เพลงประกอบนิยายทุกเรื่อง (แต่งเอง)

ลำดับตอนที่ #11 : พล๊อตเรื่องคร่าวๆ

จะแต่งประมาณว่า พระเอกกับนางเอกเขารักกันอยู่ แต่มีนางร้ายมาแย่ง พระเอกไม่ได้ชอบนางร้าย ไม่เคยคิดมีอะไรด้วย แต่นางร้ายอยากเอาชนะ ถึงกับยอมลงทุนเสียสาว วางอุบายเอาผ้าปิดตาพระเอก แล้วสวมรอยว่าตัวเองคือนางเอก พระเอกก็ไม่รู้ เพราะโดนวางยาสลบแบบอ่อนๆ ตอนแรกพระเอกก็ไม่ยอมมีอะไรด้วย เพราะจิตสำนึกลึกๆ ก็คิดว่าถ้่ารักนางเอกก็ต้องถนอม แต่นางร้ายมันก็ฉลาด แสร้งปลอมตัวเป็นนางเอก เอาน้ำหอมที่นางเอกใช้มาใส่ตัว เอาเสื้อผ้านางเอกมาใส่ พระเอกมันก็โง่ตามจริงๆ คิดว่าเป็นนางเอกเต็มที่ บวกกับสมองกำลังมึนๆ เบลอๆ เพราะถูกวางยาสลบ พอตื่นมา มีอะไรกันเสร็จ นางร้ายหนีไปซ่อนตัวชั่วคราว ที่ทำอย่างนี้เพราะอยากให้พระเอก-นางเอก เข้าใจผิดกัน

พอฤทธิ์ยาสลบหมด พระเอกตื่นมา พบตัวเองไม่มีเสื้อผ้าใส่ แต่ก็จำได้ลางๆ ว่าเมื่อคืน ตัวเองได้ร่วมประเวณีกับหญิงสาวคนนึงไปแล้ว  ที่ร้ายคือ นางเอกมันดันมาถึงที่ตรงนั้นพอดี พระเอกก็เข้าใจผิดเต็มที่ คิิดว่าผู้หญิงที่มีอะไรด้วยเมื่อคืนเป็นนางเอกเต็มที่ ก็บอกนางเอกไป ว่าเสียใจ ขอโทษ แต่จะรักดูแลรับผิดชอบอย่างดี ทีนี้ นางเอกก็ถึงกับเงิบสิ! งงว่า ตูไปมีอะไรกับมรึงตอนไหนว้าาาา ก็เลยบอกพระเอกไปว่าคงจำผิดคน เพราะเพิ่งมาถึงเมื่อกี้เอง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทีนี้พระเอกก็เลยโมโหสิ คิดว่านางเอกหลอกลวงหรือรังเกียจตัวเอง ด่านางเอกว่าแพศยา เพิ่งมีสามีไปหยกๆ เมื่อคืน แต่ทำดัดจริต ไม่รู้ไม่เห็น จริงๆ คนที่ควรด่าคือนางร้ายเพราะเป็นคนวางแผน แต่พระเอกมันโง่ไง จากนั้นก็เลยกลายเป็นโกรธกับนางเอกไปเลย บลาๆ


คุณคิดว่าพล็อตเืรื่องแบบนี้แรงไปไหม และมีสิทธิเกิดขึ้นได้ไหมกับสัญชาติญาณทางเพศของผู้ชาย