ตอนที่ 9 : Lies 06 ► เพื่อสิ่งที่รัก...ฉันทำได้ทุกอย่าง [100 Per.]
เสียงดนตรีบีทหนักๆ ดังกระหึ่มกึกก้องไปทั่วงาน เหล่านักท่องราตรีมากมาย ต่างพากันโยกย้ายไปตามจังหวะเพลงอย่างเมามันส์ แต่นั่นเป็นเพียงแค่บรรยากาศของฟลอร์ชั้นล่าง เพราะจุดที่ฉันยืนอยู่คือโซนวีไอพีของฟลอร์บน หากมองตรงนี้ สามารถเห็นบรรยากาศได้ทั่วงานเลยทีเดียว ในส่วนวีไอพีถูกเหมาโดยเจ้าของงานซึ่งก็คือเจ้าของผับ เขาจ้างให้ฉันมาเอนเตอร์แทนแขกพิเศษระดับวีไอพีของชั้นนี้
ก่อนจะเริ่มงานได้มีการบรีฟงานว่า MC มีหน้าที่เอนเตอร์เทนแขก ซึ่งคำว่าเอนเตอร์เทนในที่นี้มันไม่ใช่แค่การเชียร์เหล้า ชงมิกเซอร์อย่างที่ฉันเข้าใจ แต่มันรวมไปทุกๆ อย่างที่แขกระดับวีไอพีต้องการ และนั่นมันสุ่มเสี่ยงมากๆ กับชุดที่โป๊เกินเซ็กซี่แบบนี้ ฉันจึงต้องมีทั้งสติและสกิลในการเอาตัวรอดจากเสือสิงห์กระทิงแรดแถมยังมือปลาหมึกโคตรพวกนี้ด้วย
"น้องๆ มาทางนี้หน่อย" เสียงแขกเริ่มเรียกใช้บริการ ฉันหันไปตามเสียงและเดินเข้าไป "น้องชื่ออะไร พี่จะได้เรียกถูก?"
"ชื่อชมพูค่ะ" ฉันตอบเสียงเรียบพลางขยับยิ้มการค้า
"น่ารักดี คืนนี้พี่เหมาเรานะ"
"คะ?" เหมาอิหยังวะ!
"ก็งานน้องให้เอนเตอร์เทนแขก แต่พี่เลือกน้องให้มาดูแลโต๊ะพี่โต๊ะเดียวไง จะได้ไม่เหนื่อยมาก แถมทิปหนักด้วยนะ"
ดูแลโต๊ะเดียวเหรอ… ก็น่าจะดีมั้ง ฉันจะได้ไม่ต้องเดินไปเดินมาล่อเสือ ล่อตะเข้ด้วยชุดนี้ แถมคำว่าทิปดีนี่ก็น่าสนใจไม่น้อย แล้วเขาเองก็ดูไม่ค่อยหน้าม่อเท่าไหร่ น่าจะรับมือด้วยไม่ยาก… มั้ง
"แต่เจ้าของงานจะดุฉันได้นะคะ ถ้าฉันมาบริการโต๊ะนี้โต๊ะเดียว" ฉันแกล้งแย้ง
"ดุเดอะอะไร พี่เป็นเพื่อนสนิทกับมัน พี่เคลียร์ได้"
ฉันยิ้มการค้าอีกครั้งก่อนเดินเข้าไปเสิร์ฟและชงเหล้าให้เหล่าชายหนุ่มกลุ่มนี้ การบริการของฉันไม่ใช่แค่เขาคนนั้นคนเดียว แต่รวมถึงเพื่อนๆ ในโต๊ะนี้ด้วยประมาณ 3-4 คน
ยิ่งเริ่มดึกบรรยากาศก็เริ่มคึกครื้นมากขึ้น แขกร่วมโต๊ะเริ่มสนุกกับเสียงดนตรีและเหล้าที่พร้อมเสิร์ฟ ต่างคนต่างพากันลุกเต้นสนุกสนานตามฤทธิ์ของแอลกฮอล์
ชายหนุ่มผู้เสนอเหมาบริการฉันเริ่มขยับเข้ามาใกล้และยกมือจับเอวฉันเข้าแนบร่างใหญ่ของเขา ฉันพยายามปัดป้องอย่างสุภาพแม้ในใจจะตกใจมาก ทว่านอกจากเขาจะไม่ปล่อย มือไม้เขาก็เริ่มไม่อยู่นิ่ง มันลูบไล้ไปทั่วร่างบางของฉันอย่างหยาบคาย ในเมื่อสถานการณ์เริ่มไม่ปกติฉันต้องหาทางรอดจากตรงนี้
"เอ่อ... ขอโทษนะคะ ฉันขอตัวไปห้องน้ำก่อนค่ะ" ฉันค่อยๆ ดึงมือเขาออก แล้วแสร้งยิ้ม
"อ่าหะ รีบมานะจ๊ะคนสวยของพี่" ฉันเบี่ยงหน้าหลบมือหนาที่เชยปลายคางกันเหมือนจะจูบ รู้สึกรังเกียจจนแทบจะเก็บสีหน้าไม่อยู่
ตัดสินใจรีบลุกออกมาจากตรงนั้น คงต้องขอตัวไปหลบในห้องน้ำสักหน่อย อีกไม่ถึงชั่วโมงก็จะหมดหน้าที่ของฉันแล้ว ทนอีกนิดยัยชม…
ขณะที่กำลังจะเดินออกมาพ้นจากโต๊ะนั้น สายตาฉันบังเอิญสบตากับคนๆ หนึ่งเข้า สองเท้าฉันหยุดชะงักแทบจะทันที เมื่อดวงตาคมคู่นั้นกวาดมองร่างกายฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า
รุ่นพี่พลูโตก็มางานนี้ด้วยเหรอ…
ไม่รู้ทำไมจู่ๆ ก็รู้สึกอายขึ้นมา ยิ่งเห็นสายตาเรียบนิ่งจับจ้องชุดวาบหวิวเกินพอดีแบบนี้ด้วยแล้ว ยิ่งน่าอายเข้าไปใหญ่
ฉันหลบสายตาเขาทำเป็นไม่เห็นและก้าวเท้าจะเดินต่อ ทว่ากลับถูกมือหนาของใครบางคนโอบเอวจากด้านหลังอย่างฉวยโอกาส เขากระชากฉันจนเสียหลักนั่งลงบนตักแกร่ง
"ว๊ายยย!!" ฉันร้องเสียงหลงด้วยความตกใจ เมื่อหันมองก็พบว่าเขาคือผู้ชายที่เหมาบริการฉันนั่นเอง สายตากลัดมันหยาดเยิ้มมองฉันราวกับอยากจะกลืนกินกันเต็มทน ฉันดิ้นรนจากตักแกร่งพยายามแกะมือหนาและขัดขืนเขาทันทีที่ตั้งสติได้
ไม่เอานะ! ถึงเงินจะดีแค่ไหนฉันก็ไม่ยอมขายศักดิ์ศรีทำเรื่องน่าอายแบบนี้แน่ๆ
“ปล่อยนะ!” ฉันใช้แรงฮึดสุดท้ายหนีจากตักของเขาออกมาได้ก่อนจะหันกลับไปฟาดฝ่ามือใส่ใบหน้าน่ารังเกียจนั่นสุดแรง “สารเลว!”
“เธอ…!” ชายคนนั้นหันหน้ากลับมาจ้องฉันตาเขม็ง นั่นทำให้ฉันได้สติว่าตัวเองเผลอทำเรื่องร้ายแรงไปแล้ว ร่างสูงลุกขึ้นมากระชากแขนฉันแล้วบีบเต็มแรง แววตาน่ากลัวราวกับอยากจะฆ่าฉันให้ตาย “กล้าดียังไงมาตบหน้าฉัน! รู้ไหมว่าฉันเป็นใคร!!”
ทุกคนในงานต่างพากันมองมาทางฉัน สายตาหลายคู่มองมาเหมือนอยากจะสอดรู้ แต่ไม่มีใครคิดจะเข้ามาช่วยฉันเลย ฉันพยายามมองหาความช่วยเหลือ และเห็นพี่โตยืนมองอยู่ไม่ไกลจากโต๊ะฉันมากนัก เขาทำท่าจะเข้ามาช่วย แต่ถูกเพื่อนของเขาที่มีผมสีโกเมนดึงไหล่เอาไว้ เขาคงไม่อยากให้พี่โตต้องมีเรื่องเพราะฉันที่เป็นใครก็ไม่รู้
ฉันเม้มปากแน่น หันกลับมามองคนสารเลวตรงหน้าที่ยังทำร้ายฉันด้วยการบีบแขนจนกระดูกแทบหักคามือเขา
“เธอต้องชดใช้! ไปกับฉัน!” เขาตวาดเสียงดังแล้วฉุดฉันให้เดินตามเขาไป แต่ฉันพยายามฝืนสุดแรง น้ำตาเอ่อคลอสองตา ขณะที่คนในงานกลับส่งเสียงร้องเชียร์บ้างเป่าปากราวกับมันเป็นเรื่องสนุกของพวกเขา
นี่มันบ้าชะมัด! ทำไมมันถึงได้เลวทรามกันแบบนี้!
"ปล่อยมือออกจากเธอซะ" น้ำเสียงเย็นๆ ทว่ากดดันในทีดังขึ้นจากด้านหลัง ร่างสูงคุ้นตาปรากฎขึ้นสู่สายตาท่ามกลางแสงไฟสลัว ยามเห็นใบหน้าหล่อเหลาแฝงแววดุดันของเขา น้ำตาเอ่อคลอของฉันหยดลงข้างแก้มทันที
เขามาช่วยฉัน… พี่โตมาช่วยฉันจริงๆ
"มึงเป็นใครวะ เสือกเหี้ยไรด้วย"
"เอามือสกปรกของมึงออกไปซะ" สายตาดุดันยังคงนิ่งเรียบยามเอ่ยสั่งเสียงเฉียบ แต่มีหรือที่คนเมาแถมยังเลวทรามอย่างหมอนี่จะฟังหรือลดละไม่
“ยัยนี่เป็นของกู กูเจอก่อน มาทีหลังอย่าเสือก!”
“ชมพูเป็นผู้หญิงของกู กูจะพูดครั้งสุดท้าย ปล่อยมือออกจากเธอซะ…”
เปิดโอน #BRO #Lies #รุ่นพี่แกล้งรัก #พี่พลูโต
#ราคา
#เดี่ยว 420 บาท
-พรีเมี่ยมเดี่ยว 100 เล่มแรก [Jecket+โพรารอยด์]
#ฟอร์มสั่งซื้อ >> https://joo.gl/pUOgt5
::ขั้นตอนการสั่งซื้อนิยาย::
#ธนาคารกสิกรไทย
เลขที่บัญชี :: 030-3-35530-8
ชื่อบัญชี :: มณีนุช ปุ่นประโคน
สาขา :: พันธุ์ทิพย์ งามวงศ์วาน (ออมทรัพย์)
#พร้อมเพย์ 0970084427
#ตรวจสอบชื่อเดี่ยว >> https://joo.gl/H0VV
#ตรวจสอบชื่อจับคู่ >> https://joo.gl/ABkS
-----------
#นับยอดตามเวลาโอนนะคะ #โอนแล้วกรอกฟอร์มด้วยค่ะ #อัพเดตรายชื่อผู้สั่งซื้อผ่านลิ้งค์นะคะ #รอแจ้งลิงค์อีกทีจ้า
ปล.1 ในส่วนของ #จับคู่ พี่โต+พี่ฌอน สามารถสั่งซื้อได้ที่เพจ พันเก้าเท่านั้นนะคะ วอแหวนไม่ได้รับยอดนะ เพื่อสะดวกต่อการนับออเดอร์จ้า
ปล.2 ปกจริงยังไม่เสร็จนะคะ ขอใช้ปกแจ็คเก็ตเปิดพรีไปก่อนแล้วกันเน้อ ถ้าปกจริงมาแล้วจะโพสใหม่อีกครั้งค่ะ
ถ้าชอบพี่โตและนุ้งชม รีดที่รักโปรดกดติดตามเลยฮับ
v
นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ
ไรท์ตัดจบเฉยเลย
อูยยยยย...พี่โตมาแล้วว
ชมจะรอดมั้ยหวังว่าคงรอดนะ