ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : LOVED : 02
2
#อนโฮแฟนเ็บ
เยมีใรบอไหมว่าอนโฮเป็นนที่ใอ่อน่ายที่สุ ใ่แ่วานลินมาอโทษแล้วอเา เาเอ็พร้อมรับำอโทษอวานลินทันทีอนนี้เาทั้สอำลัูหนัเรื่อโปรันที่ห้อ ไม่ออไปไหนหรอสายาเล็ลอบมอไปยัวานลินที่ำลั่อับหนั มอามุมนี้มูเป็นสัน โรหน้าหล่อไ้รูป
"มออะไร หืม?" พอรู้ัวว่าถูมอร่าสู็้มลหอมแ้มนในอ้อมอ
"็วานลินหล่อ" มือเล็ไล่มือามโรหน้าอวานลินอย่า้าๆ
"มันั้แ่เริ่มบแล้วนะ นอนนี้ยัไม่เลิมอี" วานลินพูามวามริทุอย่า เพราะอนโฮมัพูบ่อยๆว่าวานลินน่ะหล่อมาๆ
"็อยาพูอ่ะ"
"อน็น่ารัูสิแ้มย้อยเลย" ว่าแล้วมือหนา็บีบแ้มาวเบาๆ อนโฮยู่หน้า
"เรา็หล่อนะ น่ารันะไม่อยาฟัแล้ว" มือเล็ปิหูัวเอราวับไม่อยาฟัำว่าน่ารัที่ออาปาอวานลิน
"อนน่ะเหมาะับำนี้ะายไป" ทุารระทำออนโฮในสายาอวานลินแล้วมันน่ารัเสมอ
"วานลินรัเราไหม?" ร่าเล็มอาแป๋ว
"รัสิรับ" พูออไปโยไม่้อิอะไรใๆ เพราะรัโยิใ้สำนึอยู่แล้ว
"แล้วระ..อื้อ..อ๊ะ" ไม่ทันไ้ถาม่อวานลินูบเ้าที่ริมฝีปาอวบอิ่มออนโฮ นโนอิ้นพล่าน
"ที่รั...อยู่นิ่ๆ" วานลินปราม
"อื้อ..อะอย่าันะลิน..อ๊ะ" เสียห้ามออนโฮไม่่วยอะไร ทั้ที่่อนหน้านี้วานลิน็ไ้ัวเาไปแล้วแท้ๆอนนี้ยัะ้ำอีรอบอี ระบมไปหมแล้วนะ
เ้ามาทุอย่า้อำเนินไปอย่าปิร่าเล็ื่นึ้นมา้วยสภาพที่มีรอยเป็น้ำๆบนัว แ่ยับนิเียวเหมืนสะโพ่วล่ามันะแออมาะอย่านั้นพอหันไป้าๆ็ไม่พบวานลินแล้ว ีวิอนโฮ็ไม่มีอะไรยาลาสัารัวเอไปอาบน้ำ พอเสร็็ินนมปัรอท้อสอแผ่นแล้วออาห้อไปมหาลัย
"เฮ้ สวัสี" เสียเรียารุ่นพี่นสนิททัอนโฮ
"พี่มินฮยอน!" รอยยิ้มเล็ๆถูแ้มบนใบหน้าออนโฮ
"ินอะไรมารึยั อ่ะนี้พี่มาัรอื้อนมปัับนมมาให้" ถุสีาวที่บรรุนมปัไส้รีมสอห่อและนมือีหนึ่ล่อถูยื่นให้นัวเล็
"เอ่อ...ไม่เป็นไรีว่ารับ" แม้ว่าะสนิทันในระับนึแ่็มีวามเรใอยู่
"รับไปเถอะน่าน้ออน พี่ั้ใื้อมาเลยนะ" ถูยัเยียใส่มาในมือาว อนโฮมอรุ่นพี่อย่าแปลใเล็น้อยแ่็ส่ยิ้มลับไป
"ั้น็อบุนะรับ ผมไป่อนนะ" โบมือลารุ่นพี่แล้วเินไปึเรียนทันที
"ไมึ ไ้ผลไหม" เพื่อนนหนึ่ที่แอบอยู่หลัเสาเินมาถาม
"็โอมั้ น้อรับนมปัูไป้วยแหละ" มินฮยอนพูยิ้มๆ นึถึใบหน้าหวานออนโฮ็อะยิ้มามไม่ไ้นอะไรน่ารัเป็นบ้าเลย
"ายห่าละเพื่อนู ยิ้มนเียวไปๆมึไปเรียนีวิมัน้อเิน่อไป" โฮอไหล่เพื่อนแล้วไปึเรียนอัวเอบ้า
"นึว่าะไม่มาะละ นั่เร็ว" ฮยอนบินที่มา่อนทัอนโฮที่เินมา
"มาสิ เราโแล้วนะแยไ้หรอไหนเรื่อเรียนเรื่อส่วนัวอะ" ฮยอนบินอยาะหยิแ้มาวๆออนโฮริๆ สุท้าย็ไ้แ่ลอบมอนัวเล็อย่าเียว
"อาารย์มาล่ะ เ็บโทรศัพท์่อนฮยอนบิน" ร่าเล็บอับน้าๆ ฮยอนบินทำามอย่าว่า่ายเ็บโทรศัพท์ใส่ระเป๋าแล้วหยิบสมุมาเลเอร์ออาารย์
"รับๆ น้ออน"
"ฮึ่ย เรียอะไรอย่านั้นเล่า"
"ินเยอะๆ ัวผอมะายแล้วเนี้ย" ฮยอนบินัไส้รอาาน้าวัวเอให้เพื่อนัวเล็อย่าอนโฮ นัวเล็มอ้อน
"ะัให้เราทำไม เี๋ยว็ินไม่พอหรอฮยอนบินัวโะาย" อนโฮทำท่าะัไส้รอืน ฮยอนบินใ้ะเียบัไว้่อน
"มันอยู่ในานอนแล้ว ินไปเลย"
"แ่ะ แ่นี้็ไม่ไหวล่ะ" สุท้าย็้มลิน้าวรหน้าให้หม เพราะฮยอนบินะแล้ันู่นนี่มาให้เาอี
"น้ออน"
"พี่มินฮยอนน" นถูทัยิ้มร่า
"หวัี ฮยอนบิน"
"หวัีพี่" อบเสร็็้มลิน้าวอัวเอ
"พี่มินฮยอนินอะไรรึยั" มินฮยอนหย่อนัวลนั่้าอนโฮแล้วหันมอน้าๆที่ถามเา
"ยัรับ พอีพี่ลมาส่านเยๆน่ะเี๋ยว่อยมาิน" นโว่าบออนโฮ นัวเ็พยัหน้าั้าวำโแล้วยื่นไปที่มินฮยอน
"อ่ะ ผมให้ินหนึ่ำถือว่าอบุเมื่อเ้าถ้าพี่ไม่รัเียนะเพราะผมยัไม่ไ้ิน" มอนรหน้า้วยสายาหลาหลายวามรู้สึ อนนี้หัวใอมินฮยอนแทบะออมาวิ่เ้นเพราะวามีใสุี ฮยอนบิน็มอเหุาร์รหน้าไ้แ่ภาวนาอให้มินฮยอนไม่ินเถอะ
"ั้นพี่ไม่เรในะ" ิถี่ถ้วนแล้วเา้มลิน้าวที่ัมา อนโฮยิ้มเล็น้อยฮยอนบินถอนหายใเฮือให่ทนไม่ไหวับภาพรหน้า
"อนรีบๆินสิ เี๋ยวไปเ้าเรียนไม่ทันหรอ" พอโนเพื่อนัวสูเอ็เ้า อนโฮเบะหน้าน้อยๆ
"ั้นพี่ไปละ แล้วเอันนะน้ออน"
"วรไปั้นานแล้ว" ฮยอนบินพูเบาๆ
"ฮยอนบินพูอะไรนะ พี่ไม่่อยไ้ยินเลย"
"เปล่ารับ ผมะบอว่าโีนะพี่" นัวสูยิ้มนาปิให้รุ่นพี่ นว่าเาะเินออไป
Download 125%
Talk:
มา่อแล้วนะะ ะเป็นยัไ่อรอลุ้นน้ออน้วยันนะะ เอ้าอย่าลืมใ้แท็ #อนโฮแฟนเ็บ ้วยน้า
ปล. อ่านแล้ว่วยันอมเม้น์หน่อยน้า ไรท์พยายามแ่มาๆเลออ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น