ผมคือ ตัวละคร

ลำดับตอนที่ #1 :

APPLICATION



"เพราะผมคือตัวประกอบที่โด่ดเด่นที่สุดไงล่ะ..."

บทที่ต้องการ . มนุษย์ 

            ชื่อ-นามสกุล . เจมส์ ชากียา ( James chakiya )
 

เพศ / อายุ . 17
 

เผ่าพันธุ์ . มนุษย์ (....มั้งนะ)
 

รูปลักษณ์ภายนอก . สูง 171 ซม หนัก 70 กก. ผิวขาวเนียนใส รูปร่างสูงโปร่งดูดี ชอบใส่ชุดกีฬา หรือวันที่สบายๆ คนจะชอบ ใส่เสื้อเชิ้ตกางเกงยีนส์
 

ลักษณะนิสัย .เขาเรียกได้ว่า เป็นพี่ชายที่ perfect man มากที่สุด เขาเป็นคนที่สุภาพบุรุษและขี้อายกับผู้หญิงมากๆ เขาจึงมักจะคลุกคลีกับผู้ชายมากกว่า
 

-เขาชอบกีฬาทุกชนิด โดยเฉพาะว่ายน้ำ

-รักธรรมชาติ ชอบปลูกต้นไม้ ดอกไม้

-ทำอาหารค่อนข้างเรียกว่า อร่อย (แต่คุณแม่เขาสั่งห้ามไม่ให้ทำ ไม่รู้ว่าเพราะอะไร)

-ใจดีเป็นที่หนึ่ง รักเพื่อน แต่เรื่องความรัก เขาเรียกว่าอ่อนด้อยมากสุดๆ
 

แน่นอนมีข้อดีย่อมมีข้อเสีย
 

-เขาเรียกได้ว่า โครตโง่บรมสุดๆ เด็กอนุบาล 3 ขวบ ยังเก่งกว่าเขาอีกในเรื่องเรียน

-ขี้อาย ประมาณมากๆ เวลาอยู่กับผู้หญิง เขารู้สึกจะหายใจไม่ค่อนออก

-ขี้แกล้ง เขาเองนั้นก็ชอบแกล้งลูกน้องเป็นประจำ เรียกได้ว่า งานอดิเรกเลยก็ว่าได้

-เห็นว่าเขาดูจะใสๆ แต่ความจริงเขาก็พวก จอมเจ้าเลห์ ชอบวางแผน แต่ว่าจะเรื่องอะไรก็ค่อยว่ากันอีกที...หึๆ

-หัวรุนแรงมาก
-บ้างครั้งเขาก็ชอบทำตัวยุ่งยามกับคนอื่นไปทั่ว
-กวนตีนเป็นที่่หนึ่ง ถ้าเกิดเขาสนิทขึ้นด้วยมาแล้ว
-หยาบ เขามักจะพูดหยาบกับเพื่อนสนิทเสมอๆ

 เรียกได้ว่า "ถ้าสนิท สันดานเปลี่ยนก็ว่า"

 

 

ประวัติคร่าวๆ . คุณพ่อและคุณแม่เขาเป็นลูกผู้ดีจากทางเอเชีย ฐานะทางบ้านค่อนข้างที่เรียกว่าดีมากกกกกกก คุณพ่อเป็นเจ้าของไร่ฟาร์มที่ใหญ่โตมาก คุณแม่เป็นนางรำที่มีชื่อเสียงโด่ดดัง เขามีพี่น้องอยู่ด้วยกัน 2 คน แต่ตอนนี้เหลือแต่เพียงเขาแล้ว

 เพราะเมื่อ 2 ปีก่อน เขาได้รับเลือกเป็นนักแสดงละครโรงเรียนของเขา เขาชอบการแสดงมาก เขารับบทเป็นอัศวินที่กล้าหาญ เขาซ้อมละครบ่อยและเป็นประจำจนมีชื่อเสียง แต่แล้ววันหนึ่งชีวิตเขาก็เปลี่ยนไป น้องชายเขา “เกมส์” เขาป่วยหนักมากๆ วันนั้นทุกคนต่างได้เดินทางไปที่ทวีปเอเชีย... 

แต่เหลือเพียงแต่เขา เขาได้ติดการแสดงรอบละครรอบสุดท้าย เขาสัญญากับเกมส์ว่าจะพาไปหาหมอตอนเที่ยงคืน หลังจากเล่นละครจบ เขาได้เดินทางกลับบ้าน

 แต่ถูกกลุ่มผู้อื่นน่าจะเป็นมาเฟียได้เกิดการประลองกัน เขาเป็นหนึ่งในลูกหลง เขาโดนทำร้าย จนเขาบาดเจ็บ สาหัส เขาตื่นมาพบว่าเขาอยู่ที่โรงพยาบาล เขาได้กลับไปที่บ้าน ก็ไม่ทันเสียแล้ว..

เกมส์ได้เสียชีวิตลงเมื่อตอนตี 2 เขาเสียใจเป็นอย่างมาก เขาสัญญาไว้ว่าเขาจะไม่รับเล่นบทละครหลักอีกต่อไป เพราะมันทำให้เขาไม่มีเวลาให้กับน้องชายและคนที่เขารัก เขาจึงรับแต่เล่นบทละคร เป็นตัวประกอบตลอดมา จนถึงวันนี้

และเขาถ้าได้พบเจอเด็กรุ่นน้อง เขาก็มักจะดูแล และใส่ใจเสมอ จนได้รับ ฉายาว่า “พี่ชายที่แสนดีที่สุด”

เวลาที่เขาคิดถึงน้องชายมากๆ เขาก็มักจะไปเล่นกีฬา เพื่อให้เขาคลายเครียดเสมอๆ เขาชอบว่ายน้ำมากที่สุด แต่เพราะการว่ายน้ำของเขา เขาได้ไปว่ายน้ำที่  โรงเรียนเคราเธียส ทำให้เขาได้รับรู้ว่า เขาไม่ได้เป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา เขาเป็นลูกครึ่งมนุษย์กับอินเฟอร์…คุณยายบอกเขาอย่างนั้น
แต่เขาก็ไม่ปลักใจเชื่อ...

เขาจึงได้สมัครเรียนที่โรงเรียนแห่งนี้ เพื่อหาความจริงว่า ทำไมเขาจึงเป็นอย่างนี้ เขาเป็นลูกของใครกันแน่...และเขาก็ได้รับรู้ว่า โรงเรียนนี้มีคำสาป...แน่นอน เขานะ หลงใหลในคำสาปมากที่สุด...
 

ชอบ / เกลียด / กลัว .

ชอบ / เขาชอบทำกิจกรรมในหลายๆอย่าง กีฬาเขาก็ว่ายน้ำ แต่คำสาปนี้แหละ เป็นสิ่งที่เขามักจะคลุกคลีมากทีสุด แต่ใครๆก็คิดว่ามันไม่มีจริง เขาก็จึงหาทางออกในการว่ายน้ำแทน แต่ตอนนี้มันก็เปลี่ยนไปแล้ว...เขาได้พบที่ที่เขาอยากจะอยู่มากที่สุด...
 

เกลียด/ การบังคับ เขาเป็นคนที่หัวรุนแรงมาก ใครที่มาบังคับเขา แน่นอน ถ้าไม่ตายก็เลี้ยงไม่โต
 

กลัว/ เขากลัวการจากลา โดยเฉพาะคนที่เขารัก

 

ความสามารถพิเศษ . นอกจากนี้เขาก็มีความสามารถพิเศษในด้าน เวทมนต์ เขาหลงใหลรักมันมากๆ คุณยายเขาเป็นเจ้าเวทสายขาว แต่เขารักในเวทมนต์สายดำ เขากับคุณยายจึงมักจะทะเลาะกันเป็นประจำอยู่เสมอ...ตลอดเวลาปิดเทอมที่เขากลับไปที่บ้าน
 

เพิ่มเติม .  เขามีความฝัน ถ้าเขามีเวทมนต์ที่แกร่งกล้า เขาอยากจะชุบชีวิตน้องเขาให้กลับมาอีกครั้ง... ถึงแม้จะเป็นข้อห้ามที่ร้ายแรงก็ตาม...
 

คุยกับออริ
 

“สวัสดี ...เจ้าชื่ออะไรหรือ แนะนำตัวให้ข้ารู้จักได้รึเปล่าเล่า”

:: ผม เจมส์ ชากียา ยินดีที่ได้รู้จัก แนะนำตัวหรอ... อืม ผมว่า ไว้รับผมเป็นนักเรียน แล้วคุณกับผม เราค่อยไปรู้จักกันให้ดีกว่านี้ น่าจะดีกว่านะครับ//ยิ้มและโค้งหัวเล็กน้อย
 

“ตอนเด็กๆ เจ้ามีความฝันไหม เจ้าเคยคิดรึเปล่าว่าโตขึ้นเจ้าอยากจะเป็นอะไร... พ่อมดแม่มด ? อัศวิน ? ราชา ? มหาปราชญ์ ? หรือนอกเหนือจากนี้ ?”

:: ผมไม่อยากเป็นอะไรหรอก แค่ผมอยากจะมีเวทมนต์ที่แกร่งกล้า พอที่ทำให้น้องชายผมกลับมาได้... คุณคิดว่า ผมพอจะทำมันได้ไหม?
 

“คำถามสุดท้ายก่อนที่ข้าจะจากเจ้าไป... เจ้ากลัว ‘คำสาป’ ไหม”

:: ผมรักคำสาป...
 

“หวังว่าเราจะได้พบกันอีก... แล้วเจอกันเจ้าหนู”

:: หวังว่าเราจะได้พบกันอีกเหมือนกันครับ คุณออริ
 

คุยกับผู้ปกครอง
 

สวัสดีฮ้ะ ทางนี้ชื่อเนียร์นะ แล้วตัวเองชื่ออะไรหว่า ::

คุณแม่ชื่อ วาวา คะอายุดิฉันก็ไม่ได้นับมันนานแล้ว แต่ก็ยินดีที่ได้รู้จักนะคะคุณเนียร์
 

เนียร์อาจมีการปรับแก้ลูกของคุณเล็กๆ น้อยๆ นะเออ ; u ;  ::

เรื่องนี้ ดิฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอกคะ แต่อย่าให้เจมส์เขาทำครัวก็พอนะ ดิฉันขอร้องงงง
 

ขอบคุณที่มาสมัครเรื่องนี้นะคะ :: คะ ยินดีเสมอ ^^