คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : My Love แผนร้ายสะกดหัวใจนายแบดบอย:Chapter 1
'Kyuhyun Say
“อื้ม…อ๊า ซูจองเธอนี้ลีลาเด็ดเหมือนกันนะเนี่ย” ผม พูดกับ จองซูจองหรือคริสตัล น้องสาวของนางแบบระดับแนวหน้าของวงการ เจสสิก้าจอง เห็นยัยนั้นจะดูเหมือนหยิ่งแค่ไหนพออยู่บนเตียงกับผมก็อ่อนปลวกเปียกเหมือน ผู้หญิงทั่วไปนั้นแหละ นั้นมันก็เป็นข้อพิสูจญ์ได้ว่าผู้หญิงก็ง่ายเหมือนกันนั้นแหละ
ปัง ปัง
“ไอ้คยูฮยอนแกเปิดประตูให้เดี๋ยวนี้นะโว้ย!” อะไรกันวะ! คนกำลังจะขึ้นสวรรค์ดันมีมารมาขัดซะนี่ ผมรีบใส่ผ้าเช็ดผ้าพลางใส่น้ำที่หัวเพื่อให้ดูเหมือนว่าเพิ่งอาบน้ำเสร็จผม พาคริสตัลซ่อนไว้ใต้เตียงนอนเพื่อไม่ให้พี่แทสงสัย เพราะอะไรนั้นหรอ? พี่ แทเกลียดผู้หญิงทุกคนที่พาเข้าบ้านเพราะพี่เค้าขึ้นว่าผู้หญิงพวกนั้นเป็น ผู้หญิงอย่างว่าน่ะสิเค้ากลัวผู้หญิงพวกนั้นจะนำโรคมาสู่ตัวผมแต่ขอโทษเห็น แบบนี้ผมก็เลือกเหมือนกันนะครับ^ ^
“มีไรพี่แทวันนี้เมนส์มาหรอไงถึงมาเคาะประตูผมเนี่ย” ผมถามพี่แทที่ยืนหน้ามุ่ยเหมือนหมาร็อคไวเลอร์ ว่าไปตอนนี้หน้าพี่แทน่ากลัวยิ่งกว่าหมาซะอีก =___=
“นี้แกจะไม่คิดไปโรงเรียนบ้างหรอว่ะ เห็นแต่หมกหมุ่นอยู่แต่ให้ห้อง...หรือว่าแกเอาผู้หญิงมานอนว่ะ!” พี่แทถลึงตาใส่ผมก่อนจะพลักตัวผมออกจากประตู
“มีที่ไหนล่ะพี่แท ผมเพิ่งอาบน้ำเสร็จเนี่ย ว่าแต่พี่มีอะไรหรือเปล่า?” ผมเดินไปนั่งที่เตียงนอน
“ฉันก็อยากให้แกไปโรงเรียนไปเจอเพื่อนใหม่ๆบ้าง นี่มันเปิดภาคเรียนหใม่แล้วนะโว้ย!” พี่แทพูด
“อืม...เดี๋ยวผมไปให้ตอนนี้พี่ออกไปเถอะ” ผมพูดก่อนจะหยิบโทรศัพท์เพื่อจะโทรหาไอ้บอม
“ทำไม! หรือแกจะนัดผู้หญิงมานอน” พี่แทพูดผมส่ายหน้าเล็กน้อย เห็นมั้ยล่ะว่าพี่แทเป็นยังไง
“จะบ้าหรอพี่! ผมจะโทรหาไอ้คิบอมมันให้มาโรงเรียนเฉยๆ” ผมรีบตอบไปกลัวพี่แทจะเข้าใจผิด
“แล้วทำไมแกต้องให้ฉันออกไปด้วยว่ะ” ผมต้องส่ายหน้าอีกครั้งให้กับสมองอันน้อยนิดของพี่แท
“พี่จะดูผมเปลี่ยนเสื้อผ้าหรอไง!”
“ไอ้บ้า! ใครจะไปดูแกว่ะกระจู๋แกก็เล็กนิดหน่อย อี๋! ฉันไม่มองให้เสียลูกตาหรอกนะ ไปก็ชิ!” พูดจบพี่แทก็สบัดก้นออกไปจากห้องไปได้ก็ดีแล้วล่ะเดี๋ยวเกิดสงครามประสาทขึ้นจะแย่เอา ว่าแต่น้องชายผมเล็กอย่างที่พี่แทว่าจริงๆหรอคุณผู้โชมมมมมมมมม T0T
“เป็นอะไรไปว่ะหมาป่าทำหน้าเหมือนน้องชายมึงถูกเฉือนอะ” มันยิ่งกว่าถูกเฉือนซะอีก พี่แทนะพี่แทมาหาว่าเล็ก TT มันก็ไม่ได้เล็กเลยนะ
“ก็พี่แทกับกูน่ะสิ”
“ทำไมว่ะพี่แทกับมึงเป็นอะไร? หรือว่า…พี่แทกับมึงมีอะไรกัน!!”
“พ่อมึงสิ พูดเชี่ยอะไรมึงกูกับพี่แทเป็นพี่น้องกันแล้วกูก็ไม่ได้หน้ามืดเอาพี่กูมาทำอะไรแบบนั้นหรอกนะไอ้สัด” ไหนๆมึงปากสุนัขแบบนี้กูขอด่ามึงหน่อยนะ - -
“แล้วมึงกับพี่แทเป็นอะไรกัน”
“พี่แทเขาด่ากู”
“เรื่อง”
“เขาหาว่าของกูเล็ก”
พร่วด
“ไอ้…”
“กูขอโทษไอ้คยู” ไอ้คิบอมพูดพลางหยิบกระดาษเช็ดชูมาเช็ดใบหน้าของผม ไอ้นี่จะพุ่งก็พุ่งไปทางอื่นไม่ได้เลยนะ =_____=
“แล้วนี้มึงจะไปหลังโรงเรียนเลยรึเปล่า”
“ไปสิว่ะขืนไม่ไปเดี่ยวไอ้เด็กในสังกัดกูก็ไม่มีเหี้ยไรทำ”
“แล้วมึงจะหาอะไรให้พวกมันทำ จะไปรีดไถ่ชาวบ้านหรอไง ถ้ามึงคิดแบบนั้นนะมึงหยุดคิดไปเลย ครั้งก่อนมึงเพิ่งเดินพี่แทสวดไปไม่ใช่หรอไง”
“ไปจีบหญิงสิว่ะ ไหนๆมึงก็ไม่ให้กูทำ”
“จีบหญิง? มึงจะจีบใคร”
“นานะ ลิซซี่ วิคตอเรีย ลูน่า โซฮี ซอลลี่ หรือมึงจะเอาใคร”
“สัตว์! กูไม่จีบหญิงในโรงเรียนนี้หรอก แม่งเจอหน้ากันทุกวันกูเกลียดขี้หน้า” ให้ตายสิเพื่อผม -0-
“เออ! กูรู้แล้วรีบไปเถอะ เป็นหัวหน้าพวกมันแล้วไปสาย เดี๋ยวเรตติ้งตกกันพอดี”
“มึงไปคนเดียวนะ”
“ทำไม?”
“สังกัดกูมีเรื่อง”
“เรื่องอะไร?”
“ผู้หญิง เดี๋ยวกูต้องรีบไปเคลียร์ห้องน้ำชายตึกนัมซานนี้แหละ”
“อืม… เดี๋ยวกูไปก่อนนะ”
'End Kyuhyun Say
‘Yuri Say
ตึก ตึก
ฉันกำลังวิ่งจากบ้านมาถึงโรงเรียนด้วยความเร็ว 180 ไมล์ต่อชั่วโมง (แกคือคน?=ไรเตอร์) เพื่อไม่ให้ยัยยุนอาสวดเทศนาฉันแต่เช้าแต่จะทำยังไงให้เมื่อตอนนี้มันจะปาเข้าไป แปดโมงแล้วนี่ฉันยังไม่ถึงครึ่งทางโรงเรียนด้วยมั้ง TT นี่ก็เปิดเทอมวันแรกด้วยประธานนักเรียนคงตรวจกันเคร่งครัดมาดดังนั้นฉันจึงต้องใช้ทางลัด!
08:34
ตอนนี้ฉันอยู่หลังโรงเรียน จะถามฉันละสิว่าไปตรงนั้นทำไมฉันไม่มีทางเลือกแล้วนะ TT ถ้าคุณประธานนักเรียนทั้งหลายแลที่ยืนกันอยู่ตรงหน้าโรงเรียนเนี่ยให้ใบแดงฉันมีหวังโดนทำโดนหน้าเสาธงแน่ ไม่พูดพร่ำทำเพลงดีกว่า ฉันค่อยๆลากกล่องไม้ที่อยู่หลังโรงเรียนมาวางไว้ตรงหน้าแล้วค่อยๆตะเกียดกายขึ้นไป จนถึงรั้วแต่ใครใช้ให้ผ.อทำรั้วหนามว่ะ =[ ]= แล้วนี่จะเข้ายังไงกัน แต่ยังไงก็นะลองเสี่ยงซักครังมันจะเป็นไรไป…
ฉันพยายามปืนกำแพงขึ้นไปจนถึงลวดหนาม เสียวมันเกี่ยวกระโปรงจริงๆ TT ยิ่งกระโปรงโรงเรียนฉันสั้นๆอยู่ด้วยถ้าเกี่ยวจนเป็นรูนี้มีหวังอายถึงบรรพรุษที่เคารพยิ่งยวด -*- ตอนนี้ฉันข้ามลวดหนามมาแล้วหนึ่งก้าวตอนนี้เหมือนฉันค่อมมันเอาไว้เลยแฮะ เอาละ!ฉันตัดสินใจข้ามลวดหนามอีกอันแต่ทำไมกำแพงมันสูงจังเลยว่ะ ขาฉันกำลังสั่น หงิกๆ เหมือนตัวอะไรซักอย่างที่กำลังกลัวก่อนจะตัดสินใจกระโดด
ตุ้บ
ทำไมฉันไม่รู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือนเลยละ เหมือนตอนนี้ฉันนอนบนเตียงนอนนุ่มๆ > < ฉันค่อยๆลืมตาพบว่าฉันกำลังนอนทับใครอีกคน
เขาคนนั้นคือ…
…
…
โจวคยูฮยอน!
หนุ่มฮอตประจำโรงเรียนนานาชาติโซล! ผู้ชายที่ถูกขนานนามให้เป็นสุดยอดผู้ชาย![อะไรของแกสุดยอดผู้ชาย?:ไรเตอร์] เดี๋ยวภาพลักษณ์ที่ดูนิ่งๆ เหมือนไม่สนใคร แต่ว่าเขานี่แหละเพลย์บอยตัวฉกาจ ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้าว่าแต่ฉันมานอนทับเขาทำไม! เมื่อได้สติฉันพละออกจากแผงอกเขาพบกับแก็งของเขาที่มีนับยี่สิบชีวิต ไม่ร่วมกับแก็งที่กระจายอยู่ตามโรงเรียนด้วยทำให้พวกเขาดูเป็นแก็งที่น่าเกรงขามยิ่งหนัก ว่าแต่ทำไมพวกเขาได้แต่มองฉันด้วยแววตาที่ดูเหมือนจะตกใจนิดๆ หรือว่าที่ฉันนอนล้มทับโจวคยูฮยอน? ใช่จริงๆด้วยฉันนอนทับเขา! ฉันผละออกมาจากเขาก่อนที่เขาจะกุมน้องชายของตัวเอง =[ ]=
“นะนายเป็นอะไรหรือเปล่า?” ฉันถามในขณะที่ลูกน้องของเขาประคองเขาขึ้นมา คยูฮยอนมองฉันด้วยสายตาเคืองๆ เหมือนตอนนี้ฉันเป็นแกะดำเลยแฮะ - -
“ยัยบ้า! กล้าดียังไงมาทับน้องชายฉันว่ะ! เหี้ย!” เขาสบถคำหยาบคายออกมาสุดแรงกล้า? ทำให้ฉันดูอึ้งๆ นี่คือโจวคยูฮยอนผู้ชายที่ถูกยกย่องเป็นสุภาพบุรุษของอินเตอร์ไฮ- -นี้เขากำลังด่าผู้หญิง ใช่!เขาด่าผู้หญิง!
“ฉะ…ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ คือตอนนี้ฉันหล่นลงมาฉันคิดว่าส่วนไหนของร่างกายฉันทับนายหรอกนะ -0-” ใจดิสู้เสือไว้ยูริ!
“นี่เธอจะปัดความรับผิดชอบหรอไง เธอทำไอ้โจขนาดนี้เลยนะ ถ้าวันนี้มันไม่ได้ไปแทงสาวที่ไหนมันต้องขาดใจตายแน่ๆ…แต่ไม่แน่มันอาจจะแทงเธอแทนก็ได้” ทะ…แทงมันคือ? คนที่ใสซื่ออย่างควอนยูริไม่เข้าใจหรอกนะ > <
“ทะ…แทงมันคือ?” ฉันถามออกไปไอ้พวกนั้นก็ทำหน้าเหวอนิดๆ ฉันถามฉันผิดด้วย อ่อ -0-
“บ้านเธออยู่หลังเขาหรอไง!” ผู้ชายหัวทองๆเอ่ยขึ้น
“ฉันจะบอกอะไรให้นะ แทงน่ะคือการที่ผู้ชายเอาไอ้อันนั้นเข้าเสียบอันนั้นของผู้หญิง เข้าใจมั้ย?” คยูฮยอนเดินกะเผกๆมาหาฉันแล้วพูดอย่างที่ว่ามา ฉันใช้สมองปลาทองของตัวเอง อันนั้นของผู้ชาย…และอันนี้ของผู้หญิง
“กรี๊ดดดดดดด ไอ้ทุเรศ” คยูฮยอนทรุดไปอีกครั้งเมื่อฉันเตะน้องชายเขา สีหน้าของสมาชิกดูเหมือนจะอาฆาตฉันมากๆ
“จับยัยนั้นเอาไว้!” ฉันรีบวิ่งออกมา ไอ้บ้าเอ้ย! เจ็บน้องชายแล้วยังพูดได้อีกนะ - - แล้วไอ้พวกบ้านี้ไม่คิดจะหยุดกันหรอไง
“ยัยบ้าหยุดเดี่ยวนี้นะ!” หยุดให้พ่อแกสิ หยุดฉันก็ตายสิว่ะ =________= ฉันจำใจวิ่งเข้าห้องน้ำชายก่อนที่ไอ้พวกบ้านั้นจะวิ่งผ่านห้องน้ำชายไป
“เธอมาทำอะไรที่นี่” เสียงเรียบเอ่ยขึ้นก่อนที่ฉันจะหันไปมองนักเรียนชายกลุ่มใหญ่กำลังสูบบุหรี่และกำลังปัสสาวะกันอยู่! พวกเขาจ้องมองฉันเป็นตาเดียว ควอนยูริวันนี้มันวันซวยของเธอหรอไงเนี่ย!
“ขอโทษนะค่ะ ฉันเข้าห้องน้ำผิด TT” ฉันเอ่ยขึ้นก่อนจะรีบวิ่งขึ้นไปบนตึกเรียน หัวสมองของฉันตอนนี้มันหนักอึ้งด้วยเรื่องนี้เรื่องนั้นรู้งี้ให้ประธานนักเรียนจับก็ดีหรอก ไม่น่าเสร่อปีนรั้วเลยฉัน สภาพของฉันตอนนี้ดูไม่ต่างอะไรกับคนที่เพิ่งผ่านสมรภูมิรบไปมาดๆ
“ควอนยูริเธอมาสายอีกแล้วนะ…ไปยืนคาบไม้บรรทัดหน้าห้อง!” ซวยอีกแล้วไงฉัน TT โดนคาบไม้บรรทัดทั้งรุ่นน้องรุ่นพี่ต่างมองฉันกันหมด ไม่เคยเห็นคนโดนทำโทษหรือไงเล่า! ตอนนี้ผ่านไปหนึ่งชั่วโมงแล้วยังไม่มีวี่แววที่อาจารย์จะประทานเมตตามาให้ฉัน - - ฉันจึงจำใจคาบมันต่อไป แต่เรื่องมันจะไม่หยุดแค่นี้นะสิเพราะคยูฮยอนคนที่มีเรื่องกับฉันไปมาดๆเขากำลังเดินมาทางนี้! จะเดินมาทำเผือกอะไรเล่า TT ฉันค่อยๆเขยิบตัวเขาไปในห้อง แต่ก็ไม่พ้นสายตาของอาจารย์คิมไปได้เลย
“ควอนยูริ! ออกไป” อาจารย์พูดไม่ว่าเปล่าดันเดินไปหยิบสมุดคะแนนมาด้วยซะนี่
“อะ…ออกไปแล้วค่ะ” ฉันรีบเดินออกไปยืนหน้าห้อง แต่ก็ได้ป่ะกับคนๆนั้นทำไมโลกมันบังเอิญอะไรเยี่ยงนี้
“ยะ…ยัยบ้า” เขาชี้มาที่ฉันอย่างโกรธแค้นมาแต่ชาติบางไหน
“อาอัยเอ่าอันอำอังอำโอตอูอะ” ฉันพูดออกไปทั้งๆที่ไม้บรรทัดยังคาปากฉันอยู่เขาจ้องฉัน
กรี๊ง
“ยูริ! แกทำไมมาช้าแล้วสภาพอย่างนี้ไปโดนใครข่มขืนหรอไงย่ะ! เสื้อผ้ายับเยินขนาดนี้” ยุนอาพูดก่อนจะทำการสำรวจสภาพของฉัน
“ข่มขืนบ้านแกสิ ปากแกหรอน่ะยุนอา - -” ฉันพูดก่อนจะจิ้มไปที่หัวยุนอา แต่สายตาตอนนี้ของยัยนั้นกลับไปมองที่คยูฮยอนซะแล้ว
“สวัสดีครับ” คยูฮยอนจับหัวฉันไปข้างล่างเขาทันที ก่อนที่จะเดินมาพูดกับยุนอา
“สวัสดีค่ะ ฉันอิมยุนอาค่ะ”
“ผมโจวคยูฮยอนครับ”
“ยูริแกไปกินข้าวก่อนนะ”
“แล้วฉันจะไปกับใครย่ะ ฉันสนิทกับใครทีไหนละ -0-” สิ่งที่ฉันพูดมันคือเรื่องจริง…ง่ายๆคือฉันไม่มีใครคบ - - นอกจากยัยยุนอาเองนี่แหละที่ยอมคบกับฉัน เหตุผลง่ายๆคือผู้หญิงในห้องไม่ชอบขี้หน้าฉัน เพราะฉันสวยเกินพวกหล่อนนะสิ (=[ ]= กล้าพูด : ไรเตอร์)
“น่าแกจะไปไหนแกก็ไปก่อนก็ได้”
“เธอไปกินข้าวกับฉันก็ได้” อยู่ดีๆก็มีผู้ชายคนนึงเดินมาข้างหลังฉัน นี่หน้าตาเขาจะไม่ยิ้มเลยหรอไงกันนะ - -
“นายเป็นใคร?”
“เป็นคน” ให้ตายสิกวนตีนชิบหาย - -
“เดี๋ยวเธอไปกินข้าวกับไอ้นี่มันก่อนล่ะกัน ฉันขอยืมตัวเพื่อนเธอก่อนแปปหนึ่ง”
“แต่ว่า…” ในขณะที่ฉันกำลังพูดเขาคนนั้นก็ลากฉันออกไปเหลือแต่ยัยยุนอากับอีตาคยูฮยอนจอมหื่นนั้น ถ้าระหว่างทางนี่มันไม่เงียบจะไม่พูดอะไรหรอกนะแต่มันยิ่งกว่าป่าช้าซะอีก
“ทำไมทำหน้างั้นปวดขี้หรอไง” รู้ทัน -*-
“เปล่า ฉันก็แค่ไม่ไว้ใจเพื่อนของนายก็แค่นั้น นี่แค่เจอกันวันแรกไอ้หมอนั้นก็พูดทะลึ่งซะแล้ว แล้วนี่ยัยยุนอาจะรอดหรือเปล่ายังไม่รู้เลย TT” ฉันพูดพลางเหลือบไปเห็นหน้าของเขาที่ทำหน้าเอือมระอากับฉันเป็นอย่างยิ่ง ก็ฉันทั้งหวงทั้งห่วงเพื่อนนี่
“ไอ้คยูถึงมันจะเป็นคนเจ้าชู้ แต่มันก็ไม่แทงคนที่ไม่ยอมหรอกนะ” เอาอีกแล้วไงพูดแทงกันทั้งเรื่อง - - แกเป็นอะไรไรเตอร์! (ฉันหื่น -,- : ไรเตอร์)
“ว่าแต่ชื่ออะไร”
“ฉันควอนยูริ นายล่ะ”
“คิมคิบอม”
T.a.l.k
นึกว่าจะดองซะอีกนะเนี่ย ฮ่าๆ ปั่นครบร้อยซักที เชื่อว่าคนอ่านงงนะ ไรเตอร์แต่งก็งงเหมือนกัน - -
กะว่าจะอัพตอนงานวันเกิดจ่า แต่พ่อเอาเครื่องไปล้าง ไม่บอกสักคำ! TT ทั้งฟิค ทั้งรูป ทั้งเพลงไฟล์อะไรต่างๆหายหมดแต่ก็ดีที่ลงวินโดว์เจ็ดมาให้[ซึ่งมันไม่คุมอะไรเลยกับรูปพี่ชายพี่สาวที่อยู่ในนั้น - -]
ความคิดเห็น