ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ทัวร์\"สื่อ\"รัก

    ลำดับตอนที่ #7 : แย่แล้ว!!!! กระเป๋าตังค์หาย~~~~(2)

    • อัปเดตล่าสุด 20 ต.ค. 47


        เสียงพูดคุยจ้อกแจ้กอยู่ในล็อบบี้ของโรงแรม ท่าทางมีความสุขสนุกสนาน แต่แล้ว ก็มีเสียงใครบางคนวิ่งมา เจ๊แพนนี่!! คุณเธอหน้าตาตื่นเหมือนไปโดนใครฉุดมา (นึกภาพเอานะ -*-)



    ป้าคะ ป้าๆๆ” แพนนี่ตะโกนเรียกพวกป้าๆที่เธอรู้จัก ซึ่งพวกป้าทั้ง4ก็เกาะกลุ่มเดียวกันเม้าท์แตกตลอดนั่นแหละ ไม่รู้คุยอะไรกันนักหนาเหมือนกัน



    “จ๊ะ มีอะไรเหรอแพนนี่ หอบมาเชียว” ป้าจุ๋มจิ๋มเอ่ยขึ้น เวลาแพนนี่ทักป้าๆ ป้าจุ๋มจิ๋มจะเป็นคนพูดแทนป้าคนอื่นๆตลอด เพราะพูดมากสุด แต่หน้าตาป้าแต่ละคนแสดงถึงความอยากรู้อยากเห็นสุดๆเลย แพนนี่เห็นแล้วไม่ค่อยอยากพูดเท่าไหร่ แต่ช่วยไม่ได้ ตอนนี้เรื่องกระเป๋าตังค์สำคัญที่สุด.........



    “เอ่อ คือ....” แพนนี่พูดไปหอบไปอย่างกระวนกระวาย เธอหวงกระเป๋าตังค์สุดรักของเธอมาก เพราะได้มาจากแม่ของเธอตอนวันเกิด แถมเงินก็มีตั้งหลายพัน T^T  “เห็นกระเป๋าตังค์ของแพนนี่มั้ยคะ???



    “กระเป๋าตังค์????” ป้าจุ๋มจิ๋มกับป้าแจ่มพูดขึ้นพร้อมกัน ส่วนคนอื่นเฉยๆไม่ได้พูดอะไร



    “ค่ะ แพนนี่ทำหาย หาไม่เจออ่ะค่ะ T^T”



    “แหม แย่เนอะ กระเป๋าตังค์หายแบบเนี้ย” ป้าแป๋มพูดออกมาเฉยเลย ทุกทีป้าแป๋มเวลาพูดกับแพนนี่จะเงียบๆ ไม่ค่อยพูดเลย แต่นี่พูดออกมา แถมทำท่าเหมือนยิ้มเยาะอ่ะ เกลียดกันเหรอไงก็ไม่รู้ เฮ้ออ



    “ตกลงเห็นมั้ยคะ” แพนนี่ตัดบท ไม่อยากให้ป้าแป๋มเห็นว่าเธอหัวเสีย อยากให้รีบๆตอบซะที



    “ไม่เห็นเลยนะจ๊ะ” ป้าจุ๋มจิ๋มตอบขึ้นมา เธอสังเกตเห็นป้าแป๋มล่ะมั้ง แต่เธอก็ไม่ได้ปราบอะไรป้าแป๋ม คงมีเหตุผลอะไรล่ะมั้ง



    “อ๋อค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ” แพนนี่ตอบอย่างรวดเร็ว



    แพนนี่วิ่งต่อไปตามทางเดิน แล้วก็ไปชนผู้หญิงคนหนึ่ง..........ทายซิใคร



    “ว้าย!!!”



    ~~~~ยัยแนน!!! ทำไมต้องมาเจอตอนนี้  ~~~~ แพนนี่คิดอย่างหงุดหงิด วันโลกแตกหรือยังไงกันก็ไม่รู้เนอะ มาเจอศัตรูเอาตอนเนี้ยเนี่ย



    “เดินให้มันระวังตัวหน่อยสิยะ ถ้าชั้นล้มไปจะทำยังไงห๊ะ!!!!” แนนพูดอย่างโมโห อย่างกับจะกินเลือดกินเนื้อ แต่ไม่สะเทือนแพนนี่หรอก เจอคนที่เกลียด ต้องไม่แสดงออก ต้องยิ้มสู้เสือ อิอิ



    “ขอโทษค่ะ แพนนี่ไม่ได้ตั้งใจ....” แพนนี่พูดขอโทษขอโพยอย่างยิ้มแย้ม แต่ดวงตานี่สิ ฉายแววโหดสุดๆเลย >< (นึกภาพแล้วกลัวแพนนี่ตอนนี้ชะมัดเลย)



    “ถ้าขอโทษแล้วมันหาย ชาตินี้จะมีตำรวจไว้ทำไมยะ!!!” แนนตวาดกลับ หาเรื่องเต็มที่ (มุขนี้แป๊กแล้วค่ะ เช๊ยเชย)



    “แหม ก็ชาตินี้ตำรวจไม่ได้มีไว้หาเรื่องคนอื่นนี่คะ มีไว้จับคนผิดต่างหาก แล้วคุณก็ไม่ใช่ตำรวจซะหน่อยหนิคะ ถึงจับแพนนี่ได้ โห ไม่รู้นะคะเนี่ย ว่าเดี๋ยวนี้มีตำรวจหญิงอายุ19ด้วย”



    หนอย!!” แนนกำหมัดแน่น หน้าตาบ่งบอกว่าหงุดหงิดหาเรื่องต่อไม่ได้ ก็แหม มุขนี้แพนนี่เจอบ่อย พอตอบกลับแบบนี้ก็พูดต่อไม่ได้กันทุกคนนั่นแหล้ อิอิ



    “ฝากไว้ก่อนเถอะ!” ^O^ คำนี้เหมือนสวรรค์สำหรับแพนนี่ค่ะ ซึ่งนั่นก็ยังไม่จบ เรื่องอะไรต้องรับฝาก



    “ไหนล่ะคะ ของที่จะฝากแพนนี่ ไม่เห็นมี จะฝากอะไรเหรอคะ?”  (ต๊ายเธอ ยังระรานเค้าไม่เลิกเหรอเนี่ย)



    “...............” แนนพูดอะไรไม่ออกค่ะ แต่ท่าทางโกรธมาก แพนนี่รู้สึกสะใจสุดๆ ทำไมมันสนุกอย่างนี้ล่ะเนี่ย



    “อ้าว ไหนล่ะ” แนนแค้นแพนนี่มากเลยแหละ ทำหน้าเหมือนมีอะไรทิ่มอก อิอิ ให้ช่วยเอาออกให้มั้ยจ้า



    แนนพึมพำเหมือนจะพูดว่า “ฮึ่ย ต้องเอาคืนให้ได้” ก่อนจะเดินจากไป



    ~~~~ สะใจโว้ย!!!  ~~~~ แพนนี่คิด ^O^ ชัยชนะครั้งสำคัญเลยนะเนี่ย  แพนนี่สะใจมาก แต่เอ๊ะ! คุยกับยัยแนนตั้งนาน เราลืมเรื่องอะไรไปรึเปล่าเนี่ย อ๊ะ! เอ๊ะ! กระเป๋าตังค์! T^T แงร์ ลืมสนิทเลยอ่ะ นี่ก็จะเที่ยงแล้วด้วย ไปหาอะไรกินก่อนละกัน ยังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย......หิวว....



        พอนึกได้ แพนนี่ก็รีบไปที่ห้องอาหารค่ะ ลืมบอกไปว่าทัวร์นี้รวมไปถึงค่าอาหารของโรงแรมด้วย เข้าไปที่ห้องอาหารโดยใช้บัตรที่แจกให้ อาหารก็อาหย่อยๆทั้งน้าน อิอิ เอ๊ะ! เดี๋ยวก่อน ใช้บัตร........บัตร.....บัตร!!! ให้ตายสิ บัตรของแพนนี่ก็อยู่ในกระเป๋าตังค์ด้วยค่ะ ซวยเลยงานนี้



    ~~~~ ทำไมชีวิตนี้ถึงน่าเศร้า......  ~~~~ แพนนี่คิด รู้สึกอยากตาย!!! ก็คิดดูสิ ซวยสุดๆเลย ข้าวก็ยังไม่ได้ตกถึงท้อง





    แพนนี่ เป็นอะไรจ๊ะ เห็นยืนหน้าห้องอาหารตั้งนานแล้ว” โอวว เสียงสวรรค์ดังมา พี่หมูค่ะ เธอเดินมาทักพร้อมกับคนที่ท่าทางจะเป็นสามีของเธอ ต๊าย หล่อสุดๆซะด้วย อิจฉาจัง



    “คือ แพนนี่ทำกระเป๋าตังค์หายค่ะ แถมเอาบัตรสำหรับห้องอาหารใส่เอาไว้ด้วยอ่ะT^T” ยิ่งคิดแพนนี่ยิ่งเศร้าค่ะ



    “แหม ก็แย่น่ะสิจ๊ะ เอางี้ เอาบัตรของพี่ไปใช้สิ” พี่หมูพูดอย่างใจดี น่ารักที่ซู้ดดด



    “จะดีเหรอคะ....เกรงใจพี่หมูจัง” แพนนี่พูด แต่รู้สึกปากจะไม่ตรงกับใจเท่าไหร่ พูดแบบนี้แต่หน้าตาดีใจสุดขีด!!!



    “แหม ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ คนกับเอง” พี่หมูตอบพร้อมกับยื่นบัตรห้องอาหารให้ พี่หมูจ๋านางฟ้าของแพนนี่ T^T สวรรค์โปรดแพนนี่แล้ว!!!



    “ขอบคุณค่ะ ขอบคุณพี่หมูมากจริงๆ ถ้าแพนนี่หาบัตรเจอแล้ว แพนนี่จะรีบเอามาคืนทันทีเลยค่ะ” แพนนี่รับมาอย่างรวดเร็วด้วยความหิว จนแทบเรียกได้ว่ากระชาก พอได้มาก็รีบเอาไปให้เจ้าหน้าที่ที่อยู่หน้าห้องอาหารเลยค่ะ



        แพนนี่เดินเข้าห้องอาหารไป โดยมีสายตาของพี่หมูมองตามไปอย่างเอ็นดู



    “จะดีเหรอหมู ให้บัตรน้องเค้าไปอย่างนั้นน่ะ” สามีของพี่หมูพูดออกมา



    “ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ชั้นเชื่อว่าแพนนี่จะต้องหากระเป๋าตังค์เจอ” พี่หมูพูดกับสามีของเธออย่างยิ้มแย้ม!!!!



        

               หลังจากกินอาหารเสร็จ แพนนี่ก็ตระเวนหากระเป๋าตังค์ไปทั่วทั้งโรงแรม ไม่เว้นแม้แต่ตรงชายหาดที่เธอไป หรือตรงบริเวณที่เธอไปหานพเมื่อตอนเช้า แต่ก็ไม่มี จนถึงตอนเย็น ด้วยความที่คิดว่าหมดหวังแล้ว แพนนี่จึงกลับมาที่ห้องเพื่อพักผ่อน พลัน! สายตาเธอแลเห็นกระเป๋าตังค์ที่เธอทำหาย!!



    ~~~~ เฮ้ย ทำไมมันมาอยู่ตรงนี้ได้!!!!   ~~~~ แพนนี่คว้ากระเป๋าตังค์เธอขึ้นมาดู มันอยู่ตรงเตียงของเธอ หมายความว่าอย่างไรกัน!!!



    “อ๊ะ! กลับมาแล้วเหรอ” เสียงนพดังขึ้น แพนนี่หันขวับไปหา ท่าทางนพจะยืนอยู่ตรงนั้นตั้งนานแล้วล่ะ



    “นพ คุณเก็บกระเป๋าตังค์ชั้นได้เหรอ” แพนนี่ถามอย่างดีใจปนตกใจ อิอิ ก็ได้ของรักของหวงคืนนี่นา



    “อื้อ ผมเจอตอนที่คุณไปหาผมอ่ะ ก็เลยเก็บมาไว้ให้” นพพูดขึ้นอย่างไม่ใส่ใจนัก



    “แล้วคุณก็อยู่ในห้องตลอดทั้งวันน่ะเหรอ” แพนนี่ถาม เพราะเธอไม่เห็นนพเลย



    “เปล่านะ ผมก็ไปทานอาหารในห้องอาหาร แล้วก็ไปเดินเล่นที่ชายหาด กับคุยกับคนอื่นๆตรงล็อบบี้อ่ะ แต่ผมก็ไม่เห็นคุณเหมือนกัน กะจะบอกเรื่องกระเป๋าตังค์สักหน่อย” นพพูดท่าทางจริงจัง ไม่โกหกตอแหล



    “เฮ้อ แล้วฉันก็เล่นเสียเวลาหาตั้งนาน รู้งี้กลับมาตั้งนานแล้ว” แพนนี่พูดอย่างเหนื่อยอ่อน ล้มตัวนอนพักลงบนเตียง เธอตรวจกระเป๋าตังค์ดูแล้ว\"ครบถ้วน\"



    “5555+ อาจจะเป็นวันซวยของคุณก็ได้ ใครจะไปรู้” นพหัวเราะและยิ้มกับให้แพนนี่ ทำให้แพนนี่ลดความเหนื่อยได้มากทีเดียว



    “อื้อ คงจะเป็นอย่างนั้น”



    “เอาน่าคุณ ไปกินข้าวที่ห้องอาหารกันเถอะ”



    “อื้อ”



    “ปัง!” เสียงปิดประตูดังขึ้นพร้อมกับประตูที่ปิดลง แพนนี่เดินตามร่างของนพอย่างมีความสุข...........





                ~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~



    **** แหะๆ เป็นยังไงบ้างคะตอนใหม่คราวนี้ ตอนนี้รู้สึกจะยาวกว่าตอนอื่นๆนิดหนึ่งอ่ะค่ะ หวังว่าจะชอบ เรื่องนี้ยังมีปริศนาอีกนิดหน่อย คงจะไม่ยาวเกิน20ตอนค่ะ ถ้ายาวเกินไปมันก็คงไม่ดีน่ะ peacesss รู้สึกไม่ค่อยมีอารมณ์แต่งต่อเท่าไหร่ เพราะเรื่องของpeacesss ไม่ค่อยเป็นที่นิยมนัก แต่ก็ดีใจค่ะที่มีคนมาอ่านยาว ทำให้มีกำลังใจขึ้น ดีใจมากๆเลยด้วย เจอกันตอนหน้าค่ะ!!****

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×