คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : Memory of Love - Chapter 10
ตอนที่ 10 Memory of Love
................ฉากตัด.............
“อือออ!!! โอ๊ะ!!” นิวครางเบาๆ เมื่อเริ่มรู้สึกตัวขึ้นมา ก่อนจะค่อยลืมตาขึ้นช้าๆ แล้วหันไปมองคนที่นอนกอดตัวเองอยู่ แล้วยิ้มออกมานิดๆ โซ่เลือกเขา โซ่รักเขาแต่เขาเองก็ยังรู้สึกผิดต่อฟ้าเพื่อนของเขาและโซ่ ตอนนี้ฟ้าจะเป็นยังไงบ้างเขาเองไม่อาจรู้ได้ แต่พวกเราก็เดินมาถึงตรงนี้ และไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความรู้สึกให้กลับมาเหมือนเดิมได้สนิทใจอีกแล้ว
“คิดอะไรอยู่ หืม” โซ่ที่ตื่นนอนเอ่ยถาม เมื่อเห็นว่าคนข้างๆนอนนิ่งเหมือนคิดอะไรอยู่
“ป่าวก็แค่ยังไม่อยากลุก” นิวหันมายิ้มให้ก่อนเอ่ยตอบ
“อยากให้โซ่กอดนานๆก็บอกมาเถอะ จะให้กอดทั้งวันก็ได้นะ” โซ่บอกเสียงทะเล้น นิวมองค้อนก่อนจะดึงแขนโซ่ออกจากตัวแล้วรีบลุกขึ้นนั่ง
“ใครอยากให้กอดกัน ไปอาบน้ำดีกว่า” นิวว่าแล้วลุกขึ้น เดินไปหยิบผ้าเช็ดตัวเตรียมเข้าห้องน้ำเพื่อไปอาบน้ำไปโรงเรียน
“หึหึ” โซ่ได้แต่หัวเราะตามหลังไป ต่อจากนี้ไปเขาจะทำให้นิวมีความสุข หลังจากที่พวกเราต้องทนเจ็บกับรักสามเศร้ามานานแล้ว จะรักษาความรักให้มีตลอดไป เขารักนิวมากและมากขึ้นทุกวัน รักจนไม่สามารถตัดใจได้แล้วจริงๆคนที่เขาเฝ้ารอมานานตอนนี้ได้อยู่ในอ้อมกอดของเขาแล้ว แม้เขาเองยังรู้สึกผิดกับฟ้า เหมือนทำให้ฟ้าเป็นแค่ตัวแทน ทำร้ายผู้หญิงคนหนึ่งที่รักเขาแต่ยังไงเขาก็ไม่สามารถเก็บความรู้สึกที่มีต่อนิวได้อีกต่อไป แม้จะผิดต่อใครก็ตาม หวังว่าสักวันฟ้าจะให้อภัยพวกเขาและเราจะกลับมาเป็นเพื่อนกันได้เหมือนเดิม
“แหมๆวันนี้เคียงคู่กันมาเลยนะมึง” เพื่อนที่นั่งอยู่ในห้องเอ่ยแซวนิวกับโซ่เมื่อเดินเข้ามาในห้อง
“พูดมากมึง” นิวว่ากลับไปเขินๆก่อนจะนั่งลงประจำที่ตัวเอง
“นิวไปนั่งข้างโซ่สิ” ฟ้าที่เดินเข้ามาในห้องหลังนิวกับโซ่ นิวเงยหน้ามองทันที ดวงตาที่บวมนิดๆพอให้สังเกตได้ว่าผ่านการร้องไห้มา ความรู้สึกก็จู่โจมเข้ามาทันที
“นิว!!!” ฟ้าเอ่ยเรียกเสียงดังเมื่อเห็นนิวเอาแต่มองหน้าตัวเองไม่ยอมพูดอะไร
“...หะ หะ...” ได้สะดุ้งพอได้สติจากเสียงเรียกของฟ้า
“ฟ้าบอกให้ไปนั่งแทนที่ฟ้าไง” เพื่อนๆในห้องต่างมองมาอย่างสงสัยแต่ก็ไม่มีใครเอ่ยปากถามอะไรออกมา ส่วนโซ่ได้แต่นั่งมองอึ้งๆเพราะไม่รู้จะทำยังไง
“ตะ ตะ แต่ว่า....” นิวเอ่ยอึกอัก เขาอยากให้ทุกอย่างเหมือนเดิมนะ
“เอ่อ ฟ้าเราว่าก็นั่งเหมือนเดิมแหละ” โซ่ที่นั่งเงียบมานานช่วยพูด เพราะเห็นว่านิวได้แต่อึกอัก ฟ้ามองหน้านิวกับโซ่สลับกันไปมาก่อนจะกลับมานั่งที่ตัวเองเหมือนเดิม
“เกิดอะไรขึ้นว่ะนิว” เพิร์ธเอ่ยถามอย่างสงสัย
“เดี๋ยวเล่าให้ฟังนะ” นิวเอ่ยบอกกลับไป ส่วนฟ้าที่นั่งลงก็ไม่เอ่ยพูดอะไรกับโซ่เลย โซ่เองก็เช่นกันคงต้องให้เวลาอย่างที่ฟ้าบอกจริงๆเมื่อกี้ก็เป็นสัญญาณที่ดีแล้ว ฟ้าไม่เกลียดเราสองคนอาจจะโกรธและยังทำใจไม่ได้
“เล่ามาดิว่าเกิดอะไรขึ้น” หลังเรียนคาบแรกเพิร์ธก็ลากนิวมาหาที่นั่งที่เงียบๆก่อนจะเอ่ยถามด้วยความอยากรู้เต็มที่
“คือ....ว่าฟ้ารู้ว่ากูกับโซ่รักกันแล้ว” นิวเอ่ยบอก เพราะยังไงเพื่อนคนนี้ก็รู้เรื่องของเขาทั้งหมดอยู่แล้ว
“จริงหรอวะ แล้วทำไงต่อ” เพิร์ธเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วงเพื่อน เพราะไม่อยากให้มีปัญญากัน
“ฟ้าบอกขอเวลาแล้วทุกอย่างจะเหมือนเดิม จะกลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม” นิวเอ่ยบอกด้วยท่าทีเนือย ถึงฟ้าจะบอกแบบนั้น แต่ถ้าฟ้ายังซึมและเป็นอยู่แบบนี้เขาก็ไม่สามารถจะสบายใจได้
“อย่าเครียดดิว่ะ” ว่าพลางตบที่ไหล่ของนิวเบาๆ อย่างให้กำลังใจ
“กูไม่ได้เครียด แค่ไม่รู้ว่าจะทำไงต่อดีเท่านั้น กูเหมือนจะมีความสุขนะโว้ยที่กูกับโซ่เข้าใจกัน แต่พอเห็นหน้าฟ้าแล้วความรู้สึกผิดมาก็เข้ามาจนกู..” นิวเอ่ยเสียงเศร้าเพราะรู้สึกผิดยังไงฟ้าก็เพื่อนตน
“กูว่าเดี๋ยวทุกอย่างก็ผ่านไปได้ด้วยดี” เพิร์ธบอกอย่างให้กำลังใจ
“ไปๆขึ้นห้องเรียนดีกว่า ป่านนี้ไอ้โซ่หามึงจนขวักแล้วมั้ง” นิวไม่พูดอะไรเพียงแค่ยิ้มๆเท่านั้น ก่อนจะลุกตามแรงดึงของเพื่อนไป
“ไปไหนมาอ่ะนิว” พอถึงห้องโซ่ที่ยืนอยู่หน้าห้องก็เอ่ยถามทันที
“ไปห้องน้ำมา” นิวเอ่ยตอบ
“ไม่ชวนเลยนะ” โซ่พูดขึ้นงอนๆ
“ตัวไม่ติดกันนิหว่า” นิวว่าออกมา แล้วเดินเข้ามานั่งในห้อง
“ก็อยากอยู่กับนิวตลอดเวลานี่นา”
“แหวะ!! มดขึ้นแล้วมั้งงง!!!” เพิร์ธที่นั่งอยู่ข้างๆก็ทำท่าโก่งคอ อย่างล้อเลียน
“เงียบไปเลยไอ้เพิร์ธ” นิวว่าออกมาอย่างเขินอาย หน้าขึ้นสีแดงระเรื่อ โซ่มองมายิ้มๆโดยไม่ได้พูดอะไร
“โซ่” นิวเอ่ยรียก
“หืม” โซ่ขานรับสั้นๆ
“....เรื่องฟ้า”
“เมื่อกี้เราคุยกับฟ้าแล้ว ฟ้าบอกเขาขอแค่เวลาทำใจ ที่จริงเขาก็รู้มานานแล้วว่าจริงๆโซ่รักใคร นิวอย่าคิดมากเลย ถ้าคนที่ผิดจริงๆคือโซ่ต่างหาก ทุกอย่างจะดีเองให้เวลาเป็นตัวช่วยนะ” โซ่เอื้อมมือมาจับมือนิวแล้วบีบเบาๆ
“เฮ้อ!! เราจะไม่คิดมาก” นิวถอนหายใจออกมา ก่อนจะเอ่ยบอก ยังไงมันก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้ก็ต้องให้มันเป็นไปตามนี้
“ยิ้มหน่อยสิ เวลานิวยิ้มแล้วน่ารักมากๆ” โซ่เอ่ยเสียงนุ่ม นิวได้แต่หลุบตาต่ำซ้อนความเขิน แต่ก็ไม่สามารถหลบซ่อนรอยยิ้มนั่นได้
“หวานให้มันน้อยๆหน่อย เดี๋ยวคนแถวนี้จะเบาหวานขึ้น” เพิร์ธเอ่ยแซวเมื่อเห็นว่าทั้งคู่หวานแบบไม่เกรงใจใคร
“เดี๋ยวกูออกค่ารักษาให้เอง” โซ่หันมาพูดขำๆเรียกเสียงหัวเราะจากคนแซวเสียงดัง
“ฮ่าๆๆๆๆ”
ตอนเย็น
“นิววันนี้กลับบ้านใช่ไหม” โซ่เอ่ยถาม ตอนนี้เลิกเรียนแล้วแต่ก็นัด The split มาซ้อมกันที่บ้านของเคน
“อืม” นิวเอ่ยตอบสั้นๆก่อนจะนั่งจำเนื้อเพลงที่จะซ้อมต่อ
“โซ่ไปนอนค้างบ้านนิวนะ” โซ่เอ่ยบอก เพื่อนๆที่นั่งอยู่ก็ส่งสายตาล้อๆมาให้แต่ก็ไม่ได้เอ่ยแซวอะไร
“ไปทำไม อยู่บ้านบ้างเหอะ” นิวว่าออกมาเขินๆเพราะสายตาที่เพื่อนมองมาอย่างมีความหมาย ไอ้บ้าพวกนี้ ปากไม่พูดแต่สายตาพวกมึงนี้ โอ๊ยย!!! เขินโว้ยย!!!! ไอ้บ้าโซ่นี่ก็ป่าวประกาศซะเขารู้กันหมด ถามกูบ้างไหมมม!!!!! นิวได้แต่นั่งบ่นในใจ
“อ่า ก็โซ่อยากอยู่กับนิวนี่นา” มันยังไม่หยุดอีกครับ แค่นี้กูก็จะบ้าแล้ววว!!!
“นะ นิวนะ ให้โซ่ไปบ้านนิวนะ นะครับ” โซ่เอ่ยอ้อนอย่างเด็กๆ โดยเอาหน้าถูไปมาที่ไหล่ของนิวอย่างอ้อนๆ
“ไม่!!!” นิวเอ่ยปฏิเสธออกมา แต่ไม่ได้จริงจังอะไร ไอ้โซ่มึงทำกูอายเพื่อน
“โซ่สัญญาจะไม่ดื้อ ไม่สน ตามใจนิวทุกอย่างเลยนะ นะ” โซ่เอ่ยพร้อมชูนิ้วขึ้นมาสองนิ้ว เหมือนกับทำท่าสัญญา จนเพื่อนบางคนที่นั่งมองอยู่หัวเราะออกมาเสียงดัง แต่โซ่ก็ไม่สนใจตั้งหน้าตั้งตาอ้อนนิวต่อไป
“...........อืมๆก็ได้ นี่ไม่อายเพื่อนบ้างหรอโซ่ นิวเอ่ยถาม
“อายทำไมคนเป็นแฟนกันก็ต้องหวานกันเป็นเรื่องธรรมดา” โซ่เอ่ยบอกหน้าตายแถมยังจับมือนิวไปลูบเล่นอีก
“ไหนจับหน้าหน่อยสิ” นิวว่าแล้วเอื้อมมือมาจับที่หน้าของโซ่ก่อนจะบีบแรงๆ
“โอ๊ยย!!! นิวเจ็บนะ บีบไหมเนี่ย” โซ่ว่าพลางจับแก้มตัวเองอย่างเจ็บๆ
“ก็อยากรู้หน้าด้านหรือป่าว” นิวบอกเสียงเรียบ ทั้งที่จริงกลั้นขำแทบตาย เพื่อนๆคนอื่นที่ซ้อมเพลงอยู่พลอยขำไปด้วย เมื่อเห็นโซ่ทำหน้าเหวอๆที่โดนแฟนตัวเองด่าแบบไม่รู้ตัว
“นิวอ่ะ” โซ่ทำท่างอน แล้วแกล้งเมินหันหลังใส่นิว นิวยิ้มขำๆก่อนจะลุกเดินหนีไป ทิ้งให้โซ่นั่งงอนตัวเองไป
“เฮ้ยไอ้โซ่” เคนเอ่ยเรียก
“อะไรว่ะ อย่าเพิ่ง” โซ่เอ่ยห้าม ยังฟอร์มแกล้งงอนนิวอยู่
ไ”อ้นิวมันไปนู้นแล้ว นั่งเป็นพระเอกมิวสิคอยู่ได้” เคนเอ่ยบอก
“อ่าว พวกมึงพึ่งบอกกู” โซ่ว่าแล้วเดินตามนิวออกไป โดยมีเสียงหัวเราะของเพื่อนๆดังตามหลังมา
“ฮ่าๆๆๆๆๆ”
นิวนะนิวไม่ง้อกันแถมมาทิ้งกันเฉยๆเลย โซ่เดินตามหลังนิวมาก็ได้แต่บ่นในใจแต่ก็ไม่ได้โกรธนิวอะไร เพราะเมื่อกี้ตัวเองก็แค่แกล้งเฉยๆ
“นิวอ่ะ ทิ้งกันเฉยเลย”
“อ่าวก็โซ่งอนอยู่ ก็อยากให้เวลาโซ่บ้างเท่านั้นเอง”
“หืออ!!! ไม่ง้อเขาเลยนะ”
“โอ๋ๆๆ ง้อก็ได้ อย่างอนนิวเลยนะ เค้าขอโทษษษ!!!” นิวเอ่ยเสียงยานพร้อมยื่นนิ้วก้อยไปตรงหน้าของโซ่และแกว่งไปมาเพื่อง้อ โซ่ที่เก๊กอยู่ก็ถึงกับหลุดยิ้มกับความน่ารักของนิว
“เค้าขอโทษษษษน้า!!! โซ่เจ็บไหม” นิวว่าแล้วยื่นมือไปลูบแก้มของโซ่เบาๆ โซ่จับมือนิวไว้ ก่อนจะเอ่ย
“ไม่เจ็บหรอก หายแล้ว”
“หรอ” นิวเอ่ยยิ้มๆ
“ใช่แค่นิวแนบไว้ตรงนี้นะ ความเจ็บมันก็หายไปเลยอ่ะ” โซ่เอ่ยเสียงหวาน พลางเอามือนิวแนบลงกับแก้มตัวเองอย่างเบามือ ตอนนี้นิวหน้าร้อนแทบไหม้ ขึ้นสีแดงระเรื่อจนโซ่ที่มองมาอดยิ้มไม่ได้
โซ่จับให้นิวหันหลังก่อนจะสวมกอดเอาไว้หลวมๆแล้วเอาคางเกยไว้ที่ไหล่ของนิว
“รู้ไหมนิวคือคนเดียวที่โซ่รักและจะรักตลอดไปเลยนะ”
“อืม” นิวเอ่ยรับสั้นๆ
“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น โซ่จะอยู่ข้างๆนิว เราจะไม่ทิ้งกัน”
“อืม”
“.......”
“จะไม่พูดอะไรหน่อยหรอ” โซ่เอ่ยถามเมื่อเห็นว่านิวเอาแต่อืมอยู่อย่างเดียว
“จะให้พูดอะไรล่ะ” นิวเอ่ยถามเสียงเบา
“ก็แบบที่โซ่พูดไง”
“โซ่ก็พูดไปแล้วนิ”
“ก็อยากให้นิวพูดบ้างนี้ครับ” โซ่เอ่ยบอกเสียงนุ่ม
“........”
“........”
“......ก็เค้าเขินนิ” นิวว่าเสียงแผ่ว แล้วยกมือขึ้นมาปิดหน้าที่ร้อนฉ่าของตนเอง
“หึหึ” โซ่หัวเราะออกมาเบาๆแล้วเอื้อมมือมาดึงมือนิวออก
“เขินทำไม หืม” โซ่เอ่ยถามเสียงกระซิบข้างๆใบหูของนิว
“ ^///^ ก็เขินนิ โซ่อ่ะ!!!!” นิวพูดแล้วขึ้นเสียงหน่อยๆ แล้วตีที่แขนของโซ่ที่กอดตัวเองอยู่เบาๆ
“...............”
โซ่เงียบไปแต่ก็กระชับอ้อมกอดตนเองให้แน่นขึ้น ตอนนี้เขามีความสุขมากที่สุด คนที่ตนเองเฝ้ารอก็อยู่ตรงหน้าอยู่ในอ้อมกอดของเขาแล้ว เขาไม่ต้องการอะไรอีกแค่รู้ว่ารักกันแค่นั้นก็เพียงพอ ต่อให้วันข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม ยังไงตัวเขาจะไม่ยอมปล่อยมือจากนิวไปเด็ดขาด
“โซ่”
“ว่าไงครับ”
“นิวก็รักโซ่นะ” โซ่ที่ได้ยินก็ยิ้มจนแก้มปริ แค่คำว่ารักไม่กี่คำของนิว หัวใจของเขาก็พองโตจนแทบแตกแล้วล่ะ
..............................
.....
...100%
ฉากตัดไปติดตามกันได้ที่หน้าเพจนะคะจะลงไว้ในไฟล์นะคะ
ตามไปเลยจร้า!!!!
Memort of Love
http://www.facebook.com/groups/381755851881686/
สำหรับตอนนี้ไม่มีอะไรมากนะ
ความรักของโซ่แล้วนิวก็เกือบจะลงตัวแล้ว
ใครที่ติดตามก็ขอให้ติดตามกันต่อไปนะคะ
ช่วยเชียร์ ช่วยกันกดโหวต และคอมเมนท์
เพื่อให้กำลังใจไรเตอร์ทุกคนด้วยนะคะ ^^
ความคิดเห็น