Sweet Writers part 2

ลำดับตอนที่ #1 : part 5 +++ 2 เดือนต่อมา

    ฝนที่ผ่าลงมาอย่างกระหน่ำในยามเช้าช่างเสริมสร้างอากาศอันน่านอนให้แก่จีเน็นเหลือเกินนัก แต่ก็อย่างที่ว่า เธอก็สมควรได้นอนอยู่หรอก หลังจากที่นั่งอดหลับอดนอนแต่งนิยายมาได้เกือบทั้งคืนวานนี้



โอ้ว ผ้าห่มอุ่นจัง





    แต่แล้ว จีก็เผยอตาขึ้นมา เธอค่อยยืดตัวขึ้นช้าๆแล้วหันไปดูนาฬิกาปลุกข้างหัวเตียง มันบอกเวลา 10 โมงเช้าให้กับเธอ



“สิบโมงเองเหรอ.....”จีพูดกับตัวเองเสียงยาน พลางค่อยเอนตัวลงนอนต่อ แต่อยู่ดีๆ สมองก็สั่งร่างกายของเธอให้สะดุ้งตื่นขึ้นมาอีกครั้ง



“สิบโมงแล้วววววววววววววววววววววววววว………….”













“เรดค่ะ ฉันรักคุณน่ะ”



หญิงผิวดำชาวอเมริกันยังคงส่งเสียงแหลมก้องไปทั่วสนามบินลิเวอร์พูล เรดพยายามเดินหนีต้นเสียงอย่างสุดริดสุดเดช ในตัวมีกระเป๋าเอกสารใบโตและถุงกระดาษห่อพะรุงพะรัง

    

“เรดค่ะ คุณอย่าหนีฉันสิ”หญิงสาวตะโกนแล้วเร่งฝีเท้า แต่เรดก็ไม่ยอมหยุดเช่นกัน



“คุณอย่ามายุ่งกับผมจะได้ไหม คราวนั้นผมเมา คุณก็น่าจะเข้าใจ” เรดหันมาสวนโดยไม่หยุดฝีเท้า“ผมมีแฟนแล้วน่ะคุณ”



“แล้วไงล่ะ คุณไม่รับผิดชอบฉันนี่นา คุณกินของฉันไปแล้ว ยังมีหน้ามา…….”

ถึงประโยคนี้ทั้งคู่กลับหยุดวิ่งไล่พร้อมกัน สายตาต่างจดจ้องกันอย่างเลือดเย็น



    “คุณกรอกไวอะกร้าให้ผมน่ะ ดรีฟ คุณแบล็คเมย์ผมเองน่ะ”

เรดเริ่มพูดอย่างมีสติ แต่ดรีฟกับส่งยิ้มผยองมาให้

    “ค่ะ เพราะฉันชอบคุณ”



“โอ้ พระเจ้า”

    เสียงหนุ่มสูงอายุดังแทรกเข้ามา เรดและดรีฟหันไปมองพร้อมกัน



“พวกเธอกลับมาแล้ว”คอร์ลินเดินตรงมายังทั้งคู่ “สวัสดีครับ คุณแทมแมนด์ ผมรอการมารับตำแหน่งของคุณ”

    “เช่นกันค่ะ คุณพอร์ช ฉันรอมานาน” ดรีฟ หันไปตอบคอร์ลิน แล้วเอื้อมมือไปจับมือเขา แต่สายตายังจับจ้องที่เรด “ฉันอยากทำงานกับนักเขียนของคุณใจจะขาดอยู่แล้ว”



ใบหน้าของเรดเปลี่ยนจากดุดันเป็นงงงัน นี่มันเกิดอะไรกันขึ้นเนี่ย!!!

    “เรด แกไปทำงาน 2 เดือนนี่ ไม่รู้เรื่องอะไรบ้างหรอ” คอร์ลินหันมาตอกซ้ำ แต่เรดก็ตอกกลับอย่างใจเย็น

“ฉันรู้แค่ว่า ผู้จัดการของฉันมันหนีกลับไปแล้วทิ้งให้ฉันลอยแพอยู่ในนิวยอร์กถึง 1 เดือนกับอีก 29 วัน”



“อ้อ หรอ!!”คอร์ลินยิ้มเจื่อนๆ “แต่นายน่าจะยินดีน่ะ คุณแทมแมนด์ นายคงรู้จักเธอ เค้าจะมาทำงานที่สาขาอังกฤษกับพวกเรา”

เรดเก็บสีหน้า +อยากฆ่าคน+ ไว้อย่างเต็มที่ แล้วพยายามฉีกยิ้มไปที่ดรีฟ “คุณไม่เคยบอกผม”



“เรื่องอะไรฉันต้องบอกคุณล่ะ ตลอดเวลา 2 เดือน ฉันพยายามบอกคุณบ่อยๆบนเตียง แต่คุณไม่เคยฟังฉันเลย”

ดรีฟตอบแล้วหันกลับไปที่ประตูทางออก

“เจอกันที่สำนักพิมพ์น่ะค่ะ ที่รัก”





“เรด นิสัยเดิมของแกกลับมาอีกแล้วเหรอว่ะ” คอร์ลินถามทันทีหลังจากดรีฟเดินออกไป “นายควงแม่สาวดำนี่คงเจ๋งหว่ะ อย่าไปเอายัยจืดชืดของแกเลยหน่า”

    “นายจะมารู้เรื่องอะไร แม่นั่นมัน งูพิษ”เรดสวนกลับ พลางนึกย้อนถึงวันเวลาที่ผ่านมาเมื่อ 2 เดือนก่อน “นรกชัดๆ”



“ยังไงว่ะ”

คอร์ลินยังคงตีหน้าใสซื่อ กับคำพูดของเรด

“ถ้านายชอบแม่นั่น ก็ลองจีบสิ”





“ ขนาดฉันแค่เดินผ่านยังโดนซะเละเลย”



----------------------------------------------------------------------------------------------

“ว้าว เรื่องนี้ฉันชอบจังเลย” เจซตะโกนเสียงดังเมื่อได้อ่านเรื่องย่อเรื่องใหม่ของจี “ฉันจะเอาไปให้สำนักพิมพ์ด้วยตัวเองเลยน่ะค่ะ คุณบลู”

    “หวังว่าฉันคงมาไม่สายมากเกินไปน่ะ” จีถามขึ้นหลังจากกังวลมานาน “ที่นี่เค้าเข้มงวดเรื่องเวลารึเปล่า”



“ไม่เลยค่ะคุณบลู” เจซยังคงตอบแล้วส่งยิ้มฟันเหลืองให้ “ที่นี่เราปล่อยสบายๆ คุณไม่ต้องห่วง”



จีค่อยๆผ่อนหลังลงบนพนักเก้าอี้ช้าๆ ระหว่างรอให้เจซนำเนื้อเรื่องฉบับใหม่ของเธอเข้าไปส่งผู้จัดการผลิตภัณฑ์ หน้าต่างกระจกที่ปิดรอบตัวอาคารตึกสูงเสียดฟ้า ชื่อว่า รูลเล็ตทาวเวอร์ ยังคงแสดงถึงสภาพท้องฟ้าอันมืดมัวนอกตัวอาคาร เครื่องบินลำเล็กๆที่ลอยลำอยู่บนท้องฟ้าค่อยๆบินผ่านตึกนี้ไปอย่างเอื่อยๆ



    วันนี้เรด คอนเนอร์ กลับมาแล้ว



จีเอื้อมมือลงไปหยิบการ์ดใบหนึ่งขึ้นมาจากกระเป๋าเอกสาร มันถูกส่งมาที่บ้านเธอเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน จีค่อยๆเปิดการ์ดแล้วอ่านขึ้นอีกครั้งอย่างใจลอย

“ไง จี

ผมเรดเองน่ะ ผมคิดว่านี่เป็นจดหมายฉบับที่ 14 พอดี เอาเป็นว่าผมเขียนเป็นฉบับสุดท้ายล่ะกัน ที่ผมเขียนมาหาคุณ มีสาเหตุอยู่ 2 อย่างคือ

1.    ผมรักคุณมาก

(จีอ่านถึงตรงนี้ ถึงกับยิ้มไม่หุบ)

2.    ผมมีอะไรจะมาประชาสัมพันธ์คุณหน่อย ในวันที่ผมกลับ 2 กันยา มันเป็นวันที่ผมจะเปิดตัวหนังสือ ไวท์แอนด์แบล็ก เล่ม 2 ฉบับภาษาอังกฤษ ผมอยากชวนคุณเป็นแขกพิเศษ ผมเลยขอให้คอร์ลินออกจดหมายเชิญพิเศษจากสำนักพิมพ์ให้คุณ

งานนี้สำคัญมาก คุณต้องมาให้ได้น่ะครับ

แล้วจะกลับไปเล่นเกมส์กับคุณ ผมสัญญา



                        Leibe, RED”



จีถอนหายใจเมื่ออ่านจบ จากนั้นจึงค่อยดึงการ์ดแข็งอีกแผ่นนึงขึ้นมาจากกระเป๋า มันเป็นกระดาษสีดำขาวอย่างละครึ่ง ตรงกลางมีรูปดอกเดซี่ที่บานสะพรั่งดูน่ารัก

    การ์ดเชิญไปงานของจี ดูเด่นสะดุด ก็ตรงที่ชื่อของเธอนั้นตัวใหญ่มาก จีค่อยๆพลิกไปดูลายละเอียดภายใน



“นอกจากนั้น เรายังมีแขกพิเศษอีก 1 ท่าน ที่จะมาร่วมงานเปิดในครั้งนี้ คุณ ดรีฟ แทมแมนด์......”



ใครคือ ดรีฟน่ะ?????????????????





ส่งกระแทกเท้าเบาๆดังออกมาจากห้องของผู้จัดการ เจซกระแทกประตูออกมาอีกครั้งด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เธอกลับมานั่งที่โต๊ะหน้าจีแล้วยื่นหน้ามาพูดกับเธอ



“ฉันส่งเรียบร้อยแล้วค่ะคุณบลู ผู้จัดการจะจัดเข้ากองอักษรแล้วลงพิมพ์ภายใน 1 อาทิตย์ค่ะ”





ติดตามชมตอนต่อไป