ทัวร์\"สื่อ\"รัก

ลำดับตอนที่ #8 : ^v^ [ความสุข]+กับ+{ความเจ็บปวด} TT^TT

          ในห้องอาหารของโรงแรมในเช้าวันที่สามของการเดินทางกับสมาพรทัวร์ นพกับแพนนี่เดินเอาบัตรไปให้พนักงานก่อนจะเดินเข้าไป แค่เข้าไปได้ไม่นาน ก็มีเสียงทักทายทั้งสองคน แต่.......



“สวัสดีตอนเช้าจ๊ะ นพ” น้าสาวสวยคนหนึ่งกล่าวทัก



“ดีนพ” ชายหนุ่มสุดหล่อทักทายอีกคน



“อ้าวนพ สบายดีมั้ยวันนี้” คุณลุงคนหนึ่งที่แพนนี่ไม่เคยเห็นหน้าก็พูดอีก หลังจากนั้นก็มีคนทักทายนพอีกหลายคน จนแพนนี่งง แถมพวกป้าๆ ก็เข้าไปทักทายนพด้วย รวมทั้ง.......ป้าแป๋ม!!!



~~~~ อะไรกันยัยป้าเนี่ย ยิ้มแย้มทักทายนพหน้าตาเฉย ทีเราล่ะไม่ยอมพูดด้วย ฮึ่ม!!!  ~~~~





    นพทักทายและคุยกับพวกคนในทัวร์อีกหลายต่อหลายคน ให้ตายสิ!! นพไปรู้จักคนตั้งมากมายขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ เยอะกว่าแพนนี่ตั้งเยอะ แพนนี่มองตามนพอย่างอิจฉา......... แล้วนพก็เดินมาหาแพนนี่



~~~~ แหม ยังจำกันได้อีกเรอะ นึกว่าลืมกันแล้ว  ~~~~ แพนนี่พูดตัดเพ้อนพ หน้าตอนงอนของแพนนี่ทำให้นพขำสุดๆเลย



“โห คิดมากขนาดนั้นเลยเหรอ” นพมองหน้าแพนนี่ ยิ้มให้อย่างเอ็นดู รอยยิ้มของนพทำให้แพนนี่เขิน ก็นพเท่มากๆเลยหนิ



“อ๊ะ พี่หมูมาแล้ว ไปหาพี่หมูนะ” แพนนี่หันไปเห็นพี่หมู ผู้มีพระคุณของเธอ เธอจึงหันไปบอกกับนพก่อนจะเดินเร็วๆไปหาพี่หมู........





“พี่หมูคะ” เสียงใสๆของแพนนี่ทัก



“หืมม??” พี่หมูหันมาหาแพนนี่ แล้วก็ยิ้มให้อย่างอ่อนโยน เธออยู่กับสามีของเธอเช่นเคย



“มีอะไรจ๊ะ”



“แพนนี่เอาบัตรห้องอาหารมาคืนค่ะ ขอบคุณจริงๆนะคะ”



“อ้อ จ๊ะ หากระเป๋าตังค์เจอแล้วใช่มั้ย ดีใจด้วยนะ” พี่หมูรับบัตรห้องอาหารมาอย่างยินดี



“ค่ะ” แพนนี่ตอบก่อนจะขอตัวกลับไปหานพ..........





“อ้าว!” แพนนี่ร้อง เธอหานพไม่เจอ หายไปไหนแล้วหว่า



“แพนนี่” เสียงทุ้มต่ำสะกิดไหล่เธอเบาๆ ทำเอาเธอสะดุ้งสุดๆไปเลย ก่อนจะหันกลับไปหาต้นเสียงอย่างรวดเร็ว



“นพ หายไปไหนมาเหรอ”



“ไปคุยกับคนอื่นๆมา พอดีวันนี้ตอนเช้าเค้าจะไปเล่นเกมเซ็นเตอร์กับร้านเน็ทด้านล่างกัน เธอจะไปด้วยกันมั้ย” การชักชวนของนพทำให้แพนนี่นิ่งคิด



~~~~ ที่จริงอยากไปเล่นน้ำทะเลมากกว่า แต่นพชวนแล้วนี่นะ ไม่ไปก็ยังไงยังไงอยู่ เอาน่ะไปก็ไป ไปเล่นน้ำทะเล ไปดำน้ำเย็นนี้ก็ได้  ~~~~



“อืมม ไปสิ น่าสนุกดี” แพนนี่ตอบในที่สุด คำว่าน่าสนุกของเธอที่พูดน่ะ เพราะมีนพไปด้วย ไม่งั้นไม่มีทางพูดเด็ดขาด!!





    ดังนั้น เมื่อออกจากห้องอาหาร คนกลุ่มใหญ่กลุ่มหนึ่ง ซึ่งประกอบด้วย นพ แพนนี่ ป้าๆทั้ง4 ลุงพัง พี่หมูกับสามี น้าคนหนึ่ง ลุงคนหนึ่ง แล้วก็ชายคนหนึ่งซึ่งหล่อม๊าก แต่สู้นพไม่ได้ ซึ่งแพนนี่มารู้ทีหลังว่าพวกนั้นชื่อน้าเม ลุงแก้ว และกิตติตามลำดับ ก็ยกพวกกันลงไปขั้นใต้ดินของโรงแรม ซึ่งก็สุดยอดมากๆ มีทั้งส่วนที่ขายเสื้อผ้าและของจุกจิกต่างๆ  มีร้านอาหาร ส่วนที่ไว้เล่นกีฬา เกมเซ็นเตอร์  ร้านอินเตอร์เน็ท ฯลฯ ทุกคนตื่นเต้นกันมากๆ มานั่งเถียงกันว่าจะไปที่ไหนก่อนดี ซึ่งแพนนี่เป็นเด็กดีค่า ไปขอยุ่งด้วย นั่งดูนพพูดกับคนอื่นอยู่ แต่สุดท้ายก็สรุปกันได้ด้วยฝีมือการตัดสินใจของนพ



“อืมม เอางี้นะครับ ผมจะจัดกลุ่มให้ตามที่อยากไปกันนะครับ  กลุ่มแรกพวกป้า4คน กลุ่มที่สองพี่หมูกับสามี ลุงพัง และลุงแก้ว กลุ่มที่สาม กิตติ น้าเม แพนนี่ แล้วก็ผมนะครับ ตกลงมั้ย



“แหม นพจัดให้ก็ไม่มีปัญหาอยู่แล้วล่ะ” ป้าแป๋มพูดออกมา ซึ่งแพนนี่ก็เซ็งมาก ป้าแป๋มซึ่งแทบไม่เคยพูดกับแพนนี่เลย กลับพูดกับนพหน้าตาเฉย.....



“นั่นสินะ พี่กับสามีพี่ก็ไม่มีปัญหาจ๊ะ” พี่หมูตอบ เธอเป็นคนไม่เรื่องมาอยู่แล้วล่ะ



“โอเคนะครับ ถ้าไม่มีใครมีปัญหาก็แยกกันไปเป็นกลุ่มตามใจชอบนะครับ แล้วมาเจอกันตรงนี้ตอนเที่ยงๆละกันครับ ตอนเย็นเราจะได้ไปดำน้ำเล่นกัน” แพนนี่หันขวับไปหานพ หูผึ่ง



~~~~ เมื่อกี้นพพูดว่าไงนะ ดำน้ำ! จะไปดำน้ำกันตอนเย็น?? งงจังแหะ ~~~~ แพนนี่ไม่รู้เรื่องมาก่อน เพราะนพบอกแต่ว่าจะมาข้างล่างนี่ เธอจึงหันไปถามนพหลังจากที่กลุ่มแรกกับกลุ่มที่สองเดินไปกันแล้ว



“นพ นายไม่เห็นบอกเลยว่าจะไปดำน้ำเล่นกันน่ะ” แพนนี่ถามนพ ที่จริงแล้วเธอตื่นเต้นมากๆ แทบระงับอาการไม่อยู่...............



“อ้อ ก็พนักงานตรงล็อบบี้แนะนำให้ไปดำน้ำน่ะ ก็เลยตกลงกับทุกคนไว้น่ะ พอดีลืมบอก” นพมองแพนนี่แล้วก็ขำ เพราะท่าทางเธอดีใจมากๆ



“ทำไมต้องดีใจขนาดนั้นด้วยล่ะครับ” กิตติถามแพนนี่ เขายังไม่เคยพูดกับแพนนี่ แต่ท่าทางเค้าสนใจแพนนี่มากๆ



“อ๊ะ ขอโทษ พอดีว่าแพนนี่ชอบน้ำทะเลเป็นพิเศษก็เพราะว่ามีของสวยงามอยู่นั่นล่ะค่ะ พวกปะการังอะไรพวกนี้น่ะ เมื่อหลายปีก่อนแพนนี่เคยดำน้ำครั้งนึง โลกใต้ทะเลสวยงามมากๆเลยล่ะค่ะ” แพนนี่พลั้งปากบอกไป เธอไม่รู้สึกตัวหรอก แต่นพน่ะสิ ตัดบททันทีเลย



“นี่ มีเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมงเองนะ รีบๆหน่อยสิ เร็วๆ” นพพูด แพนนี่มองหน้านพอย่างงงๆ แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร แต่กิตติมองนพแปลกๆ ส่วนนพก็งงตัวเอง รู้สึกแปลกๆในใจเงียบๆ...........





    กลุ่มของพวกเขาเดินไปเรื่อยๆ กลุ่มนี้ตกลงกันว่าจะไปเกมเซ็นเตอร์ก่อน แล้วค่อยไปส่วนอื่นๆ แต่แพนนี่แนะนำว่าให้ไปเล่นกีฬาดีกว่า สุดท้ายค่อยไปซื้ออุปกรณ์สำหรับดำน้ำ เธอไม่แนะนำให้ช็อปปิ้ง เพราะของในโรงแรมราคาแพงม๊าก สู้ไปซื้อที่สยามหรือศูนย์การค้าที่อื่นก็ไม่ได้ ซี่งคนอื่นก็เห็นดีด้วย



“โห คนเยอะจัง” น้าเมพูดขึ้น เธอชอบเล่นเกมนะ ถึงจะเป็นผู้ใหญ่แล้วก็เหอะ แต่นี่ก็คนเยอะจริงๆ ห้องเกมเซ็นเตอร์ใหญ่พอสมควร มีเกมต่างๆให้เลือกเล่นมากมาย



“นั่นสิ งั้นจะไปเล่นอะไรก่อนดี” นพถามคนอื่นๆอีก3คน



“ก็แยกกันไปก็แล้วกัน” กิตติแนะนำ



“อื้มม!!!” ทุกคนตอบรับ แล้วก็แยกย้ายกันไปเล่นเกมที่ตนชอบ ซึ่งก็นะ สนุกกันมากๆ เล่นกันอยู่หนึ่งชั่วโมงกว่าๆ นพก็เรียกทุกคนไปเล่นกีฬา ซึ่งกิตติกับน้าเมกระตือรือร้นมากๆ



“เอ่อ เรากำลังจะไปเล่นกีฬาอะไรคะ” แพนนี่ถามอย่างสงสัย ซึ่งก็ได้รับคำตอบมายาวเหยียด



“แหะๆ นพยังไม่ได้บอกเหรอจ๊ะ ว่ากีฬาที่จะไปเล่นน่ะ มีแค่ปิงปอง เพราะเป็นชั้นใต้ดินน่ะจ๊ะ สระว่ายน้ำที่นี่ก็มีนะ แต่อยู่ใกล้ๆกับทะเล ส่วนกีฬาอื่นๆก็เหมือนกัน อยู่ข้างบนนี้ อิอิ” น้าเมตอบ สีหน้ายิ้มแย้มใจดี แต่คำตอบของของเธอก็ทำให้แพนนี่กร่อยไปเลย...........



~~~~ ตายล่ะหว่า ทำไงดี แพนนี่ไม่เคยเล่นปิงปองเลย เฮ้ออ...... ~~~~ แพนนี่คิดอย่างหนักใจ



    กลุ่มของแพนนี่เดินไปจนสุดทาง แล้วก็เดินเข้าไปในห้องใหญ่ๆห้องหนึ่ง เสียงเชียร์ดังกระหึ่มขึ้นทันที จนผู้มาใหม่ต้องเอามืออุดหู ในห้องนี้หน้าตื่นตาตื่นใจมาก เพราะมีหลายคนที่เล่นปิงปองเก่งๆ ตบกันแหลก!!! แพนนี่เห็นฝีมือแต่ละคนแล้วกลืนน้ำลายตัวเอง นพกับกิตติเดินเข้าไปหาพนักงานที่ดูแลอยู่ ซึ่งก็มีโต๊ะว่างพอดี คนอื่นๆอีก3คนบอกโชคดี แต่แพนนี่คิดว่าโชคร้าย T^T



“งั้น น้าเมขอเล่นกับกิตติก่อนนะจ๊ะ มาเลยจ๊ะ” น้าเมพูดกับกิตติ ก่อนจะลุยเล่นกันอย่างสนุกสนาน ไม่ต้องบอกก็รู้ สองคนนี้เล่นเก่งม๊าก!!



    เล่นกันอยู่สักพักก็สรุปออกมาว่าน้าเมแพ้!!! เล่นกัน21ลูก สูสีกันสุดๆ เพราะคะแนนที่ออกมาน่ะ 21:19!! แพนนี่อ้าปากค้างเลยแหละ



“เอ้า ตานี้แพนนี่เล่นกับนพนะ” น้าเมยื่นไม้ให้แพนนี่ ส่วนกิตติยื่นไม้ให้นพ แพนนี่มือสั่นสุดๆ นพมองหน้าแพนนี่อย่างแปลกใจ สงสัย ก่อนตัดสินใจถามออกมา



“แพนนี่ เธอเล่นปิงปองไม่เป็นใช่มั้ย” แพนนี่รู้สึกจี้ใจดำ ทำหน้าซึมๆ ก่อนจะพยักหน้ารับ



“อือ”



“เฮ้อ แล้วทำไมไม่บอก” นพพูด ซึ่งทำให้แพนนี่มองหน้านพอย่างสงสัย ระคนกลัวว่าจะต้องนั่งดูเฉยๆ



“เดี๋ยวสอนให้ก็ได้น่า” นพมองหน้าแพนนี่ตอบยิ้มๆ  แพนนี่ยิ้มดีใจ



“เย้ๆ ขอบคุณนะ”



    นพสอนแพนนี่บ้าง สลับเล่นกับน้าเมและกิตติบ้าง แพนนี่มีความสุขมากๆเลย เธอตีโดนบ้างไม่โดนบ้าง นพก็ไม่เคยโกรธ



~~~~ รักนพที่สุดเลย ~~~~ แพนนี่คิด เธอรักนพมากกว่าเก่าด้วยซ้ำ ~~~~เค้าจะรู้ตัวมั้ยน้า หรือคิดแค่เพื่อน เฮ้ออ...... ~~~~



    เมื่อใกล้ถึงเวลานัดรวม กลุ่มของแพนนี่ก็ล้างหน้าล้างตา แต่แล้ว ก่อนที่กำลังจะเดินออกจากห้องนั้น ก็มีฝรั่งคนหนึ่ง วิ่งมาชนแพนนี่!!! แพนนี่ตั้งหลักไม่ทันจึงเซ นพกับกิตติพยายามคว้าไว้แต่ไม่ทัน......



“โอ๊ย!!” แพนนี่ร้องอย่างเจ็บปวด........



                              

                                  +++++นางเอกของเราจะเป็นอย่างไรต่อไป++++++





              ~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~



**** แหะๆ ตอนนี้เขียนยาวขึ้นเยอะกว่าเดิมตั้ง1หน้ากระดาษA4 เพราะห่างการอัพไปหลายวัน พอดีว่าไปประชุมพิเศษค่ะ ก็เลยช้าไปหน่อย แต่ตอนนี้มาอัพแล้ว!!! อ่านให้สนุกนะคะ****