ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ทัวร์\"สื่อ\"รัก

    ลำดับตอนที่ #9 : #ความใจดีเขา#**&**//ความทุกข์ลึกๆของเธอ\\\\~~~

    • อัปเดตล่าสุด 29 ต.ค. 47


    แพนนี่ เจ็บมากมั้ย” ถามอย่างเป็นห่วง ถลาเข้าไปดูแผลของแพนนี่ เลือดไหลออกมาจากศอกและเข่าทั้งสองข้างของเธอ น้ำตาของแพนนี่คลอด้วยความเจ็บปวด.........



    “เจ็บสิถามได้” แพนนี่มองค้อน ก่อนที่จะพยายามลุกขึ้น แต่แล้วก็เซ นพจึงพยุงไว้ ฝรั่งคนที่ชนเดินเข้ามาขอโทษก่อนจะรีบวิ่งไป........



    “จุ๊ เจ็บแล้วยังซ่า มา ให้ขี่หลัง” นพบอกกับแพนนี่ เขาไม่ใส่ใจฝรั่งคนนั้นนัก จึงยกตัวแพนนี่ขึ้นให้ขี่หลังโดยไม่ถามเจ้าตัวก่อน



    ~~~~ ว้าย ตื่นเต้นจังเลย ~~~~ c(o^^o) ตอนนี้ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าแพนนี่หน้าแดงม๊ากมาก แต่ก็ยังมีความเป็นผู้หญิงอยู่ ถึงจะดีใจก็ต้องมีฟอร์มไว้ก่อน อิอิ



    “นี่!! ทำอะไรน่ะ” เฮ้ยๆ ชอบให้ขี่หลังนะ อย่าปล่อยลงนะ แค่กลัวเสียฟอร์มเฉยๆ



    “อ้าว ก็ให้ขี่หลังไง หรือว่าไม่ชอบ งั้นปล่อยนะ” ทันทีที่ได้ยินอย่างนั้น แพนนี่จึงรีบส่ายหน้ารัวๆเร็วๆ ใบหน้าแหยๆด้วยความเจ็บแผล



    ................(- - )( - -)(- - )( - -)(- - )( - -)(- - )( - -)(- - )( - -)............



    “หึหึ” นพหัวเราะน้อยๆ ก่อนจะไปที่จุดนัดพบรวม แน่นอนล่ะว่า คนที่นพเดินผ่านต้องมองกันหมด แถมมองแพนนี่ด้วยสายตาอิจฉาริษยาซะด้วย!!! อิอิ แพนนี่ควรจะภูมิใจดีมั้ยเนี่ย -*- (อ้าวๆ ลืมน้าเมกับกิตติที่เดินไปด้วยกันแล้วเหรอแพนนี่!! น่าน้อยใจจริงๆเล้ยย แล้วนี่เธอมีแผลอยู่นะยะ)





        เมื่อนพเดินไปถึงจุดนัดพบรวม โดยมีแพนนี่ขี่หลังเค้าอยู่ มีน้าเมและกิตติเดินขนาบข้าง (นึกภาพเอาเองนะ) และมีคนมองตลอดทาง พวกคนกลุ่มแรกและกลุ่มที่สองก็รุมคำถามที่สงสัยกันมาตั้งแต่เห็นกลุ่มของนพเดินมา



    “ว้าย แพนนี่เป็นอะไรไปเหรอจ๊ะ  เลือดออกเต็มเลย” ป้าจุ๋มจิ๋มพูด ทำหน้าสยองสุดๆ แต่ก็ยังมีน้ำเสียงที่เป็นห่วงเป็นใยแพนนี่



    “เจ็บมากรึเปล่าครับ รีบไปส่งที่ห้องดีกว่าครับ เดี๋ยวจะเป็นบาดทะยัก” สามีของพี่หมูถาม และแนะนำในประโยคเดียวกัน (เก่งมั้ยล่า โฮะๆๆๆ)



    “................” รู้มั้ยว่าที่เงียบอยู่ไม่ได้มาดูแพนนี่เลยคือใคร ก็ป้าแป๋มน่ะสิ ไม่ใช่แค่ไม่พูดไม่เป็นห่วงอะไรเลยนะ แต่ยังมองด้วยสายตาเหยียดหยามอย่างกับจะพูดว่า “เชอะ ยัยนี่หน้าด้านจริงๆ” อะไรทำนองนั้นอ่ะ



    “เอ เป็นแผลขนาดนี้คงไปดำน้ำไม่ได้แล้วมั้งจ๊ะ น่าเสียดายนะ” พี่หมูพูด ซึ่งก็ทำให้แพนนี่เสียดายมากๆ



    ~~~~  แงร์ ทำไมมันซวยอย่างนี้ จะให้ซวยทุกวันเลยเหรอไงห๊า  ~~~~



    เอ่อ ทุกคนครับ ผมคิดว่าผมคงไปดำน้ำด้วยไม่ได้แล้วล่ะครับ คงต้องอยู่ดูแลแพนนี่เค้า ขอโทษจริงๆนะครับ” นพพูดขึ้นขณะที่กำลังเดินไปที่ห้องพัก คำพูดของเขาทำไมทุกคนเงียบไปชั่วอึดใจ ก่อนจะมีเสียงขึ้นมาเป็นระลอกๆ



    “โอ้ย ไม่เป็นไรหรอก”



    “ใช่ๆ ถ้านพไม่ไปพวกเราก็ไม่ไปหรอกจ๊ะ”



    “อืมม ไว้ค่อยไปดำน้ำวันหลังก็ได้”



    “จริงด้วยครับ ยังมีเวลาอีกเยอะ”



    “ขอบคุณมากครับ” นพพูดพร้อมยิ้มให้ทุกคนอย่างขอบคุณ



    ~~~~ ขอบคุณมากนพ ฉันกำลังน้อยใจอยู่เลย คุณคือเทพบุตรในใจฉันจริงๆ ถึงฉันจะซวยซ้ำซวยซ้อนมาตลอด แต่คุณก็เป็นคนช่วยฉันเสมอเลย  ~~~~ แพนนี่คิดอย่างซึ้งใจ.........



    “..........ปล่อยแพนนี่ลงได้แล้วค่ะ ขอบคุณมากนะคะ” แพนนี่พูดกับนพเมื่อถึงห้อง และขอบคุณเขาเมื่อเขาวางเธอลงบนเตียงของเธอ..........



    “อื้ม ไม่เป็นไรหรอก คนกันเอง” นพพูดแล้วก็ยิ้มให้ แต่ก็เกือบจะทำให้แพนนี่ละลายได้ทีเดียว ><



    “ก๊อกๆๆ” มีเสียงเคาะประตูดังมา นพจึงเดินไปเปิดประตู ทายซิใครเอ่ย



    ................พี่หมูน่ะเอง นางฟ้าของเรามาแล้วว................



    “พี่เอายามาให้แพนนี่น่ะจ๊ะ จะให้พี่ทายาให้มั้ยจ๊ะ??” พี่หมูเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน แต่นพก็ส่ายหน้า



    ................(- - )( - -)....................



    “ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวทำทายาให้แพนนี่เองก็ได้”



    “อ่าจ๊ะ งั้นพี่ไปนะ บายย” พี่หมูกล่าวลา



    “ครับ” นพตอบก่อนปิดประตูลง........เขาถือกล่องยามา หยิบยาแดงออกมา



    “เอ้า ไปล้างแผลก่อนสิ นั่งอยู่อย่างนั้นจะหายมั้ยนั่น” นพหันมาพูดกับแพนนี่ขำๆ แต่แพนนี่ก็มองค้อน



    “คร้าบบๆๆ คุณเจ็บแผลเดินไม่ได้” นพยิ้มแป้นก่อนเอาน้ำมาล้างแผลของแพนนี่ ซึ่งเริ่มแห้งแล้ว.....



    โอ๊ย!! เจ็บอ่ะ T^T” แพนนี่ร้องอย่างเจ็บปวด รู้สึกแสบแผลเมื่อนพราดน้ำใส่แผลของเธอทั้งตรงศอกแล้วก็เข่า ก่อนจะเอาสำลีเช็ด หลังจากนั้นก็ชุบยาแดงแล้วก็กดลงไปอย่างไม่ใยดี เอ้ยๆ กดลงไปเบาๆ



    ซี๊ดดดดดดดดดดดด!!!” น้ำตาของแพนนี่คลอเบ้าด้วยความเจ็บ แต่แล้ว.....เรื่องในอดีตก็ผุดขึ้นมาในความคิด แพนนี่นั่งเงียบก่อนจะพูดกับนพเบาๆ



    “นพ......”



    “หืม??” นพเงยหน้าขึ้นมองแพนนี่ ตอนนี้เขานั่งยองๆบนพื้น เพราะต้องทายาให้แพนนี่ที่เข่า  ในขณะที่แพนนี่นั่งอยู่บนเตียง



    “คุณรู้มั้ย ที่ฉันบอกคุณกิตติว่าฉันเคยไปดำน้ำตอนเด็กๆน่ะครั้งนึง จริงๆแล้วควรจะเป็นสองครั้งล่ะ” แพนนี่บอกหน้าตาของเธอเศร้าหมองมากๆ



    “เกิดอะไรขึ้นเหรอ” นพเป็นผู้ฟังที่ดี จึงหันมาสนใจสิ่งที่แพนนี่จะเล่าต่อไป......



    “ตอนนั้นแพนนี่ไปเที่ยวกับเพื่อนๆน่ะ มาทัศนศึกษากับโรงเรียน แพนนี่เกือบจะได้ดำน้ำกับเพื่อนๆแล้วล่ะ แต่ก็มาบาดเจ็บเหมือนกับตอนนี้................”



                                    

                               ++++ แล้วแพนนี่ก็เริ่มเล่าเรื่องในอดีตของเธอ!!!++++





    ~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O





    แหะๆ พอดี peacesss รีบอัพไปหน่อย



    ก็เลยปั่นมั่วๆ



    ถ้าเนื้อเรื่องไม่ต่อเนื่องก็ขออภัยนะคะ



    ที่จริงกะว่าวันนี้จะดองเล่น



    ไม่คิดว่าจะมีคนอย่าง



    “ไอเนะจังกับ lady mafia”



    มาลงคะแนนแหลกให้แบบนี้



    ขอขอบคุณจากใจจริงค่ะ



    มีกำลังใจขึ้นเยอะเลย



    คนที่ลงคะแนนให้แต่ไม่โพสก็เช่นกันนะคะ



    ยังไงก็จะมาอัพจนกว่าจะเปิดเทอมละกันค่ะ



    เปิดเทอมวันที่1



    แต่อัพได้ถึงแค่วันศุกร์ค่ะ



    หลังจากนั้นคงมาอัพไม่ได้เท่าไหร่



    ตอนหน้าจะเป็นอดีตของแพนนี่ตอนไปทัศนศึกษาค่ะ



    ติดตามอ่านด้วยนะคะ..........

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×