คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : -1-
ตอนที่ 1
~เอ๊ เอ เอ เอ~ ทา อานึนเดเว จากูซุมกยอ~
งือออออ ใครมันโทรมาแต่เช้าฟร่ะ!
สวัสดีตอนเช้าคร้าบ กระผมมีนามว่าปาร์ค จินยองคนหล่อ แมน แอนด์คิ้วบอย ขณะนี้กำลังควานหาโทรศัพท์ตัวเองที่มันดังแล้วดังอีก แต่ก็ไม่รู้ว่าเอาไปปาทิ้งไว้ไหน ด้วยความง่วงสุดๆชนิดที่ว่าใครมาฉุดให้ลุกขึ้นตอนนี้ก็เอาไม่อยู่ จับอะไรได้ที่ไม่ใช่โทรศัพท์โยนแม่งทิ้งหมด
“ โอ๊ะ! เจอแล้ว ” ที่แท้มันมาอยู่ในกระเป๋ากางเกง สงสัยเมื่อคืนหนักไปหน่อยจนลืมอาบน้ำ แต่พอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเท่าแหละ จากที่ลืมตาไม่ขึ้นตอนนี้ตาสว่างทันทีเลยกู
“ ฮัลโหลคร้าบมี๊ ”
(ไอ้จินยองทำไมแกถึงไม่รับสายช้านนนนนนนนนนนนนน) เสียงร้อยแปดเดซิเบลของคุณนายปาร์ค จีมิน แทบทำให้ขี้หูของคุณลูกปารืค จินยองคนนี้ออกมาเต้นระบำชาวเกาะอยู่ด้านนอก
“ เพิ่งตื่นอ่ะมี๊ แต่มี๊โทรมาแต่เช้านิมีอะไรหรอครับ ฮ้าว! ” พูดพร้อมกับทำเสียงฮ้าวไปด้วย
(ไม่มีอะไรหรอกก็แค่มีธุระจะให้ไปทำให้หน่อย)
“ ธุระอะไรหรอครับ ” นั้นดิธุระอะไรของมี๊เนี่ย รู้สึกแปลกๆ - -
\
(วันนี้น้องจะกลับมาจากแคนนาดาแล้วนะ) มี๊พูดให้เคลียร์ดิ น้องไหน น้องคนหนายยยยยยยยยยยยยยยยยย
“ มี๊เอาตรงๆป่ะ น้องคนไหนอ่ะ ”
เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆไม่ควรเอาอย่างปาร์ค จินยองนะครับ การว๊อนบาทาม๊ามี๊มันอาจจะทำให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆอายุสั้นโดยไม่รู้ตัวก็เป็นไปได้
(ไอ้จินยองเอ้ยยยยยยยยยย แกจำน้องแกไม่ได้หรือไง คนที่ชื่อคิม ยูคยอม ไอ้เด็กคอหายของแกไง)
พอมี๊บอกเท่านั้นแหละ ถึงบางอ้อทันทีเลย ไอ้คิม ยูคยอม ไอ้เด็กยักษ์ ไอ้หมียักษ์ ไอ้เด็กคอหาย ลูกของคุณน้าซูจองที่เป็นเพื่อนของมี๊ อายุห่างกัน 2 ปี แต่ไม่มีใครคิดว่าผมเป็นพี่มันสักคน เพราะว่าไอ้เด็กนั้นแม่งตัวสูงกว่าผมอีก ฮือๆ พูดแล้วเจ็บจาย จินยองเจ็บจายยยยยยย
“ อ่อออออออ ห่ะ!! มี๊ว่าไงนะไอ้ยูคจะกลับมาแล้ว แล้วจะมาวันไหน ตอนไหน บลาๆๆๆๆ ” รัวคำถามใส่แบบไม่ยั้ง นี่ถ้าไม่กลัวปากเปื่อยก่อนนะ จะถามมากกว่านี้อีก
(น้องโทรศัพท์มาบอกแม่ว่าจะมาถึงวันนี้ตอน 8 โมง อย่าลืมไปรับน้องที่สนามบินหล่ะ)
8 โมงหรอ งั้นตอนนี้กี่โมงแล้วนิ ผมจึงหยิบนาฬิกาข้อมือที่ถอดทิ้งไว้ที่โต๊ะตรงหัวเตียงขึ้นมาดู อ่อ!เพิ่งจะ 7 โมง 40 นาที เองไม่ต้องรีบ
แต่เดี๋ยวนะ ตะกี้มี๊บอกว่าให้ไปรับน้อง 8 โมงนิ แล้วตอนนี้มัน.........
7 โมง 40 นาที !
7 โมง 40 นาที !!
7 โมง 40 นาที !!!
7 โมง 40 นาที !!!!
7 โมง 40 นาที !!!!!
“ 7 โมง 40 นาที แล้วววววววว มี๊แค่นี้ก่อนนะ อ่อ! ลืมบอก รักมี๊นะครับ ” ไม่ต้องรอให้มี๊พูดอะไร ก็ชิ่งตัดสายทิ้งก่อนที่จะลุกขึ้นด้วยความเร็วยิ่งกว่า 3G ไปหยิบผ้าเช็ดตัวแล้วตรงดิ่งเข้าห้องน้ำไปทันที
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ผมจัดการตัวเองเสร็จภายในเวลา 10 นาที ตอนนี้ยังเหลือเวลาอีก 10 นาทีที่ผมจะรีบบึ่งน้องจูจู รถคันโปรดของผมไปรับไอ้เด็กชายคิม ยูคยอมที่สนามบินอินชอนได้ทันเวลา แต่ผมคิดผิดแล้ว วันนี้วันอาทิตย์รถติดยิ่งกว่าอะไร ติดยิ่งกว่าวันธรรมดาซะอีก
ผมเหลือบไปมองนาฬิกาที่อยู่บนจอมอนิเตอร์ ทำให้ผมต้องกลืนน้ำลายลงคอทันที 5 นาทีสุดท้ายนี่สามารถกำหนดชะตาชีวิตของผมได้เลยนะเนี่ย ไอ้ยูคไม่เท่าไร แต่คุณนายปารืค จีมินเนี่ยสิถ้ารู้ว่าผมไปม่ทัน ปล่อยให้น้องรอ ผมได้อยู่ห่างน้องจูจูไปอีกหลายปีแน่ๆ จินยองอยากจิครายยยยยยยยย
~ เอ๊ เอ เอ เอ~ ทา อานึนเดเว จากูซุมกยอ~
นั้นไงไม่น่านึกถึงเลย
“ คร้าบมี๊ กำลังจะถึงแล้วคร้าบ มี๊ไม่ต้องห่วงนะคร้าบ คร้าบแค่นี้นะคร้าบ ” นั้นไงรถเริ่มวิ่งแล้ว ผมรีบวางโทรศัพท์ทันที แล้วเหยียบมิดชนิดที่แบบว่าเร็วกว่าเสือขีต้าร์วิ่งตามไม่ทันเลยก็ว่าได้
โอเคน้องจูจูของผมอาจจะรอดจากเงื้อมมือคุณนายปาร์ค จีมินก็เป็นไปได้นะ
.
.
.
.
.
.
.
[Yugyeom Part]
ณ สนามบินอินชอน
ตึก ตึก ตึก ตึก ตึก
ชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง หน้าตาจัดว่าดีถึงขั้นดีมาก ผมสีบอร์นทอง บวกกับสไตล์การแต่งตัวแล้วนึกว่านายแบบหลุดออกมาจากนิตยสาร สวมแว่นตาสีดำยิ่งเพิ่มความเท่ห์ให้เขาไปในตัว
ผมนายคิม ยูคยอมคนหล่อ พ่อรวย แม่สวย ลูกชายคนเดียวของตระกูลคิม ที่โดนป๊ากับม๊าส่งตัวจากแคนนาดากลับมาเรียนมหา’ลัยที่เกาหลี ที่ที่เป็นบ้านเกิดเมืองนอน โดยให้เหตุผลว่าอยากให้ลูกชายออกมาเผชิญกับโลกภายนอกด้วยตัวเองบ้าง
แล้วทุกวันนี้ป๊ากับม๊าไม่เคยปล่อยผมเลยว่างั้น - -
“ ไหนน้าจีมินบอกว่าพี่จินยองจะมารอรับไง ทำไมยังไม่เห็นมาเลย ” น้าจีมินที่ผมพูดถึงเมื่อกี้ คือเพื่อนของม๊า แม่ของพี่จินยอง รุ่นพี่ที่ผมเล่นด้วยกันมาตั้งแต่เด็ก ไม่รู้ว่าเปลี่ยนมากแค่ไหน อาจจะอ้วนกว่าเดิม หรืออาจจะเตี๊ยเหมือนเดิมก็ได้ใครจะไปรู้ววววววว
ขณะที่ผมกำลังจะกดโทรศัพท์หาเพื่อนของม๊าอยู่นั้น ผมก็ต้องสะดุดกึกเข้าให้กับผู้ชายร่างบาง หน้าหวาน ตัวอาจจะดูไม่เล็กสำหรับคนทั่วไปแต่สำหรับผม ผมว่ามันเล็กมากเลยนะ แต่ความคิดนั้นก็ต้องสลายทันที เมื่ออีกคนหันหน้ามามองผม ทำให้ผมเห็นหน้าอีกคนทันที
อีเชี่ย!! นี่มันพี่จินยองนิหว่า เกือบได้โดนลูกเตะแล้วมั้ยหล่ะ ข้อหาเต๊าะไม่ดูเวลาไม่ดูสถานที่ - -
[ End Yugyeom Part]
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Talk
ตอนแรกมาแล้ววววววว จุดพลุ ปุ๊ง ปุ๊ง รู้สึกว่ามันสั้นๆยังไงไม่รู้วววว 555555
เรื่องนี้คู่แปลกมีเยอะ แต่มันก็ไม่อาจจะแปลกมากเกินไป
ชอบไม่ชอบตรงไหน เจอคำผิดตรงไหน ควรปรับปรุงตรงไหนก็บอกกันได้ไม่กัด(เพราะไม่ใช่หมา ฮ่า ฮ่า)
ปอลิง. ใครอยากรู้จักไรท์ หรือจะหาทางทวงฟิคไรท์ ติดต่อได้ 2 ทางนะ
ทวิตเตอร์ : Rabbitty Pig
เฟสตะบุ๊ค : จินยองงี่ สุดติ่งกระดิ่งแมว
*คอมเม้นวันละนิด จิตใจไรท์แจ่มใสนะจร่ะ เพราะฉะนั้นเม้นกันเถอะจะได้ไม่เป็นภาระของลูกหลาน (เกี่ยวหรอ ฮ่า ฮ่า)*
ความคิดเห็น