ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทที่สอง
หลายเดือนผ่านไปปวินทัศก็ออกจากโรงพยาบาลแล้วชายหนุ่มตัดสินใจขับรถคันหรูไปทำบุญที่วัดที่อยู่ใกล้บ้านแต่ชายหนุ่มก็รู้สึกไม่สบายใจกับสิ่งที่เห็นและหาคำตอบไม่ได้อยู่ดีแถมแม่ชีท่านหนึ่งก็เตือนว่าให้ชายหนุ่มระวังตัวแล้วมอบสร้อยพระให้เเขวนคอไว้อีกด้วย
แม่ชีครับช่วยบอกผมหน่อยชิครับแต่แม่ชีส่ายหน้าเเล้วพูดว่าเมื่อถึงเวลาพ่อหนุ่มจะทราบเองเเหละแต่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาก็หาคำตอบ
ไม่เจอ...แต่ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีรวมทั้งแม่หนูน้อยนั่นด้วยปวินทัศว่าสิ่งที่ผมต้องเผชิญนี่หนูอินต้องเผชิญด้วยหรือครับ ใช่แล้วพ่อหนุ่ม
เพราะพ่อหนุ่มกับแม่หนูน้อยมีกรรมเวรต่อกันเเละเป็นเนื้อคู่กันมาหลายภพหลายชาติเเล้วพูดจบเเม่ชีก็เดินเลี่ยงไปอย่างรวดเร็วทิ้งให้ชายหนุ่มอยู่กับความรู้สึกมึนงงพอมามหาวิทยาลัยก็เอาเเต่นั่งเหม่อลอยเป็นอะไรไปคุณทัศมารุตถามอย่างเป็นห่วยเมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อน
ปวินทัศหันไปตำหนิทันทีว่าบอกกี่ครังว่าอย่าเรียกคุณเรียกทัศเฉยก็พอมารุตก้มหน้าแล้วพูดว่าเรียกแบบนั้นไม่ได้หรอกครับคุณทัศเป็น
ผุ้มีพระคุณกับผมก็ได้มารุตฉันขี้เกียจเถียงกับนายเเล้วปวินทัศพูดออกมาว่าเเต่นายเถอะมารุตเรื่องของอรดากับนายคงเป็นไม่ได้เเล้ว
เห็นชายหนุ่มคนนั้นมาคอยรับส่งอรดาตลอดเลยนี่คงรวยน่าดูเลยมารุตมีสีหน้าเศร้าทันทีปวินทัศเองเห็นสีหน้าของเพื่อนก็ตบไหล่เบา
อย่างปลอบใจไม่เข้าใจจริงว่าทำไมฐานะต้องเป็นปัญหากับเรื่องความรักด้วยปวินทัศคิด
อรดานั่งรถกับพลวัตด้วยสีหน้าบูดบึ้งพลวัตได้เเต่ยิ้มนิดขณะมองหน้าคู่หมั้นสาวที่เอาเเต่ตูมไปตลอดทางชายหนุ่มรู้สึกสนใจผู้หญิงคนนี้
ขึ้นมาตั้งเเต่วันเเรกที่เจออาจจะเรียกว่ารักแรกพบก็ว่าได้แต่ดูหญิงสาวคนนี้ดูท่าไม่สนใจใยดีในตัวชายหนุ่มสักเท่าไรเลยและสิ่งที่รับรู้
ก็คือหญิงสาวมีคนรักอยู่เเล้วด้วยเป็นนักศึกษารุ่นพี่ที่เรียนมหาวิทยลัยเดียวกัน นามว่ามารุต นั่นถึงเเล้วครับพลวัตพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มอ่อน
โยนขณะปลดเข็มขัดนิรภัยให้แล้วเผลอไผลไปหอมเเก้มอรดาเข้าให้อรดารู้สึกตกใจแล้วตบหน้าชายหนุ่มไปหลายฉาดเเล้วรีบเปิดประตูรถ
ออกแล้วรีบเดินหนีเเต่พลวัตก็เดินมาดักหน้าอรดาไว้อย่างว่องไวแล้วดึงหญิงสาวมาบดจูบทันทีอรดาพยายามขัดขืนแต่สุดท้ายก็อ่อนระทวยอยู่ในวงเเขนของชายหนุ่มอย่างเคลิบเคลิ้มไปโดยไม่รู้ตัวพลวัตได้สติรีบผละออกจากอรดาแล้วพูดว่าผมขอโทษอรดาถึงกับแขนขาอ่อนเเรง
เนื่องมาจากจุมพิตพลวัตรีบปราดเข้าประคองไว้แล้วเผลอจูบอรดาอย่างอดใจไม่ไหวอรดาพยายามเรียกสติแล้วตบหน้าชายหนุ่มไปหลาย
ฉาดเเล้ววิ่งหนีเข้าบ้านไปแล้วร้องไห้ออกมาใช่มือถูริมฝีปากอย่างเเรงอินทิรารีบเดินมาหาพี่สาวทันที พี่ดาเป็นอะไรคะหนูอินเห็นพี่ดาร้องไห้อรดาฝืนยิ้มให้กับน้องสาวแล้วเดินหนีไปอินทิรามองพี่สาวอย่างเป็นห่วงพี่ดาเป็นอะไร ไปหาพี่ทัศดีกว่าแต่อินทิราก็ชะงักเมื่อเห็นพลวัตคู่หมั้นพี่สาวยืนอยู่สวัสดีคะอินทิรายกมือไหว้เเล้วเดินเลี่ยงไปทันทีอย่างรวดเร็วเพราะตัวเองก็ไม่ชอบขี้หน้าพี่เขยคนนี้อยู่ไม่น้อย
อาละวาดตอนงานหมั้นพี่สาวกับพลวัตจนถูกตีไปหลายทีเหมือนกันอินทิราเดินมาที่บ้านของปวินทัศทรุดตัวลงนั่งบนพื้นหญ้าเด็ดหญ้าเล่น
ปวินทัศเดินเข้ามาถึงกับอมยิ้มเมื่อเห้นอินทิรานั่งอยู่จึงทรุดตัวลงนั่งข้างแล้วพูดขึ้นว่าหนูอินมีเเม่ชีท่านหนึ่งทักว่าพี่กับหนูอินเป็นเนื้อคู่กันด้วยนะ เนื้่อคู่คืออะไรคะหนูอินไม่เข้าใจอินทิราหันไปมองหน้าปวินทัศทันทีปวินทัศมีสีหน้าอึกอักหมายถึงคนรักกันนะหนูอิน
อินทิราถึงกับหัวเราะออกมา อะไรนะพี่ทัศ ปวินทัศเลยพลอยหัวเราะไปด้วยอย่างขบขัน มณีรัตนาถึงกับถอนใจสิ่งทีไม่คิดบางที
อาจเป็นจริงก็ได้ ใครจะไปรู้
พี่ทัศคะหนูอินอยากจะโตไม่อยากเป็นเด็กอย่างนี้เเล้วผู้ใหญ่นะทำอะไรก็ไม่ผิดดีจะตายอินทิราบอกปวินทัศตีหน้ายุ่งแล้วลูบหัวอินทิรา
เรายังไม่เลิกล้มความคิดนี้อีกเลยครับพี่คิดว่าเราเลิกล้มไปตั้งนาน ไม่คะอินทิราพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังปวินทัศทำสีหน้าเบื่อหน่ายเป็นเด็ก
นะมีความสุขที่สุขในโลกเเล้วเป็นผู้ใหญ่ต้องทำงานพี่ยังอยากเป็นเด็กเหมือนหนูอินเลยนะปวินทัศบอกความคิดของตัวเองให้อินทิราฟัง
แต่อินทิราก็ยังส่ายหน้าแล้วพูดขึ้นว่าหนูอินเกลียดพลวัตคู่หมั้นพี่ดาที่สุดเลยคะพี่ทัศ เปลี่ยนเรื่องชะงั้นปวินทัศงง ทำไมละหนูอินทำไม
ไม่ชอบพลวัตเขาละปวิศทัศเอ่ยถาม ไม่มีเหตุผลคะเห็นครั้งเเรกก็ไม่ถูกชะตาแล้วละพี่ทัศ มีงี้ด้วยปวิศทัศพูดออกมา
อรดานอนร้องไห้อยู่บนห้องพลางถูริมฝีปากไปมาอย่างรังเกียจ แล้วอาละวาดด้วยการเขวี้ยงปาข้าวของภายในห้องจนหล่น
แตกกระจายไปหมดซึ่งทำให้อินทิราที่นั่งคุยกับปวินทัศถึงกับสะดุ้งไปเลยพี่ทัศปกติพี่ดาไม่เคยเป็นแบบนี้นะคะถ้าไม่ได้โกรธใครมาก็คง
จะเป็นพลวัตนะเเหละ พี่ว่าหนูอินไปดูพี่ดาก่อนเถอะนะปวินทัศเสนอออกว่าเมื่อได้ยินเสียงโครมครามที่ดังขึ้น อินทิรารีบลุกจากพื้นหญ้า
วิ่งเข้าบ้านไป แล้วรีบเดินขึ้นบันไดไปห้องอรดาทันที ก็อกๆ อินทิราเคาะประตู พี่ดาเป็นอะไรหรือปล่าวใครทำให้พี่ดาโกรธ อรดารีบเช็ดน้ำตาเเล้วเดินไปเปิดประตูให้น้องสาว ไม่มีอะไรหรอกยัยหนูอินอรดาเอ่ยออกมาและฝืนยิ้มให้น้องสาวสบายใจแต่เด็กช่างสังเกตมีหรือจะไม่รู้
แม่ชีครับช่วยบอกผมหน่อยชิครับแต่แม่ชีส่ายหน้าเเล้วพูดว่าเมื่อถึงเวลาพ่อหนุ่มจะทราบเองเเหละแต่ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาก็หาคำตอบ
ไม่เจอ...แต่ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีรวมทั้งแม่หนูน้อยนั่นด้วยปวินทัศว่าสิ่งที่ผมต้องเผชิญนี่หนูอินต้องเผชิญด้วยหรือครับ ใช่แล้วพ่อหนุ่ม
เพราะพ่อหนุ่มกับแม่หนูน้อยมีกรรมเวรต่อกันเเละเป็นเนื้อคู่กันมาหลายภพหลายชาติเเล้วพูดจบเเม่ชีก็เดินเลี่ยงไปอย่างรวดเร็วทิ้งให้ชายหนุ่มอยู่กับความรู้สึกมึนงงพอมามหาวิทยาลัยก็เอาเเต่นั่งเหม่อลอยเป็นอะไรไปคุณทัศมารุตถามอย่างเป็นห่วยเมื่อเห็นสีหน้าของเพื่อน
ปวินทัศหันไปตำหนิทันทีว่าบอกกี่ครังว่าอย่าเรียกคุณเรียกทัศเฉยก็พอมารุตก้มหน้าแล้วพูดว่าเรียกแบบนั้นไม่ได้หรอกครับคุณทัศเป็น
ผุ้มีพระคุณกับผมก็ได้มารุตฉันขี้เกียจเถียงกับนายเเล้วปวินทัศพูดออกมาว่าเเต่นายเถอะมารุตเรื่องของอรดากับนายคงเป็นไม่ได้เเล้ว
เห็นชายหนุ่มคนนั้นมาคอยรับส่งอรดาตลอดเลยนี่คงรวยน่าดูเลยมารุตมีสีหน้าเศร้าทันทีปวินทัศเองเห็นสีหน้าของเพื่อนก็ตบไหล่เบา
อย่างปลอบใจไม่เข้าใจจริงว่าทำไมฐานะต้องเป็นปัญหากับเรื่องความรักด้วยปวินทัศคิด
อรดานั่งรถกับพลวัตด้วยสีหน้าบูดบึ้งพลวัตได้เเต่ยิ้มนิดขณะมองหน้าคู่หมั้นสาวที่เอาเเต่ตูมไปตลอดทางชายหนุ่มรู้สึกสนใจผู้หญิงคนนี้
ขึ้นมาตั้งเเต่วันเเรกที่เจออาจจะเรียกว่ารักแรกพบก็ว่าได้แต่ดูหญิงสาวคนนี้ดูท่าไม่สนใจใยดีในตัวชายหนุ่มสักเท่าไรเลยและสิ่งที่รับรู้
ก็คือหญิงสาวมีคนรักอยู่เเล้วด้วยเป็นนักศึกษารุ่นพี่ที่เรียนมหาวิทยลัยเดียวกัน นามว่ามารุต นั่นถึงเเล้วครับพลวัตพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มนุ่มอ่อน
โยนขณะปลดเข็มขัดนิรภัยให้แล้วเผลอไผลไปหอมเเก้มอรดาเข้าให้อรดารู้สึกตกใจแล้วตบหน้าชายหนุ่มไปหลายฉาดเเล้วรีบเปิดประตูรถ
ออกแล้วรีบเดินหนีเเต่พลวัตก็เดินมาดักหน้าอรดาไว้อย่างว่องไวแล้วดึงหญิงสาวมาบดจูบทันทีอรดาพยายามขัดขืนแต่สุดท้ายก็อ่อนระทวยอยู่ในวงเเขนของชายหนุ่มอย่างเคลิบเคลิ้มไปโดยไม่รู้ตัวพลวัตได้สติรีบผละออกจากอรดาแล้วพูดว่าผมขอโทษอรดาถึงกับแขนขาอ่อนเเรง
เนื่องมาจากจุมพิตพลวัตรีบปราดเข้าประคองไว้แล้วเผลอจูบอรดาอย่างอดใจไม่ไหวอรดาพยายามเรียกสติแล้วตบหน้าชายหนุ่มไปหลาย
ฉาดเเล้ววิ่งหนีเข้าบ้านไปแล้วร้องไห้ออกมาใช่มือถูริมฝีปากอย่างเเรงอินทิรารีบเดินมาหาพี่สาวทันที พี่ดาเป็นอะไรคะหนูอินเห็นพี่ดาร้องไห้อรดาฝืนยิ้มให้กับน้องสาวแล้วเดินหนีไปอินทิรามองพี่สาวอย่างเป็นห่วงพี่ดาเป็นอะไร ไปหาพี่ทัศดีกว่าแต่อินทิราก็ชะงักเมื่อเห็นพลวัตคู่หมั้นพี่สาวยืนอยู่สวัสดีคะอินทิรายกมือไหว้เเล้วเดินเลี่ยงไปทันทีอย่างรวดเร็วเพราะตัวเองก็ไม่ชอบขี้หน้าพี่เขยคนนี้อยู่ไม่น้อย
อาละวาดตอนงานหมั้นพี่สาวกับพลวัตจนถูกตีไปหลายทีเหมือนกันอินทิราเดินมาที่บ้านของปวินทัศทรุดตัวลงนั่งบนพื้นหญ้าเด็ดหญ้าเล่น
ปวินทัศเดินเข้ามาถึงกับอมยิ้มเมื่อเห้นอินทิรานั่งอยู่จึงทรุดตัวลงนั่งข้างแล้วพูดขึ้นว่าหนูอินมีเเม่ชีท่านหนึ่งทักว่าพี่กับหนูอินเป็นเนื้อคู่กันด้วยนะ เนื้่อคู่คืออะไรคะหนูอินไม่เข้าใจอินทิราหันไปมองหน้าปวินทัศทันทีปวินทัศมีสีหน้าอึกอักหมายถึงคนรักกันนะหนูอิน
อินทิราถึงกับหัวเราะออกมา อะไรนะพี่ทัศ ปวินทัศเลยพลอยหัวเราะไปด้วยอย่างขบขัน มณีรัตนาถึงกับถอนใจสิ่งทีไม่คิดบางที
อาจเป็นจริงก็ได้ ใครจะไปรู้
พี่ทัศคะหนูอินอยากจะโตไม่อยากเป็นเด็กอย่างนี้เเล้วผู้ใหญ่นะทำอะไรก็ไม่ผิดดีจะตายอินทิราบอกปวินทัศตีหน้ายุ่งแล้วลูบหัวอินทิรา
เรายังไม่เลิกล้มความคิดนี้อีกเลยครับพี่คิดว่าเราเลิกล้มไปตั้งนาน ไม่คะอินทิราพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังปวินทัศทำสีหน้าเบื่อหน่ายเป็นเด็ก
นะมีความสุขที่สุขในโลกเเล้วเป็นผู้ใหญ่ต้องทำงานพี่ยังอยากเป็นเด็กเหมือนหนูอินเลยนะปวินทัศบอกความคิดของตัวเองให้อินทิราฟัง
แต่อินทิราก็ยังส่ายหน้าแล้วพูดขึ้นว่าหนูอินเกลียดพลวัตคู่หมั้นพี่ดาที่สุดเลยคะพี่ทัศ เปลี่ยนเรื่องชะงั้นปวินทัศงง ทำไมละหนูอินทำไม
ไม่ชอบพลวัตเขาละปวิศทัศเอ่ยถาม ไม่มีเหตุผลคะเห็นครั้งเเรกก็ไม่ถูกชะตาแล้วละพี่ทัศ มีงี้ด้วยปวิศทัศพูดออกมา
อรดานอนร้องไห้อยู่บนห้องพลางถูริมฝีปากไปมาอย่างรังเกียจ แล้วอาละวาดด้วยการเขวี้ยงปาข้าวของภายในห้องจนหล่น
แตกกระจายไปหมดซึ่งทำให้อินทิราที่นั่งคุยกับปวินทัศถึงกับสะดุ้งไปเลยพี่ทัศปกติพี่ดาไม่เคยเป็นแบบนี้นะคะถ้าไม่ได้โกรธใครมาก็คง
จะเป็นพลวัตนะเเหละ พี่ว่าหนูอินไปดูพี่ดาก่อนเถอะนะปวินทัศเสนอออกว่าเมื่อได้ยินเสียงโครมครามที่ดังขึ้น อินทิรารีบลุกจากพื้นหญ้า
วิ่งเข้าบ้านไป แล้วรีบเดินขึ้นบันไดไปห้องอรดาทันที ก็อกๆ อินทิราเคาะประตู พี่ดาเป็นอะไรหรือปล่าวใครทำให้พี่ดาโกรธ อรดารีบเช็ดน้ำตาเเล้วเดินไปเปิดประตูให้น้องสาว ไม่มีอะไรหรอกยัยหนูอินอรดาเอ่ยออกมาและฝืนยิ้มให้น้องสาวสบายใจแต่เด็กช่างสังเกตมีหรือจะไม่รู้
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น