ชุมนุม....รัก

ลำดับตอนที่ #2 : เลือกประธาน

            ~หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป~


            "ยัยผิง.........."เสียงดังเกินกว่า  180  เดซิเบลของฉันดังขึ้น  "แกมาสายอีกแล้วนะ  นึกว่าจะไม่มาโรงเรียนแล้วนะเนี่ย"


            "ฮิๆ  "ดูมันยังจะมาหัวเราะอีกนะ


            "เออพอแล้วไปๆ  ไปเรียนกัน  คาบแรกของจานเหลิม"  


             วันนี้คราบแรกของเราเรียนของอาจารย์เฉลิมพลคะ   แฮะๆเราสนิทกะอาจารย์พอควรเลย  อาจารย์ชอบบอกว่าตัวเองอายุ  24  อะแต่หน้าเนี่ยนะ....


            "มาแล้วสองคนวันนี้ห้ามคุยนะ"


            "แฮะๆ  อาจารย์ทำอย่างกับว่าพวกหนูพูดมากไปได้"ยัยผิงกับฉันเถียงพร้อมกันแล้วก็ได้สายตาของอาจารย์มาประมาณว่าก็ใช่นะสิพวกเธอไม่พูดแล้วจะใครพูดหละ


            แต่ด้วยความสัจจริงเลยนะคะพวงเราพูดไม่มากเลยนะแค่ตลอดสองชั่วฏมงแค่นั้นเองแล้วที่สำคัญเสียงก็ไม่ได้ดังเลยแค่เลย  180  เดซิเบลมาหน่อยๆเท่านั้น  


            แล้วฉันกับยัยผิงก็นั่งคุยกันจนหมดคาบเหมือนเดิม


            * * * * * * * * *


            "คาบสุดท้ายแล้วชุมนุม  ไปกันเลยมะ"  ฉันหันไปถามเพื่อนอีกสามคนคือไอ้เปา  ไอ้เจี๊ยก(ปิงนั่นแหละถ้าคุณรู้จักมันจะไม่มีคำไหนที่เหมาะแกการบรรยายมันเท่านี้แล้วหละคะ)   แล้วก็ยัยผิง


            "แล้วแกอยู่ที่นี่หาไรหละก็ไปเลยดิ"ยัยผิงพูดเสร็จก็เดินนำไปแล้วฉันก้วิ่งตามมาพร้อมกันไอ้สองคนนั้น


            แล้วพวกเราก็มาถึงที่หอประชุมใหม่ที่พึ่งสร้างเสร็จไฮโซสุด  ของแต่ละอย่างนี่จากเมืองนอกทั้งนั้น   ด้านในมีคนนั่งอยู่เยอะแล้วแต่ไม่มีชั่นเดี๋ยวกับเราเลย   พวกเราเดินไปเอาเก้าอี้แล้วก็เดินมานั่งที่ด้านหลัง


            "ยินดีตอนรับนักเรียนทุกคนที่เข้ามาสมัครชุนนุมตคณิตศาสตร์นะครับ"  อาจารย์วิวัฒน์พูด    "อืมคิดว่ามาครบกันแล้วนะ  เราจะมาเลือกประธานกันเลยให้เสนอชื่อมานะ  ครูคิดว่าควรจะเป็นม.5  ม.6"


            "ศรันย์  จิรานันท์สิริ  คะ"เสียงหนึ่งดันขึ้น


            "ศรันย์   ออกมายืนด้านหน้าเลย"


            แล้วก็มีพี่คนหนึ่งเดินออกไปด้านหน้า   อ่อพี่คนนี้เราจำได้ดีเลยแหละเพราะพี่แกเคยเป็นหัดอะแต่ก็ยังอุส่ามาโรงเรียนอีกนะ    พี่คนนี้สูงมากเลย  180  ได้มั้ง  ผิวขาวหน้าตาหล่อเหลาเลยแหละ


            "แล้วคนต่อไปใครเสนอมาเลย"หน้าตาอาจารย์พอใจพี่คนเมื่อกี้มากๆท่าทางจะเรียนเก่ง


            แล้วอาจารย์ก็หันไปถามพี่ศรันย์ว่ามีใครที่น่าสนใจบ้าง  พี่แกพูดอะไรสักอย่างแล้วอาจารย์ก็หันมาพูดว่า


            "มัทนียา   จำปาพันธ์  กับ   ภคิน   ตรีภัทรศุทธ  ออกมาด้านหน้า"


            ฉันเห็นพี่ที่อยู่กลุ่มเดียวกันกับพี่ศรันย์เดินออกไปด้านหน้าสองคนสงสัยงานนี้คงเป็นรายการแก้แค้น     พี่คนแรกเป็นผู้หญิงแก้มเยอะมากตัวไม่สูงไม่น่าจะเกิน160  หรอ    แล้วก็อีกคนเป็นผู้ชายหน้าตาตี๋ๆ  ขาวๆ  ถึงจะสูงไม่เท่าคนแรกแต่ก็ดูดีพอควรเลย  ไม่ๆ  ไม่ใช่สิดูดีมากกว่าพี่คนแรกอีก


             "ครูจะให้โหวดนะ   ยกมือแล้วกันเดี๋ยวครูจะนับ   ใครคิดว่าศรันย์   จิรานันท์สิริ   เหมาะจะเป็นประธาน"


             "1.2.3.4...."


             "ใครคิดว่ามัทนียาควรจะได้รับเลือกเป็นประธาน"   


             "1.2.3.4..."อย่าลืมนับหนูนะคะฮิๆแน่นอนคะว่าฉันกับยัยผิงเลือกพี่คนนี้ก็เราเป็นผู้หญิงเหมือนกันนี่นา


             "เดี่ยวครูขอไปรวมคะแนนกับอาจารยืท่านอื่นๆก่อนนะ"อาจารย์พูดแล้วก็เดินไปสุมหัวเอ๊ยไม่ใช่คะ  ไปรวมกันอยู่ที่มุมๆหนึ่ง


             แล้วฉันก็เห็นพี่ผู้หญิงที่ฉันเลือกทำท่าจะหันไปฆ่าพี่ตัวสูงเลยคะ  แต่ก็ได้แค่ทางสายตานะคะก็พี่เค้ายังยืนอยู่บนเวทีนี่นาทำอะไรมากก็คงไม่ได้แต่ฉันไม่อยากจะคิดสภาพหลังจากที่ลงเวทีมาเลยคะ


             "นักเรียนคะแนนออกมาแล้วนะ   คนที่ได้เป็นประธานคือ   นายศรันย์   จิรานันท์สิริ   แล้วอีกสองคนที่เหลือก็เป็นรองประธานนะ"  ฉันเห็นพี่ศรันย์หน้าเสียเลยคะ   ส่วนอีกสองคนก็หน้าบานเป้นจานดาวเทียมขึ้นมาทันที


             "ศรันย์พูดอะไรนิดหน่อยแล้วปล่อยเพื่อนๆน้องๆกลับบ้านนะ   ครูขอตัวก่อน"  อาจารย์พูดจบก็เดินออกไปเลยส่วนพี่ศรันย์ก็งงสิคะ  ว่าไปแล้วก็ตลกดี


             "เออ...เพื่อนๆน้องๆครับก็ขอบคุณนะครับที่ไว้วางใจเลือกให้ผมเป็นประธานก็จะทำหน้าที่ให้ดีที่สุดครับ    แล้ววันนี้ก็จะยังไม่มีการเช็คชื่อนะ   ครับแล้วคราบต่อไปก็คือวันพฤหัสสัปดาห์หน้าพี่คิดว่าเราน่าจะได้เรียนที่ตึกห้านะครับ  ลองขึ้นไปดูเพราะที่หอประชุมเป็นชุมนุมลีลาศ  ครับแล้วเจอกันสัปดาห์ครับ   สวัสดีครับ"


              พี่แกพูดจบฉันกับยัยผิงก็ออกมาจากหอประชุมทันที  แบบว่าขี้เกียจเก็บเก้าอี้อะให้ประธานใหม่แทคแคร์แล้วกัน555+(น้องอย่าเอาอย่างนะคะ)


              "ฝัน   ผิง"เสียงดังมาจากข้างหลังนะฉันคิดว่าอะ   แล้วฉันกับผิงก้หันกลับไปพร้อมกัน  เห็นเพื่อนคนหนึ่งวิ่งหอบมาแต่ไกล


              "ตาลมีอะไร"ตาลเป็นเพื่อนสาวที่ฉันกับผิงสนิทอีกคนในห้องคะ  ยัยนี่น่ารักมากจนหน้าอิจฉามีข่าวว่ามีคนมาชอบเยอะแยะไปหมด  ผิดกับฉันเลยY_Yเศร้าคะ


              "วันนี้ลงชื่อเรียนพิเศษวันแรกหนะก็เลยมาบอก"


              "อ๋อเออใช่ลืมไปเลย"ผิงพูด


              "ทำไมฉันไม่รู้เรื่องอะ"


              "พอดีฉันลืมบอกแกวะ"ยัยผิงหันมาบอกฉันหน้าตาเฉย


              "ไปงั้นเราก็ไปกัน   ตาลไปไงอะ"พูดเสร็จฉันก็หันไปถามตาล  ก็อีกตั้งนานกว่าพ่อจะเลิกเดินไปที่เรียนพิเศษแล้วค่อยโทรบอกไปรับที่โน่นดีกว่า


              "ว่าจะเดินไปจ๊ะ"


              "ผิงถ้างั้นแกไปรถแกเดี๋ยวฉันเดินเป็นเพื่อนตาลเอง"เป็นไงฉันนางเองสุดๆ5555+


              "ก็แน่หละ  ฉันไม่ให้แกขับรถฉันหลอก  เรื่องตอนนั้นฉันยังจำฝังใจเลย"แฮะๆที่จริงก็เพราะเรื่องนั้นแหละคะที่ฉันไม่อยากขับรถผิง  เพราะฉันเคยขับรถยัยผิงชนรั้วโรงรถพังหนดเลยT_T  ก็ตอนนั้ทางมันแคบแล้วก็มีรถพี่คนหนึ่งสวนมาพี่เค้าหลบให้ฉันไปก่อนฉันขับไม่เก่งรถพุ่งชนรั้วเลย


              แล้วหลังจากนั้นเราก็ไปลงทะเบียนเรียนพิเศษพร้อมๆกับแยกย้ายกันกลับบ้าน


 * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
FoN_FoN!!!   คุย
 
ครับก็มาอัพแล้วนะหวังว่าคงจะมีคนอยากเข้ามาอ่าน  ฝากด้วยนะครับ 

ปล.เหมือนเดิมครับพิมพ์ผิดช่วยบอกด้วยนะ

                                                                                                FoN