๐กลอนของข้าพเจ้า๐

ลำดับตอนที่ #4 : แต่งกลอนกะน้องเซียน สีน้ำเงินอ่ะของป๋ม สีแดงของน้องเซียน

จิ๊บจิ๊บลิบลมชมชวนชื่น
ค่ำคืนยืนยาวพราวพร่างฟ้า
ดวงดาวสกาวใสในนิลนภา
ดาราพาเพลินเจริญใจ

นภาพราวดาวเดือนแม้เคลื่อนคล้อย

แม้เคลื่อนลอยเจ้าก็งามสเน่หา

สเน่ห์รักกลับหลงใหลคล้ายมนตรา

กมลเจ้าเลิศค่ายิ่งกว่าดาว

ร้อยคำว่า ลิ้นคือวจฯ รสคำหวาน

กลัวกล่อมกัน กลอกเกลื้อ เชื่อได้หรือ

พจมาน ผ่านปากมา น่าเชื่อฤา

เพียงคำลือ ถือเป็นจริง ยิ่งปวดใจ

เอื้อนเอ่ยออกโอษฐ์อ้าง........................อันใด

แค่คำคนคดใคร่...............................คิดอ้าง

เหตุเราลุ่มหลงใหล..........................จึงเชื่อ ใจฤๅ

ดั่งติดตรึงตนไว้................................เชื่อแม้มุสา

เพียงเพราะพลาดผิดพลั้ง............ลงไป

ราวรักล้มล่มสลาย.......................หายสิ้น

ล่ำรารายรักไร้.............................ลบเลือน

ร่ำร้องน้ำโรยริน..........................ผินจาก ดวงตา

หนึ่งสายลมพัดข้า...........................ปลิดปลิว

สองดอกไม้เป็นทิว...........................ที่ข้าง

สามไม้ล่องลอยพริ้ว............................เพรียกหา ใบเอย

สี่มนุษย์ผู้อ้างว้าง..............................อยู่ได้แดเดียว

หากเจ้าน่ะรู้บ้าง .............................. จะคะคว้างนิราศไหน

บอกหน่อยสิเป็นไร...........................หฤทัยวะไหววอน

รักเพียงเจ้า ร้าวเพียงใจ ไร้เพราะจาก

ลืมเพราะพราก รากเพราะเศร้า เราผ่านหาย

รักพานร้อน ร้อนเพราะรัก รักผิปลาย

รักผันคลาย ร้ายเพราะจบ ลบจากใจ