คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : New SchOOl !!!!
“ไปเรียนก่อนนะคะแม่ ”
“แล้วตอนเย็นกลับมาเร็วๆนะลูก แม่จะเตรียมข้าวเย็นไว้รอ ”
“คะแม่ หนูไปแล้วนะเดี๋ยวไม่ทัน”
ในที่สุดฉันก็เดินทางออกจากบ้านได้สำเร็จหลังจากที่ล่ำลากับแม่เสียนาน วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้าย นั่งรถอยู่นานในที่สุดก็มาถึงโรงเรียนแล้ว
“ออร์แกนวันนี้สอบเสร็จแล้วไปฉลองกันนะ” แก้วเพื่อนสนิทคนเดียวของฉันพูดขึ้น
“~_~”
“เป็นอันว่าตกลงนะ” ดูมันพูดเองตอบเองแล้วจะมาถามฉันทำไมเนี่ย
หลังจาสอบเสร็จ(เนื่องจากเป็นวันสอบวันสุดท้ายฉันเลยสอบแค่ครึ่งวัน) ฉันกับเพื่อนๆรวมทั้งยัยแก้วเพื่อนตัวดี
ของฉันก็ไปฉลองกัน
เรานั่งเลี้ยงฉลองกันสักพักด้วยบรรยากาศครื้นเครง ต้นเพื่อนที่สุดแสนจะเป็นทางการที่สุดก็ลุกขึ้นพูด พร้อมกับเพื่อนที่เริ่มเงียบเสียงลง
“ปีต่อไปพวกเราส่วนใหญ่ก็จะเรียนม.4กันต่อที่โรงเรียนเดิม แต่มีหนึ่งคน” ไอ้ต้นเงียบไปเพื่อนๆเริ่มน้ำตาคลอรวมทั้งฉันด้วยตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าที่ไอ้แก้วชวนมาก็เพื่อจัดงานเลี้ยงส่งให้ฉัน ฉันละซาบซึ้งในน้ำใจพวกแกจริงๆ แล้วไอ้ต้นก็เริ่มพูดต่อ
“คือ ออร์แกน ที่จะไปต่อโรงเรียนอื่นพวกเราก็ขอให้ออร์แกนโชคดีนะ” T_T ตอนนี้ เพื่อนๆหลายคนร้องไห้ นี่ฉันแค่ไปเรียนที่อื่นนะยะ ไม่ได้ตายร้องไห้กันซะ
เมื่อจบงานเลี้ยงเศร้าๆนั้นฉันที่ตอนนี้ตาบวมกับไอ้แก้ก็ไปถ่ายรูปกันเป็นที่ระลึก ก่อนที่ฉันจะกลับบ้าน
“กลับมาแล้วค่า…”
“กลับมาแล้วหรอลูกเป็นไงเหนื่อยรึเปล่า”
“ไม่เลยคะ แม่มีอะไรให้หนูช่วยมั๊ยคะ”
“ไม่ละจะ หนูขึ้นไปอาบน้ำก่อนแล้วลงมากินข้าวกัน”
ฉันเดินขึ้นไปอาบน้ำอย่างว่าง่ายก่อนจะกลับลงมาเพื่อกินข้าว ระหว่างกินข้าวนั้นฉันก็คุยกับแม่ไปเรื่อยๆ แล้วก็เลยถามขึ้นว่า
“แม่คะ ที่แม่จะให้แกนไปเรียนที่โรงเรียนคีตศิลป์ ไปเรียนวันไหนหรอคะ”
“อ๋ออีก 1 สัปดาห์คะ”
“อะไรนะคะ อีก 1 สัปดาห์” ฉันจะบ้าตายโรงเรียนอะไรจะเปิดเร็วขนาดนี้นี่ฉันพึ่งปิดเรียนนะ
แต่ดูเหมือนแม่จะรู้สิ่งที่ฉันกำลังสงสัยเลยพูดขึ้นว่า
“พอดีโรงเรียนนี้เค้ามีจัดทรรศนศึกษาบ่อย กิจกรรมบ่อยเลยปิดเทอมแค่ 3 สัปดาห์ แล้วก็ปิดก่อนโรงเรียนอื่นๆ กว่าลูกจะปิดเทอมโรงเรียนคีตศิลป์ ก็ปิดไป 2 สัปดาห์แล้ว”
~ 1 สัปดาห์ผ่านไป ~
ดูเหมือนว่า 1 สัปดาห์จะผ่านไปเร็วเหลือเกิน แล้วพอถึงวันเดินทางแม่พาฉันขึ้นเครื่องไปเชียงใหม่ แล้วพอลงจากเครื่องก็มีรถของโรงเรียนมารับทันทีแม่ฉันก็จองตั๋วกลับเวลาถัดจากเครื่องตอนมาลงแค่ 30 นาที เลยไม่ได้ไปดูโรงเรียนกับฉัน
ตอนนี้ในรถตู้ดูเหมือนจะมีนักเรียนที่มาแบบฉันอีกหลายคนก็คือพ่อแม่ไม่ได้มาส่ง ฉันมองดูวิวไปเรื่อยๆสักพักก็มาถึง
โรงเรียนนี้อยู่ห่างจากตัวเมืองพอสมควร มีตึกเรียนเพียงตึกเดียว เป็นตึก 5 ชั้น จากที่ได้อ่านคู่มือมาบ้างทำให้ฉันรู้ว่า โรงเรียนนี้รับเฉพาะนักเรียนม.ปลาย จะรับเด็กใหม่ตอนขึ้นม.4 ปีละ 300 คน
ในโรงเรียนมีหอพักชาย-หญิง แยกเป็นสัดส่วน มีโรงยิม สนามกีฬาทุกชนิด ร้านอินเตอร์เน็ต ห้างสรรพสินค้า
ร้างค้าขายขนม อุปกรณ์กีฬาและอีกมากมายจะน่าจะเป็นแหล่งท่องเที่ยวของวัยรุ่นมากกว่าจะเป็นโรงเรียน
พอมาถึงฉันก็ต้องเขียนชื่อติดกระเป๋าและสัมภาระทุกชิ้น ว่างไว้ รวมกับคนอื่นๆ(ฉันขนของมาเยอะมากเลยก็ใครจะไปรู้ว่าที่นี่มันจะมีที่ให้ซื้อของหละ) ในที่ที่โรงเรียนจัดเอาไว้จากนั้นก็เข้าไปในหอประชุม
หลังจากที่ได้ฟังผู้หญิงสองคนที่นั่งข้างๆฉันคุยกันอย่างดุเด็ดเผ็จมันส์ ฉันก็ได้รู้ว่า โรงเรียนนี้คนที่จะเข้ามาเรียนได้ต้องเรียนดี ฐานะดี ผู้หญิงต้องเล่นดนตรีเป็น ส่วนผู้ชายก็ต้องเล่นกีฬาเป็น(เออน้องออร์แกยคะคือพี่คิดว่าแถวบ้านเนี่ยเรียกว่าแอบฟังนะคะไม่ใช่ฟังเฉยๆแล้วน้องก็เก็บรายละเอียดได้เก่งจริงๆเลยคะ -_- ^ ^ )
รุ่นพี่ม.5และม.6เปิดเรียนก่อนเพื่อมาเตรียมงานรับน้อง
“สวัสดีครับน้องๆทุกคน”ฉันยังฟังไม่จบพี่คนหนึ่งก็พูดขัดขึ้นมาทำให้สองคนนั้นหยุดพูด
“เฮ . . ฮู้. . .” เสียงนักเรียนในหอประชุมดังขึ้น
“ครับ ขอบคุณครับ”
“พี่ของแนะนำตัวก่อนเลยแล้วกัน พี่ชื่อพี่ เกียรติ ครับเป็นประธานนักเรียนปีที่แล้ว ขอแจ้วให้น้องๆทราบว่าอีก 3 วันข้างหน้าเราถึงจะเริ่มมีการเรียนการสอนกัน ที่เปิดก่อนนี้เราจะมีกิจกรรมต่างๆให้น้องๆได้รู้จักกันและรู้จักพี่ๆนะครับ”แบบว่าพี่เกียรตินี่หล่อเป็นบ้าเลยถึงจะใส่แวดแต่ไม่ได้ดูเชยเลยสักนิด
“และในวันนี้พี่จะแจ้งห้องให้น้องๆได้ไปพักทำความรู้จักกับรูมเมท กระเป๋าของน้องๆจะถูกยกไปไว้ให้แล้วนะครับ”แล้วพี่เกียรติก็เริ่มประกาศ
“แบร....แบร...แบร....แบร .................”
“แพรวิไล พิณสวัสดิ์ ธิดา ชนามา(ชื่อฉันเองอะ) ห้องไวโอลินครับ” ฉันเดินตามพี่ผู้หญิงคนหนึ่งขึ้นขึ้นไปบนหอพักมีเพื่อนอีกสามคนที่เดินขึ้นไปพร้อมกันด้วย คนแรกดูทันสมัยน่าตาน่ารัก ทะมัดทะแมง อีกคนข้างๆกันนั้นดูเรียบร้อยตาโต ผิวงี้ขาวอมชมพูขนาดว่าฉันเป็นผู้หญิงยังอยากจีบเลย ส่วนอีกข้างหนึ่งของฉันเป็นสาวใส่แว่นดูคงแก่เรียน
แล้วพี่เค้าก็หยุดยื่นที่หน้าห้องไวโอลินพร้อมกับยื่นกุญแจให้......................
ความคิดเห็น