ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Musical

    ลำดับตอนที่ #4 : บังเอิญกับตั้งใจมันต่างกันตรงไหน?

    • อัปเดตล่าสุด 27 ส.ค. 49


    ตอนที่4


                   
    ตื่นเถิดชาวไทย...อย่ามัวหลับใหล.....   อ๊ากเสียงอะไรเนี่ย


                   
    ออร์แกนตื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   เสียงธิดาเรียกฉัน


                   
    อื่อ.....  


                   
    ตื่นได้แล้ว   พี่เค้านัดสองโมงครึ่งนะ


                   
    ตื่น    ฮื้ย   ตื่นก็ได้    ฉันพูดพร้อมกลับเดินไปอาบน้ำต่อจากยัยแพร


                   
    เฮ้อ นั่นแหละตัวจริงยัยธิดาเลย    เรียบร้อย      ชอบทำตัวเป็นแม่   แต่ก็แอบแสบซ่าอยู่ไม่เบาเลย


                   
    พออาบน้ำเสร็จพวกเราสี่คนก็รีบลงไปกินข้าวเช้ากัน   อาหารที่โรงอาหารเป็นแบบตามสั่ง    สั่งเสร็จก็รอเอามากินเลยแค่ให้ป้าเค้ารูดบัตรนักเรียนไว้ แล้วทางโรงเรียนก็จะเก็บทีเดียวปลายเทอม    เฮอๆ   งานนี้ออร์แกนจะกินให้พุงกางเลยคอยดู



                   
    * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *



                   
    น้องๆมากันครบแล้วนะครับ   วันนี้เป็นกิจกรรมที่เน้นการสานสัมพันธ์ของรุ่นพี่กับรุ่นน้องครับ   พี่เกียรติพูด


                   
    แล้วก็จะเป็นการเปิดตัวประธานนักเรียนในปีนี้ให้กับน้องๆปีหนึ่งของโรงเรียนเราได้รู้จักกันนะครับ   เขาคือ   นายพชร   ชัยธนกุล    ครับ    แล้วก็มีพี่คนหนึ่งเดินออกมา   เค้าหล่อมากเลย แต่ตาแบบนั้น                อ๊ากนั้นมันนายดุนี่นา


                   
    อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยย     กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด    เสียงเหล่าชะนีในสวนสัตว์ร้องกันใหญ่เลย   ฉันก็ยอมรับอะนะว่านายนั่นหล่อ     แต่ปากนี่สิมันเสียบดบังความหล่อไปหมดเลยอะ


                   
    แล้วพี่เกียรติก็มอบให้นายนั่นเป็นคนพูดหลังจากนั้นกรรมการนักเรียนชุดเก่าก็เดินออกไป


                   
    สวัสดีครับพี่ชื่อ   พชร   ชัยธนกุลนะคะ   หรือน้องๆ จะเรียกพี่ว่าพี่เพชรก็ได้ครับ    กิจกรรมวันนี้ของเราคือการ   เล่นเกมส์บัดดี้นะครับ   อันที่จริงจะพูดให้ถูกก็คือเราจะเล่นเกมส์นี้กันครึ่งเทอมเลยต่างหากนะ   ทุกคนจะได้จับฉลาก   รายชื่อที่อยู่ในฉลากนั้นคือคนที่เราจะต้องคอยดูแลไปตลอดสามเดือนนับจากนี้      นี่คอกระป๋องที่ใส่ชื่อรุ่นพี่ไว้นะครับ    สวนกระป๋องนี้เป็นกระป๋องที่ใส่ชื่อรุ่นน้องไว้นายนั่นพูดพร้อมกับยกกระป่องขึ้นมาให้ทุกคนในห้องประชุมดู


                   
    รุ่นพี่จะจับชื่อรุ่นน้อง   และน้องก็จับชื่อรุ่นพี่นะครับหลังจากนั้นนายเพชรก็บอกให้รุ่นน้องเข้าแถวแล้วเดินมาจับฉลากส่วนรุ่นพี่ก็ไปตั้งแถวแล้วจับด้านนอกเพื่อไม่ให้สับสนกัน    ซักพักนายนั่นก็หายไปเลยสงสัยจะไปจับฉลากมั๊ง


     
                   กว่าที่ฉันจะทั้งเบียดทั้งรัดคิวเข้าไปและจับออกมาได้ก็เกือบสองชั่วโมง   ทำไงได้ก็คนตั้งเกือบสามร้อยคนมารุมกระป๋องใบเดียว   กว่าจะเสร็จคงจะ3-4ชั่วโมง


                   
    หลังจากที่เราสี่คนได้จับกันหมดแล้วก็มานั่งเปิดดูชื่อพร้อมกัน    ฉันได้คนชื่อ    พชร   ชัยธนกุล   อืมชื่อเพราะใช้ได้   แต่เอ๊ะ   นี่มันชื่อตาพี่ดุหนิ   แล้วงานนี้ฉันจะไปดูแลเค้ายังไงเนี่ย


                   
    แล้วเสียงสี่เสียงก็ดังขึ้น   
    พวกแกจับได้ใครอะ


                   
    เอาแล้วไงรางสังหรณ์ฉันบอกว่าเจอเรื่องยุ่งเข้าแล้ว


                   
    ไปคุยกับบนห้องดีกว่ามั๊ย ธิดาพูดขึ้นดูเหมือนว่าธิดาก็จะรับรู้ถึงรางสังหรณ์นี้เหมือนกัน


                   
    อืม   แต่ขอซื้อขนมขึ้นไปกินหน่อยนะ หิวอะพิณบอก   ยัยนี่มันกินเก่งจริงๆ


                   
    แล้วฉันก็เดินนำพวกนั้นไปร้าน8/12   ซื้อขนมมา10กว่าอย่าง  ก็คนมันหิวอะ  หิวไส้จะขาดเลยด้วย


                   
    จะบอกกันได้รึยังว่าจับได้ชื่อใครแพรถามหลังจากที่พวกเรากิไปได้ซักพัก


                   
    ฉันจับได้ชื่อ   บดินทร์   ธนารักษ์   พิณพูดไปกัดไส้กรอกกินไป


                   
    แกหละธิดา   ฉันถามบ้าง


                   
    ฉันได้คนชื่อ   ปรเมศ   พงศ์ไพศาล


                   
    อืมแล้วเธอหละแพร พิณถามบ้างหลังจากที่เคี้ยวไส้กรอกในปากหมดแล้ว


                   
    อ๋อของฉันน่ะหรอชื่อ   พิรัล   พิศนุพงศ์  


                   
    ดูแต่ละชื่อไฮโซกันจริงๆเลย   บัดดี้เพื่อนฉันแต่ละคนเนี่ย   (ก็แน่สิยะฉันคิดเป็นวันรู้มั๊ยว่าคิดชื่อจริงคนมันยากเนี่ย   ฮื้ยโมโห  
    :   ฝน)


                   
    แล้วเธอหละ   พิณถาม


                   
    ของฉันได้คนชื่อ   พรช    ชัยธนกุล


                   
    “O_O”นี่ยัยธิดาคะ


                   
    “O_o”นี่ยัยพิณ


                   
    “OoO”ส่วนนี่ก็ยัยแพร


                   
    ดูตาสามคนนั้นสิคะ   เห็นแล้วฉันกลุ้มกว่าเดินอีก


                   
    ว่าแต่พวกแกจะรู้ได้ยังไงว่าสมคนนั้นเป็นใคร   ฉันรีบพาพวกนั้นออกจากเรื่องของฉันอย่างรวดเร็ว


                   
    อืมฉันคนว่าน่าจะในคอมนะ   ธิดาออกความเห็น


                   
    ใช่ฉันจำได้ว่าตอนสมัครต้องส่งรูปและกรอกประวัติเป็นตั้งมาด้วยพิณพูดบ้าง


                   
    “O_O”


                   
    “O_O”


                   
    ฉันกับธิดาตาโตเลยคะเพราะว่าเราสองคนไม่ได้สมัครเอง   แล้วนี่แม่ฉันจะส่งรูปไหนมาเนี่ย


                   
    แล้วธิดาก็ไปเอาโน้ตบุ๊กมาเปิดเข้าฐานข้อมูลของโรงเรียนทันที


                   
    แล้วตอนนี้กระดาษสี่แผ่นก็ถูกปริ้นท์ออกมา   ทั้งสี่ใบมีรูปกับชื่อและประวัติเล็กๆน้อยๆด้วยดูท่าว่าธิดาจะเลือกแต่ประวัติที่ควรรู้อะนะ


                   
    อะไรจะบังเอิญขนาดนี้เนี่ยพวกฉันสี่คนได้บัดดี้เป็นพี่รหัสของตัวเองคะ   ก็อย่างที่คุรคิดนั่นแหละถูกแล้ว


                   
    ยัยแพรจับได้ชื่อพี่พาย


                   
    ยัยพิรจับได้ชื่อพี่เบส


                   
    ส่วนยัยธิดาจับได้ชื่อพี่ปริ้นซ์สุดหล่อ


                   
    แล้วนี่ผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างพวกฉันสี่คนจะไปดุแลผู้ชายตัวใหญ่ๆอย่างพวกนั้นอีท่าไหนนะ



                   
    * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *  * * * *  * * * * *



                   
    เฮ้ย   เป็นไงบ้างวะ   เสียงเพชรถามขึ้น


                   
    เรียบร้อยระดับนี้แล้วพายรองปรานฝ่ายกิจกรรมพูดขึ้น


                   
    กะอีแค่ทำความเลวแบบว่าโกงอะไรนิดๆหน่อยๆไอ้พายมันไม่พลาดหรอกวะปริ้นซ์พูดบ้าง


                   
    แต่พวกนายก็รู้ว่าทำแบบนี้มันผิด เบสรองฝ่ายปกครองพูดขึ้นตามนิสัย


                   
    เออน่ามันไม่ใช่ความผิดร้ายแรงไม่ใช่หรอเดี๋ยวฉันไปรดน้ำต้นไม้ชดใช้ความผิดแล้วกันเพชรพูด


                   
    เออก็ต้องเป็นอย่างงั้นอยู่แล้ว   แต่ต้องรดทั้งโรงเรียนนะเบสผู้ต่อ


                   
    เออ แล้วไหนหละไอ้พายเพชรถามขึ้นพร้อมกับหยิบกระดาษแผ่นเล็กๆที่ตอนทำฉลากเค้าแยกเอาไว้ต่างหากขึ้นมา


                   
    อีกสามคนที่เหลือรับกระดาษแผ่นที่ตัวเองต้องการขึ้นมาถืออย่างชอบใจ


                   
    อืมแล้วตอนนี้พวกเราสี่คนก็ไปรดน้ำต้นไม้กันได้แล้วกว่าจะเสร็จก็คงประมาณอีก2ชั่วโมงเออไปกัน (ขอโทษนะจ๊ะหนุ่มๆแต่พอดีโรงเรียนมันกว้างอะ  :   ฝน)



                   
    * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *



                   
    กินข้าวเย็นเสร็จแล้วอิ่มเป็นบ้าไปเดินเล่นกันหน่อยมั๊ย   พิณพูดหลังจากที่เราสี่คนกินอาหารมื้อเย็นเสร็จเรียบร้อย


                   
    ก็ดีนะ   ยังไม่เคยเดินจนทั่วmallเลย เอาว่าไง แพร   ธิดา   เงียบอยู่ได้


                   
    อืมไปกัน   สองคนประสานเสียงกันขึ้น


                   
    ในนี้มีเสื้อผ้า   ของจุกจิกเยอะแยะเลยส่วนใหญ่เป็นของผู้หญิงก็ผู้หญิงชอบช้อบปิ้งนี่นา    แล้วฉันก็มาสดุดตาเข้ากับพวงกุญแจรูปลูกบาสเข้า   มันเป็นพวงกุญแจรุปลูกบาสใสๆสีส้ม   มีลายสีดำขนาดกำลังน่ารัก   ไม่รู้ทำไมพอเห็นแล้วก็อยากซื้อขึ้นมาทั้งๆที่ตัวเองก็ไม่ได้ชอบเล่นบาสเลย   แล้วความอยากได้ก็ชนะ   ฉันเลยซื้อมาอันหนึ่ง    แล้วก็รีบเดินตามพวกนั้นไป


                   
    ตอนนี้ในมือของสามคนนั้นก็มีถุงเล็กถุงน้อยห้อยอยู่เต็มไปหมด   แปลกจริงๆที่เราว่าจะมาเดินกันเล่นๆแต่กลับได้ของกลับมากันทุกคน
    -_-^


                   
    นี่แหละน้าผู้หญิง....



    * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
                       รักคนอ่านจัง  ฮิๆ                                  
                                                                       FoN_FoN!!!

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×