ผลักมาได้ โหย เกรซจะหายใจไม่ออกตอนคุณชาย...."

    "อิๆ น่ารักดีออก ชายกั้งสุภาพบุรุษจัง ว้าย ฟินๆ แต่เธอนี่นะดันทิ้งโอกาสด้ายยย "

    "ก็ใครจะไปกล้าล่ะ"

    "แหม เห็นลับหลังคุณชายทำเป็นเก่ง อย่างงี้คงสู้ยัยแกรนด์ได้หรอก ชิ"

    "พี่หญิงก็ คนบางคนน่ะเรามีเขาไว้ในฝันก็พอแล้ว เกรซไม่อาจเอื้อมให้มาอยู่ในโลกความจริงหรอก ก็รู้ฐานะตัวเองดี"

    เด็กสาวก้มหน้าอย่างเศร้าๆจนคนพี่ต้องเข้ามาปลอบ

    "ใครๆก็มีสิทธิ์ฝันได้นะเกรซ แล้วก็ทำให้มันเป็นจริง ไม่เกี่ยวกับฐานะซะหน่อย เอาล่ะ ไม่เป็นไรนะ แล้วจะกลับเข้าไปในงานมั้ย"

    "ไม่อ่ะพี่หญิง อายเค้า กลับหอดีกว่า"

    "อืมม์ งั้นกลับด้วยกันเลย พี่ก็เซ็งๆเหมือนกันหมั่นไส้ยัยแกรนด์"

    .
    .

    เด็กสาวเกรซ เกวลิน นักเรียนทุนดนตรีและการแสดงของสถาบันเพราะเธอมีความสามารถหลากหลายแต่ขาดทุนทรัพย์ กลางวันเป็นนักเรียนกลางคืนและวันหยุดเธอก็หางานพิเศษเป็นสตั๊นท์สาวให้กับกองถ่ายทั้งไทยและเทศ

    .
    .
    .
    "เป็นยังไงล่ะชายกั้ง ยิ้มไม่หุบเลยนะ "

    "คุณหญิงแม่ล้อชายมาตลอดทางเลยนะครับ"

    "ก็ชายของแม่ดูมีความสุขอิ่มเอิบ นี่เพราะว่าละครสนุกหรือเพราะนางเอกกันแน่"

    "ก็ทุกอย่างน่ะครับ ชายไม่เคยเห็นโชว์สวยๆแบบนี้มาก่อนเลย เหมือนตอนเด็กๆดูละครที่อังกฤษน่ะ ไม่น่าเชื่อว่าบ้านเราทำได้"

    ผมรู้สึกแบบนั้นจริงๆ ส่วนหนึ่งก็เพราะได้เจอแกรนด์ไม่ค่อยได้หวังอะไรกับละครนัก ผมเองไม่ค่อยชอบนั่งดูอะไรนานๆ แต่ ภาพนึงที่ยังติดตา 

    ผมจะมีโอกาสได้เจอเธออีกสักครั้งมั้ย สาวในโชว์นั้น...


    ...............................................


    "พี่ปิดไฟนะ เกรซจะนอนยัง"

    "ค่ะพี่หญิง"

    หญิงสาวนอนไม่หลับพลิกไปมาจนคนข้างๆต้องจับตัวไว้

    "เออ อยู่นิ่งๆแล้วหลับตา นอนๆๆๆ ยัยเกรซ"

    "พี่หญิง ..."

    "หือ"

    "คนเราทำฝันให้เป็นจริงได้โดยไม่เกี่ยงฐานะจริงๆเหรอ"

    "อือ"

    "งั้นเกรซก็มีหวังดิ"

    "เออ"

    "ขอบคุณพี่หญิงนะที่ให้โอกาสเกรซได้เข้าใกล้เขา"

    "หรื๋ม?"

    เด็กสาวกอดรุ่นพี่คนสนิทจุ๊บแก้มไปหนึ่งที

    "ยัยเกรซ"

    "ฮ่ะๆ นอนค่ะนอนๆ"

    เด็กสาวคิดได้ก็หลับตาล้มตัวลงนอน ....


    ..."ห๊ะ แล้วตอนที่ชนกับเขาเกรซทำอะไรลงไปอ่ะพี่หญิง ตายๆๆๆยัยเกรซ เปิ่นมาก ดันวิ่งหนีเขามาเฉยๆซะงั้น ไม่ขอบคุณเขา ไม่บอกชื่อ พังๆๆๆ โอ๊ย ๆ เกรซทำแผนพี่หญิงพังอ่ะ ฮือๆๆ แล้วจะมีโอกาสอีกมั้ยอ่า ...."

    "ยัยต๊องเอ๊ย นอนนนนน!"

    คนพี่เอาผ้าห่มมาคลุมโปงเด็กสาวบังคับให้นอนเพราะเธอง่วงจะแย่แล้ว...

    .
    .
    .
    ............................................................................



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×