ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic Y :: Pyp ปี1 ปิ๊งรักสลับขั้วมั่วไปหมด

    ลำดับตอนที่ #5 : บทที่ 2 :: Help me please~!! {2}

    • อัปเดตล่าสุด 29 พ.ค. 53


               เมื่อเช้า ผมไม่แน่ใจว่าเมื่อคืนอั๊ชมันสติไม่ดีหรือเปล่า รู้แต่ว่าเช้ามาผมไม่กล้ามองหน้ามันเลย =///=

                ตอนเดินลงจากหอ วันนี้ผมต้องรีบ เพราะเป็นวันพระ ต้องไปช่วยจัดศาลา ผมวิ่งๆๆๆจนเกือบจะถึงตึกเรียนอยู่แล้ว

                กึก!

                ป้าบ!

                โอ๊ยยยยย TToTT”ผมโอดครวญ ซี้ดดดดด ผมสะดุดหินปูทางเดิน ขอบมันขูดเข่าผม ถึงกางเกงจะขายาวก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ถลกขึ้นมาดูก็ยังเห็นเป็นแผลอยู่ดี แง๊ว TT[]TT

                เป็นไร บุคคลที่นอนร่วมเตียง (แหมะ! ใช้คำหยั่งกับโอโม่แอทแทคกันแล้ว) กับผมเมื่อคืนมายืนตรงหน้าผม

                หกล้ม TT-TT”

                ไอ้งี่เง่า อั๊ชสบถ ทำท่าจะเดินไป

                เดี๋ยววววววววววว~ TTOTT”ผมร้องเรียกเสียงยาว อั๊ชหันมา

                “Help me please~~~~ *w*”ผมทำหน้าอ้อนวอนเต็มที่ อั๊ชหันหน้าหนีเดินต่อ ปัดโถ่! ช่วยแค่นี้ไม่ได้ ทีเมื่อคืนผมนอนเบียดเสียดตัวเองจนจะร่วงเตียงมานอนบนพื้นกระเบื้องเย็นๆอยู่แล้ว เหอะ! เช๊อะ! เฮอะ!

    มา! ลุกขึ้นอั๊ชยื่นมือมาขณะที่ผมกำลังด่ามันรัวเป็นตับไตไส้พุงในใจ อ้อ! ที่แท้ก็ไปวางกระเป๋าก่อนนี่เอง แหม ^///^ บอกแต่แรกก็สิ้นเรื่อง นิวส์น้อยใจหมด

                วันนี้ทั้งวัน ผมรู้สึกไม่มีสมาธิเรียนเลย ทำไมน่ะหรอ ก็สายตาผมมันไปจับจ้องที่โต๊ะริมสุดหลังห้อง...ที่นั่งของคนที่ช่วยผมเมื่อเช้า

                “ไอ้น้องนิวส์! ครูเรียกเธอ 3 รอบแล้วนะ ตอบครูได้หรือยัง ว่าประโยคที่ครูพูดไปเมื่อกี้ เป็นประโยคที่พระมเหสีเปรียบใครกับใคร”ครูแอ๋วแว้ดผม T~T เวรแล้วไงครับพี่น้อง ครูแอ๋วของขึ้น

                “อ๋ออออ...~”ผมร้องออกมา เอ่อ...เหมือนจะเข้าใจแล้ว นิดนึง “ราชาธิราชครับ”

                “ครูรู้แล้ว =_= เธอฟังคำถามครูรึเปล่าเนี่ย เปิดหนังสือเดี๋ยวนี้!!!”ครูแอ๋วสั่ง ผมลุกลี้ลุกลนเปิดกระเป๋าค้นหนังสือเรียน

                “อ่าว...(_ _)(. .)(- -)(O O)”ผมค่อยๆลากสายตาขึ้นไปหยุดตรงหน้าครูแอ๋ว มหาซวยกล้วยทอดไหม้แล้วค๊าบบบบ TT.TT ผมลืมเอาหนังสือมา!!

                “=__=^^” สีหน้าครูแอ๋ว                                                                              

                “เอ่อ...อั๊ช! ขอดูด้วยคน ^^;;”ผมหลบตาครูแอ๋วรีบยกเก้าอี้เดินไปหาอั๊ช จริงๆกะจะขอพราวซึ่งนั่งใกล้ผมดูด้วย แต่พราวก็ลืม ภูมิก็ลืม ต้องไปรุมกันดูกับฝน -*-

                “อะไรอีกเนี่ย”อั๊ชถามเมื่อผมหย่อนก้นนั่งข้างๆ ผมจิ้มๆไปที่หนังสือวรรณคดีวิจักษ์ “สรุปตูต้องเป็นคนช่วยแกทุกอย่างเลยใช่มั๊ยเนี่ย =0=

    ก็ใช่แหละมั้ง ^^;; แต่ผมรู้สึกดีนะ เวลานั่งใกล้ๆไอ้อั๊ชมันอย่างเงี้ย


    ---------------------------------------------

    เป็นไงมั่งคะผู้อ่านนนนน (เอ่อ...เจ้าของชื่อมันจะแอบมากระตื้บเค้ามั้ยเนี่ย T^T )

    ไว้เดี๋ยววันหลังจะมาอัพโหลดโพสรูปลงเพิ่มอรรถรสในการอ่านนะคะ

    อ๊ะ! อย่าลืม เม้นฟิค Y แล้วไปนอนซะ ><

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×