ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    K o q y m i m e w . + S e c e r t R o o M ,,Chubi <3

    ลำดับตอนที่ #1 : SHISHIN the Savior ; อาเคมิ คุโรโกะ

    • อัปเดตล่าสุด 18 ต.ค. 56


     

     

     

    Application Form

    บท : ซูซาคุ หงส์แดงอสูรผู้ปกครองทิศใต้
     

    Part I : Your Information

    รูป :
     

    ชื่อ-นามสกุล : อาเคมิ คุโรโกะ

    ความหมาย(ถ้ามี) : คุโรโกะ เป็นคำที่ถูกดัดแปลงมาจากคุโระ = สีดำ

    เพิ่มเติม :  เธอไม่ชอบให้คนเรียกชื่อเล่นของเธอซึ่งมีนามว่า "โรโกะ" นักเพราะด้วยเหตุผลที่ว่ามันดูน่ารักเกินไป เธอจึงมักจะแนะนำตัวเองว่าชื่อ 'คุโระ' ดังนั้นจะสีแต่คนสนิทที่เธอยอมให้เรียกว่าโรโกะ

     

    Part II :  Answer the questions

    1) จงแนะนำตัวให้ดูน่าสนใจและให้ข้อมูลเกี่ยวกับคุณเพียงพอ

    ตอบ  หญิงสาวมองไปยังเบื้องหน้าพลางยิ้มอย่างอ่อนหวาน ก่อนที่จะเอ่ย "อาเคมิ คุโรโกะ.. นั่นคือชื่อของเรา" ริมฝีปากที่เคยเหยียดยิ้มหวานของเธอนั้นค่อยๆ กลับมาเรียบเฉยเหมือนอย่างเดิม "คุโระ..จะเรียกเราว่าอย่างนั้นก็ได้" ถึงแม้จะพูดออกไปอย่างนั้นก็ตาม แต่ในใจของหญิงสาวก็ยังต้องการให้ใครต่อใครเรียกชื่อเต็มของเธอ เพราะเคยมีคนบอกเธอไว้ว่า ชื่อของเธอนั้นช่างสง่าและเหมาะกับเธอที่สุด
                 "เราแนะนำตัวเองไม่เก่งหรอกนะ"  หญิงสาวเอ่ยในขณะที่จัดวางหนังสือบนโต๊ะให้เรียบร้อย แม้ว่ามันจะเรียบร้อยและไม่ได้ขยับเลยก็ตาม แต่เธอทำจนมันติดเป็นนิสัยที่แก้ยากไปเสียแล้ว "มีหลายคนบอกเราว่าเราเป็นคนใจเย็นและสง่า แต่เราไม่แน่ใจนักหรอกหญิงสาวเอ่ยเบาๆ ในท้ายประโยค พลางหยิบปลอกของปากกาที่หล่นอยู่ไม่ไกลนักมาวางไว้ข้างๆ กองหนังสือ
                 
    "หงส์.." อยู่ดีๆ หญิงสาวก็เอ่ยออกมาท่ามกลางความเงียบ ริมฝีปากที่เคยยิ้มหวาน ในตอนนี้รอยยิ้มกลับเศร้าหมองลงอย่างเห็นได้ชัด "ร่างกายของเรานั้นมีไว้เพื่อรองรับพลังของหงส์แดง.."  นัยน์ตาของเธอดูเหมือนกำลังครุ่นคิดบางอย่างที่ยากจะสื่อความหมาย "หน้าที่ของเราคือปกป้องผู้คน.." เธอถอนหายใจเบาๆ ก่อนจะเดินไปยังริมหน้าต่างและมองไปยังผืนนภาแสนไกล "เราปฏิเสธไม่ได้หรอกว่าเราไม่ลำบากใจแต่ว่า.." อยู่ๆ ท่าทีของเธอก็เปลี่ยนไป ร่างกายของเธอชะงักนิ่งเหมือนกลับคิดอะไรได้  "ไม่..ไม่มีอะไรหรอก" อยู่ๆ หญิงสาวที่เหมือนจะพูดอะไรต่อก็เปลี่ยนเรื่องไปซะดื้อๆ แต่สายตาที่ครุ่นคิดของเธอกลับยังไม่เปลี่ยนแปลง "เรา..ขอตัวก่อนแล้วกัน" หญิงสาวหันหลังให้ก่อนจะเดินออกไปจบลับตา

                                                 เกือบจะบอกไปแล้ว .. ความลับของเรา


     

    2) มีประตูห้าบานอยู่ตรงหน้าคุณ บานแรกเขียนไว้ว่า'เส้นทางแห่งผู้นำ' บานที่สองเขียนไว้ว่า'เส้นทางแห่งผู้มีศรัทธา' บานที่สามเขียนไว้ว่า'เส้นทางแห่งความสงบ' บานที่สี่เขียนไว้ว่า'เส้นทางแห่งผู้ยิ่งใหญ่' และบานที่ห้าเขียนไว้ว่า'เส้นทางอันไร้ที่สิ้นสุด' คุณจะเลือกเข้าประตูบานไหน?

    ตอบ  "อืม..."  หญิงสาวทำหน้าครุ่นคิดก่อนจะจินตนาการตัวเลือกทั้งห้า "เราอาจจะเลือกตัวเลือกสุดท้าย" เธอหัวเราะ เบาๆ ให้กับความคิดของตัวเอง "เพราะเส้นทางอันไร้ที่สิ้นสุด เราไม่รู้ว่าอะไรจะอยู่ทางข้างหน้า.. บางทีอาจจะเป็นเส้นทางที่เหมาะกับเราที่สุดก็ได้" เธอเอ่ยออกมาก่อนจะชะงักไปเหมือนนึกอะไรได้ "แต่ถ้ามันไม่เหมาะกับเรา..ยังไงเราก็เลือกไปแล้วนี่นา" เธอยิ้มหวานอีกครั้งก่อนจะตอบเป็นประโยคสุดท้ายที่ทำให้งุนงง "เหมือนกับเปิดกล่องแพนโดร่าละมั้งคะ"

    3) ระหว่างคนรักที่ชาติก่อนสาบานไว้ว่าจะอยู่ด้วยกัน กับ คนรักในชาตินี้ที่กำลังจะเริ่มต้นชีวิตด้วย จะเลือกใคร?

    ตอบ  หญิงสาวเบิกตากว้างเมื่อพบกับคำถาม ในตาของเธอกำลังครุ่นคิด "เราชักไม่แน่ใจเท่าไหร่" เธอยักไหล่ก่อนจะเอ่ยอีกครั้ง "แต่เราเลือกคนรักในชาตินี้ที่กำลังจะเริ่มต้นชีวิตด้วย" เธอเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยอีกครั้ง "เหตุผลของฉัน.. ไม่มีนะค่ะ หัวใจของฉันเลือกล้วนๆ เลย" เธอปิดประโยคสนทนาด้วยเสียงหัวเราะอารมณ์ดี  

    4) ระหว่างต่อสู้เพื่อที่จะปกป้อง หรือ รักษาไว้เพื่อที่จะปกป้อง จะเลือกอะไร?

    ตอบ "เราคงเลือกที่จะรักษา" ไม่รู้ทำไมแต่ในข้อนี้เธอตอบโดยไม่คิดเหมือนกับข้อก่อนๆ เลย "ไม่ใช่ว่าเราไม่อยากต่อสู้เพื่อปกป้อง แต่เราคิดว่าเราคงรักษาได้ดีกว่าเท่านั้นเอง"  สายตาของเธอดูมั่นคงต่างจากที่เคยครุ่นคิด .. อะไรกันนะ ? ที่ทำให้เธอเปลี่ยนไปแบบนี้ "เพราะเรา..จะรักษาใครสักคน และเราจะปกป้องคนๆ นั้นให้ดีที่สุด"  

    5) ระหว่างการแข็งข้อเพื่อต่อต้านให้ถึงที่สุด หรือ การยอมโอนอ่อนแล้วจึงต่อต้านในภายหลัง จะเลือกทำอะไร?

    ตอบ 

    6) ระหว่างช่วยเยียวยาจนหายเจ็บปวด กับ ประคับประคองไปจนกว่าจะดูแลตัวเองได้ จะเลือกอะไร?

    ตอบ "เราจะช่วยเยียวยาจนหายเจ็บปวด" สายตาของเธอยังคงหนักแน่นเหมือนเดิมเลย .. เพราะอะไรกัน "ในเมื่อเราปกป้องแล้ว.. เราจะปกป้องเขาให้ดีที่สุด"  เธอเดินไปยังริมหน้าต่างเพื่อรับสายลมก่อนจะหลับตาเบาๆ รอคำถามข้อต่อไป

    7) หากให้คุณเป็นสีสีหนึ่ง คิดว่าตัวคุณคือสีอะไรและเพราะเหตุใด?

    ตอบ "สีดำมั้งคะ" เธอยิ้มบางๆ แม้ว่านัยน์ตาเธอจะยังหนักแน่นเหมือนเดิม "คุโระคือสีดำ และนั่นคือชื่อของเรา..." เธอหันหลังพิงหนังต่างก่อนจะมองคนตรงหน้า "สีของปริศนา ความลับ สับสน และลึกลับ"

    8) คุณยืนอยู่ที่ทางแยกสองทาง ทางแรกตรงไปยังเมืองแห่งหนึ่ง ขณะที่อีกทางตรงไปยังวิหารแห่งหนึ่ง จะเลือกเดินไปทางได้

    ตอบ "เราจะเลือกไปยังเมือง" เธอตอบพลางมองกรอบรูปเล็กๆ ที่อยู่ไม่ไกล "เราเลือกไม่ผิดเราเชื่ออย่างนั้น" เธอเดินไปที่กรอบรูปนั่นก่อนจะเอาเกลี่ยเศษฝุ่นออกไป.. ทำให้มองเห็นรูปที่อยู่ในกรอบอย่างชัดเจน .."เราหวังว่าในเมืองจะสงบสุข"
    รูปของเธอ..กับใคร ?  

    9) เมื่อไปถึงในเมือง คุณพบว่าในเมืองมีงานฉลองครั้งใหญ่อยู่ งานนั้นคืออะไร ระหว่างฉลองที่ได้รับชัยชนะจากข้าศึก กับ ฉลองที่ปฏิวัติโค่นล้มผู้นำสำเร็จ?

    ตอบ "ฉลองที่ได้รับชัยชนะจากข้าศึก มันน่าจะดีกว่าฉลองที่โค่นล้มผู้นำสำเร็จ เราคิดแบบนั้น" ในขณะที่ตอบนัยน์ตาของเธอเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง.. และน่าแปลกที่มันเหมือนกับ...  ความเจ็บปวด "อย่างน้อยก็ได้สู้กับศัตรูคนอื่น.. ไม่ใช่เข่นฆ่ากันเอง" ไม่รู้ว่าคิดไปเองหรือเปล่า.. เหมือนกับว่าเธอกัดริมฝีปากของตัวเอง.. เพื่อระงับอารมณ์

    10) เมื่อไปถึงในวิหาร คุณพบว่าในวิหารนั้นกำลังมีงานไว้ทุกข์อยู่ งานนี้ไว้ทุกข์ให้ใครระหว่างผู้นำวิหารที่เพิ่งเสียชีวิต กับ นักบุญคนสำคัญผู้ช่วยเหลือผู้คน?

    ตอบ 

     
    +++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×