คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : 2530
ปุ ปุ
Happy birthday to you. Happy birthday to you. Happy birthday …
ทันทีที่บอส้าวลารถ พลุระาษ็ลอยฟุ้เหนือศีรษะอบอส พนัาน่าร้อเพล Happy birthday อวยพรวันเิบอสัน บรรยาาศที่เ็มไป้วยวามสุ เพราะบอสเป็นที่รัอทุน
รอประธานบริษัทถือล่อเ้ล้อให่ ุเทียนสีอ่อนเินรไปหาบอส ึ่เ้าัวำลัยิ้มว้าอย่ามีวามสุ ในะที่แรมยืนอึ้ราวับถูฟ้าผ่า ราวับนาฬิาหยุหมุน เหมือนถูใรบานับเย่าๆๆๆๆนสมอเบลอไปหมแล้ว
ที่สำัผีผู้หินนั้นำลัยืนร้อเพล Happy birthday อยู่้าๆบอส ให้ายเถอะ ้อใเรื่อไหน่อนี เรื่อที่บอสเิวันที่ 11 เรื่อที่ผียืนร้อเพล Happy birthday หรือเรื่อที่เธอามหานที่เิวันที่ 11 อยู่แล้วันมีบอสเพิ่มมา 1 น
“มึ...” แรมเรียะวันที่ำลัร้อเพลอยู่
“ว่า”
“บอสเิพ.ศ.อะไรหรอ”
“บอสหรอ ไม่รู้ว่ะ” ะวันส่ายหน้า แ่็ะเ้อหาฝ่ายบุล แล้วเินไปถามให้
“ถ่ายรูปรับบอส ทุแผนเรียมอวัาให้้วยนะรับ”
ใรนหนึ่เิบอสให้ไปยืนหน้าป้ายบริษัทเพื่อถ่ายรูป้วยัน
“อบุรับ อบุทุนมาเลย”
บอสยิ้มว้า ว้าว่าวันไหนๆ พนัานทุน็ยิ้มว้าเ่นัน ทุนน่ะรับอสมา เพราะบอสน่ารัมา
“ทีละแผนแล้วันนะ”
รอประธานบริษัทอยัแให้ พนัานึทยอยันเ้าไปมอบอวัทีละแผน ะนั้นเอที่ะวันเินับมาหาแรมแล้วระิบ้าๆหูเพื่อนสนิท
“พ.ศ.2530”
“11 เมษา 2530”
แรมทบทวนในใ แล้วหยิบมือถือึ้นมาเปิปิทินอีรอบ
“่อไป เิแผนโษารับ”
“ไปมึ”
11 เมษายน 2530 แรม 14 ่ำ เือน 5 วันพระ แรมอ่าน้อมูลปิทินในใ
“วันพระ...”
“มึ เาเรียแล้ว”
ะวันันหลัผลัให้แรมเินไปหาบอส แรมเินไปามแรผลั วาเรียวมอผู้ายร่าสูรหน้าที่ำลัยิ้ม พูุยับพนัานอยู่ หัวใวน้อยเ้นูมๆ เหื่อไหลึม มือไม้เริ่มอ่อน แ่้อประอล่ออวัเอาไว้
ะวันผลัแรมไปยืน้าบอส วามประสานับวาเรียวเล็อหิสาวที่ำลัมอบอส้วยวามใ ประหม่าและอีสารพัวามรู้สึ สมอเบลอไปหม
“ไม่สบายหรอรับ” บอสถาม้วยวามเป็นห่ว เพราะเห็นเหื่อึมหน้าแรม “ุยลันทร์”
“ะ” แรมสะุ้ เธอพึ่ะไ้สิ็อนที่บอสเรียื่อนี้แหละ
“เหื่อออเยอะเียว ไม่สบายหรอรับ”
“อ่อ แรมร้อนน่ะ่ะ”
บริษัทเปิแอร์่ำๆ แ่แรมร้อน บอสฟัแล้ว็ไ้ว่ามันร้อนรไหน
“ถ่ายรูปรับ”
าล้อให้สัา แรมึรีบยื่นล่ออวัให้บอส เารับมัน้วยวามยินี มือหน้าแะล่ออวัพอีับมือแรมที่วาอยู่่อนแล้ว ทั้สอึแะมือันโยไม่ั้ใ
พลันเ็มนาฬิา็หยุหมุน ภาพมามายสลับันปราล้ายำลัเรียลำับห้วเวลา นภาพหนึ่ายั ล้ายบทละราให่
‘ุยลันทร์’
ลื่นทะเลัระเ็นยาม่ำืนใ้แสันทร์ บอสในุเสื้อยืาเาสั้นท่าทาสบายๆล้ายำลัมาเที่ยวทะเล และแรมในุเรสยาวพริ้วไปามสายลม แรมในอนาำลัยืนรับลมทะเลริมายหา ส่วนบอสำลัเินเ้าไปหาเธอ
‘บอสยัไม่นอนหรอะ’
แรมถาม้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ูเธอสนิทับบอสว่าอนนี้นะ
‘อืม แปลที่น่ะ’
‘นแ่็ี้แหละ่ะ’
‘หืม รอุ 37 เท่าผมบ้าสิ ’
‘อีนาน่ะ’
บอสยับเ้ามาใล้แรม เอื้อมมือหนาแะลบนไหล่บา แ่แรมรีบเบี่ยัวหลบ
‘ไม่เหมาะนะะบอส’
‘แล้วแบบไหนถึะเหมาะรับ’
บอสโน้มัวลมาใล้ มูมสันเียปลายมูอแรมไปแ่นิเียว วินาทีที่แรมเผลอถอยหลันเสียหลั บอส็ว้าเอวบาเอาไว้ แล้วึเ้ามาอยุ่ในอ้อมอ
‘ผมอูบุไ้ไหม’
“แผนออแบบมาเลยๆ”
เสียาล้อะโนึ้น แรมึัวเอออาภาพอนา เยมอหน้าบอสที่ำลัมอเธออยู่เ่นัน แล้วรีบหลับาปี๋ หมุนัววิ่ลับแผนเลย ทิ้ให้บอสว่าเาทำอะไรผิ
ไอบ้าเอ้ยยยยยยย ผมอูบุไ้ไหม เสียนั้นยัหลอนหูไม่หาย แรมีหูัวเอแรๆ เรียสิสา์ลับมาให้หม หัวใที่เ้นแรอยู่แล้ว เ้นแรึ้นอีนแทบะระเบิูมๆ
“บอสูบ...” แรมแะมือลบนผิวปาบา “ูบหรอ รี๊”
“แรม มึเป็นไร”
ะวันวิ่ามแรมมา รีบยมือห้ามแรมที่ำลัเอามือีหู ีปาัวเอ
“เปล่า” แรมส่ายหัวปิเสธ แ่ยัเอามือถูปาัวเออยู่
“มึเผลอโนัวบอสหรอ”
ะวันเา เาือเพื่อนนเียวที่รู้ว่าแรมแะัวนอื่นแล้วะมอเห็นอีหรืออนาอนๆนั้น ะนั้นเาพอะเาท่าทีแปลๆอแรมไ้ เพาะแรม็เยเป็นแบบนี้อนที่แะัวะวันรั้แรเหมือนัน
“เออ” แรมยอมรับามร
“แล้วมึเห็นอะไร บปาัวเอทำไมวะ”
“ูเห็น...” ะให้บอะวันว่า เห็นบอสูบัวเอ ะวันน่าะ็อ แรมึัสินใบอแ่บาส่วน “เห็นบอสไปเที่ยวทะเล”
“หะ แ่เนี้ย”
“เออ แ่นี้แหละ” แรมหน้าี “็ูใอ่ะ ู...เห็นผีแฟนเ่าบอส้วย”
แรมัสินใเอาสอเรื่อมาผสมรวมัน มันะไู้น่าเื่อถือึ้นมาหน่อย
“ผีแฟนเ่าอบอส”
ะวันูสนใึ้นมาทันที ่อยโล่ใหน่อยที่เรื่อนี้ึวามสสัยอะวันไ้
“ูลอถามพี่ยุ้ยแล้ว แฟนเ่าบอสมน้ำาย”
“แล้วอยู่แถวนี้หรอวะ” ะวันระิบ สายาวามอไปรอบๆ อย่าลัวๆ
“อยู่ับบอส”
“อย่าบอนะว่าอนถ่ายรูป...”
“เธอยืนอยู่้ามึอ่ะ”
“เหี้ย!!!!”
อันนี้ริ ผีแฟนเ่าบอสยืนอยู่หลัะวันริๆ แ่เธอไม่ทำอะไรหรอมั้ แ่มายืนถ่ายรูป้วยเยๆ แรมึไม่ไ้บอะวันั้แ่แร
ความคิดเห็น