คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : Y .My Friend. Y : Chapter 10
My Friend#ฟิคเพื่อนกัน.
Vkook
Chapter10
โคร๊งเคร้งๆ
ก๊องแก๊งๆ
“จองกุกมึงทำอะไรของมึงอะ”แทฮยองพูดขึ้นหลังจากที่มันมานั่งดูผมทำอาหารอยู่นาน
ก็คนมันเหม่อๆลอยๆนี่น่า จะไปรู้ได้ไงว่าจะต้องใส่อะไรลงไปแล้วผัดยังไงบ้าง…
“เมื่อไหร่คุณป้าจะกลับมาสักทีนะ กูไม่อยากเห็นมึงทำอาหารกินแบบนี้เลยจองกุก” แทฮยองบ่นอีกครั้งแล้วเดินมาชะโงกหน้าดูในกระทะที่ผมกำลังผัดบะหมี่รวมกับข้าวผัดอยู่ “ดูดิ๊!ขี้ในห้องน้ำยังดูดีกว่าอีกมั้งเนี่ย”
ผลั่ก!!
“ใช่ดิแทฮยอง!กูมันไม่ใช่โมเมย์ของมึงหนิ ทำอะไรมันก็ดูจะขัดหูขัดตามึงไปสะทุกเรื่อง”
ผมผลักหน้าอกคนตัวสูงก่อนที่มันจะลงไปหน้าพรางทำหน้างง==
“มันไม่ใช่อย่างนั้นนะจองกุก” แทฮยองว่าแต่ผมไม่รอช้ารีบวิ่งออกมาจากตรงที่มันนั่งอยู่ทันที
ปัก!
ผมปิดประตูห้องแล้วนั่งลงอย่าคนหมดสภาพ วันนี้ทั้งวันถึงแม้เราจะอยู่ด้วยกันแต่ผมเอาแต่นั่งเหม่อถึงเรื่องเมื่อคืน ทำไมแทฮยองต้องทำอีโมหน้าเขิลแบบนั้นตอนที่จีมินแซวด้วย
แล้วทำไมผมต้องไปนึกถึงมันด้วย ผมไม่เข้าใจ= =
Rrrrrrr~~
‘จีมิน’
“ฮัลโหล…” ผมรับโทรศัพท์จีมินพร้อมกับกรอกเสียงลงไปอย่างเนือยๆ
[เออ…จองกุกหรอ วันนี้มึงว่างป่าววะ]
“อืมว่าง”
[งั้นมึงไปซื้อเกมส์เป็นเพื่อนกูหน่อยดิกูเห็นที่บ้านมึงมีเกมส์หนุกๆเยอะเลย กูอยากให้มึงช่วยเลือก] จีมินร่ายยาวจนผมแทบจะหลับ
“เออๆงั้นเจอกันตอนนี้เลยได้มั้ยกูไม่อยากอยู่บ้าน”
[เค งั้นไปเจอกันที่นู่นเลยก็ได้กูจะออกไปและ]
ติ๊ด~~
พอตกลงกันได้ผมก็ตัดสายจีมินทิ้งทันที ไม่อยากอยู่บ้านแล้ว ไม่อยากเห็นหน้าแทฮยอง= =
ผมตัดสินใจอาบน้ำแต่งตัวแล้วฉีดน้ำหอมจนฟุ้ง ก่อนที่จะเดินลงมาเจอคนที่พึ่งโดนผมผลักไปเมื่อกี้นั่งเล่นเกมส์อยู่คนเดียว พอเห็นผมพร้อมกับกลิ่นน้ำหอมที่เตะจมูกแทฮยองก็หันมาทันที
“ไปไหนอะ?”
“เสือก…” ผมตอบแทฮยองก่อนที่จะเดินออกมา แต่แทฮยองไม่ยอมหรอกครับมันวิ่งมาดักหน้าผมไว้จนได้
“จะไปไหนจองกุก-*-“
ถามเฉยๆก็ได้ทำไมต้องขมวดคิ้วด้วยวะ= =
“จะไปกินข้าว เดินเล่น ดูหนัง ฟังเพลงร้องคาราโอเกะ” ผมพูดหน้าเชิดๆก่อนที่แทฮยองจะขมวดคิ้วให้พันกันมากกว่าเดิน
“ไปกับใคร”
หึ! กำลังหงุดหงิดที่กูจะไปข้างนอกโดยไม่ชวนมึงล่ะสิแทฮยอง
“ไปกับพี่จินJ”
“เออไปเลย…กูก็ว่าจะไปดูหนังกับเมย์อยู่เหมือนกัน ว่าจะไปดู…ฝากไว้ในกายเธอเห็นเค้าบอกกันว่าน่ากลัวเมย์จะได้ซบไหล่กูไง^^” แทฮยองว่าแล้วเอามือไปตบที่ไหล่ตัวเองเบาๆ
“เอ้อ!! มึงจะไปไหนกับใครก็เรื่องของมึง ต่างคนต่างไปกูจะอยู่กับพี่จินจนดึกเล้ย!” ผมว่าแล้วสะบัดแขนออกมาจากมันก่อนที่จะเดินตุ้ยๆออกมาจากบ้าน
โมเมย์ โมเมย์ อะไรๆก็ยัยโมเมย์;(
“เป็นไรวะมึงสีหน้าเหมือนอารมณ์ไม่ดี” จีมินถามขึ้นในขณะที่เรากำลังเดินเลือกเกมส์กันอยู่
“ก็กูเบื่อแทฮยอง เบื่อทุกอย่างเบื่อโมเมย์!” ผมหลุดพูดออกมาจนไอ้จีมินต้องทำหน้างงตามไปด้วย
“ทำไมวะ…เออพูดถึงเมย์เห็นเมย์บอกว่าคบกับแทฮยองแล้วมึงรู้ยัง”
“วะ…ว่าไงนะจีม” จุกครับT_T
ทำไมมันต้องคบกันโดยไม่บอกผมด้วย ทำไมจีมินถึงรู้ก่อนผม แล้วไปคบกันได้ยังไงคบกันตอนไหนเมื่อไหร่ทำไมผมถึงไม่รู้?
“ทำไมกูไม่รู้ล่ะจีม…” ผมมองหน้าจีมินแล้วพูดเสียงสั่น ตอนนี้มันเหมือนน้ำตาจะร่วงลงมาจากเบ้ายังไงไม่รู้T_______T
“เอ้า!ก็เมื่อคืนไงมึงไม่เห็นตัสอ๋อ มันขึ้นตัสกันเมื่อคืนตอน…เที่ยงคืนกว่าๆมั้ง” จีมินพูดส่วนผมก็คิดภาพตาม
เมื่อวานผมหลับไปตั้งแต่ยังไม่เที่ยงคืนเลย สงสัยจะเป็นตอนที่ผมหลับไปแล้วมั้ง แล้ววันนี้ล่ะวันนี้มันมาอยู่กับผมทั้งวันทำไมไม่คิดจะบอกกันให้รู้เรื่องหน่อยเลย
ผมเกลียดคนโกหก เกลียด เกลียดที่สุด…
“วันนี้กูค้างบ้านมึงได้มั้ยจีม”
“เออได้ดิ เนี่ยกูจะได้มีเพื่อนเล่นเกมส์ยันเช้า แฮ่ๆ^^”
Y .My Friend. Y
แทฮยอง สุดหล่อ กำลังคบกับ❤ – โมเมย์ โมเมย์ โมเมย์
Comment…
จีมิน บักหำ : เช้ดๆพึ่งแซวอยู่เมื่อกี้คบกันสะและ กิ้วๆ
โมเมย์ โมเมย์ โมเมย์ : 555555อย่าแซวสิจีม
แทฮยอง สุดหล่อ : จีมินขี้เสือก555555
จีมิน บักหำ : โอ๊ยยยย!โดนลุมครับไม่เสือกก็ได้ รักกันๆ
ฟึ้บ!
“ขอให้รักกันจนตาย” ผมสบถขึ้นหลังจากที่ปิดหน้าจอมือถือลง ตอนนี้ผมกำลังนอนกลิ้งเกลือกอยู่บนเตียงจีมิน ส่วนเจ้าของเตียงตอนนี้กำลังวุ่นวายอยู่กับแผ่นเกมส์แผ่นใหม่
เออดี= =
“แม่ง!เกมส์นี้เล่นไม่ได้เดี๋ยวต้องเอาไปเปลี่ยนสะและ” จีมินบ่นงึมงำอยู่คนเดียว
“เออจีม…พี่จินเค้าไม่เล่นเฟสเล่นไลน์บ้างหรอ” ผมถามจีมินก่อนที่มันจะหันมาทำหน้านึก
“เฟสนี่ไม่เล่นแน่นอน แต่ไลน์ไม่แน่ใจว่ะต้องถามพี่โฮป”
“เออแล้วพี่โฮปมึงอยู่ไหนล่ะ” ผมถาม
“อยู่บ้านพี่จินอะไปตั้งแต่เมื่อวานและเย็นนี้ก็คงกลับ” จีมินตอบก่อนที่มันจะหันไปเล่นเกมตามเดิม
ส่วนผมก็ว่างอีกตามเคย เช็คเฟสบุ๊คอีกทีดีกว่า…
แดแด้ คนผิวเข้ม : โสดๆเมื่อไหร่จะมีคนจีบL
ข้ามตัสนี้ไปเถอะครับ-*-
ผมคือ ไค : ขายครีมผิวขาวใช้แล้วไม่ได้ผลยินดีคือเงิน สนใจทักJ
นี่ก็ขายของอีกละ เบื่อจริง= =
แทฮยอง สุดหล่อ ได้ถูกแท็กในรูป โมเมย์ โมเมย์ โมเมย์
ดูฝากไว้ในกายเธอ กรี๊ดจนแทฮยองหลับ 555 สงสัยจะเคลิ้มเสียงกรี๊ดเรามั้ง
แหวะ! แหวะ! แหวะ!
ก็แค่รูปแทฮยองนอนซบไหล่ในโรงหนังทำไปมาถ่ายโชว์ชาวบ้าน เหอะ!กลัวคนเค้าไม่รู้มั้งว่าคบกับอะ แค่นี้ทำเป็นมาโชว์
“จองกุกมึงดูรูปนี้ดิ น่ารักว่ะ” จีมินโชว์รูปแทฮยองกับโมเมย์ให้ผมดูอีกครั้งในมือถือมัน ก็รูปเดียวกันนั่นแหละกูก็เช็คเฟสอยู่เหมือนกันเนี่ยห่า= =
“เห็นและ ไม่เห็นจะน่ารักเลย” ผมพูดแล้วปิดเครื่องโทรศัพท์ไปสะ ผมไม่อยากจะเห็นรูปหรือตัสต่างๆในเฟสอีก ไม่อยากเห็นอะไรทั้งนั้น
“อะไรของมึงวะ…” เสียงจีมินสบถก่อนที่ผมจะนอนลงแล้วหลับตา
ต่อไปนี้ก็คงไม่มีเพื่อนกินข้าว ไม่มีใครมาปลุก ไม่มีใครมาโอ๋ตอนปวดท้อง ไม่มีใครมาเดินกลับบ้านเป็นเพื่อน ต่อไปนี้คงไม่มีแทฮยองแล้วT______T
Y .My Friend. Y
Jin’ part
“พวกกุกลับก่อนนะจิน^^” เจโฮปว่าก่อนที่มันจะยื่นหมวกกันน็อคให้ชูก้าใส่
ชูก้ารับมันเอาไว้ก่อนที่จะสวมลงไปแล้วขึ้นไปนั่งบนมอเตอร์ไซด์ของเจโฮป จากนั้นพวกมันก็พากันขับออกไปเหลือก็แต่ผมกับนัมจุน…
“เมื่อคืนนายจับมือฉัน…อย่าคิดว่าฉันไม่รู้” ผมหันไปพูดกับนัมจุนทันทีที่เหลือเราเพียงแค่สองคน
“หรอ…แล้วเรื่องที่ฉันจับก้นนายล่ะรู้รึป่าว”
“คิมนัมจุน!” เหอะ!ไอบ้านี่ เมื่อคืนมันไม่ได้มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นสักหน่อย พูดบ้าอะไรไม่รู้
“ไปล่ะไม่อยากอยู่กับพวกหลงตัวเองนานๆ” พอพูดจบนัมจุนก็ขึ้นคร่อมรถมอเตอร์ไซด์ของตัวเองก่อนจะขับมันออกไป
เหอะ!หลงตัวเองงั้นหรอ อย่ามาหลงฉันเข้าให้อีกคนแล้วกันนัมจุน
Jungkook’s part
“จีมิน!!พี่กลับมาแล้วโว้ยย” เสียงบุคคลสามดังขึ้นอยู่หน้าห้องจีมินก่อนที่ผมจะสะดุ้งขึ้นด้วยความตกใจ
“ใครวะจีม?”
“พี่โฮปๆ” จีมินตอบสั้นๆแล้วเดินไปเปิดประตูห้องให้พี่โฮปเดินเข้ามา
“อ้าว!จองกุก มาอยู่นี่ได้ไง” พี่เจโฮปถามขึ้นทันทีที่เห็นผมนั่งอยู่บนโซฟา
“วันนี้ไอกุ๊กมันค้างนี่นะ ไม่ต้องพูดมากไปอาบน้ำเหอะพี่เต่าโคตรเหม็นเลย”
“ไอเหี้ย! พูดไรของมึง กูอาบน้ำมาแล้วเว้ย” พี่เจโฮปพูดขึ้นก่อนที่จะยกจุกกุแร้ตัวเองขึ้นมาดม
“เออๆแซวเล่นน่ะเห็นใส่ชุดเดิม^^”
ผมนั่งหัวเราะให้กับคู่พี่น้องที่หยอกล้อกัน มันน่ารักดีนะผมเป็นลูกคนเดียวจะมีก็แต่ไอแทฮยองเนี่ยแหละที่อยู่เป็นเพื่อน เป็นพี่น้อง เป็นทุกอย่างให้กับผม
แต่ตอนนี้คงไม่ใช่แล้ว= =
Taehyung’s part
“เราถึงบ้านแล้วนะเมย์ไม่ต้องเป็นห่วงนะ” ผมพูดก่อนที่จะวางสายโมเมย์ไปแล้วหยิบกุญแจบ้านขึ้นมาไข
มองไปที่บ้านหลังตรงข้าม ตอนนี้บ้านหลังนั้นมืดสนิทแม่จองกุกไม่อยู่บ้านตั้งแต่เมื่อวานเพราะไปทำงานต่างจังหวัดสามวัน ส่วนไอจองกุกเองก็คงยังไม่กลับบ้านแหละมั้ง นี่ก็ใกล้จะมืดแล้วด้วยมัวทำอะไรกันอยู่วะ= =
ว่าแล้วก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทร แต่เอ….ไม่โทรดีกว่าเดี๋ยวมันจะหาว่าง้อ เหอะ!
08:00 pm
“น้องแท!นั่งทำอะไรอยู่หน้าบ้านน่ะลูกเดี๋ยวยุงก็กัดหรอก” เสียงแม่ผมตะโกนออกมาจากในบ้าน
ตอนนี้ผมกำลังนั่งรออยู่หน้าบ้านตัวเองว่าเมื่อไหร่ไอตัวดีมันจะกลับมาสักที นี่ก็ปาไปสองทุ่มแล้วนะทำไมจองกุกยังไม่กลับบ้านมาอีก
“น้องแท…ทำอะไรอยู่วะลูก” จู่ๆป๊าก็เดินลงมานั่งเป็นเพื่อนผมที่หน้าบ้าน
“ปล่าวว่ะป๊า” (?)
“จองกุกไม่อยู่บ้านหรอกหรอ บ้านมืดเชียว” ป๊าผมมองไปที่หน้าบ้านเห็นบ้านตรงข้ามมืดๆก็เลยอดถามไม่ได้
“ครับ มันไปเที่ยวกับรุ่นพี่ที่โรงเรียน” ผมบอกป๊าก่อนที่จะหยิบมือถือขึ้นมาดู
จะโทรหรือไม่โทรดี?
“โทรสิลูก จะได้รู้ว่าเขาไม่เป็นอะไร ป๊าไม่กวนแล้วดีกว่า รีบเข้าบ้านล่ะเดี๋ยวยุงหอบไปแดกตัวยิ่งแห้งๆอยู่” พอพูดจบ ป๊าก็ตบไหล่ผมทีนึงก่อนจะลุกออกไป เอาวะ!โทรก็โทร
‘เลขหมายที่ท่านเรียก…’
ติ๊ด!
จองกุกปิดเครื่อง มันปิดเครื่งทำไม? ปกติมันไม่ใช่คนแบบนี้ เกิดอะไรขึ้นกับนายรึป่าวจองกุก
แทฮยอง สุดหล่อL รู้สึกอยากให้รู้
เป็นห่วงนะเว้ย…
ผมได้แต่โพสต์สเตตัสลงไปหวังว่าแค่ระบาย จองกุกมันคงไม่รู้หรอกว่าผมเป็นห่วงมันขนาดไหน มันคงไม่รู้ คงไม่เคยรู้อะไรเลยสักอย่าง….
TBC.
ไรท์:: มาแล้ววววววว ขอโทดที่หายไปนานนะคะ ว่าจะมาอัพๆก็เกิดเหตุขัดข้องทางเทคนิคทุกที ยังไงมาอัพให้แล้วอ่านแล้วก็แท็ก#ฟิคเพื่อนกัน.ในทวิตเตอร์ และก็ฝากเม้นๆกันด้วยน้าค้า^^
@wathinee1997<<< ฟอลมาเม้ามาคุยได้ทุกเรื่องเลยค่า^^
My Friend.
ความคิดเห็น