Morethan M ! รักอีกครั้งกับยัยวุ่นวาย

ลำดับตอนที่ #2 : ☺ Morethan 1 ☺ First time ♥

1

          น่่าเบื่ออออ....ชะมัด =____= ;;

          งานโรงเรียน นี่นะ จัดได้จัดดี จัดทุกทุกปี มันก็ซ้ำ ๆ เหมือนเดิม ไม่มีอะไรแตกต่าง ? แค่มีซุ้มขายของต่าง ๆ (ที่ราคาแพงเวอร์ ๆ ) การแสดงที่น่าเบื่อ (โคตร -0-) ไม่รู้ว่าจะจัดขึ้นมาทำไม  ปาลูกโป่ง ล้วงไห ชิงโชค บลาบลาบลา ' ฉันก็ยังไม่แน่ใจว่า ....
          นี่งานโรงเรียน หรือ ... งานวัด กันแน่ !!!!???
          เอาเถอะคิดในแง่ดี มีให้เด็กไม่ต้องเรียน อาเมน ... -_-^
          "เด็กหญิง ม. มิ้ง กลองจะขึ้นแสดงแล้วนะเออ -0- " มิ่งแฝดพี่ของฉันตะโกนบอก
          ตะโกนทำไม ? -_-^^^
          อืมม ... อย่างที่เห็น ฉันชื่อมิ้ง มีพี่ฝาแฝดชื่อมิ่ง มีพี่น้องอีก 3 คน อยู่โรงเรียนเซนต์เซอร์ปิย่า แผนกสามัญมาเกือบจะ 4 ปีแล้ว โรงเรียนฉันโหญ่เว่อร์ ๆ พอ ๆ กับ พารากอนเลยมั้ง -[]- จะแบ่งเป็น 2 ตึก ตึกสามัญกับตึกอินเตอร์ ตึกหอประชุม ตึกรวม ตึกสันทนาการ อืมม ~ มีทั้งหมด หลายตึกอ่ะนะ ฉันกับมิ่งอยู่ตึกสามัญ  พี่ี ๆ น้อง ๆ อีก 3 คนอยู่ตึกอินเตอร์ ที่ฉันไม่อยู่ตึกอินเตอร์ตามพี่ ๆ น้อง ๆ น่ะเหรอ ? ไม่รู้สิ ... ไม่ชอบอะไรที่มันเว่อร์ มั้ง ?
          วันนี้ .. ฉันถูกพี่ไหม พี่รองแท้ ๆ ของฉัน จับแต่งตัวเป็น ชุดชีฟองสีชมพูอ่อน ๆ รองเท้าคัชชูสีขาว ปล่อยผมยาว ดัดเป็นลอนเล็กๆ มิ่งก็เหมือนกันเด๊ะเลย แต่เป็นชีฟองสีส้มอ่อน ๆ ใคร ๆ ต่างก็บอกว่า หน้าฉันกับมิ่ง เหมือนตุ๊กตา ถ้าไม่ขยับจะเหมือนตุ๊กตา .. มันทำให้ฉันไม่ค่อยชอบใจเท่าไหร่นะ ก็ฉันเป็นคนนี่ มองว่าเป็นตุ๊กตาได้ไง -_____- ^^
          "วันนี้มิ้งสวยจังเลยนะ >..< " เกฟท์ เพื่อนซี้ฉันบอกเบา ๆ พร้อมอมยิ้ม
          "ขอบใจ แต่มิ่งก็เหมือนฉันนะ ไม่ชมหรอ ? "
          "คนนั้นไม่ต้องบอก เจอครั้งแรกมันก็ถาม ฉันสวยมั้ยแล้ว -0- " เกฟท์บอกเบา ๆ
          กลัวมิ่งได้ยินล่ะสิ คิคิ :)
          " เห้ พวกเธอคุยอะไรกัน กลองที่รักเราจะแสดงแล้วนะ " มิ่งหันมาบอก แล้วก็ทำหน้าบูด ๆ
          "รู้แล้วน่า -0- " ฉันบอกปัด ๆ แล้วหันไปสนใจการแสดง มารูโกะ (?) ที่เพิ่งจะจบไปอย่างตั้งใจ (จบแล้วจะตั้งใจทำไม ? -0-)
    
  [ถึงเวลาที่ทุกคนรอคอยแล้วใช่มั้ยครับ ? กับการแสดงดนตรีสตริงจากวง Music song !!! ]
          
          กลองขึ้นแสดงแล้วสินะ >< อ้าา ... วันนี้กลองแอบหล่อนะเนี่ย หยุด หยุดเลย ! อย่ามาทำหน้าหื่นใส่เพื่อนฉันแบบนั้นนะคะทุกคน กลองเป็นผู้หญิงต่างหาก แต่เป็นผู้หญิงที่มีฟีโรโมนแรงมากกก -_- มีคนชื่นชอบทั้งผู้หญิงและผู้ชาย และเธอเป็นพวก 2 เพศค่ะ วันไหนอยากแต่งหญิงก็แต่ง แต่งหล่อก็แต่ง -__-^
         
          อยากมีใครสักคนที่เข้ามาทำให้ชีวิตดูสดใส
          อยากมีใครที่ใช่กว่า
          อยากมีคนที่รักฉัน ไม่ต่างจากเขาคนนั้น
          มันจะมีมั้ย....ใครสักคน?
         
          เสียงร้องที่นุ่มนวล ดวงตาที่มีแต่ความคิดถึง โหยหา ทำให้ทุก ๆ คนหลงอยู่ในภวังค์ เหมือนต้องมนต์คำสาป ทำไมช่างเป็นคนที่มีเสน่ห์แบบนี้นะ ?  สายตาของฉัน จ้องไปที่เขา (?) มันเหมือนเห็นแค่เขาอยู่เพียงคนเดียวในสายตา ไม่สนเสียงกรี๊ดที่ดังแปดหลอดทะลุหลังคาหอประชุม ไม่เลย ....
          คนแบบนี้ น้ำเสียงแบบนี้ เหมือนเคยเจอในฝันรึเปล่า ?
          "มิ้ง .... มิ้ง !! " เสียงของใครบางคนทำให้ฉันหลุดจากภวังค์
          " ห้ะห้ะ ?"
          "เคลิ้มเชีย ว ~ ฮิๆ ๆ " มิ่งแซวฉันขำ ๆ เห้ยเขินนะ >//<          
          "อะไรเล่า ? ไปหา กลองที่หลังเวทีดีกว่านะ ^^ " ฉันเปลี่ยนเรื่องแล้วลากพวก มิ่งกี้เกฟท์ ไปหลังเวที

          " กลอง งง ~ " มิ่งวิ่งปรี้เขาไปหากลองพร้องยืนขวดน้ำให้
          " วันนี้เยี่ยมมากเฮีย ^^ " ฉันหันไปบอกเฮียต้าร์เบาๆ
          " ขอบคุณครับน้องมิ้ง :) " พี่ต้าร์ที่เก็บกีต้าร์หันมาตอบและยิ้มให้เบา ๆ ฉันแอบเห็นเทพบุตรหันมามองฉันนะ ><
          "มิ้งง ~ เอาน้ำมาให้เฮียป้ะครับ ? มิ่งเอามาให้กลองแล้วอ้ะ ? " พี่คีย์ หันมามองตาแป๋ว *0*
          "ขวดที่มิ่งให้กลองอ้ะขวดมิ้ง แต่มิ่งเอาไปแล้ว มิ้งเลยไม่มีแล้วTT^TT "
          " กลอง แบ่งเฮียมั่งเว้ยย ย ย !!!" พี่คีย์ได้ยินจบก็หันไปแย่งขวดกับกลองทันที
          "พี่เมาส์วันนี้แอบเจ๋ง 555. " กี้หันไปบอกเทพบุตรของฉัน
          ชื่อเมาส์ ..... พี่เมาส์หรอ ?
          " ^^ " พี่เมาส์หันมายิ้มให้กี้เบา ๆ  พอดีกับที่ฉันหันไปมอง สายตาเราเลยป้ะกันพอดี >///<
          พี่เมาส์ยังยิ้มให้กี้ ที่ตอนนี้สายตาเปลี่ยนมามองฉันแล้ว ....
          ส่วนฉันก็ยังมองหน้าพี่เมาสฺ์ และยิ้มให้พี่เมาส์บาง ๆ .....
          "ผมไปก่อนนะพี่เบสท์ พี่ต้าร์ พี่คีย์ บาย กลอง เกฟท์ กี้ "
          " .... "
          " แล้วก็ ... "
          " มิ่งค่ะ ^^ " พี่เมาส์เว้นจังหวะให้ตอบ มิ่งตอบ แต่ฉันเงียบ
          " ครับ บ๊ายบายมิ่ง .. "
          " ..... "
          " บ๊ายบาย น้องมิ้ง ? มิ้งใช่มั้ยครับ ? ^^ "
          "......" ฉันไม่ตอบ เพียงแค่ยิ้มและพยักหน้าให้พี่เมาส์เบา ๆ
          " บ๊ายบายน้องมิ้ง .... นะครับ ^^ "
           อ๊าาา ..... รอยยิ้มแบบนี้แหละ ใช่เลย !

          คืนนี้ขอให้ลูกได้เจอเทพบุตร ? คนนี้อีกนะคะ >////<


Writer talk :
เป็นยังไงบ้าง? สำหรับ 2 ตอนที่ผ่านไป ติ ชม ได้น้าา ~
อ่านแล้วช่วยเม้นกันหน่อยน้าทุกคน :)).
แอบน้อยใจเล็ก ๆ '''