คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ 1
ภายในสตูดิโอย่านลาดพร้าว “ใหม่ รจนา” นักแสดงสาวชื่อดังทางช่อง 21 กำลังฝึกซ้อมท่องบทอยู่อย่างแข็งขัน เมื่อเสียงผู้กำกับสั่งคัท หล่อนจึงได้เดินมาพักดื่มน้ำที่ห้องแต่งตัว
“เป็นไงหนูใหม่ เหนื่อยไหมครับ วันนี้พอแค่นี้ก่อน” เสียงผู้กำกับรัชพงษ์ตะโกนบอก เขานั่งอยู่ที่หน้าจอมอนิเตอร์คอยเชคซีนการแสดงและมุมกล้องอยู่
“ไม่เหนื่อยเลยค่ะ วันนี้งานลื่นไหลมาก” รจนาบอก รัชพงษ์เดินเข้ามาหญิงสาว แล้วลูบหัวเบาๆ อย่างเอ็นดู เขารักรจนาเหมือนลูกเหมือนหลานคนหนึ่ง เธอเป็นยิ่งกว่าเพื่อนร่วมงาน เพราะรจนาเป็นคนอัธยาศัยดี มีสัมมาคารวะต่อผู้ใหญ่ และยังเป็นคนที่ตรงต่อเวลาอีกด้วย เธอจึงเป็นที่รักใคร่ของคนในกองรวมทั้งรัชพงษ์
“วันนี้ใหม่ทุ่มเทมากนะ ขอให้เป็นอย่างนี้ต่อไป อาทิตย์หน้าเจอกัน” รัชพงษ์บอกกับรจนาก่อนจะสั่งเลิกกอง ทุกฝ่ายต่างแยกย้ายกันกลับบ้าน ทันใดนั้นใครคนหนึ่งก็เดินสวนเข้ามา
“ใหม่ วันนี้คุณว่างไหม ผมอยากชวนคุณไปทานข้าว” ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ หน้าตาผ่องใส เขาคือภาคย์ ไตรภพ นักแสดงหนุ่มชื่อดังของช่อง 16 ที่ตกเป็นข่าวรักๆ ใคร่ๆ กับรจนา หญิงสาวพยายามทำเป็นไม่ใส่ใจ แต่ด้วยมรรยาท หล่อนจึงไม่คิดไล่เขาไปในทันที ได้แต่ออกตัวไปอย่างแกนๆ หญิงสาวชวนชายหนุ่มไปที่ห้องพักนักแสดง เพื่อคุยกันสองคน
“ภาคย์ค่ะ คือว่า ใหม่ไม่เข้าใจว่าคุณจะตามใหม่มาอีกทำไม คุณก็รู้ว่าที่นี่นักข่าวยังกะหนอน” หญิงสาวบอกด้วยท่าทีหงุดหงิดเล็กน้อย ทำเอาชายหนุ่มหน้าเสีย
“ผมไม่ได้เจอใหม่มาตั้งอาทิตย์นึงแล้วนะ คิดถึงจะแย่” ชายหนุ่มกระเง้ากระงอด
“แต่คุณยิ่งทำแบบนี้ จะทำให้ทุกคนมองใหม่ในแง่ไม่ดีนะคะ คุณก็รู้อยู่เต็มอกว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน” หญิงสาวรีบสะบัดมือออกจากการเกาะกุมของชายหนุ่ม
“โอเคใหม่ ผมเข้าใจดี คุณกำลังโด่งดัง งานคุณเยอะ ไม่มีเวลาสนใจเรื่องความรัก แต่คุณไม่ควรปิดโอกาสคนที่เข้ามาหาคุณนะ” สีหน้าชายหนุ่มมีแววทดท้อ
“ใหม่ยังไม่อยากมีแฟนตอนนี้ จบนะคะ ยิ่งคนในวงการด้วยกันแล้วละก็ ใหม่ไม่อยากเอาชื่อเสียงมาเสี่ยงค่ะ” หญิงสาวเอ่ยตัดบท ภาพพจน์ที่อุตส่าห์ถนอมมาอย่างดีของเธอจะต้องไม่พังด้วยน้ำมือของใครคนใดคนหนึ่งเป็นอันขาด
หญิงสาวรีบเดินออกมาจากสตูดิโอ ภาคย์เดินตามติดเธอมาอย่างกระชั้นชิด แต่หล่อนรีบสาวเท้าขึ้นรถและสตาร์ทรถเก๋งสีบอร์นคันงามของเธอออกไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้ชายหนุ่มมองตามตาละห้อยอยู่ ณ ที่นั้น
รจนากลับที่บ้านพักส่วนตัวด้วยอาการหัวเสีย หล่อนมาระบายเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้กับพิมพ์สิริ เพื่อนสาวนักแสดงของเธอที่อาศัยอยู่บ้านเดียวกันฟัง
“ใหม่ก็พยายามหนีห่างเขาแล้วนะพิมพ์ แสดงออกว่าไม่ได้คิดอะไรเกินเลยกับเขา แต่ภาคย์เขาก็ยังตื๊อใหม่ไม่เลิก”
“ทำไงได้ล่ะ เธอมันเสน่ห์แรงนี่ยัยใหม่ ต้องทำใจล่ะงานนี้ ถ้าภาคย์เขาเล่นไม่เลิก ฉันก็ไม่รู้จะช่วยยังไงดี”
“เจอหน้าเขาทีไร ฉันล่ะปวดหัวทุกที พาลจะทำให้งานตรงหน้าเสียไปด้วย คนอะไรตื๊อเก่งชะมัด อธิบายแล้วก็ไม่ยอมฟัง”
”แต่ดูท่าทางภาคย์เขาจริงจังกับเธอมากนะ” พิมพ์สิริบอก
“แต่ฉันไม่ได้รักเขาเลย” รจนาเอ่ยตรงๆ ไม่อ้อมค้อม
“อืม....ฉันก็เข้าใจเธอ แต่ก็แอบเห็นใจภาคย์เขานะ ถ้าเขาผิดหวังขึ้นมาคงแย่ไปเลย เขาดูชอบเธอเอามากๆ”
“เราเลิกพูดถึงเรื่องนี้กันเหอะ” รจนาตัดบท พิมพ์สิริจึงชวนเธอคุยเรื่องอื่นต่อไป
“วันนี้นะ มีจดหมายจากแฟนคลับของเธอมาเพียบเลย แต่มีแปลกๆ อยู่ฉบับหนึ่งนะ บรรยายความคลั่งไคล้ในตัวเธอเสียยืดยาว ฉันล่ะอ่านไปขำไป ยังกะพวกเพ้อ บ้าดาราทำนองนั้นอ่ะ” พิมพ์สิริกล่าวพลางหัวเราะสนุกสนาน
“ฉันไม่อยากท้าให้เขาส่งรูปตัวเองมาให้ดูหรอกนะ”
“เป็นไง กลัวเห็นแล้วผิดหวังเหรอ”
“ใช่ บางคนสำนวนหล่อมาก แต่เห็นรูปแล้วนอนไม่หลับไปสามวัน” รจนาหัวเราะร่วน เธอเจอแฟนคลับประเภทนี้มามาก แต่ก็ไม่ถือสาอะไรพวกเขามากมาย ถ้าไม่ก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเธอจนเกินไป!
+++++++++++++++++
ภายในคอนโดเล็กๆ ใจกลางเมืองนนทบุรี นาวิน เดชเดชา นักเขียนหนุ่มไฟแรง กำลังง่วนอยู่กับการปิดต้นฉบับส่งให้สำนักพิมพ์ประจำ สายตาจับจ้องที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ ส่วนนิ้วมือกดลงไปบนแป้นคีย์บอร์ดอย่างชำนาญและรวดเร็ว ก่อนจะเอื้อมไปหยิบกาแฟถ้วยเล็กขึ้นจิบเพื่อเรียกความตื่นตัวให้ร่างกาย
“รอแป๊ปนะ นางฟ้าของผม อีกไม่นานก็เสร็จแล้ว” ชายหนุ่มรำพึง หยิบรูปถ่ายในกระเป๋าเสื้อขึ้นมาถือไว้และจูบมันลงอย่างสุดแสนเสน่หา มันคือรูปถ่ายของ “ใหม่ รจนา” นางเอกทีวีขวัญใจของเขา เธอเป็นเหมือนแรงบันดาลใจและความฝันของเขาทีเดียว วันนี้ก็เช่นกัน เขาได้เขียนนวนิยายของตัวเองโดยจินตนาการให้เธอเป็นนางเอกในเรื่องของเขา พลางยิ้มอย่างภูมิใจกับงานตรงหน้า
“เฮ้ย ได้วิน เหม่ออะไรอยู่วะ งานเสร็จหรือยัง” พชร เพื่อนของเขาที่เป็นนักข่าวบันเทิงเอ่ยทักขึ้นขณะเดินเข้ามาที่โต๊ะรับแขก ในมือของพชรมีถุงอาหารอยู่สองสามอย่างติดมาด้วย
“เอ้า ฉันซื้อผัดไทยกับขนมชั้นที่ชอบมาฝากนาย” นาวินรับของมาพลางขอบคุณเพื่อน
“เอ่อ...ดีๆ ขอบคุณว่ะ กำลังหิวอยู่เลย” เขานั่งลงกับพื้น แกะห่อผัดไทยและตักทานอย่างอร่อย
“งานนิยายไปถึงไหนแล้ววะ” พชรถาม
“ใกล้เสร็จแล้ว ถ้าวางตลาดแล้วกระแสดี ฉันก็กะจะเอาไปเสนอที่ช่อง 21 เลย”
“เฮ้ย! รู้นะ คิดอะไรอยู่ นายอยากเจอน้องใหม่ รจนา ใช่ไหมล่ะ” พชรถามอย่างรู้ทัน
“ถ้าเป็นไปได้นะก็ดี” นาวินตอบ
“การมีความรัก มีคนที่เรารักเนี่ยมันก็ดีนะ ทำให้มีกำลังใจในการทำงาน แต่ก็เผื่อใจไว้บ้างเหอะว่ะเพื่อน ฉันน่ะเข้าใจว่านายชอบใหม่มาก แต่เขาก็เป็นดาราใช่มั้ย เป็นคนดัง เป็นที่หมายปองของใครต่อใครเต็มไปหมด แล้วเขาจะมามองคนอย่างพวกเราเหรอวะ คิดให้ดี” พชรแนะอย่างหวังดี
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันแค่อยากทำทุกทางเพื่อให้ได้ใกล้รจนา และอยากให้เขารู้แค่นั้นเองว่าฉันรักเขาจริงๆ”
“ก็ดี ถ้านายคิดว่า นายจะเอาชนะใจใหม่เขาได้ ดีกว่านอนฝันหวานอยู่กับบ้านไปวันๆ แต่บอกไว้ก่อนนะ วงการบันเทิงน่ะมันเมืองมายาน่ะโว้ย ภาพที่เห็นหน้าจออาจไม่ใช่ของจริงเสมอไป น้องใหม่ดารานางฟ้าแสนอ่อนหวานที่นายรักนักรักหนา ตัวจริงเขาอาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่นายคิดก็ได้ อาจจะขี้วีนสุดเหวี่ยงก็ได้ ใครจะไปรู้”
“ฉันว่าฉันรับได้กับทุกอย่างที่เป็นเขานะ” นาวินตอบมั่นใจ
....เช้าวันรุ่งขึ้น…
หน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์บันเทิงแทบทุกฉบับ ตีพาดหัวด้วยข่าวคล้ายๆ กันของใหม่ รจนา กับ ภาคย์ ไตรภพ ว่าทั้งคู่แอบมาพบกันในกองถ่าย เนื้อหาข่าวหนึ่งเขียนว่า “ไม่รู้จะปากแข็งไปถึงไหน สำหรับนางเอกขวัญใจประชาชนอย่างใหม่ รจนา และ ภาคย์ ไตรภพ มีคนพบทั้งคู่อยู่ในห้องพักนักแสดง ท่าทางกุ๊กกิ๊ก แต่ฝ่ายนางเอกก็ยังบอกว่าเป็นเพื่อนกัน ไม่รู้เมื่อไหร่ทั้งคู่จะมีข่าวดีให้แฟนคลับชื่นใจสักที”
นาวินโยนหนังสือพิมพ์ฉบับนั้นทิ้งลงตะกร้าใส่ของอย่างหัวเสีย แล้วมาระบายกับพชรที่ทำงาน
“เฮ้ย! นี่มันออกแนวหน้าด้านเลยนะเว้ย ฝ่ายหญิงเขาไม่สนใจ แต่ยังตามเขาไปถึงกองถ่าย ไอ้ภาคย์ที่มันเหลือเกินจริง” นาวินบ่นอย่างหงุดหงิดใจ
“แล้วนายจะทำอะไรเขาได้วะ นายมันก็แค่นักเขียนอ่ะ รจนาเขาไม่รู้จักนายซะหน่อย แล้วถ้าข่าวมันเป็นความจริงขึ้นมาล่ะ”
“พชร นายไม่เข้าใจ คนอย่างไอ้ภาคย์น่ะมันเจ้าชู้ จนนักข่าวเขาตั้งฉายาให้มันว่า “คาสโนว่า” เปลี่ยนคู่ควงรายวัน ก็คงเหลือแต่ใหม่นี่แหละ ที่ไม่ใจอ่อนให้มัน มันถึงได้ตื๊อไม่เลิกรา ฉันล่ะเป็นห่วงใหม่จริงๆ ไม่อยากให้ใหม่ไปเกี่ยวข้องกับคนอย่างมันเลย” ชายหนุ่มสาธยาย
“ฉันเชื่อว่าใหม่ไม่มีทางไปวุ่นวายกับผู้ชายนิสัยแบบนั้นแน่” พชรออกความเห็น
“ขอให้เป็นแบบนั้นเหอะนะ ฉันก็เชื่ออย่างนั้น” นาวินบอก สีหน้าเขาไม่มีความสบายใจเลย
“แล้วนายจะทำอย่างไรต่อไป...ฉันหมายถึง ทำตัวให้รจนารู้ว่ามีนายอยู่บนโลกนี้และห่วงเขา”
“ฉันว่าฉันต้องพยายามเข้าไปใกล้ชิดรจนาให้มากขึ้นเสียแล้วล่ะเพื่อน จะด้วยวิธีใดก็ตามแต่”
“งั้นฉันก็ขอเอาใจช่วยนายน่ะ ขอให้สมหวัง” พชรว่าพลางตลไหล่เพื่อนเบาๆ เป็นเชิงให้กำลังใจ.....
พชรกลับบ้านไปแล้ว แต่นาวินยังไม่นอน เขาจัดโต๊ะเขียนหนังสือใหม่ วางรูปของรจนาใส่กรอบรูปอย่างดีวางไว้ใกล้แจกันดอกไม้เพื่อให้ดูสดชื่น เวลาที่เขาเห็นเธอรู้สึกมีกำลังใจในการทำงานขึ้นมา ตามฝาผนังก็ยังมีรูปของรจนาติดไว้เต็มห้องนอน ภาพบางภาพก็ตัดเก็บจากนิตรสารและหนังสือพิมพ์ต่าง ๆ เขาชอบทำให้ตัวเองมีความรู้สึกว่ามีรจนาอยู่ข้างๆ ตัวตลอดเวลา แม้เพื่อน ๆ หลายคนจะมองว่าเขาเพ้อเจ้อ หลงใหล คลั่งไคล้ดารา แต่เขาก็ไม่แคร์ เพราะคิดว่าบริสุทธิ์ใจที่จะรักเสียอย่าง ความรักของเขาไม่ใช่การครอบครอง เขารักเธอก็จริง แต่ไม่เคยก้าวก่ายหรือสร้างความวุ่นวายให้กับชีวิตรจนา นี่แหละคือรักที่แท้จริง นาวินบอกตัวเองเช่นนั้นก่อนจะค่อยๆ พยายามหลับตาลงด้วยความอ่อนเพลีย…
++++++++++++++++
การปรากฏตัวของใหม่ รจนา เป็นที่ตื่นตาตื่นใจของแฟนคลับเธอเสมอ ไม่ว่าจะไปที่ไหน ก็ถูกรุมล้อมขอลายเซ็น ถ่ายรูปเป็นประจำ สาเหตุที่ใหม่ รจนา เป็นที่รักของแฟน ๆ เพราะเธอเป็นกันเอง ไม่หยิ่ง ไม่ถือตัว จึงมีแต่คนนิยมชมชอบ ผู้จัดการส่วนตัวของรจนาชื่อ “กิตติ” เขาทำหน้าที่เป็นบอดี้การ์ดให้หล่อน คอยดูแล รับงาน และเป็นห่วงเป็นใย
“ถ้าเหนื่อยก็พักบ้างก็ได้นะใหม่...ออกไปเที่ยวไกลๆ เปิดหูเปิดตาบ้าง”
“ค่ะ...ใหม่ว่าจะขอให้พี่กิตบอกเจ้านายให้หยุดรับงานให้ใหม่สักอาทิตย์นึง ใหม่อยากไปพักผ่อน ไปเที่ยวทะเล”
“ให้พี่ไปเป็นเพื่อนไหมล่ะ”
“ไม่ต้องก็ได้ค่ะ พี่ดูแลใหม่มามากแล้ว ใหม่เกรงใจพี่ ใหม่ไปคนเดียวดีกว่า”
“จะไปที่ไหนล่ะ เผื่อเจ้านายถาม พี่จะได้บอกถูก”
“ไปกระบี่ค่ะ”
“งั้นก็ขอให้เดินทางปลอดภัยนะ โชคดี”
“ค่ะ”
ใหม่ รจนา ต้องการหลีกหนีความวุ่นวายทั้งหลายชั่วคราวและเพื่อพักผ่อนคลายร้อน วันรุ่งขึ้นเธอจึงสั่งจองบัตรบริการเรือสำราญของบริษัทเดินเรือชื่อดังบริษัทหนึ่ง จุดหมายคือการไปตากอากาศ นั่งเรือชมทะเล พักบังกะโลสักหลัง คงทำให้เธอหายเครียดจากงานที่กรุงเทพฯ ได้ และก็เพื่อหลบหน้านายภาคย์ ไตรภพไปด้วยในตัว!
~จบตอน~
ความคิดเห็น