ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [D18]Do you love me

    ลำดับตอนที่ #11 : Chapter 9

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.8K
      45
      2 พ.ค. 58

    Chapter 9



     

       ฟ้าเริ่มมืดลง.....


             
                 ซึ่งนั้นก็หมายความว่าวันเกิดฮิบาริกำลังจะผ่านไป วันเกิดที่เจ็บปวดมากจริงๆ


           ดีโน่เดินมาส่งลูกศิษย์ที่หน้าบ้าน  ตั้งแต่นั้นพวกเขาก็ไม่พูดอะไรกันอีกเลย  ต่างฝ่ายต่างเงียบ  นั่งไปเรื่อยๆ รู้ตัวอีกทีฟ้าก็เป็นสีส้มซะแล้ว........



    "ฉันส่งแค่นี้นะเคียวยะ....."



    "เสื้อของคุณ ซักเสร็จแล้วผมจะเอาไปคืนแล้วกัน...."





              ไม่มีแม้คำขอบคุณ เอาจริงๆ เขาก็ไม่ได้หวังอยู่แล้ว ร่างสูงพยักหน้า หันหลังโบกมือลาอีกฝ่าย  



             ร่างบางมองตามแผ่นหลังของอีกฝ่ายจนลับสายตา เด็กหนุ่มหันหน้าเดินเข้าบ้านของตนเองที่ซื้อด้วยน้ำพักน้ำแรง(ชาวบ้านจากการเก็บส่วย..) เอาจริงๆ ใหญ่กว่าบ้านพ่อของเขาด้วยซ้ำ





            เมื่อเปิดประตูห้องเข้าไป เขาไม่แปลกใจเลยสักนิดที่ในห้องมืดๆนั้นของเขา จะมีใครบางคนนั่งเล่นกับฮิเบิร์ดรอเขาอยู่




     "......"



    "ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ..."



               เสียงนุ่มทุ้มหันมาพูดกับเขา รอยยิ้มอ่อนโยนถูกส่งมาให้ ฮิบาริไม่พูดอะไร ร่างบางพยักหน้ารับ



    "ตัวเธอเปียกนิครับ ไปอาบน้ำเถอะเดี๋ยวไม่สบาย แล้วไปทานข้าวกัน"




    "ผม....ไม่หิว"


          

               เด็กหนุ่มก้มหน้าตอบ แต่ก็เดินไปอาบน้ำแต่โดยดีเมื่อเห็นอีกฝ่ายดุทางสายตา แต่ก็เป็นสายตาที่เป็นห่วงจนรู้สึกได้




    ประมาณ 20 นาที ......



               ฮิบาริ เดินออกมาจากห้องน้ำในชุดนอนสีดำสนิทชุดโปรด ในมือกอดเสื้อคุมสีเขียวของดีโน่ไว้ ร่างสูงโปร่งหันมามองเขาแล้วยิ้มให้




               ร่างสูงโปร่งยื่นกล่องของขวัญสีน้ำเงินเข้มให้เด็กหนุ่มที่มองมันอย่างชั่งใจ 


    "คิดว่าผมใส่ระเบิดให้เธอรึไง?"


    "........." 



             ฮิบาริเงยหน้าหรี่ตามองอีกฝ่าย มือขาวรับกล่องของขวัญมาถือไว้ ทำเป็นหน้านิ่ง แต่ในใจจริงๆก็ดีใจไม่น้อย ไม่ได้ดีใจที่ได้ของขวัญ แต่ดีใจที่ เขายังมีความสำคัญกับคนอื่นอยู่บ้าง......




      "ดีใจก็บอกมาเถอะครับ...."



       "ชิ....."  ไอ้เจ้านี่รู้ทันอีกแล้ว หน้าหมั่นไส้ชะมัด



       "เธอน่ะหัดอ้อนบ้างก็ได้นะครับ....." มือหนายกขึ้นลูบผมสีปีกกาอย่างอ่อนโยน "มีเรื่องอะไร.....ใช่มั้ย?"



               คำถามนั้นทำเอาดวงตาสีนิลสั่นระริก แต่ก็ยังพยายามเก็บน้ำตาไว้ เขาเกลียดสัตว์กินพืชที่อ่อนแอ....


              
               เขาสัญญากับตัวเองตั้งแต่ตอนที่หนีออกจากบ้านเมื่อ 5 ปีก่อนแล้ว ว่าจะเข้มแข็ง จะต้องไม่เพิ่งใคร.....


    "ผมรู้ว่าเธอคิดอะไร... แต่เธออย่าเก็บทุกอย่างไว้กับตัวเองเลยนะ ผมไม่รู้ว่าเธอเจออะไรมาบ้าง แต่..."



    "........"


    "ร้องไห้ออกมาเถอะ......"


               เสียงที่อ่อนโยนและอบอุ่นที่ถูกส่งมาทำให้พนกน้ำตาที่กลั้นไว้พังทลาย น้ำตาสีใสไหลจากดวงตาคู่สวยเป็นสาย ร่างสูงโปร่งดึงเด็กหนุ่มเข้ามาในอ้อมแขน 



    ไม่รู้ว่าผ่านไปนานเท่าไหร่....


                 แต่ฮิบาริ เคียวยะผู้เข้มแข้งคนนั้นกลับร้องไห้จนหลับไป ร่างสูงโปร่งช้อนร่างบางไว้ในอ้อมแขน แล้วพาร่างที่เหนื่อยจนหลับไปๆนอนบนเตียง ร่างโปร่งวางเด็กหนุ่มลงบนเตียงห่มผ้าให้เสร็จสรรพ



                 เขาใช้นิ้วเช็ดคราบน้ำตาที่ข้างแก้มขาวนวล ก่อนจะก้มลงกระซิบข้างหูร่างบาง เมื่อตัดสินใจบางอย่างได้ 


    "อดีตของเธอ........"



    "....."




    "ผมจะลบมันทิ้งเอง....."



              ดวงตาคมฉายประกายเยือกเย็นทันทีที่พูดจบ เขาตัดสินใจแล้ว แม้ว่าการตัดสินใจนั้น จะทำให้ฮิบาริ เคียวยะ เกลียดเขาก็ตาม......





    ..............................................




    จบไปอีกตอน ไรว่าหลายคนคงรู้แล้วเเหละเนอะว่าผู้ชายคนนี้เป็นใคร55555


    แต่ตอนหลังจากนี้ แอดกำลังคิดอยู่ว่าจะเอาแบบไหนดี-3- (รีดเดอร์:แกแต่งนิ!?!//หลบรองเท้่า)


    เก๋าจะพยายามน๊าาาาาาาาาาาาาาาาา*0* เม้นให้กำลังใจกันหน่อยน๊าาาาาาาาาา
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×