คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : EunHaeMin
+++++++ Ye
ในวันถัดมา
การเซอร์ไพรวันเกิดคิบอม(แบบเชยๆ)ก็ได้ผ่านพ้นไป แต่วันนั้นไม่เห็นมีใครที่ถือของขวัญวันเกิดไปให้คิบอมเลย แต่ผมก็เงียบไว้ เพราะผมก็ไม่มีเหมือนกัน แหะๆ
วันนั้นเราอยู่ฉลองกันที่บ้าน เพราะคิบอมบอกว่าไม่อยากออกไปไหน เราเลยจัดงานเลี้ยงเล็กๆขึ้น แต่ผมรู้สึกว่ามันไม่ใช่งานเลี้ยงเลย ก็ไม่เห็นมีใครสนใจอะไร มัวแต่จับกลุ่มคุยกัน ไม่เห็นจะมีใครสนใจเจ้าของงานวันเกิดเลย นอกจากดงแฮคนเดียว แต่ในนาทีถัดมาหลังจากที่ผมสงสัย อึนฮยอกก็มาช่วยไขความกระจ่างโดยการมานั่งบ่นให้ผมฟัง
“ดงแฮมีอะไรนักหนา ถึงต้องไปคุยกับคิบอม 2ต่อ2 แล้วยังมาห้ามไม่ให้พวกเราเข้าไปใกล้อีก เซ็งๆ เบื่อโว้ย เยซองไปหยิบอะไรมาให้กินหน่อยสิ”
ผมแสร้งทำเป็นหูทวนลมครับ ทำเป็นไม่ได้สนใจมัน แล้วหันไปทำท่าตั้งใจฟังเรื่องที่พี่ฮีชอลกำลังเล่า 555 เรื่องอะไรผมจะยอมให้มันใช้ละ อึนฮยอกอายุน้อยกว่าผมนะครับ ถ้าพูดดีๆ หรือวานให้ช่วย ผมก็ทำให้ได้ครับ แต่นี่มันสั่งกันชัดๆ
วันนี้ทุกอย่างเป็นปกติเหมือนเดิม คิบอมก็ร่าเริงเหมือนเดิม (เพราะยอมออกจากบ้านแล้ว ; เกี่ยวมั้ยเนี่ย) 555 แต่ๆบอกไว้ก่อนเลยนะครับ กันลืม อีก 2 วัน หรือวันมะรืนนี้ ก็เป็นวันเกิดผมแล้วนะ ห้ามลืมเด็ดขาดนะครับ ของขวัญไม่ต้องส่งใจมาให้ผมก็พอ (มากไปมั้ยหว่า อิอิ ล้อเล่นครับ) พวกเขา หมายถึง เอสเจน่ะครับ เขาคงไม่คิดจะทำเซอร์ไพรผมหรอก ผมรู้ทันหมดแหละ (ประมาณว่าผมฉลาด 55)
ผมไปคุยกับคนว่างงานดีกว่า
“ซองมินวันนี้ว่างหรอ”
“อ๋อ อืมๆ”
“ไปเที่ยวกันมั้ย”
“ทำไมไม่ไปชวนเรียวอุคล่ะ เดี๋ยวเขาก็กลับมาแล้วไม่ใช่หรอ”
“รอคยูฮยอนอยู่ใช่มั้ยล่ะ”
ก็คยูฮยอนออกไปที่เดียวกับเรียวอุค หลังจากนั้น 2 คนนี้ก็ว่างครับ แต่ผมสิต้องไปจัดรายการต่อ เฮ้อ... เออใช่สิ ชวนเรียวอุคไปด้วยดีกว่า อิอิ ซองมินหยิ่ง เชอะ ไม่ตอบผมอีกตางหาก เงียบ... จนผมเริ่มพูดต่อ
“หรือว่ารออึนฮยอก”
ผมได้ข่าวว่า อึนฮยอกก็ใกล้จะกลับมาแล้วเหมือนกัน
“ป่าวๆนะ” ซองมินตกใจ ผมแอบเห็นเขาสะดุ้งด้วย
ที่อย่างนี้รีบปฏิเสธ อะไรของเขา
“เอาเถอะ ซองมิน นายสบายดีรึป่าว” หน้าเขาซีดมากทีเดียว
“ป่าวๆ สบายดีสิ”
“งั้นก็แล้วไป คืนนี้ก็นอนเร็วหน่อยละกัน หน้าซีดๆนะ กินยากันไว้หน่อยมั้ย”
“ไม่เป็นไรๆ ไม่เป็นไรครับ”
“อ่าว เรียวอุคกับคยูฮยอนมานี่หน่อยสิ” ผมเรียกพวกเขาเมื่อเห็นพวกเขากลับมาถึง
“อะไรครับ” เรียวอุครีบวิ่งมาคนแรก แล้วคยูฮยอนก็เดินตามมาช้าๆ
“เย็นนี้นายว่างใช่มั้ย”ผมถามเรียวอุค
“ใช่ครับ พี่มีอะไรรึป่าวครับ” เรียวอุคตอบอย่างสุภาพ
“ไปจัดรายการกับฉันนะ อืม... ตกลง ดีมากเรียวอุค” ผมพูดเองเออเองอย่างรวดเร็ว แต่เรียวอุคก็ไม่ได้ แย้งอะไร ผมเลยหันไปคุยกับคยูฮยอนแทน
“คยูฮยอน นายช่วยดูแลซองมินหน่อยนะ นายว่างใช่มั้ย”
“ครับๆ พี่ซองมินเป็นอะไรครับ” คยูฮยอนไม่ได้พูดกับผมนะครับ พอผมบอกให้ดูแลซองมิน ก็รีบเข้าไปหาซองมินทันที เขาไม่สนใจผมอีกเลย - -“
“เรียวอุคไปกันเถอะ เออ...จริงสิ นายจะเหนื่อยไปมั้ย พักดีกว่ามั้ย” ประมาณว่าผมพึ่งนึกออกน่ะครับว่า เรียวอุคพึ่งกลับมาจากทำงาน ผมจะใช่ให้เขาไปทำงานกับผมอีกแล้ว ไม่ได้ๆครับ เดี๋ยวเขาจะเหนื่อยเกินไป
“ไม่เป็นไรหรอกครับ” ถึงเขาจะตอบอย่างนั้น แต่หน้าเขาดูเหนื่อยๆ
“นายพักดีกว่านะ ฉันไปล่ะ”
เรียวอุคกลับหลังหันแล้วขึ้นข้างบนทันที ผมรู้ว่าเขาเหนื่อย ก็ออกไปตั้งแต่ตี 3 นี่ครับ ตอนนี้ก็จะบ่ายอยู่แล้ว โชคดีนะครับที่นึกขึ้นได้ก่อน
วันนี้ผมจัดกับโซลกิครับ 555 อยากจะบอกว่าโซลกิเป็นคนที่น่ารักมากครับ ขี้เล่นๆ 555 ผมจัดกับเธอแล้วสนุกดีครับ แต่ก็ยังไม่สนุกเท่าจัดกับเรียวอุคหรอกครับ อิอิ
หลังจากที่ผมจัดรายการเสร็จ (มิราเคิลฟอยู) ก็ต้องไปอัดเทปรายการ... ที่ผมจำชื่อไม่ได้ ต่ออีกจนดึกครับกว่าจะได้กลับบ้าน ดึกของผมนี่คือ ตี 1 นะครับ ผมขี้เกียจอาบน้ำแล้ว รีบนอนเอาแรงก่อนดีกว่า พรุ่งนี้ต้องไปกับ ตระเวนต่ออีก แค่ KRY น่ะครับ
ตอนประมาณ 6 โมงเช้า (แต่ต้องออกจาบ้านตั้งแต่ ตี 5) เหนื่อยเป็นบ้าเลย
Zzzzzzzzz Zzzzzzzzz Zzzzzzzzz
ผมตื่นขึ้นมาตอนตี 4 ครับ อยู่ดีๆก็ตื่นยังง่วงอยู่เลยอ่า แต่... ต้องตาลุกวาว ใช่คำนี้คงไม่เหมาะ น่าจะเป็น ตกใจจนตาตื่นมากกว่า (ดูดีขึ้นหน่อย) ผมเห็น... เห็น... เห็น... เห็น... อึนฮยอกครับ อึนฮยอก... กำลังจะจูบ กับ... ซองมิน ซองมินจริงๆด้วย เฮ้ย! อึนฮยอกค่อยโน้มตัวเข้าใกล้ซองมินช้า ดูเหมือนจะไม่ทันใจซองมินครับ ซองมินรีบเข้าไปจูบกับอึนฮยอกก่อน แต่... ทำไมซองมินถึงร้องไห้ล่ะ อึนฮยอกถอนจูบนั้นออก แล้วกอดปลอบซองมินแทน ผมชักงงๆแล้วนะ ตอนนี้ผมอยากจะลุกไปอาบน้ำจัง แต่มันไม่กล้าอ่าครับทำไงดีๆ
“ขอโทษนะ ขอไปอาบน้ำหน่อย” ผมดันลุกขึ้นแล้วพูดออกไปเลย ก็เขา 2 คน ยืนขวางประตูอยู่นี่ครับ แต่ดูเหมือน 2 คนนั่นจะไม่ได้สนใจผมเลย ยังคงกอดกันต่อไป เอาเถอะนะ ผมไปอาบน้ำดีกว่า ไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของคนอื่นหรอกครับ (เหมือนเป็นคนดี เนอะ)
แต่ความอยากรู้อยากเห็นมันทำให้ผมต้อง แอบแง้มประตูดู อึนฮยอกกับซองมินอีกครั้ง เฮ้อ... ทำไมผมถึงเป็นคนอย่างนี้นะ เฮ้ย! ซองมินเป็นลมหรอนั่น หรือเผลอหลับไป และสิ่งที่ไม่น่าเชื่ออีกอย่างคือ คนที่ผอมแห้งแรงน้อยอย่างอึนฮยอก เอาพละกำลังที่ไหนมาก็ไม่รู้ เขาอุ้มซองมินไปนอนบนเตียง แล้วจูบหน้าผากซองมินก่อนจะออกจากห้องไป
มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเขา 2 คนกันแน่ ผมชักเป็นห่วงแล้วนะ
เฮ้ย! ยังไม่ได้อาบน้ำเลย ผมรีบอาบน้ำ ใช้เวลาแค่ครึ่งชั่วโมงเอง อิอิ แต่งตัวเสร็จก็ลงไปรอ คยูฮยอนกับเรียวอุคข้างล่าง ผมเจอกับอึนฮยอกพอดี เขาดูเครียดมากๆ นั่งกินเบียร์อยู่คนเดียว (ไม่แบ่งๆ) เยอะไปแล้วมั้งนั่นกระป๋องเบียร์กับขวดเบียร์วางเกลื่อนโต๊ะเต็มไปหมด ผมเลยตัดสินใจจะไปคุยกับเขา
แต่...
“พี่เยซองเร็วครับ เดี๋ยวไม่ทัน” คยูฮยอนเรียกผม เขายืนอยู่ข้างๆกับเรียวอุค
2 คนนั่นลงมาตั้งแต่เมื่อไหร่นะ ผมว่าผมตื่นเช้าแล้วนะเนี่ย
ดังนั้นผมเลยต้องรีบไปตามคำเรียก เฮ้อ... เอาไว้ก่อนแล้วกัน
+++++++ rYeo
อย่าลืมนะครับ พรุ่งนี้วันเกิดพี่เยซองน้า (24 สิงหา) อย่าลืมนะครับ รักผมเยอะๆเป็นของขวัญวันเกิดพี่เยซองนะครับ ฮิฮิ - -“ >3<
****************************
รีบมาอัพ 555 ยังไม่ได้ทำการบ้านเลย แหะๆ
ความคิดเห็น