ทัวร์\"สื่อ\"รัก

ลำดับตอนที่ #3 : เขาชื่อนพชัย~~กับ~~ ความรู้สึกที่เปลี่ยนไป O~O

****สวัสดีค่ะ นี่ก็ตอนที่สามของ peacesss แล้วนะคะ ก็ขอขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านจากใจจริงค่ะ พีซไม่ชอบคนที่มาเขียนมั่วแล้วบอกว่ามาเยี่ยมเลยค่ะ เพราะทำให้รู้สึกไม่ดี แต่พอมีคนวิจารณ์แล้วพีซรู้สึกดีนะคะ เพราะเหมือนกันว่าพีซได้รู้ว่าเขาอ่านเรื่องของเราจริงๆ พีซอ่านเรื่องของทุกคนหมดแน่นอนค่ะ ขอบคุณมากค่ะ****



~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~o~O~





~~~~กรี๊ดด!!!!เราได้เจอเขาอีกครั้งแล้วจริงๆด้วย~~~~ แพนนี่คิดอย่างมีความสุข รู้สึกตื่นเต้นดีจังไปหมด ทำอะไรไม่ถูก



“เอ่อ เชิญนั่งสิครับ” ชายหนุ่มคนนั้นเอ่ยขึ้นหลังจากเห็นว่าแพนนี่เงียบไปนาน



“อ่ะ! ค่ะๆ ขอบคุณมากค่ะ” แพนนี่สะดุ้งก่อนจะเอ่ยตอบ แล้วค่อยๆนั่งลงข้างเขา (หนอยยัยนี่ เลิกสะดุ้งซะทีสิ ><)



“ว้าย!!” ขาของแพนนี่พันกันเองก่อนจะล้มลงไปซบกันอกเขา!!! (ต๊าย!น่าอิจฉานะยะหล่อน หมั่นไส้)



“...................................” เกิดความเงียบสุดๆเกิดขึ้นหลังจากที่แพนนี่ลุกออกจากตัวของเขา แล้วนั่งนิ่งข้างๆเขา...



~~~~ต๊าย!!! ทำไมมันเงียบอย่างนี้ล่ะ เขินจนทำอะไรไม่ถูกแล้ว แบบนี้แย่แน่ ต้องบุกๆ >< ~~~~ แพนนี่เริ่มคิดแผนตีสนิท



“เอ่อ...สวัสดีค่ะ! ฉันชื่อสุกัญญาค่ะ เรียกว่าแพนนี่ก็ได้นะคะ อายุ 15 ปี ยังโสดอยู่ค่ะ เมื่อกี้ต้องขอโทษจริงๆนะคะ ตอนแรกก็ไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีก....” แพนนี่พูดอย่างรัวเร็ว เสียงดังฟังชัดจนคนทั้งรถทัวร์หันมามอง แต่แล้ว......



“555555555555555555555555....อุ๊ป!” ชายหนุ่มหัวเราะออกมาเสียงดังมาก แต่ก็หยุดทันทีเมื่อเห็นสีหน้าของแพนนี่ที่แดงสุดๆด้วยความเขินอาย.......



~~~~เขาหัวเราะเราๆๆๆๆๆๆ ไม่นะๆ เขาต้องดูถูกเราแน่ๆเลย เรานี่เฟอะฟะที่สุด~~~~ แพนนี่คิดอย่างเจ็บใจ น้ำตาค่อยๆปริ่มออกมา ใกล้จะไหล!



“เฮ้ยคุณ! อย่าร้องไห้นะครับ ขอโทษที่หัวเราะมากไปหน่อย” ชายคนนั้นตกใจที่เห็นแพนนี่ใกล้จะร้องไห้ เริ่มทำอะไรไม่ถูก



~~~~ เฮ้ย! ทำไงดีเนี่ย ทำเด็กน่ารักๆ ร้องไห้ตั้งแต่วันแรกที่มาเที่ยวเลยกรู ทำยังไงดีเนี่ย!!~~~~ ชายหนุ่มคิด มือไม้เริ่มสั่น เนื่องจากคนทั้งรถทัวร์หันมามองหน้าเขากันหมด (ฮั่นแน่! ความคิดของชายหนุ่มคนนี้โผล่ออกมาแล้ว!!)  ~~~~เอาไงเอากัน!!!~~~~



“ผมชื่อ นพชัย เรียกว่านพก็ได้ อายุ 18 ปี..........ครับ!!! ทีนี้อย่าร้องไห้นะครับ” ชายคนที่ชื่อนพชัยตอบอย่างเขินๆ  เสียงทุ้มต่ำฟังสบายแต่อ่อนโยนเข้าหูของแพนนี่เบาๆ (ต๊าย!เข้าหูซ้ายทะลุหูขวาก็ดีนะยะหล่อน)



~~~~ เขาบอกแล้วๆๆๆๆ เย้! ดีใจที่สุดเลย นพจ๋า!!!! อิอิอิ ~~~~ แพนนี่คิดอย่างตื่นเต้นดีใจ ความรู้สึกในตอนแรกหายไปอย่างหมดสิ้น ขาบิดไปมาด้วยความสุข (แก่แดดจริงโว้ยย!!!! หมั่นไส้ปนอิจฉา >o<)



    หลังจากนั้น แพนนี่กับนพก็คุยกันอย่างสนิทสนม คุยเรื่องนั้นเรื่องนี้กันหลายชม.แต่แล้ว..........แพนนี่ ก็ต้องช็อก เมื่อเห็นว่านพเอา ซาวด์อะเบาท์ ออกมา.........



~~~~หวาย เขาฟังซาวด์อะเบาท์แบบนี้เราก็อดคุยด้วยอ่ะดิ ไม่ยอมอ่ะ~~~~ แพนนี่นึกอย่างโมโหหงุดหงิด อยากคุยกับคนที่เธอหมายปอง~~~~



“เอ่อ...” แพนนี่ถือวิสาสะเอาหูฟังของเขาออกมา “ขอฟังด้วยนะคะ” เธอพูดแล้วก็ยิ้มให้ (ยัยนี่ ชักโมโหแล้วนะยะ ขนาดชั้นยังไม่กล้าเล้ย)



“เฮ้ยนี่คุณ ถึงแม้ว่าเราจะรู้จักกันแล้วนะ แต่ก็อย่ามาถือวิสาสะเอาหูฟังคนอื่นออกขณะฟังเพลงสิ ไม่มีมารยาทเลย” นพพูดขึ้นอย่างหมดความอดทน เพราะขนาดเพื่อนเขายังไม่เคยให้ฟังด้วยเลย จะมานับอะไรกับคนที่ไม่รู้จัก แต่ก็ส่งผลกับความรู้สึกของแพนนี่มากทีเดียว (แต่ไม่ใช่น้อยใจหรอกนะ ^^)



~~~~ฮึ้ย! ตานี่ นึกว่าจะเป็นคนนิสัยดี ที่ไหนได้ แย่ที่สุดเลย คอยดูเถอะ ฉันจะทำให้คุณชอบฉันให้ได้~~~~ แพนนี่คิดอย่างโมโห หน้าตาบูดบึ้งเผยออกมาอย่างแจ่มชัด!!!~~~~



“สวัสดีค่ะทุกๆท่าน สมาพรทัวร์ยินดีต้อนรับค่ะ ขณะนี้พวกเรากำลังจะมุ่งหน้าสู่จังหวัดภูเก็ตค่ะ อย่างที่พวกคุณคงจะรู้กันอยู่แล้วนะคะ ดิฉันจะบอกคำขวัญของจังหวัดให้นะคะ \"ไข่มุกอันดามัน สวรรค์เมืองใต้ หาดทรายสีทอง\"ค่ะ การเดินทางตอนนี้ใช้เวลาอีก 2ชม.ค่ะ ขอบคุณค่ะ” คนนำทัวร์สาวสวยออกมาพูดใส่ไมค์กับทุกคน ความสวยของเธอทำให้พวกผู้ชายมองเธอไม่วางตา



“นี่คุณ มองมากไปรึเปล่า” แพนนี่พูดขึ้นหลังจากเห็นนพมองคนนำทัวร์อย่างสนใจอยู่นาน ความรู้สึก “หึง” พลุ่งขึ้นมาในใจ



“หึงเหรอไงหล่อน ฉันไม่สนใจคนอย่างเธอหรอก ดูคนนั้นสิ ส๊วยสวยเนอะ” นพพูดขี้นยิ้มๆ ท่าทางเย้ยหยัน สะใจ ซึ่งก็ทำให้แพนนี่โมโหม๊ากกกก! (โมโหหึงเหรอยะหล่อน)



~~~~ ตานี่!!! ไอบร้า แย่ที่สุดเลย ทำไมนิสัยแตกต่างจากหน้าตาอย่างนี้นะ  ฮึ่ม!!!~~~~



~~~~ หึหึ ยายนี่น่ารักกว่าที่คิดไว้อีกแฮะ ตลกดี แต่ซุ่มซ่ามโคดๆ แกล้งต่อไปดีกว่า หึหึหึ~~~~



                                         ++++โปรดติดตามตอนต่อไป++++