ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : บทที่ 1 คนในอดีต
บทที่ 1
วันที่พี่รบพาผมมาที่บ้านของเขา เขาบอกฝ่ายที่เป็นศัตรูกันคือเพื่อนพี่รบ ชื่อ ท็อป
พวกพี่ๆเขาเหมือนจะมีปัญหาทางธุรกิจทั้งฉากหน้าเเละฉากหลัง แต่ก่อนพี่รบบอกผมว่าที่บ้านเป็นทั้งเจ้าของโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
ตอนนี้ได้แบ่งย่อยออกเป็นหลายโรงพยาบาลและมหาลัยแห่งหนึ่ง รวยมากๆ พี่เขาเคยพาผมไปหาพ่อแม่ของเขา
พ่อแม่เขายอมรับที่ลูกชายชอบผู้ชาย ดูๆแล้วครอบครัวนี้อบอุ่นมากอ่ะ ผมชอบนะ ถ้าพ่อแม่ผมไม่เสียกันไปก่อนเมื่อสองปีก่อนผมคิดว่าครอบครัวผมคงอบอุ่นไม่แพ้กัน
งานที่พี่รบบอกผมนั่นแหละคือเบื้องหน้า ส่วนเบื้องหลัง ครอบครัวเขาเป็นมาเฟียที่คุมฝ่ายเหนือ ส่วนฝ่ายเป็นของพี่ท็อปนัานแหละ
แต่เหมือนช่วงนี้ปัญหาระหว่างพี่เขาใหญ่ขึ้น พี่เขาบอกผมอีกว่า ที่ทะเลาะกันจนเป็นปัญหาใหญ่เริ่มมาจาก ตอนแย่งของเล่นสมัยเด็ก-"-
จากนั้นก็เลยทะเลาะกันมาตลอดจนถึงปัจจุบัน เหอๆ
"ป๊า ม๊า...ผมพาพีมมาหาครับ"พี่รบพาผมเดินไปหาคุณอา คุณน้าที่นั่งรออยู่ในห้องรับแขก
"สวัสดีครับ คุณอา คุณน้า-/|\-"ทั้งสองคนรับไหว้ผม คุณน้าเดินมากผมไปนั่งลงข้างๆ
"แหม คุณอา คุณน้าอะไรกันจ่ะ เรียกป๊า ม๊าสิลูก ม๊าบอกกี่ครั้งแล้วเนี่ย นักรบ ม๊าบอกให้แต่งกับน้องทำไมไม่ขอห่ะ;("
คือไม่ใช่ว่าพี่เขาไม่ขอนะ ขอจนไม่รู้จะขอยังไงแล้วเหอะ เช้าบ่ายกลางวันเย็น ขอมันทุกเวลาอ่ะ
"โห ม๊า เจ้าตัวไม่ยอมแต่งแล้วผมจะขอไงอ่ะ" ทั้งสามคนมองหน้าผม ...ก็ผมยังไม่พร้อมอ่ะ
ผมเพิ่งเรียนจบม.ปลายเองเหอะ รอให้เรียนมหาลัยจบก่อนได้เปล่า-.-
"คือ ผมอยากเรียนให้จบก่อนนะครับ แหะๆ"คุณน้าลูบหัวผม
"หน่ะ เจ้าตัวบอกงี้ ผมจะไปขัดเขาได้ไงอ่ะครับ แล้วช่วงนี้มันเกิดเรื่องแบบนี้ด้วย ผมยังไม่อยากจัดงานแต่งตอนนี้ด้วยรอให้เหตุการณ์เรียบร้อยผมจะจัดแน่ไม่ต้องห่วงครับ^^"คุณอาพยักหน้า
"นั่นสิ ไอหลงมันเลี้ยงลูกมันมาไงวะ ถึงได้คิดอะไรพิเลนขนาดนี้...ดีนะที่ให้ลูกรับช่วงต่อไปแล้ว ม๊าเลยปลอดภัย555" เอิ่ม คุณอาครับ เจตนารมณ์ชัดเจนมากอ่ะ ผลก็เลยมาตกที่ผมไงล่ะ เหอะๆ
"พีม...ดูท่าจะเหนื่อยๆนะ ทำงานหนักไปหรือเปล่า รบ ม๊าบอกให้ดูแลน้องทำไมไม่ดู" คือหลังจากที่พ่อแม่ผมเสีย ผมก็หางานทำไปด้วยเรียนไปด้วย ตอนนี้ก็ยังทำงานอยู่แต่รับงานเพิ่มมาสองสามงานเอง
ถึงแม้จะมีเงินประกันที่พ่อแม่ผมทิ้งไว้ให้แต่ผมยังไม่อยากใช้ ส่วนพี่รบ...ตั้งแต่พวกเขารู้ว่าผมใช้ชีวิตยังไง พวกเขาก็บอกให้ผมใช้เงินของเขา ซึ่งผมไม่อยากรบกวนเขาเท่าไร เลยบอกปัดไป
แต่อย่างเดียวที่เลี่ยงไม่ได้คือทุนเรียนมหาลัย มหาลัยที่ผมเข้านั่นเป็นมหาลัยของบ้านพี่รบเลยได้ทุน พี่รบไม่ได้ตอบอะไรกับคุณน้าแต่บุ้ยปากมาทางผม-_-ก็นะ
"เรานี่ก็น้า~ เกรงใจอยู่ได้ ครอบครัวเดียวกันแท้ๆ" คุณน้าพูดพลางลูบหัวผม แปลกเนอะ คนอื่นผมไม่ชอบให้ใครมาลูบหัว ยกเว้นแม่กับพ่อของผม แต่กับคนบ้านนี้ ผมกลับชอบมาก เพราะให้ความรู้สึกเหมือนพ่อกับแม่มาลูบหัวผม
"ไปนอนไหม พี่จะพาไป"ผมพยักหน้า ก็ง่วงจริงๆอ่ะนะแถมเขาบอกมาว่าอย่าเกรงใจด้วย เมื่อคืนผมเพิ่งจะนอนตอนตีสาม พี่รบพาผมเข้าห้องนอนของพี่เขา
"รีบนอนเลย พี่รู้นะเมื่อคืนเรานอนตอนตี่สี่ใช่มะ" อุ้ย รู้อีก ผมนอนตอนตีสามก็จริงแต่นอนไม่หลับ เลยลุยไปนั่งแปลงานที่ผมรับมาจากเด็กม.4ที่โรงเรียนถึงตีสี่กว่าๆ ว่าแต่ พี่รู้ได้ไงวะ ตอนนั้นพี่รบไปดูงานโรงพยาบาลที่ลำปางอยู่เลย
"ไม่ต้องมามองหน้าสงสัยเลย พี่ให้คนมาเฝ้า"
"เฝ้าทำไมอ่ะ?"ผมถาม
"ก็พี่บอกแล้วไง ช่วงนี้เกิดเรื่อง ใครจะกล้าปล่อยให้แฟนอยู่คนเดียวละ-^-"
"ขอบคุณครับ-///-"พี่รบเอื้อมมือมาลูบหัวผม
"ไม่ต้องขอบคุณเลย นอนเถอะ ถ้ายังไม่นอนเดี๋ยวพี่จะทำให้นอนเอง:)" คือผมไม่ได้อยากจะคิดลึกนะครับ แต่คนที่พูดอ่ะ มันหื่น ผมเลยคิดเป็นอย่างอื่นไม่ได้ ผมหลับตาลงแล้วหลับไปโดยมีมือที่แสนอ่อนโยนคอยลูบหัวผมไม่หยุด
หลายวันต่อมา
"ไม่ใช่อย่างนั้นน้า~ต้องเริ่มผัดหมูก่อน รอเดี๋ยวนะ หมูมาแล้ว><"
"พี่เซียครับ ผมว่าเอานำแข็งออกก่อนเถอะ ทอดไปทั้งอย่างนั้นมันอันตรายนะฮ่ะ"เดี๋ยวได้วิ่งวุ่นกันพอดี
"อ่าวเหรอ(' ')"
"พี่ปั้น พี่ก็อย่า(พยายาม)ใส่ใบกะเพราะไปก่อนหมูสิครับ-__-"
"แหะๆ"ให้ตายเหอะ อีกคนจะเอาหมูที่มีน้ำแข็งเกาะอยู่เต็มจะลงกระทะที่มีน้ำมันเดือดปุดๆส่วนอีกคนก็จะเอาใบกะเพราใส่ลงไปก่อนให้ได้
"พี่เซีย พี่ปั้นครับ...ผมว่าเดี๋ยวผมทำไข่เจียวให้กินดีไหมครับ ไว้วันหลังผมจะสอนทำผัดกะเพราะให้ดีไหมครับ"ผมตัดสินใจก่อนที่ครัวจะเละไปมากกว่านี้ ผมน่าจะเชื่อพวกพี่รบว่าอย่าให้สองคนนี้เข้าครัวเด็ดขาด เหอๆ
"ดีค่ะ!!"ทั้งสองคนตอบรับแล้วย้ายร่างเซ็กซี่ของเจ้าตัวออกไปนั่งรอที่โซฟาหน้าทีวี เฮ่อ~ พี่เซียหรือพี่เซียเซีย เธอเป็นแฟนของพี่สาม มือซ้ายของพี่รบน่ะ ส่วนพี่ปั้นหรือพี่ข้าวปั้น เธอเป็นแฟนของพี่สอง(พี่ของพี่สาม) มือขวาของพี่รบ
ดูเหมือนว่า พวกเขาก็เจอเหมือนผมละนะ พวกพี่ๆถึงได้เอาพวกพี่สาวมาทิ้งไว้ที่คอนโดพี่รบพร้อมกับลูกน้องของพี่รบที่คุมหน้าห้องอย่างแน่นหนามดสักตัวยังผ่านไม่ได้! ส่วนพวกพี่รบไปคุมงาน(มาเฟีย)ของเขา
เห็นว่าลูกน้องเจอพวกลูกน้องพี่ท็อปมาป้วนเปี้ยนอยู่แถวนี้
ถึงแม้เรื่องมันจะเลวร้ายแค่ไหน พวกพี่สาวก็ยังสบายใจเฉิบ ผมว่านะตอนนี้คงกำลังคุยเรื่องทรงผมสุดฮิตในซีซันนี้ไม่ก็...
"นี่ปั้น วันก่อนนะ ฉันไปเจออาซิมคนหนึ่ง ชีแกทำเล็บสวยมากอ่ะ ฉันเข้าไปถามอ่ะนะว่าทำร้านไหน ปรากฏว่าเธอทำร้านเดียวกับฉันอ่ะ ทำไมฉันไม่เคยเห็นรูปแบบนี้เลย แสดงว่ายัยเจ้คนนี้ต้องเป็นแขกวีไอพีสุดๆแน่เลยอ่ะบลาๆ"...ร้านทำเล็บ-__-
ชีวิตผมไม่เคยพบว่าตัวเองไร้สาระขนาดนี้เลย ปกติวันนี้ผมต้องไปทำงานนะครับแต่พี่รบสั่งห้ามไว้ เขาบอกว่า'แค่หยุดวันเดียวเอง เดี๋ยวพี่ไปคุยกับผู้จัดการให้ แล้วเขาก็หายไปพักใหญ่ แล้วก็มีผู้จัดการ(สุดโหด)โทรมาบอกผมว่า
'คุณพีรนัฐครับ ผมยินดีและเต็มใจที่ให้คุณหยุดครับ พร้อมจะจ่ายค่าแรงให้คุณด้วยครับ'
ผมว่าพี่รบไม่ได้ไปคุยธรรมดาแล้วล่ะแบบนี้-"- ผมทำข้าวผัดไข่ให้พวกพี่สาวและคนของพี่รบที่อยู่หน้าห้อง ตอนแรกก็กะจะทำไข่เจียวอ่ะนะแต่เพิ่งนึกได้ว่าไม่ใช่มีแค่เราสามคนที่สิงสถิตอยู่มีอีกสิบกว่าชีวิตที่อยู่หน้าห้อง เลยทำข้าวผัดไข่ดีกว่า
เพราะไข่มีไม่ถึงด้วยพวกพี่สาวก็ไม่ได้ทักหรือท้วงอะไรที่มันไม่ได้เป็นไข่เจียว...หรือพวกพี่เขาคิดว่านี่คือข้าวไข่เจียววะ ช่างเหอะ-.-
ตอนแรกที่ผมเอาไปให้คนข้างนอก พวกเขาแทบจะสักการะผมเลยละ เห็นบอกว่านางฟ้ามาโปรดแต่ส่วนใหญ่นี่เรียกซ้อเลย-__-พี่รบเขาเลี้ยงลูกน้องยังไงวะ ไม่ปล่อยให้กินข้าวกินน้ำอะไรเลยเหรอเนี่ย
"น้องพีมนี่เก่งจังนะคะ งานบ้านก็เก่ง เรียนก็เก่งแถมยังน่ารักอีก อ๊าย~พี่อยากมีน้องสาวแบบนี้มานานแล้ว><"
"ใช่ๆ น้องสาวของพี่ปั้น><"คือผมผู้ชายนะฮ่ะ
"พี่รบต้องภูมิใจแน่เลยที่มีแฟนแบบนี้ คิดแล้วฟินอ่ะเธอ"อะไรคือฟินของพวกเจ้เนี่ยคร้าบบบ
"ใช่! ทั้งฟินทั้งรักเลย"ไม่ทันที่ผมจะหันไปมองว่าใครมาก็ถูกหอมแก้ม
"><กรี๊ดดดดด~">>พี่ปั้น พี่เซีย
"ยินดีต้อนรับกลับครับ หิวไหม พีมเพิ่งทำข้าวผัดไข่ไว้ จะกินไหมฮ่ะ-0-" ผมถอดสูทสีดำของพี่รบออก แล้วเดินเอาไปแขวน
"กินสิ...เราเอาข้าวไปให้พวกนั้นด้วยใช่มะ วันหลังอย่าทำอีกนะ"พี่รบพูดพลางเดินมากอดผมจากด้านหลังไว้ คือผมตักข้าวไม่สะดวกนะ เกะกะอ่ะ
"><~">>สองสาว
"ทำไมอ่ะ ผมสงสารพวกเขา ใจคอพี่จะไม่ให้เขากินอะไรเลยเหรอ"เขาเอาคางมาไว้บนไหล่ผม
"ไม่ใช่อย่างนั้นสักหน่อยแต่พี่ไม่อย่างให้คนอื่นได้กินข้าวฝีมือเราก็เท่านั้นเอง พี่หวงนะ-^-" หวงแม้แต้ฝีมือทำกับข้าวเนี้ยนะ เหอะๆ
"อ๊ะ พี่สองพี่สามครับ จะทานด้วยไหมครับ"ผมพูดเมื่อเห็นพี่สองและพี่สามเดินผ่านครัวไปหาสองสาว ผมพูดสุภาพกับสองคนนี้เพราะผมไปค่อยสนิทเท่ากับพวกพี่สาวเท่าไรแถมหน้าเขาโหดดั่ว พี่ๆเขาพยักหน้า
ผมเลยไล่ให้คนที่เกาะอยู่ข้างหลังไปนั่งกินข้าวดีๆแล้วเดินเอาข้าวอีกสองจานไปให้พี่สองพี่สาม พอพวกเขาได้ข้าวแล้วก็กระซวกเอา(?)สุดท้ายกินไปคนละสี่จาน ดีนะผมทำ(เหลือ)ไว้เยอะ ยังคิดอยู่ว่าจะเอาที่เหลือกลับบ้านไว้อุ่นกินพรุ่งนี้เเล้วเชียวจะได้ประหยัดค่าใช้จ่ายไปอีกหลายมื้อ555
ก็ของที่อยู่ในคอนโดทุกอย่างอ่ะเป็นเงินของพี่รบหมด(ก็มันเป็นห้องของพี่เขานี่เนอะ)ส่วนอาหารในครัว ผมเป็นคนเลือกส่วนพี่รบเป็นคนจ่าย ก็พี่เขาต้องการให้ผมมาทำอาหารให้เขากินบ่อยๆเห็นบอกว่าผมทำอร่อย-.,- เชื้อแม่ล้วนๆ เพราะแม่ผมเคยสอนทำอาหารไว้
ผมก็ชอบเข้าครัวด้วยมันสนุกดีนะครับผมชอบทำอะไรแปลกให้พี่รบกินด้วย มีอยู่ครั้งหนึ่งผมเผลอทำน้ำโค้กหกใส่ในอาหารแล้วพี่รบกินไปไม่ทันทีผมจะได้ห้าม ดันบอกว่าอร่อยอีก มีรสชาติน้ำโค้กเข้ากับผัดเป็นอย่างดี เหอๆ วันหลังต้องลองทำน้ำแดงหกใส่555
พอกินเสร็จพวกพี่ๆก็ขอตัวกลับบ้านกันไป ส่วนผมนะเหรอ เหอะ ตอนแรกก็กะจะไปนอนที่ห้องผมนะแต่พี่รบไม่ยอมให้ไป เลยต้องนอนที่นี้ พรุ่งนี้ผมมีเรียน
"นอนได้แล้วครับเด็กดี พรุ่งนี้ต้องตื่นหกโมงเช้านะครับ" ผมทำหน้างง พรุ่งนี้มีเรียนตอนแปดโมงเช้า ส่วนมหาลัยก็อยู่ไม่ไกลมากจากที่นี้ แล้วทำไมต้องตื่นแต่หกโมงเลยอ่ะ
"พี่จะไปมหาลัยด้วย^^" อ่อ...เห้ย!!!
"ไปทำไมอ่ะ"
"ไปเฝ้า^^" ไม่ต้องถึงขนาดนั้นหรอกมั้งงง อย่างไงมหาลัยนั่นก็เป็นเขตของพี่อยู่แล้ว
"อ่า...แต่ไม่ต้องห่วงหรอก แค่นี้เอง แถบคนของพี่ที่ดูแลมหาลัยก็มีตั้งเยอะ-.-" ผมล้มตัวลงนอน พี่รบที่นั่งอยู่ข้างเตียงก็ลุกขึ้นมาคร่อมตัวผม
"พี่ห่วงที่สุดคือจะมีใครมาจีบเราต่างหาก พวกไอท็อปพี่ให้ลูกน้องคุมได้แต่เรื่องของเราพี่คุมมันไม่ได้หรอก" อ่า...นะ"เราไม่รู้หรอกตั้งแต่วันแรกที่พี่พาไปมอบตัว มีคนมองเราด้วยสายตาแบบไหน" เอิ่ม วันนั้นผมก็รู้สึกนะ เหมือนมีคนมอง ไอเราก็นึกว่าสายตาผู้หญิงมองพี่รบซะอีก
ร้อนแรงซะขนาดนั้น
"ยังไงผมก็ไม่นอกใจพี่อยู่แล้วน่า พี่เองเหอะอย่านอกใจกับผมนะ ไม่อย่างนั้น อุ๊บส์!...อื้ออออ~"ไม่ทันที่ผมจะพูดจบประโยค พี่รบก็จูบผม มือของเขาเริ่มสอดเข้ามาผมดันตัวพี่เขาออกทันทีแต่ติดที่แรงน้อยกว่านะสิ ผมเลยได้แต่ยอมให้มือเขาเป็นหนวดปลาหมึก สักพักเขาผละออก
"พี่ไม่ทำอะไรหรอกน่า" นี่ขนาดไม่ทำนะเนี่ย "พี่บอกแล้วไงจะรอจนกว่าเราจะพร้อม...เดี๋ยวพี่มานะ จะนอนก็นอนก่อนได้เลย" พี่รบเดินเข้าห้องน้ำไป พี่เขา็อาบน้ำแล้วนะจะเดินเข้าห้องน้ำไปอีกทำไม เสียงพี่รบที่ดังดังมาเบาๆจากในห้องน้ำก็ทำให้ผมรู้เลยว่าพี่เขาจะเข้าไปอีกรอบทำไม
"อืมมมม~" ให้ตายเหอะ หื่นสุดๆอ่ะ><
วันต่อมา
พี่รบพาผมมาส่งผมที่มหาลัยส่วนตัวเองบอกว่าจะได้เยี่ยมผู้อำนวยการก่อน ผมว่าพี่เขาคงต้องไปหาที่นอนแน่ๆพี่รบเดินจากไปพร้อมกับมีบอดี้การ์ดชุดดำเดินตามไปสี่ห้าคน
แถมยังเอาบอดี้การ์ดอีกห้าหกคนมาตามติดผมอีก ผมรู้ว่าพี่เขาเป็นห่วงแต่แบบนี้ไม่ต้องก็ได้ เพื่อนในห้องของผมกลัวกันหมดแถมอาจารย์ยังไม่กล้าสอนอีก ทุกคนในห้องไม่เป็นทำอะไรเลย
สาวๆก็ได้แต่กรี๊ดหนุ่มๆที่ยืนหน้าถมึงอยู่ข้างหลังผม จนผมทนไม่ไหวเลยไล่ให้พวกเขาออกไปข้างนอกห้อง พี่รบนะพี่รบ ทำอย่างนี้แล้วจะมีใครกล้าเข้ามาเป็นเพื่อนเพื่อนผมไหมครับเนี่ย?!
พักกลางวันผมออกจากห้องก็เจอพี่รบยืนยิ้มให้ผมอยู่ พวกสาวๆเห็นพี่รบก็ยิ่งกรี๊ดกร้าดเข้าไปอีก พี่รบลากผมไปกินข้าวที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งที่ไม่ไกลจากมหาลัยมากนัก
ตอนแรกพี่เขาจะพาไปที่อื่นแหละแต่ผมบอกว่าผมต้องเข้าเรียนอีกคลาสหนึ่ง พี่รบก็เลยเลือกที่นี้ ผมว่าร้านนี้ตกแต่งได้ดีนะ เรียบง่ายแต่สวยหรู ตอนนี้ไม่ค่อยมีคนเท่าไรส่วนลูกน้องพี่รบ
ผมบอกให้พี่รบปล่อยพวกเขาไปหาอะไรกินก่อนซึ่งพี่เขาก็ไม่ค่อยยอมเท่าไรหรอกนะ หมั่นไส้(จากตั้งแต่เมื่อวาน)สุดท้ายผมอ้อนจนเขายอมนั่นแหละ ใจคอจะใจร้ายไปถึงไหนเนี่ย-__-
"เราจะสั่งอะไรเพิ่มไหม"พี่รบถามผมเมื่อเขาสั่งอาหารเสร็จ
"ไม่ครับ"ผมยิ้ม พี่รบสั่งไปเยอะมากๆแหละ ผมกลัวจะกินไม่หมด555 พี่เขาพยักหน้าก่อนจะสั่งกับข้าวเพิ่มไปอีกสองสามอย่าง-*- เหอๆ
"เดี๋ยวพี่ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะครับ"พี่รบพูดขึ้นแล้วลุกจะเดินเข้าห้องน้ำ ถ้าไม่ติดว่าพี่เขาไปชนใครจนน้ำที่เธอถือหกใส่พี่รบ
"อุ้ย ขอโทษค่ะ!"ผมรีบลุกไปดูพี่รบก่อนจะหยิบกระดาษทิชชูที่อยู่แถวนั้นมาเช็ดให้ ดีนะเสื้อพี่เขาเปื้อนเพียงนิดหน่อย เสื้อสีขาวกับน้ำส้มที่หกใส่เป็นดวงๆ
เห็นแล้วน่าตลกชะมัด มาเฟียมาดหลุด 555
"ไม่เป็นไรครับ...ขอบคุณนะครับพีม"ผมพยักหน้าแล้วลุกขึ้นก่อนจะดึงพี่เขาลุกตาม
"ระ รบ?!" พี่รบมองหน้าผู้หญิงที่ชนก่อนจะพูดเบาๆ
"ปะ ปั้นหยา!!!"
???
เม้นๆกันหน่อยค่า ขอโทษนะคะมันอ่านยากไปหน่อย แก้ยังไงก็ไม่หายปรับตัวอักษรแล้วก็แก้ไม่ได้ ไม่รู้เป็นเพราะอะไร ปวดหัวค่าาาา ถ้ามีเม้นต์มาจะมาอัพต่อค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น