คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
“ปั ปั!”
สิ้นเสียปืน
ปราร่าสอร่าทรุลับพื้นทันที
ร่าหนึ่เป็นหิสาวหน้าาสะสวยิ้วมเ้ม ริมฝีปาเรียวบา ผมสีำยาว แ่ายนำสมัย
นัยน์าหวานึ้มอไปเบื้อหน้า้วยวามใ เสียใ แฝวามาไม่ถึระนปวร้าว
เมื่อเห็นผู้ที่ลมือสัหารนเอ มือหนึุ่มบาแผลบริเวท้ออีมือสั่นระริ พยายามยื่นออไป้านหน้าล้ายะไว่ว้า
“พี่เหมย ทำไมถึ...”
ริมฝีปาบาพึมพำไม่ทันาำ
็แน่นิ่ไป น้ำาไหลรินออานัยน์า มือลับพื้นแทบเท้าอมือปืน
“นัสารเลว”
มือปืนสาวพูเสียร้าวแ่แผ่วเบา พลาเบนสายาอันว่าเปล่าไปยัอีร่าหนึ่โยไม่มียับัวแม้แ่น้อย ายหนุ่มหน้าามสันผิวาวสูโปร่มือุมที่บาแผลบริเวเหนืออ้านวา ลิ่มเลือไหลพรั่พรูราวน้ำ สายาเาเบิ่มอสรีเบื้อหน้า พลาล่าว้วยเสียระท่อนระแท่น
“ุ...ทำไม.ถึ”
ไม่ทันบประโยเา็สะอึ
สำลัเอาเลือส ๆ ออมาไหลเปราะเปื้อนไปหม
“สำหรับนทรยศ
มัน็สมวรแล้ว”
มือปืนสาวพู้วยน้ำเสียนิ่ สายามีแววเสียใระนสำนึผิปราเพียรู่่อนะเลือนหายไป
านั้น็หันลับเินออไปอย่ารวเร็ว
ทิ้ร่าอนทัู้่ไว้้านหลัอย่าไม่ลัเล
“เหมยุ...เ้าใผิ”
“มัน...ไม่ใ่อย่าทีุ่ิ...”
ประโยนั้นเอ่ยึ้นมาอย่าแผ่วเบา
หาแ่ไร้ใรไ้ยิน
ความคิดเห็น